Chan Ko

၁၉၉၇ မိုးတြင္းကာလႀကီး ဧရာ၀တီ တတိယျမစ္ျပင္အက်ဥ္းဆံုးေနရာရဲ႕မလွမ္း မကမ္းမွာ အဲ့ဒီေခတ္က ဗမာေျပကို တင္သြင္းလာတဲ့ တရုတ္၃ထပ္အျမန္သေဘၤာ တစ္စီး ေလနီႀကမ္းနဲ႔တိုးပါတယ္။ ေရစူးတိမ္ပီး အထပ္ျမင့္တဲ့ေရတိမ္သြား သေဘၤာဟာ လိႈင္းထန္စျပဳလာတဲ့ ျမစ္ျပင္ေပၚမွာ စက္အားျပင္း ျပင္းနဲ႔ရုန္းကန္ေနရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးဘယ္လိုမွ မရေတာ့လို႔ အနီးဆံုး ျမစ္ကမ္းကို ထိုးကပ္ဖို႔ျပင္ဆင္ရပါတယ္။ ျမစ္ကမ္းနားကို ကပ္မိခါနီး အေျခေနေလးမွာ ျမစ္ျပင္ကို ကန္႔လန္႔ခံလိုက္သလိုျဖစ္သြားတဲ့ သေဘၤာကို ေလနီႀကမ္းက ေဆာင့္တိုးလိုက္ေတာ့ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ျမစ္ကမ္းနဲ႔ လက္တစ္ကမ္းအကြာမွာ တစ္ျခမ္းေစာင္းပီးေမွာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ လူ၆၀၀ေလာက္တင္ေဆာင္လာတဲ့ သေဘၤာဟာ ေရထဲမွာတစ္၀က္၊ ေရျပင္ေပၚတစ္၀က္ တစ္ေစာင္းလွဲအိပ္လွ်က္ျဖစ္သြားပီး လူေတြဟာ အသက္ေဘးလႊတ္ေအာင္ ရုန္းကန္ကူးခတ္ႀကရပါေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီသေဘၤာရဲ႕ တစ္ျခမ္းမွာရွိတဲ့ အထက္တန္းအိပ္ခန္းေတြဟာ ေရေအာက္ကိုေဇာက္ထိုး ႏွစ္ျမဳပ္သြားပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ လူေတြဟာ ေရေအာက္မွာ ပိတ္မိသြားပီး ဆံုးပါးသြားခဲ့ႀကရပါေတာ့တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ရူပေဗဒဆရာမေလး ေဒၚခင္ခ်ိဳေမ ဆိုတာ ေရျမဳပ္သြားတဲ့အဲ့ဒီအထက္တန္းအိပ္ခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ ပါသြားရ

ကဲ.. ပီးသြားပါပီခင္ဗ်ာ။ သို႔ေသာ္လည္းေပါ့ေလ။ က်ေနာ့္ပို႔စ္ေအာက္မွာ က်ေနာ့္ကို အာလူးနည္းနည္းေတာ့ ထပ္ဖုတ္ခြင့္ျပဳႀကပါ။ ဓာတ္ရွင္ေလာကမွာ ဟိုးေရွးေရွးေခတ္ဆီတံုးက ဆရာ့ဆရာဒါရိုက္တာႀကီးမ်ား သံုးခဲ့တဲ့ အကြက္တစ္ကြက္ရွိသတဲ့ဗ်။ ရပ္ရွင္းဆရာႀကီးမ်ားစတင္သံုးစြဲခဲ့တယ္လို႔ေဆာင္း ပါးတစ္ပုဒ္ထဲဖတ္ဖူးသလိုလိုပဲ။ ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ။ ယေန႔ေခတ္ ဓာတ္ရွင္ေတြမွာေတာ့ အေတာ္မ်ားမ်ားပါ ပါတယ္။ alternate ending: ဆိုတာပါ။ ဗမာဓာတ္ရွင္ေလာကမွာေတာ့ နာမည္ေက်ာ္ လက္၀ဲယိမ္း ဓာတ္ရွင္မင္းသားဒါရိုက္တာႀကီး ရိုက္ျပသြားတဲ့ ဇာတ္ကားမွာဇာတ္ သိမ္းခန္း.. တစ္ျခမ္းက ပိရိသတ္အႀကိဳက္ျဖစ္ေနပီး၊ေနာက္ထပ္တစ္ျခမ္းမွာက သူသိမ္းခ်င္တဲ့ဇာတ္သိမ္းခန္းျပကြက္ကို ျပိဳင္တူျပသြားခဲ့ဖူးတယ္လို႔ ဖတ္ဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္ဘာလို႔အဲ့ဒါေတြေျပာေနရသလဲဆိုေတာ့ ခုဒီဇာတ္လမ္းက ဇာတ္သိမ္းလိုက္ပါပီ။ စာဖတ္သူေတြျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္းပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ က်ေနာ့္ေဘာ္ဒါ ဖိုးနီရဲ႕ ဇာတ္လမ္းဆံုးရင္ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာ သိေနေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူးကြာ ဆိုတဲ့ စကားကို က်ေနာ္အေလးထားမိခဲ့ေႀကာင္း၀န္ခံလို္က္ပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္အားလံုးေပ်ာ္ေအာင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေလး ဇာတ္သိမ္းလိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေရးခဲ့တဲ့

ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲကလို စာတမ္းထိုးလိုက္ရရင္ေတာ့ "တစ္ႏွစ္ခန္႔ႀကာေသာ္" ေပါ့။ ေမာင္ေရ! ေမာင္ .... .... .... ေမာင္လို႔ ... ခ်ိဳ ေခၚေနတယ္ကြာ .. .... .... .... ေဟ့ေကာင္ "ငသက္" ငါဒီေလာက္ေအာ္ေခၚေနတာ နားပင္းေနသလား ငါႏြားႏို႔ခြက္နဲ႔ လွမ္းထုလိုက္ရ.. "ခ်ိဳႀကီး" ေမာင္ အလုပ္ရႈပ္ေနတာ မျမင္ဘူးလား ... ဘာျဖစ္လို႔ဆူညံေနရတာလဲ ခြီးတယ္ဗ်ာ ေဟ့ေအး! မသိပူး ငါပ်င္းတယ္ ဗီဒီယို ေခြသြားငွါးေပးေခ် .. ေခ်ာင္ယြန္ဖတ္ ဇာတ္ကားအသစ္ထြက္တယ္တဲ့ေအ့ "ဖဲဘုရင္" တဲ့ ... အရမ္းေကာင္းတယ္လို႔ေျပာတယ္ ခုထ..ခုထ.. ခုသြားငွါးေပး ... ေမာင္ မထရင္ ငါ့ဖာငါသြားငွါးမွာေနာ္ ဘာမွတ္လဲဟြန္း! ဖိုးသက္!!! ဗ်ာ.. အဖြား? င့ါေျမးမေလး နင့္ကို ဘာလုပ္ခိုင္းေနသလဲ မႀကားဘူးလား .. အခု သြားငွါးေပးလိုက္စမ္း ကၽြတ္! အဖြားရဲ႕တစ္ခ်က္လႊတ္ အမိန္႔ခ်မွတ္တဲ့ေနာက္ ဘာမွျပန္မေျပာရဲေတာ့ပဲ ကုန္အ၀ယ္စာရင္း လယ္ဂ်ာ စာအုပ္ကို ဆတ္ကနဲပိတ္ပီး ထထြက္ခဲ့ရတယ္။ ဧည့္ခန္းထဲက ဆက္တီခံုရွည္ေပၚမွာ ေခါင္းအံုးေတြႀကားထဲ ဘုရင္မစတိုင္နဲ႔ လွဲေနရင္းက ၀မ္းသာအားရ ျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္နာနဲ႔ က်ေနာ့္ကို လွမ္းႀကည့္ေနတဲ့ ဗိုက္ႀကီးသည္ ႀကီးကို မင္းေတာ့နာမယ္

အဲ့ဒီေနာက္မွာ အရာရာအားလံုးဟာ တိတ္ဆိတ္ျငိ္မ္သက္သြားပီ။ မ်က္ရည္ေတြသုတ္ေနတဲ့ ဆရာမေလးက ေခါင္းကေလးငံု႔ပီး ကုတင္ေပၚမွာ ဒူးေပၚမ်က္နာအပ္ထားတယ္။ ကုတင္ေစာင္းမွာ ထိုင္ေနတဲ့ အဖြားႀကီးက ျပဴတင္းေပါက္ကေန အျပင္ကို ေငးသလိုလုပ္ရင္း ရွက္ရွာ လြန္းလို႔ က်ခဲ့မိတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို ခိုးသုတ္ေနတယ္။ က်.. က်ေနာ္ ဆရာမေလးရဲ႕ တပည့္ မဟုတ္ပါဘူး ေဒၚေဒၚခင္ဗ် (က်ေနာ္စကားစလုိက္ေတာ့ ဆတ္ကနဲ လွမ္းႀကည့္လာတယ္ ဒါေပမယ့္ ဘာမွျပန္မေျပာဘူး) ..... ...... ..... က်ေနာ္ မိေကာင္းဖခင္ သားသမီးပါခင္ဗ်ာ ... ဒီလိုျဖစ္တာလဲ က်ေနာ့္အျပစ္ပါ ေဒၚေဒၚ့သမီးေလး အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး ... က်ေနာ့္ေႀကာင့္ပါ သူ႔ကို မရိုက္ေပးပါနဲ႔ေတာ့ က်ေနာ့္ကို ထပ္ရိုက္ခ်င္ေသးရင္ရိုက္ပါ က်ေနာ္ခံပါ့မယ္ ေအး! မိေကာင္းဖခင္ သားသမီး ဆိုပီး ဘယ္လိုလုပ္ငါ့သမီး အိပ္ခန္းထဲ၀င္ေနတာလဲ ... ငါ့သမီးအျပစ္ရွိမရွိ မင္းနဲ႔မဆိုင္ပါဘူး က်..က်ေနာ္ ဆရာမေလးကို မိသားဖသားပီပီ လာေတာင္းရမ္းပီး ယူပါ့မယ္ မင္းက ဘယ္ကေကာင္မွန္းမသိ ငါ့သမီးေလးကို ဟင္းရြက္ကစြန္းမွတ္ေနလို႔လားကြယ့္ ... ေျပာလိုက္ရမေကာင္းရွိေတာ့မယ္ က်ေနာ့္ အဖြားက ေဒၚခင္ပါခင္ဗ်ာ ဘယ္က ေဒၚခင္လဲ? မယ္မယ္ခင္ပါ ... ေဒၚေဒၚသေဘာတူရင္ နက္ဖန္ မ

ဒီတစ္ခါ သူႀကမ္းရမယ့္ အလွည့္ဆိုတဲ့ အတို္င္း အံကေလးတင္းတင္းႀကိတ္လို႔ က်ေနာ့္ကို ျမင္းတက္စီးေနတဲ့ ဆရာမေလးေဒၚခင္ခ်ိဳေမ့ မ်က္နာ၀ိုင္း၀ိုင္းေလးက ေခၽြးသီးေလးေတြနဲ႔စိုလက္လက္ကေလး။ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ေထာက္ထားရင္း ေဆာင့္ေႀကာင့္ထိုင္လို႔ တဖန္းဖန္းေဆာင့္ခ်ရင္း သူမအဖုတ္ထဲ စီးပိုင္တင္းႀကပ္စြာ ထိုးခြဲ၀င္ေရာက္သြားတဲ့ လိင္တံကိုလည္း ငံု႔ငံု႔ႀကည့္ေနေသးတယ္။ နည္းနည္းေလးေဆာင့္ခ်လိုက္.. ေညာင္းလာပီဆို အဆံုးထိဖိသြင္းထားရင္း တဇြိဇြိနဲ႔ မုန္႔ႀကိတ္ဆံု လွည့္သလို ေမႊလိုက္နဲ႔ က်ေနာ့္ကိုစိတ္ရွိလက္ရွိ တက္ပီးေသာင္းက်န္းေနေတာ့တာပဲဗ်။ ခံေနရတဲ့ က်ေနာ့္ခမ်ာလည္း အံကိုႀကိတ္ပီး ေကာင္းလြန္းတဲ့ ကာမအရသာကို အျပည့္အ၀ရေနတာေပါ့။ ေဖာက္...ေဖာက္... ဖတ္..ဖတ္..ပလြတ္ ဆက္တိုက္ေဆာင့္ခ်ေနရာက ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းေလး ၃-၄ခ်က္ ေဆာင့္အပီး အဖုတ္ထဲက က်ေနာ္ လိင္တံကို ဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ရင္ထဲမွာ ဟာကနဲျဖစ္သြားပီး လွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့ ဆရာမေလးက်ေနာ့္ ကိုယ္ေပၚက ဆင္းသြားပီး ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔ ႀကမ္းျပင္ေပၚမွာ ေလးဖက္ကေလးေထာက္.. တင္ကေလးေကာ့ထားေပးေနတာေတြ႔ရလို႔ ဆတ္ကနဲထထိုင္လိုက္ပီး ျပဴစစျဖစ္ေနတဲ့ တင္ပါး ေဖြးေဖြးႀကီး၂ခု ႀကားက အရည္ေတြစိုအိေနတဲ့

အေမ့..ဟာာ... ရွီးးး ဆရာမေလးအထိတ္တလန္႔ေအာ္သံနဲ႔အတူ က်ေနာ့္ဂုတ္ပိုးကို ဟီးေလးခိုလာရွာတယ္။ ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းဆြဲမ ထားရာကေန တစ္ကိုယ္လံုးကို ဆြဲေပြ႕ခ်ီမလိုက္တာ အဖုတ္နဲ႔လိင္တံကို မခၽြတ္ပဲ လုပ္လိုက္မိေတာ့ ဇြိကနဲျဖစ္သြားတယ္ေလ။ တင္းေျပာင္ေနတဲ့ တင္ပါး၂ဖက္ကို ပင့္ကိုင္ထားရင္း ေပြ႔ -ိုး ေလး က်ေနာ္ဆက္ -ိုး ေနမိပီ။ ဖင္နဲ႔တင္ ႀကီးသေလာက္ ပိန္သြယ္သြယ္ေလး မို႔ က်ေနာ္ ေပါ့ေပါ့ကေလး ဆြဲေပြ႕ပီး စိတ္ရွိလက္ရွိ တေဖာက္ေဖာက္ျမည္ေအာင္ ေျမွာက္တင္လိုက္ ..ေအာက္အက်မွာ ေဆာင့္ေဆာင့္ပီး -ိုး လိုက္နဲ႔ အသားကုန္ေသာင္းက်န္းလို႔ရေနတာေပါ့။ ပိုပီး စိတ္ျကြစရာေကာင္းတာက မလွမ္းမကမ္းက မွန္ႀကီးထဲမွာ သူ႔ကို က်ေနာ္ေပြ႕ပီး -ိုးေနတာကို လွမ္းျမင္ေနရတာကိုး။ ဆရာမ ဆံပင္ရွည္ႀကီးေတြ လိႈင္းထသလို တြန္႔တြန္႔ တြန္႔တြန္႔ျဖစ္ေနတာ၊ တင္ပါးေဖြးေဖြးေအာက္က က်ေနာ့္ မာတင္းေျပာင္လက္ပီး အရည္ေတြစိုေနတဲ့ လိင္တံႀကီး ေကာ့ေကာ့ပီး ၀င္သြားတာေတြကို ျမင္ျမင္ေနရေတာ့ ပိုပီး စိတ္ျကြလာလို႔ ပိုပီး ႀကမ္းလာမိတယ္။ ေဖာက္..ေဖာက္.. အင့္.. အင့္... အို အို အို ဟင့္ အင့္ အင့္ ဖူးးးး ... ခ်စ္လား ဆရာမေလး ... ရွီးး ခ်စ္တယ္ေလ ... ခုေတာင္ ခ်စ္လြန္းလို႔ ေသေတာ့မလို ျဖစ္

စာသင္ခံုေတြရဲ႕အေနာက္နားက တိုင္တစ္တိုင္ကို မွီတြယ္ထားရင္း က်ေနာ္ သတိလက္လႊတ္ေငးႀကည့္ေနမိတာေပါ့။ က်ေနာ္ေရာက္ေနတာကို ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ အပါအ၀င္ ဆရာမေလးေကာသတိ မထားမိဘူးထင္ပါတယ္။ ရက္ေတြအႀကာႀကီး ခြဲထားရတာေႀကာင့္မို႔လားမသိဘူး ေျပးပီး ဆြဲေပြ႕ခ်င္စိတ္က ျဖစ္လာလို႔ မနည္းေအာင့္ထားရတယ္ဗ်ာ။ ေက်ာက္သင္ပုန္းဖက္လွည့္ပီး စာတြက္ျပေနရာက ေက်ာင္းသားေတြဖက္ကို ဆတ္ကနဲ လွည့္လာရင္း အေမွာင္ရိပ္မက်တက်မွာ တိုင္ကိုမွီပီး ရပ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို လွမ္းျမင္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းသားေတြရိပ္မိသြားမွာ စိုးတဲ့အလား ခ်က္ခ်င္း မျမင္ဟန္ေဆာင္သြားတယ္။ ခု ဆရာမ တြက္ျပသြားတာ ရွင္းတယ္ေနာ္ ဟုတ္! ရွင္းပါတယ္ အင္း စာေမးပြဲမွာလည္း ဒီအတိုင္းတြက္ပီးေျဖပါ.. ခုပုစၦာအေျဖထြက္တဲ့အထိ တစ္မ်က္နာေလာက္ရွည္မယ္... တခါက ဆရာမတပည့္တစ္ေယာက္ ဒီပုစၦာမ်ိဳးကို ၃၄ေႀကာင္းေလာက္နဲ႔အေျဖထြက္ေအာင္ တြက္ျပသြားဖူးတယ္ကြဲ႕ .... ..... ..... အဲ့ဒီေက်ာင္းသားက သူ႔အဖိုးရဲ႕ဗီရိုထဲက ရူပဗဒ အေျခခံဆိုတဲ့စာအုပ္မ်ိဳးကို အလႊတ္နီးပါးဖတ္ဖူးထားတာဆိုပဲ... ကမၻာေက်ာ္ အဏုျမဴဗံုးလုပ္ပံုလုပ္နည္းကိုေတာင္ ဆရာမကို ေျပာျပသြားဖူးေသးတယ္ ဟယ္.. ဟာ.. အဲ့ဒီေက်ာင္းသား ဘာျဖစ္သြားလဲ

အိမ္ျမန္ျမန္ျပန္ေရာက္ခ်င္ေနပီဗ်ာ။ က်ေနာ့္ဆရာမေလးကိုလြမ္းလွပီဗ်။ ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္လို႔ည ၈နာရီစြန္းစြန္းေလာက္မွာ က်ေနာ္ အိမ္ကေန တိတ္တိတ္ကေလး လစ္ထြက္လာခဲ့တယ္။ က်ေနာ့္ေျခလွမ္းေတြ ဦးတည္ရာက ဆရာမေလးေဒၚခင္ခ်ိဳေမရဲ႕ ျခံဖက္ဆီကို ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ရိပ္မိမွာပါေလ။ ျမစ္နံေဘးမွာ ခုတ္ႀကထစ္ႀကတဲ့ ဇာတ္လမ္းက ျပန္ေရာက္ပီး ေနာက္တေန႔မနက္မွာပဲ အလိုလိုသတင္းပ်ံ႕ႏွံ႔ကုန္ေတာ့ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္၂ေယာက္မွာ ဒုကၡေတြ မ်ားကုန္တာေပါ့။ ကိုေရႊဘ အေဖ တရုတ္ႀကီးကိုယ္တိုင္ က်ေနာ့္အဖြားဆီလိုက္လာပီး သူႀကားထားသမွ်ေတြလာတိုင္တာကိုးဗ်။ အေဒၚေတြေကာ၊အဖြားေကာ၊ကိုေရႊဘအေဖေကာ၀ိုင္းပီး ဆူပစ္လိုက္တာ ေရဆူမွတ္ေက်ာ္သြားသလားမွတ္ရတယ္။ ငုတ္တုတ္ကေလးတရားခံ ထိုင္ ထိုင္ပီး မ်က္လႊာေလးေတြခ်ထားတဲ့ ကိုေရႊဘနဲ႔က်ေနာ္ခမ်ာ အျမီးေလးကုပ္ လို႔ဟီးဟီး။ ကိုေရႊဘ အကို ကိုေရႊတင္ကလည္း လမ္းႀကံဳသလိုလိုဘာလိုလို ၀င္လာပီး ၂ေယာက္စလံုးကို နားရင္းတစ္ခ်က္စီ၀င္တီးသြားေသးတယ္။ လက္သံေျပာင္ခ်က္ကေတာ့ ၂ေယာက္ စလံုး ေႀကးစည္ထုတဲ့ ၀ီ၀ီ ၀ီ၀ီ အသံေတြ ၅မိနစ္ေလာက္ဆက္တိုက္ႀကားလိုက္ရတယ္။ မီးေမရိုး.. မင္းတို႔၂ေကာင္ တပ္တပ္စီ ေန(တတြဲတြဲမေနနဲ႔) ေအရိုးေတြ ! လို႔ႀကိမ္းပီး တရုတ္ႀကီးက သူ႔သားလ

ခုနက ခုတ္ႀကထစ္ႀကေဆာ္ႀကပီဆိုပီး ထြက္ေျပးသြားတဲ့ က်ေနာ္တို႔နယ္သား ဖဲသမားေတြကလည္း ခုမွ အနားျပန္ကပ္လာပီး အေျခေနႀကည့္ေနႀကတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ စိတ္ေလွ်ာ့ခ်လိုက္လို႔ ေမာေမာနဲ႔ ေက်ာက္စရစ္ခဲေတြအေပၚ ဖင္ခ်ထိုင္ပီး ေခၽြးသုတ္ရင္း မြန္ထရီတစ္လိပ္ေလာက္ ဖြာေနလိုက္တယ္။ ဟိုေကာင္ေတြရဲ႕ ေနာက္ေက်ာကေန ဓားျပျမင့္ေအာင္ႀကီး ရဲ႕ တပည့္၂ေယာက္က ဗလခ်ိဳက္ ေသနတ္ေတြနဲ႔ခ်ိန္ထားတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း ေက်ာ္ဟိန္းဂိုက္ဖမ္းထားတဲ့ ကိုျမင့္ေအာင္က သူတို႔အေရွ႕မွာ ခါးေထာက္ပီး တစ္ေယာက္ခ်င္း မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ေစ့ေစ့လိုက္ႀကည့္ေနတယ္။ မင္းတို႔ေကာင္ေတြ ေအာက္ေျပေအာက္ရြာကေန ဒီေနရာအထိတက္လာပီး လူပါးလာ၀တယ္ ... ေအး.. ဒီေနရာမင္းတို႔ သခၤ်ိဳင္းလို႔သာမွတ္ေပေတာ့ က်ေနာ္.. က်ေနာ္တို႔ မသိလို႔ပါ ဗိုလ္လံု -ီး ဗိုလ္လံု လား ရဲေဘာ္ျမင့္ေအာင္ကြ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကကြ ... မင္းတို႔ အေပ်ာက္ရွင္းဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့သူေတြက ငါ့ညီနဲ႔ငါ့တူပဲ လူလူခ်င္းေခါင္းပံုျဖတ္လွည့္စား၊ႏိုင့္ထက္စီးနင္းလုပ္တဲ့ မင္းတို႔ေကာင္ေတြကို ငါေသဒဏ္ေပးမယ္ (ဟီး! ကိုျမင့္ေအာင္ေျပာတာလဲ ဟုတ္သလိုလိုပဲေနာ္လို႔ေတြးမိပီးရယ္ခ်င္လာလို႔ မနည္းေအာင့္ထားရေသးတယ္) မလုပ္ပါနဲ႔ရဲေဘာ္ႀကီး ... က်ေနာ္တိ

ဟာ! ဟင္! ဟယ္! တျခား၀ိုင္းေတြဆီ လူေတြလည္း ၀ိုင္းသိမ္းသြားပီးက်ေနာ္တို႔အနားမွာ လာရပ္ႀကည့္ေနႀကတာမို႔ ေအာ္ဟစ္သံေတြ ဆူညံသြားတယ္။ ဟိုေကာင့္ဖဲက အျမင္မွာ ထရြိဳင္ ျဖစ္သြားပီကိုး။ J,J,9,J နဲ႔ေအာက္ကေမွာက္ဖဲ။ က်ေနာ့္ဟာက အျမင္မွာ A,Q,10,K။ ပြဲက အေတာ္လွေနပီ။ လံုး၀မႀကည့္ရေသးတဲ့ ေအာက္ဖဲကို က်ေနာ္ အသာအယာပြတ္ႀကည့္ဖို႔ျပင္တယ္။ မပြတ္ခင္ ဂ်ာကင္ အိတ္ကပ္ထဲက သစ္သားရုပ္ထုေလးကို အသာယာ လက္နဲ႔ဖြဖြေလးပြတ္လိုက္ေသးတယ္။ စိတ္ကိုေလွ်ာ့ခ်ထားရင္း က်ေနာ့္ေအာက္ဖဲကို အသာေလး ပြတ္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ J ျဖစ္ေနတယ္။ အေပၚကဖဲေတြနဲ႔ေပါင္းလိုက္ရင္ A,K,Q,J,10 စီနီယာ။ သူ႔ဖဲ J ၃လံုး ထရြိဳင္ထက္သာတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ေအာက္ဖဲရွိေသးတယ္။ သူ႔ေအာက္ဖဲက 9 ျဖစ္ေနရင္ J,J,J,9,9 ေဟာက္စ္။ အဲ့လိုျဖစ္ေနရင္ က်ေနာ္ရံႈးမယ္။ ဒါေပမယ့္ ထြက္ေျပး သြားတဲ့ ဟိုလူ၂ေယာက္ဆီမွာ 9 သံုးခ်ပ္ပါသြားပီ.. သူ႔ဆီက 9 တစ္ခ်ပ္ေပါင္းလိုက္ရင္ 9 ေလးခ်ပ္ကုန္ပီ။ ဖဲတစ္ထုပ္မွာ ဂဏန္းတစ္ခုကို ၄ခ်ပ္စီပဲပါတာမလား။ ဒါဆိုသူ႔ေအာက္က 9 မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ေအာက္ဖဲ J ဆိုရင္ေတာ့ J,J,J,J,9 ၄ခု တက္ထရာ ျဖစ္ပီး က်ေနာ့္ကိုႏိုင္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့ J က က်ေနာ့္ေမွာက္ဖဲျဖစ္ေနပီ။ ဒီထက္ပီတာ

ဘယ္ေလာက္ကုတ္လဲဗ်? ၁၀၀၀! ဒါေပမယ့္ မင္းခု၀င္ခ်င္ရင္ ၅၀၀၀ ခ်ရိုက္မွရေတာ့မယ္ အရွိန္တက္ေနပီ ေကာင္ေလး အိုေကေလ ခ်တာေပါ့ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက ကိုးဆယ္တန္တစ္အုပ္ကိုဆြဲထုတ္လိုက္ပီး ၀ါးကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚ တက္ထိုင္ရင္း တင္ပလင္ေခြထိုင္ပီးေနရာယူလိုက္တယ္။ အသာေလးအကဲခတ္လိုက္ေတာ့ တစ္ဖက္ျမိဳ႕နယ္က သစ္ေတာ၀န္ေထာက္ဘိုးေတာ္ရယ္၊ မုတ္ဆိတ္ေမႊးရွည္ရွည္နဲ႔တရုတ္အဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္ရယ္၊ အသားမဲမဲေအာက္သား(ဗမာေျပသား) မ်က္နာစိမ္း၂ေယာက္ရယ္ဗ်။ ဖဲကစားတဲ့နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးထဲက အခုရိုက္မယ့္တစ္ခ်ပ္ေမွာက္ ကစားနည္းက က်ေနာ့္ေဖးဘရိတ္။ ကံသက္သက္မဟုတ္ပဲ ဥာဏ္ကစားရတာ၊ တဖက္လူကိုယ့္ကို လိမ္မလိမ္ ကိုယ္ႏႈတ္အမူအရာႀကည့္ပီးခန္႔မွန္းယူရတာ.. ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ေတာ့ ဆိုက္ကိုေတြ အမ်ားႀကီးပါတဲ့ ဖဲကစားနည္းေပါ့။ မ်က္နာစိမ္း၂ေယာက္ကို က်ေနာ္သတိထားမွရမယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အလိုလိုသိလိုက္တယ္။ နယ္လွည့္ဖဲသမားနယ္ေက်ာ္လာတဲ့ေကာင္ေတြက "အလုပ္သမား"(ဖဲ၀ိဇၨာ) ေတြက ခပ္မ်ားမ်ားရယ္။ ေလတျဖဴးျဖဴးတိုက္ေနတဲ့ ျမစ္ျပင္ေဘးမွာ မြန္ထရီ စီးကရက္ေတြတစ္ဖြာဖြာလုပ္ရင္း ၀ါးကြပ္ပ်စ္ေပၚဖဲရိုက္ရတဲ့ အရသာက အေတာ္ဇိမ္ရွိတာကလား။ တျခား၀ိုင္းေတြက တေဟးေဟး တဟားဟား ဆူညံေနသေလာ

အက်င့္ပါေနတဲ့ က်ေနာ့္လက္က ပုခံုးကိုလာကိုင္တဲ့ သူ႔လက္ကို ခ်က္ခ်င္းလိမ္ယူလိုက္ပီး ကိုယ္ကို အသာရို႕ ပီး ေဘးကိုထြက္၊ သူ႔ေျခဒေခါက္ေကြးကိုအသာ နင္းလိုက္ပီးသားျဖစ္သြားေတာ့ သေကာင့္သားခမ်ာ လက္ျပန္အလိမ္ခံထားရရံုတင္မက သံမံသလင္းေပၚ ဒူးကေလး ေထာက္လွ်က္သားျဖစ္သြားရွာတယ္။ မူးယစ္ရီေ၀ေနတဲ့ စိတ္ေႀကာင့္ အလိုလို ေသြးဆူသလိုျဖစ္ေနရတဲ့ အထဲ က်ေနာ့္ခ်စ္သူကို ဟိုတို႔ဒီထိ လုပ္ထားတာကို ျမင္ထားတဲ့ ေဒါသစိတ္အခံေႀကာင့္ နံေဘးနားက ထမင္းစား စားပြဲေပၚမွာတင္ထားတဲ့ ဘိလပ္ရည္ပုလင္းကို အလိုလို ဆတ္ကနဲ ဆြဲယူမိသြားတယ္။ လက္ကိုေနာက္ျပန္အလိမ္ခ်ိဳးခံထားရပီး သံမံတလင္းေပၚ ဒူးေထာက္လွ်က္ အခ်ဳပ္ခံထားရတဲ့ အဲ့ဒီေကာင့္ မ်က္ခြက္ကို ျဖတ္ရိုက္ခ်လိုက္ဖို႔ ပုလင္းကို္င္လက္ က အလိုလိုေျမွာက္တက္သြားပီ။ ဖိုးသက္!!!!!!!!!!!!!!!! က်ေနာ့္ရူပေဗဒ ဆရာမေလးရဲ႕ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္လိုက္သံေႀကာင့္ က်ေနာ့္လက္က ေလထဲမွာတန္႔သြားတယ္။ ေဒါသစိတ္ရယ္၊အမူးစိတ္ရယ္ေႀကာင့္ က်ေနာ့္လက္ေတြက တဆတ္ဆတ္တုန္ခါပီး ေသြးဆာေနတာေတာ့အမွန္ပဲဗ်။ ေဟ့ေကာင္! မင္းမွတ္ထား ငါ့နာမည္ ဖိုးသက္.. ေဒၚခင္ခ်ိဳေမ့ကို အသက္ပံုေပးပီးခ်စ္တဲ့ေကာင္.. မင္းခုနက သူ႔ကို ဟိုတို႔ဒီဆိတ္လုပ္တာမ်ိဳး ထပ္လုပ္

၂ေယာက္စလံုး အနက္ေရာင္၀မ္းဆက္ေတြ၀တ္ထားႀကပီး ဆံပင္ေတြက ပုခံုးေက်ာ္ရံုေလးေတြ ဖားလ်ားခ်လို႔။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ေနမွန္းမသိတဲ့ က်ေနာ္ အဲ့ဒီမိန္းမ ၂ေယာက္အနားကို တိုးကပ္သြားမိတယ္။ က်ေနာ္လာေနတာကို သိေနတဲ့ အတိုင္းပဲ ျပံဳးခ်ိဳေနတဲ့ မ်က္နာ၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြနဲ႔ ၀ိုင္းႀကည့္လာႀကတယ္။ အံ့ႀသစရာေကာင္းလြန္းေနတာက ႏွစ္ေယာက္စလံုးက တစ္ေထရာထဲ တူေနတာပဲ။ အလံုးတူအရပ္တူ ၀တ္ပံုစားပံုတူေနသလို ေခါင္းမွာ ပန္ထားတဲ့ ပန္းပြင့္အစိမ္းေရာင္ေလးပါတဲ့ ဘီးကုတ္အနီေလးေတြကအစ အားလံုး တူတူပဲဗ်။ ၂ေယာက္စလံုးရဲ႕မ်က္နာကို ႀကည့္ရတာ လြန္ေရာက္ကၽြံေရာ အသက္၂၁ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိမယ္ထင္တယ္။ ႏုနယ္ပ်ိဳမ်စ္တဲ့ ရူပကာေလးေတြ အျပင္ ရိႈက္ႀကီးဖိုငယ္ အသြယ္သြယ္ေလးေတြ အေ၀့အ၀န္းေလးေတြက အစ ပံုတူပတ္တူေလးေတြဗ်။ အသားအရည္ကညိဳ စိမ့္စိမ့္ေလးေတြ၊ မ်က္၀န္းမ်က္ဆံေလးေတြက ေအာက္အရပ္က ဗမာေျပသူမွန္းသိသာေနတယ္။ ရုတ္တရက္ ပီယာႏိုသံရပ္သြားသလို ညွိဳ႕ျမွဴေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ စိုက္ႀကည့္ရင္း ၂ေယာက္စလံုး က်ေနာ့္ လက္ေတြကို ျပိဳင္တူဆြဲကိုင္လာႀကတယ္။ အနီးကပ္ျမင္လိုက္ရမွ ေတာ္ေတာ္လွတဲ့ ေကာင္မေလးေတြမွန္း သတိထားမိတယ္။ သူတbို႔ဆီက ရေနတဲ့ စံပယ္ပန္းလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ အနံ႔

ဒီေန႔ညေတာ့ ဆရာမေလးဆီမေရာက္ျဖစ္ေတာ့မွာ ေသခ်ာတယ္ဗ်။ အိမ္အလုပ္ေတြကူလုပ္ေပးရင္း ရပ္ကြက္ထဲက မမိခ်ိဳေလးတို႔ အဘိုး ဦးမွတ္ႀကီး ဆံုးသြားလို႔ အသုဘအိမ္မွာ ဟိုလုပ္ဒီလုပ္ေတြသြားလုပ္ကူေပးရမယ္ေလ။ အဲ့ဒီမမိခ်ိဳေလးက ကိုေရႊဘနဲ႔ ခ်ိတ္တိတ္တိတ္ျဖစ္ေနတာေတာ့ရိပ္မိတယ္။ အသုဘမွာလုပ္ကူကိုင္ကူရင္း အေျခေန ဘယ္လိုလဲဆိုတာတစ္ခ်က္ေလာက္အကဲခတ္လိုက္ဦးမွလို႔ ေတးထားလိုက္ရေသးတယ္။ ရပ္ကြက္ထံုးစံအတိုင္း အသုဘရႈလာတဲ့သူေတြကို ေကၽြးေမြးဖို႔ အခ်က္အျပဳတ္အတိုအထြာေလးေတြကူလုပ္ေပး၊ေအာက္လင္းမီးအိမ္ေ တြထြန္း၊ ဖဲ၀ိုင္းအေကာက္၀င္ေကာက္ေပးနဲ႔ လုပ္ကူကိုင္ကူေပးေနရေပမယ့္ စိတ္ကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္းေမွ်ာ္ေနရွာမယ့္ က်ေနာ့္ ဆရာမေလးဆီေရာက္ေနမိတယ္။ ေဟာင္ဖြာေဟာင္ဖြာနဲ႔ ဦးစီးဦးေဆာင္လုပ္ေနတဲ့ ကိုေရႊဘနဲ႔ မမိခ်ိဳေလးတို႔ရဲ႕ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ျပီတီတီ အႀကည့္ေတြကို သတိထားမိေပမယ့္ လူနဲ႔စိတ္နဲ႔ မကပ္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဒီည ေရာက္မလာႏိုင္ဘူးဆိုတာ ေျပာမ ထားခဲ့မိေတာ့ က်ေနာ့္ ဆရာမေလး "ခ်ိဳ" တစ္ေယာက္ ေရႊစိတ္ေတာ္ေကာက္ေနရွာမလားလို႔ ေတြးေနမိတာဗ်ာ့။ ဖိုးသက္! ဗ်ာ ညဥ္႔နက္ေနပီ မမ၀ါျပန္ေတာ့မယ္ မိုးကလည္း တအားရြာေနတာ အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔စမ္းကြယ္ ဟုတ္ မမ၀ါ အ

အု..အု..အု.. ၀ူးး အသံတိတ္ေအာ္ညည္းသံေလးေတြထြက္က်လာတဲ့အထိ ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းပဲ ပါးစပ္ထဲကို လိင္တံသြင္းပီးေဆာင့္ပစ္လိုက္မိတယ္။ သနားညွာတာရေကာင္းမွန္းေတာင္မစဥ္းစားမိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ ၅မိနစ္ေလာက္ အဲ့လိုလုပ္ေနရာက ေတာ္ေတာ္ႀကီးစိတ္ရိုင္း၀င္လာေတာ့မွ ပါးစပ္ထဲက လိင္တံႀကီးကို ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ပီးေတာ့မွ ေဆာင့္ေႀကာင့္ေလးထိုင္ေနတဲ့ ဆရာမကို ဆြဲထူပီး ေရကန္ေဘာင္ေပၚေပြ႕ခ်ီတင္ပီး -ိုးဖို႔ျပင္တယ္။ လူမိမွာေႀကာက္လန္႔ေနရတဲ့အေျခေန ေပမယ့္ ဆရာမေလးက ျငင္းဆန္တာေတြဘာေတြမလုပ္ေတာ့ဘူးဗ်။ ဟားးးးး ျမန္ျမန္လုပ္ေနာ္ ... ႀကပ္လိုက္တာကြယ္.. ဖူးးးး အဖုတ္၀ကိုေတ့မိတာနဲ႔ ဖိပီး အဆံုးထိသြင္းပစ္လိုက္ေတာ့ လိင္တံတစ္ေခ်ာင္းလံုး ေႏြးကနဲျဖစ္သြားပီး ႀကပ္သိပ္စီးပိုင္လြန္းတဲ့ အရသာကိုခံစားလိုက္ရတယ္။ ေရကန္ေဘာင္တစ္ဖက္ျခမ္းကို အိက်ေနတဲ့ ဖင္၂ျခမ္းကို စံုကိုင္ထားရင္း အခ်ိန္မဆြဲေတာ့ ပဲ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္က်ေနာ္ေစာင့္ -ိုး မိေနပီ။ ဆရာမေလးကေတာ့ က်ေနာ့္ပုခံုးေပၚ မ်က္နာအပ္ထားရင္း အတင္းဖက္ထားတယ္။ ေအာ္ညည္းမိမွာစိုးလို႔လားမသိဘူး ပုခံုးကိုသြားနဲ႔ လာကိုက္ထားတယ္။ က်ေနာ္ ခပ္ႀကမ္းႀကမ္း ေဆာင့္ေလေလ ပိုကိုက္လာေလေလပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ပဲမ်က္စိထဲျမင္ႀကည့္ႀကစမ္