ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ထူးဆန္းေသာသစ္သားရုပ္ထုေလး ၃၅

စာသင္ခံုေတြရဲ႕အေနာက္နားက တိုင္တစ္တိုင္ကို မွီတြယ္ထားရင္း
က်ေနာ္ သတိလက္လႊတ္ေငးႀကည့္ေနမိတာေပါ့။
က်ေနာ္ေရာက္ေနတာကို ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ အပါအ၀င္
ဆရာမေလးေကာသတိ
မထားမိဘူးထင္ပါတယ္။ ရက္ေတြအႀကာႀကီး
ခြဲထားရတာေႀကာင့္မို႔လားမသိဘူး ေျပးပီး ဆြဲေပြ႕ခ်င္စိတ္က ျဖစ္လာလို႔
မနည္းေအာင့္ထားရတယ္ဗ်ာ။ ေက်ာက္သင္ပုန္းဖက္လွည့္ပီး
စာတြက္ျပေနရာက ေက်ာင္းသားေတြဖက္ကို ဆတ္ကနဲ လွည့္လာရင္း
အေမွာင္ရိပ္မက်တက်မွာ
တိုင္ကိုမွီပီး ရပ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို လွမ္းျမင္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္
ေက်ာင္းသားေတြရိပ္မိသြားမွာ စိုးတဲ့အလား ခ်က္ခ်င္း
မျမင္ဟန္ေဆာင္သြားတယ္။
ခု ဆရာမ တြက္ျပသြားတာ ရွင္းတယ္ေနာ္
ဟုတ္! ရွင္းပါတယ္
အင္း စာေမးပြဲမွာလည္း ဒီအတိုင္းတြက္ပီးေျဖပါ..
ခုပုစၦာအေျဖထြက္တဲ့အထိ တစ္မ်က္နာေလာက္ရွည္မယ္... တခါက
ဆရာမတပည့္တစ္ေယာက္ ဒီပုစၦာမ်ိဳးကို ၃၄ေႀကာင္းေလာက္နဲ႔အေျဖထြက္ေအာင္ တြက္ျပသြားဖူးတယ္ကြဲ႕
.... ..... .....
အဲ့ဒီေက်ာင္းသားက သူ႔အဖိုးရဲ႕ဗီရိုထဲက ရူပဗဒ
အေျခခံဆိုတဲ့စာအုပ္မ်ိဳးကို အလႊတ္နီးပါးဖတ္ဖူးထားတာဆိုပဲ...
ကမၻာေက်ာ္ အဏုျမဴဗံုးလုပ္ပံုလုပ္နည္းကိုေတာင္ ဆရာမကို
ေျပာျပသြားဖူးေသးတယ္
ဟယ္.. ဟာ.. အဲ့ဒီေက်ာင္းသား ဘာျဖစ္သြားလဲ ဆရာမ?
ဖဲသမားေလး ျဖစ္သြားရွာတယ္ ...
၀ါး..ဟား..ဟား
သူအသိ သူအတတ္လုပ္ပီးဆရာကို အာခံတာကိုး.. တပည့္တို႔လည္း
ဆရာကို မပစ္မွားႀကနဲ႔ ဟုတ္ပီလား
က်ေနာ့္ကို လွမ္းဗ်င္းလိုက္တာဗ်။ ရယ္ခ်င္စိတ္ကို မနည္းမ်ိဳသိပ္ထားပီး
အေမွာင္ဖက္အျခမ္းကို ေရႊ႕ပီးရပ္လိုက္ရတယ္။
ေအာ္ရယ္မိေတာ့မွာစိုးလို႔။ က်ေနာ့္ခ်စ္သူဆရာမေလးက
ဒီလိုႀကေတာ့လည္း ခ်စ္စရာေလးဗ်ာ။ က်ေနာ္ အေမွာင္ထဲကေနေခ်ာင္း
ေနမွန္းသူသိပါတယ္ဆိုတာကို အခ်က္လွမ္းျပတာေပါ့။
ကဲ.. ဒီပုစၦာတြက္ပီးရင္ ျပန္လို႔ရပါပီ.. အေဆာင္က
ေက်ာင္းသူေတြလည္း ေရခ်ိဳးထမင္းစားနားလို႔ရပါပီ ... ဆရာမ
ေခါင္းနည္းနည္းေနာက္လာလို႔ သြားနားလိုက္ဦးမယ္ကြယ္
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြအေရွ႕ကေနလွစ္ကနဲေပ်ာက္သြားတဲ့
ဆရာမေလး အိမ္အေပၚထပ္ကို လစ္သြားမွာ ေသခ်ာတယ္။
က်ေနာ္လည္း အေမွာင္ထုကို အကာကြယ္ျပဳပီး အိမ္အေနာက္ဖက္ကို
ပတ္ပီး ေနာက္ေဖးေလွကားကေနအိမ္အေပၚ
ထပ္ကို တက္ဖို႔ျပင္တယ္။ ေလွကားရင္းမွာ ၀ပ္ေနတဲ့
ေခြးသမင္ႀကီးေတြက က်ေနာ့္ကို ျမင္ေတာ့ အျမွီးႏွံ႔ျပတယ္။
ကၽြတ္ကၽြတ္.. ဆုိပီး စုပ္သပ္ရင္း သူတို႔ကိုေက်ာ္ခြလို႔ ေလွကားအတိုင္း
အိမ္အေပၚထပ္ကို တက္လာခဲ့တယ္။ အိမ္ေပၚထပ္က ဆရာမေလး
အခန္းေပါက္၀ကိုေရာက္
ေတာ့ ရင္ေတြတအားခုန္လာတယ္ဗ်ာ။ စိတ္ေကာက္ေနတံုးလား၊
ပါးပဲထပ္ခ်ဦးမလားဆိုတာ က်ေနာ္စိုးထိတ္ေနတာကိုးဗ်။
ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ေစ့ထားတဲ့ အိပ္ခန္းတံခါးကို တြန္းဖြင့္လိုက္ေတာ့
မွန္တင္ခံု အေရွ႕မွာ ထမီရင္ေခါင္းလ်ားေလးနဲ႔ ဆံပင္အရွည္ႀကီးေတြကို
ေခါက္ပီး
ကလစ္နဲ႔ ေခါင္းေပၚတင္ပီး ညွပ္ေနတဲ့ ဆရာမေလးကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္။
မွန္ထဲကေန က်ေနာ္၀င္လာတာကို လွမ္းျမင္ဟန္တူေပမယ့္
အေရးမလုပ္သလို ခပ္တည္တည္ပဲဗ်။ လြမ္းဆြတ္တဲ့စိတ္ ႀကီးစိုးေနတဲ့
က်ေနာ္ ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔ ေနာက္ေက်ာဖက္ကေန ကိုယ္လံုးပံု႔ပံု႔
အိေထြးေထြးေလးကို တအားေပြ႕ဖက္လို္က္မိတယ္။
ေတာင့္ေတာင့္ကေလးရပ္ေနရင္း တံေတာင္နဲ႔ က်ေနာ့္ကို
ေနာက္ျပန္တြန္းထုတ္တယ္။ က်ေနာ္က အတင္းပဲ ခ်ဳပ္ထားရင္း
ဆံပင္ေတြကလစ္နဲ႔ညွပ္လိုက္လို႔ ေျပာင္ရွင္းေနတဲ့
လည္တိုင္နဲ႔ဂုတ္ပိုးေလးေတြကို တရႊတ္ရႊတ္ျမည္
ေအာင္ ေမႊးေမႊးေပးေနမိတယ္။
ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..ကၽြတ္!
ဘာျဖစ္ေနတာလဲ မသိဘူးလားဗ်ာ... ဒီမယ္လြမ္းလို႔ေသေတာ့မယ္...
ရႊတ္..ျပြတ္..ရႊတ္
ေခၽြးေတြသံေတြနဲ႔ သူမ်ားေရခ်ိဳးမလို႔ဟာ... လႊတ္စမ္းကြာာ
ဟင့္အင္း .. လႊတ္ပူး ... ဒီကိုယ္နံ႔ေလးကို လြမ္းလို႔.. ျငိမ္ျငိမ္ေနပါဗ်ာ..
ေဟ့ ... ေျပာလို႔မရဘူးလား အာကြာာာ
ေနာက္ေက်ာဖက္ကေနသိုင္းဖက္ထားရင္း အနမ္းစက္ေသနတ္နဲ႔
တရစပ္ပစ္ခတ္ေနရာက ကိုယ္လံုးကေလးကို ဆြဲလွည့္ပီး
မ်က္နာခ်င္းဆိုင္လိုက္ေတာ့ မ်က္နာထားတင္းတင္းေလးက
ပိန္ေညွာင္ေညွာင္ရုပ္နည္းနည္းေပါက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္မ်က္နာကို
ႀကည့္ပီး ခ်က္ခ်င္း သနားဟန္ေပါက္သြားတယ္။
တင္းေနတဲ့မ်က္နာေလးက နည္းနည္းေပ်ာ့သြားတာနဲ႔ က်ေနာ္လည္း
ဆရာမေလးနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းနီေစြးေစြးေလးကို အတင္းစုပ္ေပးလိုက္မိတယ္။
အသက္ရွဴမွားသြားေအာင္ ၂ေယာက္စလံုး ခပ္ႀကမ္းႀကမ္း
အျပန္အလွန္နမ္းစုပ္
ပစ္လိုက္မိတာ တစ္မိနစ္မကေလာက္ဘူးဗ်။ ရုတ္ရက္ ဆရာမေလးက
က်ေနာ့္ကို နမ္းေနရာက တြန္းခြာလိုက္ရင္း
ခပ္မာမာေလသံေလးနဲ႔ေျပာလာတယ္။
တံခါးကို ကလန္႔သြားထိုးေခ် .. တဲ့
တုန္တုန္ရီရီျဖစ္ေနတဲ့ လက္အစံုနဲ႔ တံခါးကလန္႔ကို
မနည္းထိုးလိုက္ရတယ္။
တံခါးပိတ္ပီးတာနဲ႔ ရီေ၀ေ၀ေလးေငးႀကည့္ေနတဲ့ ဆရာမေလးဆီကို
ေလရဲ႕အလွ်င္နဲ႔ အတူ အေျပးေလးတိုးကပ္သြားမိေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။
က်ေနာ့္ကို လက္၂ဖက္ဆန္႔တန္းလို႔ ဆီးႀကိဳေနတဲ့ ဆရာမေလးရဲ႕
ရင္ခြင္ထဲကို အတင္းတိုး၀င္မိပီး လႊတ္ထြက္သြားမွာ စိုးတဲ့အလား
အားကုန္ဆြဲဖက္ထားမိတယ္။ လူခ်င္းကပ္လိုက္မိေတာ့မွ
ဆရာမေလးေဒၚခင္ခ်ိဳေမ လည္း က်ေနာ့္လိုပဲ တစ္ကိုယ္လံုးတုန္ခါပီး
ဒိန္းဒလိန္းနတ္ပူးကပ္ေနရွာတယ္ဆိုတာ ခံစားသိရွိလိုက္ရပီ။
ေခၽြးနဲ႔သနပ္ခါးသင္းသင္းအနံ႔ေလးေရာေနတဲ့ သူ႔ကိုယ္နံ႔ေလးကို
ရွဴရိႈက္ရင္း လည္
တိုင္ႏုႏုေလးတစ္ေလွ်ာက္ က်ေနာ္ စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ နမ္းေနမိတယ္။
က်ေနာ္ဒီအနံ႔ေလးကို လြမ္းလြန္းလို႔ရူးမတတ္ခံ ခဲ့ရသမွ်
အတိုးခ်ေနတာေလ။ ခါးက်င္က်င္ေလးကိုလည္း
အတင္းသိုင္းဖက္ထားမိတာေပါ့။ ေသာင္းက်န္းလြန္းတဲ့ က်ေနာ့္
အနမ္းမိုးေတြေႀကာင့္ ဆရာမ
ေလးခမ်ာ တဟင္းဟင္းညည္းတြားရင္း ေျခဖ်ားေလးေထာက္
ေခါင္းကေလးေမာ့လို႔ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ထားရွာတယ္။
လည္တိုင္ေလးကိုနမ္းလို႔၀သြားမွ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ဂေဟဆက္ပီး
တျပႊတ္ျပႊတ္ျမည္ေအာင္ နမ္းစုပ္လိုက္ေတာ့၊ က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြကို
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းအိေထြးေထြး
ေလးေတြနဲ႔ အတင္းျပန္ငံုဖို႔ႀကိဳးစားလာတယ္။ မ်က္နာ၂ခုဟာ
ဘယ္ညာယိမ္းႏြဲ႕ရင္း သူ႔ႏႈတ္ခမ္း၊ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္း အျပန္အလွန္ငံုစုပ္ဖို႔
ႀကိဳးစားေနႀကရင္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္လည္း ေအာက္ပိုင္းမွာ
လက္ေဆာ့ကုန္ပီဗ်။ က်ေနာ့္ပုဆိုးက ဘယ္လိုကၽြတ္သြားမွန္းမသိပဲ
အိပ္ခါနီး ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ၀တ္ဖို႔ေမ့လာေတာ့ ဆင္စြယ္ႀကီးလို
ေငါေငါထြက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္လိင္တံကို လက္ဖ၀ါးေလးနဲ႔ ပင့္ကိုင္ထားရင္း
ေလွ်ာတိုက္ကစားေပးေနသလို... က်ေနာ့္ လက္အစံုကလည္း
တင္ပါးအိအိေပၚမွာ တစ္ဖက္၊ ႏို႔သီးေခါင္းေတြမာေတာင့္စူထြက္စျပဳ
လာတဲ့ သူမ ႏို႔ထြားထြားႀကီးေပၚမွာ တစ္ဖက္ အလုပ္ေတြရႈပ္ပီး
ေခ်မြပြတ္သပ္ေပးေနခဲ့ပီ။
ဟင္းးးး .... ျပြတ္... ခ်စ္တယ္ကြာ.. အရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ (ဆရာမေလး
ကေယာင္ကတမ္းေတြျမည္တမ္းေနတယ္)
က်..က်ေနာ္ အရမ္း လုပ္ခ်င္ လာပီ ... ထည့္စို႔ေနာ္.. ဆ.. ဆရာမေလး
"ခ်ိဳ႕" ဟာေလးလဲ အရမ္းရြ..ရြလာပီ ... ေပြ႕ ... ေပြ႕ပီးလုပ္ကြာ
၂ေယာက္သား တြန္းထိုး ေပြ႔ဖက္ လက္ေတြရႈပ္ရင္း အခန္းနံရံနားကို
အလိုလိုတိုးကပ္သြားမိႀကတယ္။
အင့္ ကနဲျမည္သြားေအာင္ ဆရာမေလးကို နံရံနဲ႔ေက်ာထိမိတဲ့
အထိတြန္းကပ္လိုက္ေတာ့ ဆံႏြယ္အရွည္ႀကီးေတြက
ေထြးကနဲေျပက်သြားပီး ကပိုကရိုပံုစံေလးျဖစ္သြားရွာတယ္။
ဆံပင္အရွည္ႀကီးေတြကို ျပန္စည္းေႏွာင္ဖို႔ အခ်ိန္မရေတာ့ဘူး။
၀ါ၀င္းစိုေျပလြန္းတဲ့ ရူပေဗဒ
ဆရာမေလးရဲ႕ ႏို႔ႀကီး၂လံုးကို တျပတ္ျပတ္ျမည္ေအာင္ က်ေနာ္ လွ်ာနဲ႔
အျပားလိုက္ လွ်က္လိုက္တာကို မခံႏိုင္ေတာ့တဲ့ အလား က်ေနာ့္ကို
အတင္းဆြဲမေနတယ္။ ဘယ္လိုမွ အဆြမခံေတာ့ပဲ -ိုး ေစခ်င္ေနပီဆိုတာ
သေဘာေပါက္သြားတဲ့ က်ေနာ္ ဆရာမရဲ႕ေပါင္တံရွည္သြယ္
သြယ္ေလး တစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲမယူပီး က်ေနာ့္ဒူးေတြကို ေကြး၊
အဖုတ္၀မွာ က်ေနာ့္လိင္တံကိုေတ့ထားရင္း ခါးတစ္ဖက္ကို
အသာေလးလက္နဲ႔ထိန္းထားရင္း ေကာ့သြင္းလိုက္တယ္။
အာ့... အာ့... ရွီးးးး ေျဖးေျဖးကြာ ...
ဒီေလာက္အရည္ေတြရႊဲေနတာေတာင္ ျပည့္သိပ္ေနတာာပဲ...
ကၽြတ္ကၽြတ္!
နံရံကပ္ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းဆြဲမပီး
က်ေနာ့္ခ်စ္သူဆရာမေလးကို က်ေနာ္ေျဖးေျဖးခ်င္း ေကာ့ေကာ့သြင္းပီး ိုး ေနပီ။
နက္ေမွာင္ရွည္လ်ားတဲ့ ဆံႏြယ္ေတြက က်ေနာ္တို႔၂ေယာက္စလံုးကို
ဖံုးလႊမ္းထားသလိုျဖစ္ေနတယ္။ ဆံႏြယ္ေတြႀကားထဲက
မ်က္လံုးေလးေမွးစင္းပီး ဖီးလ္တက္ေနတဲ့ ဆရာမေလးကို
စိုက္စိုက္ႀကည့္ေနရင္း ခ်စ္ျမတ္ႏိုးႀကင္နာစြာနဲ႔ -ိုး ေနရတဲ့အရသာ
ဘယ္ေလာက္ေကာင္း
မလဲခင္ဗ်ားတို႔ေတြးႀကည့္ႀကစမ္းပါဗ်ာ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔
အရွိန္ရလာေတာ့ မညွာမတာ ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းကို က်ေနာ္
ပစ္ေဆာင့္ေနမိပီ။ မတ္တပ္ရပ္ထားေတာ့ တြဲမေနပဲ တင္းရင္းေနတဲ့
ရင္သားႏွစ္ျမႊာက က်ေနာ္နဲ႔ ကိုယ္လံုးခ်င္းရိုက္မိတိုင္း
ခုန္ခုန္တက္သြားတာကို ျမင္ေနရတာ
လဲဖီလင္တစ္မ်ိဳးေပါ့။