Alternate Ending
၁၉၉၇ မိုးတြင္းကာလႀကီး
ဧရာ၀တီ တတိယျမစ္ျပင္အက်ဥ္းဆံုးေနရာရဲ႕မလွမ္း မကမ္းမွာ
အဲ့ဒီေခတ္က ဗမာေျပကို တင္သြင္းလာတဲ့ တရုတ္၃ထပ္အျမန္သေဘၤာ
တစ္စီး ေလနီႀကမ္းနဲ႔တိုးပါတယ္။ ေရစူးတိမ္ပီး
အထပ္ျမင့္တဲ့ေရတိမ္သြား သေဘၤာဟာ လိႈင္းထန္စျပဳလာတဲ့
ျမစ္ျပင္ေပၚမွာ စက္အားျပင္း
ျပင္းနဲ႔ရုန္းကန္ေနရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးဘယ္လိုမွ မရေတာ့လို႔ အနီးဆံုး
ျမစ္ကမ္းကို ထိုးကပ္ဖို႔ျပင္ဆင္ရပါတယ္။ ျမစ္ကမ္းနားကို ကပ္မိခါနီး
အေျခေနေလးမွာ ျမစ္ျပင္ကို ကန္႔လန္႔ခံလိုက္သလိုျဖစ္သြားတဲ့
သေဘၤာကို ေလနီႀကမ္းက ေဆာင့္တိုးလိုက္ေတာ့
ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ
ျမစ္ကမ္းနဲ႔ လက္တစ္ကမ္းအကြာမွာ
တစ္ျခမ္းေစာင္းပီးေမွာက္သြားခဲ့ပါတယ္။
လူ၆၀၀ေလာက္တင္ေဆာင္လာတဲ့ သေဘၤာဟာ ေရထဲမွာတစ္၀က္၊
ေရျပင္ေပၚတစ္၀က္ တစ္ေစာင္းလွဲအိပ္လွ်က္ျဖစ္သြားပီး လူေတြဟာ
အသက္ေဘးလႊတ္ေအာင္ ရုန္းကန္ကူးခတ္ႀကရပါေတာ့တယ္။
အဲ့ဒီသေဘၤာရဲ႕ တစ္ျခမ္းမွာရွိတဲ့ အထက္တန္းအိပ္ခန္းေတြဟာ
ေရေအာက္ကိုေဇာက္ထိုး ႏွစ္ျမဳပ္သြားပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ လူေတြဟာ
ေရေအာက္မွာ ပိတ္မိသြားပီး ဆံုးပါးသြားခဲ့ႀကရပါေတာ့တယ္။
ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ရူပေဗဒဆရာမေလး ေဒၚခင္ခ်ိဳေမ ဆိုတာ
ေရျမဳပ္သြားတဲ့အဲ့ဒီအထက္တန္းအိပ္ခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ
ပါသြားရွာတဲ့တစ္ေယာက္ပါပဲဗ်ာ။
လူေသရင္ဘာျဖစ္လဲဆိုတာကို ဖိုးသက္ဆိုတဲ့ ေကာင္က
အမႈန္ေတြျဖစ္သြားတယ္လို႔ ယံုႀကည္သတဲ့။ ဘဒၵကမၻာႀကီးဟာ လည္း
အမႈန္ေတြနဲ႔ပဲဖြဲ႕စည္းထားတာလို႔ အျမဲေျပာတတ္သတဲ့။
တစ္စံုတစ္ရာဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတိုင္း အမႈန္ေတြအျဖစ္ျပန္လည္
ဖြဲ႕စည္းသြားတာမ်ိဳး
ပါပဲေလ။ အကယ္လို႔မ်ား ခင္ဗ်ားတို႔ ယခုအခ်ိန္မွာ
သက္လတ္ပိုင္းအရြယ္ေရာက္ေနပီျဖစ္တဲ့ ဖိုးသက္ဆိုတဲ့
လူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔ခဲ့ရင္ ကိုဖိုးသက္ေလးခ်စ္တဲ့ ရူပေဗဒဆရာမေလး
ဘယ္မွာလဲလို႔ ေမးႀကည့္လိုက္ႀကပါ။
"ေလာေလာဆယ္သူ အခုဒီမွာမရွိဘူး
အမႈန္ေတြအျဖစ္ဖြဲ႕စည္းေနတယ္"လို႔ ျပန္ေျဖခဲ့မွာေသခ်ာတယ္ဗ်။
ခင္ဗ်ားတို႔ကိုခ်စ္တဲ့
ခ်ိဳကန္း
ဧရာ၀တီ တတိယျမစ္ျပင္အက်ဥ္းဆံုးေနရာရဲ႕မလွမ္း မကမ္းမွာ
အဲ့ဒီေခတ္က ဗမာေျပကို တင္သြင္းလာတဲ့ တရုတ္၃ထပ္အျမန္သေဘၤာ
တစ္စီး ေလနီႀကမ္းနဲ႔တိုးပါတယ္။ ေရစူးတိမ္ပီး
အထပ္ျမင့္တဲ့ေရတိမ္သြား သေဘၤာဟာ လိႈင္းထန္စျပဳလာတဲ့
ျမစ္ျပင္ေပၚမွာ စက္အားျပင္း
ျပင္းနဲ႔ရုန္းကန္ေနရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးဘယ္လိုမွ မရေတာ့လို႔ အနီးဆံုး
ျမစ္ကမ္းကို ထိုးကပ္ဖို႔ျပင္ဆင္ရပါတယ္။ ျမစ္ကမ္းနားကို ကပ္မိခါနီး
အေျခေနေလးမွာ ျမစ္ျပင္ကို ကန္႔လန္႔ခံလိုက္သလိုျဖစ္သြားတဲ့
သေဘၤာကို ေလနီႀကမ္းက ေဆာင့္တိုးလိုက္ေတာ့
ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ
ျမစ္ကမ္းနဲ႔ လက္တစ္ကမ္းအကြာမွာ
တစ္ျခမ္းေစာင္းပီးေမွာက္သြားခဲ့ပါတယ္။
လူ၆၀၀ေလာက္တင္ေဆာင္လာတဲ့ သေဘၤာဟာ ေရထဲမွာတစ္၀က္၊
ေရျပင္ေပၚတစ္၀က္ တစ္ေစာင္းလွဲအိပ္လွ်က္ျဖစ္သြားပီး လူေတြဟာ
အသက္ေဘးလႊတ္ေအာင္ ရုန္းကန္ကူးခတ္ႀကရပါေတာ့တယ္။
အဲ့ဒီသေဘၤာရဲ႕ တစ္ျခမ္းမွာရွိတဲ့ အထက္တန္းအိပ္ခန္းေတြဟာ
ေရေအာက္ကိုေဇာက္ထိုး ႏွစ္ျမဳပ္သြားပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ လူေတြဟာ
ေရေအာက္မွာ ပိတ္မိသြားပီး ဆံုးပါးသြားခဲ့ႀကရပါေတာ့တယ္။
ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ရူပေဗဒဆရာမေလး ေဒၚခင္ခ်ိဳေမ ဆိုတာ
ေရျမဳပ္သြားတဲ့အဲ့ဒီအထက္တန္းအိပ္ခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ
ပါသြားရွာတဲ့တစ္ေယာက္ပါပဲဗ်ာ။
လူေသရင္ဘာျဖစ္လဲဆိုတာကို ဖိုးသက္ဆိုတဲ့ ေကာင္က
အမႈန္ေတြျဖစ္သြားတယ္လို႔ ယံုႀကည္သတဲ့။ ဘဒၵကမၻာႀကီးဟာ လည္း
အမႈန္ေတြနဲ႔ပဲဖြဲ႕စည္းထားတာလို႔ အျမဲေျပာတတ္သတဲ့။
တစ္စံုတစ္ရာဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတိုင္း အမႈန္ေတြအျဖစ္ျပန္လည္
ဖြဲ႕စည္းသြားတာမ်ိဳး
ပါပဲေလ။ အကယ္လို႔မ်ား ခင္ဗ်ားတို႔ ယခုအခ်ိန္မွာ
သက္လတ္ပိုင္းအရြယ္ေရာက္ေနပီျဖစ္တဲ့ ဖိုးသက္ဆိုတဲ့
လူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔ခဲ့ရင္ ကိုဖိုးသက္ေလးခ်စ္တဲ့ ရူပေဗဒဆရာမေလး
ဘယ္မွာလဲလို႔ ေမးႀကည့္လိုက္ႀကပါ။
"ေလာေလာဆယ္သူ အခုဒီမွာမရွိဘူး
အမႈန္ေတြအျဖစ္ဖြဲ႕စည္းေနတယ္"လို႔ ျပန္ေျဖခဲ့မွာေသခ်ာတယ္ဗ်။
ခင္ဗ်ားတို႔ကိုခ်စ္တဲ့
ခ်ိဳကန္း
Comments
Post a Comment