Posts

Alternate Ending

၁၉၉၇ မိုးတြင္းကာလႀကီး ဧရာ၀တီ တတိယျမစ္ျပင္အက်ဥ္းဆံုးေနရာရဲ႕မလွမ္း မကမ္းမွာ အဲ့ဒီေခတ္က ဗမာေျပကို တင္သြင္းလာတဲ့ တရုတ္၃ထပ္အျမန္သေဘၤာ တစ္စီး ေလနီႀကမ္းနဲ႔တိုးပါတယ္။ ေရစူးတိမ္ပီး အထပ္ျမင့္တဲ့ေရတိမ္သြား သေဘၤာဟာ လိႈင္းထန္စျပဳလာတဲ့ ျမစ္ျပင္ေပၚမွာ စက္အားျပင္း ျပင္းနဲ႔ရုန္းကန္ေနရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးဘယ္လိုမွ မရေတာ့လို႔ အနီးဆံုး ျမစ္ကမ္းကို ထိုးကပ္ဖို႔ျပင္ဆင္ရပါတယ္။ ျမစ္ကမ္းနားကို ကပ္မိခါနီး အေျခေနေလးမွာ ျမစ္ျပင္ကို ကန္႔လန္႔ခံလိုက္သလိုျဖစ္သြားတဲ့ သေဘၤာကို ေလနီႀကမ္းက ေဆာင့္တိုးလိုက္ေတာ့ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ျမစ္ကမ္းနဲ႔ လက္တစ္ကမ္းအကြာမွာ တစ္ျခမ္းေစာင္းပီးေမွာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ လူ၆၀၀ေလာက္တင္ေဆာင္လာတဲ့ သေဘၤာဟာ ေရထဲမွာတစ္၀က္၊ ေရျပင္ေပၚတစ္၀က္ တစ္ေစာင္းလွဲအိပ္လွ်က္ျဖစ္သြားပီး လူေတြဟာ အသက္ေဘးလႊတ္ေအာင္ ရုန္းကန္ကူးခတ္ႀကရပါေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီသေဘၤာရဲ႕ တစ္ျခမ္းမွာရွိတဲ့ အထက္တန္းအိပ္ခန္းေတြဟာ ေရေအာက္ကိုေဇာက္ထိုး ႏွစ္ျမဳပ္သြားပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ လူေတြဟာ ေရေအာက္မွာ ပိတ္မိသြားပီး ဆံုးပါးသြားခဲ့ႀကရပါေတာ့တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ရူပေဗဒဆရာမေလး ေဒၚခင္ခ်ိဳေမ ဆိုတာ ေရျမဳပ္သြားတဲ့အဲ့ဒီအထက္တန္းအိပ္ခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ ပါသြားရ

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ထူးဆန္းေသာသစ္သားရုပ္ထုေလး ၄၀

ကဲ.. ပီးသြားပါပီခင္ဗ်ာ။ သို႔ေသာ္လည္းေပါ့ေလ။ က်ေနာ့္ပို႔စ္ေအာက္မွာ က်ေနာ့္ကို အာလူးနည္းနည္းေတာ့ ထပ္ဖုတ္ခြင့္ျပဳႀကပါ။ ဓာတ္ရွင္ေလာကမွာ ဟိုးေရွးေရွးေခတ္ဆီတံုးက ဆရာ့ဆရာဒါရိုက္တာႀကီးမ်ား သံုးခဲ့တဲ့ အကြက္တစ္ကြက္ရွိသတဲ့ဗ်။ ရပ္ရွင္းဆရာႀကီးမ်ားစတင္သံုးစြဲခဲ့တယ္လို႔ေဆာင္း ပါးတစ္ပုဒ္ထဲဖတ္ဖူးသလိုလိုပဲ။ ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ။ ယေန႔ေခတ္ ဓာတ္ရွင္ေတြမွာေတာ့ အေတာ္မ်ားမ်ားပါ ပါတယ္။ alternate ending: ဆိုတာပါ။ ဗမာဓာတ္ရွင္ေလာကမွာေတာ့ နာမည္ေက်ာ္ လက္၀ဲယိမ္း ဓာတ္ရွင္မင္းသားဒါရိုက္တာႀကီး ရိုက္ျပသြားတဲ့ ဇာတ္ကားမွာဇာတ္ သိမ္းခန္း.. တစ္ျခမ္းက ပိရိသတ္အႀကိဳက္ျဖစ္ေနပီး၊ေနာက္ထပ္တစ္ျခမ္းမွာက သူသိမ္းခ်င္တဲ့ဇာတ္သိမ္းခန္းျပကြက္ကို ျပိဳင္တူျပသြားခဲ့ဖူးတယ္လို႔ ဖတ္ဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္ဘာလို႔အဲ့ဒါေတြေျပာေနရသလဲဆိုေတာ့ ခုဒီဇာတ္လမ္းက ဇာတ္သိမ္းလိုက္ပါပီ။ စာဖတ္သူေတြျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္းပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ က်ေနာ့္ေဘာ္ဒါ ဖိုးနီရဲ႕ ဇာတ္လမ္းဆံုးရင္ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာ သိေနေတာ့ စိတ္မေကာင္းဘူးကြာ ဆိုတဲ့ စကားကို က်ေနာ္အေလးထားမိခဲ့ေႀကာင္း၀န္ခံလို္က္ပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္အားလံုးေပ်ာ္ေအာင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေလး ဇာတ္သိမ္းလိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေရးခဲ့တဲ့

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ထူးဆန္းေသာသစ္သားရုပ္ထုေလး ၃၉

ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲကလို စာတမ္းထိုးလိုက္ရရင္ေတာ့ "တစ္ႏွစ္ခန္႔ႀကာေသာ္" ေပါ့။ ေမာင္ေရ! ေမာင္ .... .... .... ေမာင္လို႔ ... ခ်ိဳ ေခၚေနတယ္ကြာ .. .... .... .... ေဟ့ေကာင္ "ငသက္" ငါဒီေလာက္ေအာ္ေခၚေနတာ နားပင္းေနသလား ငါႏြားႏို႔ခြက္နဲ႔ လွမ္းထုလိုက္ရ.. "ခ်ိဳႀကီး" ေမာင္ အလုပ္ရႈပ္ေနတာ မျမင္ဘူးလား ... ဘာျဖစ္လို႔ဆူညံေနရတာလဲ ခြီးတယ္ဗ်ာ ေဟ့ေအး! မသိပူး ငါပ်င္းတယ္ ဗီဒီယို ေခြသြားငွါးေပးေခ် .. ေခ်ာင္ယြန္ဖတ္ ဇာတ္ကားအသစ္ထြက္တယ္တဲ့ေအ့ "ဖဲဘုရင္" တဲ့ ... အရမ္းေကာင္းတယ္လို႔ေျပာတယ္ ခုထ..ခုထ.. ခုသြားငွါးေပး ... ေမာင္ မထရင္ ငါ့ဖာငါသြားငွါးမွာေနာ္ ဘာမွတ္လဲဟြန္း! ဖိုးသက္!!! ဗ်ာ.. အဖြား? င့ါေျမးမေလး နင့္ကို ဘာလုပ္ခိုင္းေနသလဲ မႀကားဘူးလား .. အခု သြားငွါးေပးလိုက္စမ္း ကၽြတ္! အဖြားရဲ႕တစ္ခ်က္လႊတ္ အမိန္႔ခ်မွတ္တဲ့ေနာက္ ဘာမွျပန္မေျပာရဲေတာ့ပဲ ကုန္အ၀ယ္စာရင္း လယ္ဂ်ာ စာအုပ္ကို ဆတ္ကနဲပိတ္ပီး ထထြက္ခဲ့ရတယ္။ ဧည့္ခန္းထဲက ဆက္တီခံုရွည္ေပၚမွာ ေခါင္းအံုးေတြႀကားထဲ ဘုရင္မစတိုင္နဲ႔ လွဲေနရင္းက ၀မ္းသာအားရ ျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္နာနဲ႔ က်ေနာ့္ကို လွမ္းႀကည့္ေနတဲ့ ဗိုက္ႀကီးသည္ ႀကီးကို မင္းေတာ့နာမယ္

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ထူးဆန္းေသာသစ္သားရုပ္ထုေလး ၃၈

အဲ့ဒီေနာက္မွာ အရာရာအားလံုးဟာ တိတ္ဆိတ္ျငိ္မ္သက္သြားပီ။ မ်က္ရည္ေတြသုတ္ေနတဲ့ ဆရာမေလးက ေခါင္းကေလးငံု႔ပီး ကုတင္ေပၚမွာ ဒူးေပၚမ်က္နာအပ္ထားတယ္။ ကုတင္ေစာင္းမွာ ထိုင္ေနတဲ့ အဖြားႀကီးက ျပဴတင္းေပါက္ကေန အျပင္ကို ေငးသလိုလုပ္ရင္း ရွက္ရွာ လြန္းလို႔ က်ခဲ့မိတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို ခိုးသုတ္ေနတယ္။ က်.. က်ေနာ္ ဆရာမေလးရဲ႕ တပည့္ မဟုတ္ပါဘူး ေဒၚေဒၚခင္ဗ် (က်ေနာ္စကားစလုိက္ေတာ့ ဆတ္ကနဲ လွမ္းႀကည့္လာတယ္ ဒါေပမယ့္ ဘာမွျပန္မေျပာဘူး) ..... ...... ..... က်ေနာ္ မိေကာင္းဖခင္ သားသမီးပါခင္ဗ်ာ ... ဒီလိုျဖစ္တာလဲ က်ေနာ့္အျပစ္ပါ ေဒၚေဒၚ့သမီးေလး အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး ... က်ေနာ့္ေႀကာင့္ပါ သူ႔ကို မရိုက္ေပးပါနဲ႔ေတာ့ က်ေနာ့္ကို ထပ္ရိုက္ခ်င္ေသးရင္ရိုက္ပါ က်ေနာ္ခံပါ့မယ္ ေအး! မိေကာင္းဖခင္ သားသမီး ဆိုပီး ဘယ္လိုလုပ္ငါ့သမီး အိပ္ခန္းထဲ၀င္ေနတာလဲ ... ငါ့သမီးအျပစ္ရွိမရွိ မင္းနဲ႔မဆိုင္ပါဘူး က်..က်ေနာ္ ဆရာမေလးကို မိသားဖသားပီပီ လာေတာင္းရမ္းပီး ယူပါ့မယ္ မင္းက ဘယ္ကေကာင္မွန္းမသိ ငါ့သမီးေလးကို ဟင္းရြက္ကစြန္းမွတ္ေနလို႔လားကြယ့္ ... ေျပာလိုက္ရမေကာင္းရွိေတာ့မယ္ က်ေနာ့္ အဖြားက ေဒၚခင္ပါခင္ဗ်ာ ဘယ္က ေဒၚခင္လဲ? မယ္မယ္ခင္ပါ ... ေဒၚေဒၚသေဘာတူရင္ နက္ဖန္ မ

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ထူးဆန္းေသာသစ္သားရုပ္ထုေလး ၃၇

ဒီတစ္ခါ သူႀကမ္းရမယ့္ အလွည့္ဆိုတဲ့ အတို္င္း အံကေလးတင္းတင္းႀကိတ္လို႔ က်ေနာ့္ကို ျမင္းတက္စီးေနတဲ့ ဆရာမေလးေဒၚခင္ခ်ိဳေမ့ မ်က္နာ၀ိုင္း၀ိုင္းေလးက ေခၽြးသီးေလးေတြနဲ႔စိုလက္လက္ကေလး။ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ေထာက္ထားရင္း ေဆာင့္ေႀကာင့္ထိုင္လို႔ တဖန္းဖန္းေဆာင့္ခ်ရင္း သူမအဖုတ္ထဲ စီးပိုင္တင္းႀကပ္စြာ ထိုးခြဲ၀င္ေရာက္သြားတဲ့ လိင္တံကိုလည္း ငံု႔ငံု႔ႀကည့္ေနေသးတယ္။ နည္းနည္းေလးေဆာင့္ခ်လိုက္.. ေညာင္းလာပီဆို အဆံုးထိဖိသြင္းထားရင္း တဇြိဇြိနဲ႔ မုန္႔ႀကိတ္ဆံု လွည့္သလို ေမႊလိုက္နဲ႔ က်ေနာ့္ကိုစိတ္ရွိလက္ရွိ တက္ပီးေသာင္းက်န္းေနေတာ့တာပဲဗ်။ ခံေနရတဲ့ က်ေနာ့္ခမ်ာလည္း အံကိုႀကိတ္ပီး ေကာင္းလြန္းတဲ့ ကာမအရသာကို အျပည့္အ၀ရေနတာေပါ့။ ေဖာက္...ေဖာက္... ဖတ္..ဖတ္..ပလြတ္ ဆက္တိုက္ေဆာင့္ခ်ေနရာက ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းေလး ၃-၄ခ်က္ ေဆာင့္အပီး အဖုတ္ထဲက က်ေနာ္ လိင္တံကို ဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ရင္ထဲမွာ ဟာကနဲျဖစ္သြားပီး လွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့ ဆရာမေလးက်ေနာ့္ ကိုယ္ေပၚက ဆင္းသြားပီး ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔ ႀကမ္းျပင္ေပၚမွာ ေလးဖက္ကေလးေထာက္.. တင္ကေလးေကာ့ထားေပးေနတာေတြ႔ရလို႔ ဆတ္ကနဲထထိုင္လိုက္ပီး ျပဴစစျဖစ္ေနတဲ့ တင္ပါး ေဖြးေဖြးႀကီး၂ခု ႀကားက အရည္ေတြစိုအိေနတဲ့

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ထူးဆန္းေသာသစ္သားရုပ္ထုေလး ၃၆

အေမ့..ဟာာ... ရွီးးး ဆရာမေလးအထိတ္တလန္႔ေအာ္သံနဲ႔အတူ က်ေနာ့္ဂုတ္ပိုးကို ဟီးေလးခိုလာရွာတယ္။ ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းဆြဲမ ထားရာကေန တစ္ကိုယ္လံုးကို ဆြဲေပြ႕ခ်ီမလိုက္တာ အဖုတ္နဲ႔လိင္တံကို မခၽြတ္ပဲ လုပ္လိုက္မိေတာ့ ဇြိကနဲျဖစ္သြားတယ္ေလ။ တင္းေျပာင္ေနတဲ့ တင္ပါး၂ဖက္ကို ပင့္ကိုင္ထားရင္း ေပြ႔ -ိုး ေလး က်ေနာ္ဆက္ -ိုး ေနမိပီ။ ဖင္နဲ႔တင္ ႀကီးသေလာက္ ပိန္သြယ္သြယ္ေလး မို႔ က်ေနာ္ ေပါ့ေပါ့ကေလး ဆြဲေပြ႕ပီး စိတ္ရွိလက္ရွိ တေဖာက္ေဖာက္ျမည္ေအာင္ ေျမွာက္တင္လိုက္ ..ေအာက္အက်မွာ ေဆာင့္ေဆာင့္ပီး -ိုး လိုက္နဲ႔ အသားကုန္ေသာင္းက်န္းလို႔ရေနတာေပါ့။ ပိုပီး စိတ္ျကြစရာေကာင္းတာက မလွမ္းမကမ္းက မွန္ႀကီးထဲမွာ သူ႔ကို က်ေနာ္ေပြ႕ပီး -ိုးေနတာကို လွမ္းျမင္ေနရတာကိုး။ ဆရာမ ဆံပင္ရွည္ႀကီးေတြ လိႈင္းထသလို တြန္႔တြန္႔ တြန္႔တြန္႔ျဖစ္ေနတာ၊ တင္ပါးေဖြးေဖြးေအာက္က က်ေနာ့္ မာတင္းေျပာင္လက္ပီး အရည္ေတြစိုေနတဲ့ လိင္တံႀကီး ေကာ့ေကာ့ပီး ၀င္သြားတာေတြကို ျမင္ျမင္ေနရေတာ့ ပိုပီး စိတ္ျကြလာလို႔ ပိုပီး ႀကမ္းလာမိတယ္။ ေဖာက္..ေဖာက္.. အင့္.. အင့္... အို အို အို ဟင့္ အင့္ အင့္ ဖူးးးး ... ခ်စ္လား ဆရာမေလး ... ရွီးး ခ်စ္တယ္ေလ ... ခုေတာင္ ခ်စ္လြန္းလို႔ ေသေတာ့မလို ျဖစ္

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ထူးဆန္းေသာသစ္သားရုပ္ထုေလး ၃၅

စာသင္ခံုေတြရဲ႕အေနာက္နားက တိုင္တစ္တိုင္ကို မွီတြယ္ထားရင္း က်ေနာ္ သတိလက္လႊတ္ေငးႀကည့္ေနမိတာေပါ့။ က်ေနာ္ေရာက္ေနတာကို ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ အပါအ၀င္ ဆရာမေလးေကာသတိ မထားမိဘူးထင္ပါတယ္။ ရက္ေတြအႀကာႀကီး ခြဲထားရတာေႀကာင့္မို႔လားမသိဘူး ေျပးပီး ဆြဲေပြ႕ခ်င္စိတ္က ျဖစ္လာလို႔ မနည္းေအာင့္ထားရတယ္ဗ်ာ။ ေက်ာက္သင္ပုန္းဖက္လွည့္ပီး စာတြက္ျပေနရာက ေက်ာင္းသားေတြဖက္ကို ဆတ္ကနဲ လွည့္လာရင္း အေမွာင္ရိပ္မက်တက်မွာ တိုင္ကိုမွီပီး ရပ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို လွမ္းျမင္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းသားေတြရိပ္မိသြားမွာ စိုးတဲ့အလား ခ်က္ခ်င္း မျမင္ဟန္ေဆာင္သြားတယ္။ ခု ဆရာမ တြက္ျပသြားတာ ရွင္းတယ္ေနာ္ ဟုတ္! ရွင္းပါတယ္ အင္း စာေမးပြဲမွာလည္း ဒီအတိုင္းတြက္ပီးေျဖပါ.. ခုပုစၦာအေျဖထြက္တဲ့အထိ တစ္မ်က္နာေလာက္ရွည္မယ္... တခါက ဆရာမတပည့္တစ္ေယာက္ ဒီပုစၦာမ်ိဳးကို ၃၄ေႀကာင္းေလာက္နဲ႔အေျဖထြက္ေအာင္ တြက္ျပသြားဖူးတယ္ကြဲ႕ .... ..... ..... အဲ့ဒီေက်ာင္းသားက သူ႔အဖိုးရဲ႕ဗီရိုထဲက ရူပဗဒ အေျခခံဆိုတဲ့စာအုပ္မ်ိဳးကို အလႊတ္နီးပါးဖတ္ဖူးထားတာဆိုပဲ... ကမၻာေက်ာ္ အဏုျမဴဗံုးလုပ္ပံုလုပ္နည္းကိုေတာင္ ဆရာမကို ေျပာျပသြားဖူးေသးတယ္ ဟယ္.. ဟာ.. အဲ့ဒီေက်ာင္းသား ဘာျဖစ္သြားလဲ