ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ထူးဆန္းေသာသစ္သားရုပ္ထုေလး ၉

၂ခ်က္၃ခ်က္ေလာက္ ဆြဲထုတ္ဆြဲသြင္းလုပ္ပီးတာနဲ႔ က်ေနာ္
ႀကမ္းလို႔ရသြားပီ။ အျပင္က မိုးသံေလသံေတြနဲ႔အတူ က်ေနာ့္ ေဆာင့္ -ိုး
ခ်က္ေတြကလည္း ေႀကာက္ခမန္းလိလိပဲဗ်။ တစ္ခ်က္
တစ္ခ်က္ က်ေနာ္အားနဲ႔ေဆာင့္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ေဖာင္းကားေနတဲ့
အဖုတ္ႀကီးေတာင္ ျပားကနဲျပားကနဲျဖစ္သြားတာကို
ငံု႔ႀကည့္လိုက္တိုင္းျမင္ေနရတယ္။ လူကခပ္ထြားထြားဆိုေတာ့
အဖုတ္ကလည္း အေတာ္စီးပိုင္လြန္းေနတယ္။
အိကနဲအိကနဲေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္းခံစားေန
ရတဲ့အရသာက က်ေနာ့္ကိုအဆက္မျပတ္ႀကမ္းပစ္ဖို႔အားေပးေနသလိုပဲ။
၁၀မိနစ္ေလာက္ဆက္တိုက္ေဆာင့္ -ိုးေနရင္းက
သူ႔မ်က္နာကိုအေသခ်ာငံု႔ႀကည့္လိုက္ေတာ့ အင္မတန္ေက်နပ္ပီး
ဖီးလ္တက္လာေနတာကို အလိုလိုရိပ္မိလိုက္တယ္။
ေဆာင့္ေနတာကို ခဏရပ္လိုက္ပီး လိင္တံကို ပလြတ္ကနဲေနေအာင္
ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ ဟာကနဲျဖစ္သြားတဲ့ မ်က္နာေလးနဲ႔ က်ေနာ့္ကို
နားမလည္တဲ့မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ ေမာ့ႀကည့္လာတယ္။ ပက္လက္လွန္
အတင္းေကာ့ပီးခံေနတဲ့ သူမ ကိုက်ေနာ္ဆြဲထူလိုက္ပီး စကားတစ္ခြန္း
မွမဆိုပဲ ေလးဖက္ေထာက္ပီး ဖင္ကုန္းတဲ့ ပိုေဇရွင္ရေအာင္
ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ျပင္ယူလိုက္တယ္။ ကုတင္ေခါင္းရင္း
နံရံမွာကပ္ထားတဲ့ သစ္သားတန္းကေလးကို
လက္၂ဖက္နဲ႔အားျပဳကိုင္ထားရင္း ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို ေကြးေကာက္ပီး
တင္ပါးကို ျပဴထြက္ေနေအာင္ကုန္းေပး
ထားေတာ့မွ အေနာက္ဖက္မွာ က်ေနာ္ဒူးမေဒါက္ပဲ၊ ဒူးေကြးပီး
ခပ္ကုန္းကုန္းမတ္တပ္ရပ္လိုက္တယ္။ စြင့္ကားလြန္းတဲ့
တင္ပါးျဖဴေဖြးေဖြးႀကီး၂ျခမ္းကို ျဖဲရင္း အဖုတ္ထဲကို
လိင္တံထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ ကုန္းထားတဲ့ သူမရဲ႕ခါးေလးက
ပိုေကြးသြားပီ အိ! ကနဲညည္းသံေလးထြက္
လာတယ္။ က်ေနာ္က ပုခံုးေက်ာ္ရံုေလး၀ဲက်ေနတဲ့ သူမ
ဆံပင္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလးေတြကို ခပ္တင္းတင္းလွမ္းဆုပ္ပီး
ျမင္းဇက္ႀကိဳးကိုင္သလိုအေနာက္ဖက္ကိုဆြဲတင္းထားလိုက္တယ္။
အားေနတဲ့လက္တစ္ဖက္က တြဲလဲျဖစ္ေနတဲ့ သူမႏို႔ေတြအေပၚမွာ
တစ္လွည့္စီအုပ္ကိုင္ရင္း
ခပ္ဆဆေလး အရွိန္တင္ပီး ေဆာင့္ -ိုးစျပဳတယ္။
ေဘာ္ဒီခပ္ေတာင့္ေတာင့္ ခါးသိမ္သိမ္ ႏို႔ႀကီးႀကီး ဖင္ႀကီးႀကီး
အမႀကီးတစ္ေယာက္ကို တက္ပီး စိတ္ရွိလိုက္ရွိ ေလးဖက္ေထာက္ -ိုး
ေနရတာဘယ္ေလာက္အရသာရွိသလဲဆိုတာ ခုက်ေနာ္သိလိုက္ရပီ။
မိုးသံေလသံဆူညံညံေတြႀကားထဲမွာ သူ႔ခမ်ာလည္း အံႀကိတ္ပီး
မခံႏိုင္ရွာေတာ့ဘူးထင္ပါရဲ႕ အားးး.. ရွီး.. အင့္..အင့္ ဆိုတဲ့
အသံေလးေတြကို စိတ္လႊတ္ကိုယ္လႊတ္ေအာ္ျမည္စျပဳလာပီ။
က်ေနာ္လည္း အင္မတန္ဇိမ္ရွိလွတဲ့ တင္ပဆံုႀကီးကို ခြစီးပီး တက္
ိုးေနရတာမို႔ ႀကာႀကာ မခံႏိုင္လာေတာ့ဘူး။ အရမ္းက်င္ဆိမ့္ပီး
ေကာင္းလာပီမို႔ ဆံပင္ေတြကို တအားဆြဲ၊ ႏို႔ႀကီးေတြကို
တအားဆုပ္ေခ်ရင္း မီးပြင့္ထြက္မတတ္ တဖန္းဖန္းေဆာင့္ -ိုးရင္း
ဖင္ျဖဴျဖဴႀကီးထဲ
သုတ္ရည္ေတြကို တဖ်င္းဖ်င္းနဲ႔ ပန္းထုတ္ပလိုက္မိတယ္။
xxxxx xxxxx xxxxx
မိုးေတြေလေတြက နည္းနည္းစဲသြားေပမယ့္။ မိုးေပါက္က်သံေတြက
တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ေတာ့ျမည္ေနတံုးပဲ။
ကုတင္ေပၚမွာ က်ေနာ္က ပက္လက္လွန္ပီး အေမာေျဖေနတယ္။
ရာသီဥတုက ေအးစက္ေနေပမယ့္ အားရပါးရ လိင္ဆက္ဆံပစ္လိုက္ရလို႔
က်ေနာ္မခ်မ္းႏိုင္ဘူး။ နာရီ၀က္နီးပါးဆက္တိုက္ ႀကမ္းလိုက္ရလို႔
လူလည္း နည္းနည္းဟိုက္သြားတယ္။ က်ေနာ့္လက္ခ်က္မိသြားတဲ့
အမႀကီးခမ်ာလည္း က်ေနာ္လည္းသုတ္ရည္ပန္းထုတ္ပီး
လိင္တံအရင္းထိထိုးထည့္ထားရင္း ဖိခ်လိုက္ေရာ ဒူးေထာက္ပီး
ေလးဖက္ကုန္းထားရာက ကုတင္ေပၚကို ေမွာက္လွ်က္ကေလး
၀ုန္းကနဲေခြက်သြားရွာတယ္။ နာရီ၀က္ေလာက္ မာတင္းေနတဲ့
လိင္တံနဲ႔အဆက္မျပတ္
အေဆာင့္ -ိုး ခံလိုက္ရရွာေတာ့ ဘယ္ႏွစ္ခ်ီေလာက္ ပီးသြားမွန္းမသိပဲ
ေမွ်ာ့ေနရွာပီလို႔ထင္တာပါပဲ။
က်ေနာ္ခဏနားေနလိုက္တာ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ႀကာသြားေတာ့မွ
အေမာေျပသလိုလိုျဖစ္သြားတယ္။
လူကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း အာသာမေျပေသးသလိုပဲ။ ပက္လက္လွန္ပီး
မိွန္းေနရာကေန ဟိုအမႀကီးကို သတိရလို႔
ေဘးကိုေစာင္းငဲ့ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ေခြေခြကေလးက်ေနာ့္ေဘးမွာ
အိပ္ရင္း သနားစရာမ်က္လံုးေလးနဲ႔ ရီေ၀ေ၀ေငးေနရွာတယ္။
အသိစိတ္တစ္ခ်က္ေလာက္၀င္
သြားမိေတာ့ သနားစရာေကာင္းရွာတယ္လို႔ေတြကနဲျဖစ္သြားေသးတယ္။
ဒါေပမယ့္က်ေနာ္ လုပ္သမွ်ကို ေဒၚခင္ခ်ိဳေမကို ဒီအမေကာ ဘာျဖစ္လို႔
ေသေသခ်ာခ်ာမျငင္းဆန္မရုန္းကန္ႀကတာကေတာ့
နည္းနည္းထူးဆန္းေနသလးလို႔။ နဖူးေပၚ၀ဲက်ေနတဲ့
သူမရဲ႕ဆံႏြယ္မွ်င္ေလး
ေတြကို သပ္တင္ေပးရင္းေစာင္အပါးေလးလႊမ္းထားတဲ့ သူ႔ကိုယ္လံုးကို
အတင္းဆြဲဖက္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္ ရင္ခြင္ထဲ
ေခါင္းကေလးတိုးေခြ႕လာပီး ျငိမ္က်သြားရွာတယ္။
ေမႊးေတးေတးအနံ႔ယဥ္ယဥ္ကေလးရေနတဲ့ ဆံႏြယ္ေတြကို
တစ္ခ်က္နမ္းရိႈက္လိုက္ရင္း ေစာင္ပါးေလးေအာက္
ကႏို႔ႀကီးေတြကို လွ်ိဳပီး ႏိႈက္လိုက္မိတယ္။ ဆတ္ကနဲ တုန္တက္သြားပီး
အသနားခံေနတဲ့ မ်က္လံုးေလးနဲ႔ က်ေနာ့္ကိုရင္ခြင္ထဲကေန
ေမာ့ႀကည့္လာေပမယ့္ ေစာင္ကိုဆတ္ကနဲခြာခ်လိုက္ရင္း
မာတင္းေတာင္မတ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္
လိင္တံအေပၚသူ႔လက္ကေလးတင္ေပးလိုက္တယ္။
ခြင့္လႊတ္ပါ အမႀကီးရယ္.. က်ေနာ္ဟာ လူစိတ္ေပ်ာက္ေနတဲ့
လိင္သရဲတစ္ေကာင္ပါ.. က်ေနာ္မလုပ္ခ်င္ေပမယ့္ ဒီညေတာ့ အမကို
ေမွ်ာ့သြားေအာင္ မထႏိုင္ေအာင္ အားရပါးရ -ိုး ပစ္လိုက္ဖို႔
ဘာမွန္းမသိတဲ့ လူနီႀကီးရဲ႕ေစခိုင္းမႈအရ က်ေနာ္
အႏိုင္အထက္ျပဳရပါေတာ့မယ္လို႔စိတ္ထဲက
ေတာင္းပန္ရင္း သူမႏို႔တစ္လံုးကို ငံုခဲပီး စို႔လိုက္ေတာ့ သူမလက္ေတြက
က်ေနာ့္ဆံပင္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ဟင္းကနဲ
သက္ျပင္းေမာေလးခ်လိုက္တာကို
ႀကားျဖစ္ေအာင္ႀကားလိုက္ရေသးတယ္။ မိုးေတြက
တေ၀ါေ၀ါနဲ႔ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္သည္းလာျပန္ပီ။ မိုးေတြေလေတြနဲ႔အတူ
ေဟာ့ဒီအခန္းေလးထဲမွာ အခ်စ္လွ်ပ္စီးေတြျပက္၊ အခ်စ္မိုးႀကိဳးေတြ
တျခိမ္းျခိမ္းပစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာေသခ်ာတယ္ဗ်ာ။
က်ေနာ္ခု အိမ္ျပန္မအိပ္တာ ၄ရက္ရွိခဲ့ပီဗ်။
ဘာကိုမွနားမလည္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အိမ္ျပန္မအိပ္တဲ့ရက္ေတြမွာ ညဖက္
လိင္စိတ္ေဖာက္ျပန္ေနတဲ့ သရဲလိုလိုအေကာင္ အျဖစ္
အသြင္ေျပာင္းတာမ်ိဳးလံုး၀ ထပ္ျဖစ္မလာဘူးဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။
အိမ္မွာ မအိပ္ေတာ့ ဘယ္သြားအိပ္တာလဲ လို႔ေမးရင္
ေလာေလဆယ္ရပ္ကြက္
ထဲမွာ နာေရးတစ္ခုရွိေနေတာ့ အဲ့ဒီ အသုဘ အိမ္မွာပဲ
ညတိုင္းေစာင့္အိပ္သလိုလိုလုပ္ရင္း အိပ္ရေတာ့တာေပါ့။ ေန႔ခင္းဖက္
အိမ္ျပန္လာပီး အိမ္အလုပ္ကူလုပ္၊ ညေနေစာင္းေရမိုးခ်ိဳးပီးတာနဲ႔
အသုဘအိမ္မွာ သြားပီး
သတင္းလာေမးတဲ့ဧည့္သည္ေတြစားဖို႔ေသာက္ဖို႔ စီစဥ္ခ်က္ျပဳတ္
ရတာေတြ၊ အသုဘခ်ဖို႔ အေခါင္းပ်ဥ္စပ္တာက အစ၊ ဖဲ၀ိုင္းက
ဆရာသမားေတြညလယ္စာ စားဖို႔တစ္ဖံု အကုန္ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးရင္း
ဆူညံေနတဲ့ဖဲ၀ိုင္းေတြေဘးမွာ ပဲေကြးေကြးေလး ထိုးအိပ္ရင္း
မိုးလင္းလင္းသြားရတာ ညအေတာ္မ်ားလာပီ။ ကိုယ့္ဒုကၡႀကီးက
ဘယ္သူ႔မွဖြင့္ဟတိုင္
ပင္လို႔လည္းမရတာကိုးဗ်။ ရက္ဆက္ျဖစ္လာေတာ့ လူကလည္း
အိပ္ေရးမ၀ပဲ မ်က္နာက ခဏေလးနဲ႔ ေခ်ာင္က်လာကေရာ။
ဒီႀကားထဲတစ္ဖက္ရပ္ကြက္က အေမ့ညီမ အငယ္ဆံုး
က်ေနာ့္ေဒၚေလးက အိမ္ေထာင္ျပဳပါေလေရာလား။
အဲ့ဒီမဂၤလာေဆာင္မွာ ႀကိဳဆိုဧည့္ခံေနလိုက္ေသးတယ္။ လူက
အိပ္ခ်င္မူးတူးရုပ္နဲ႔ ထမင္းဟင္းေတြ စားပြဲ၀ိုင္းတကာ လိုက္ျဖည့္ေပးရင္း
လူနည္းနည္းရွင္းသြားတဲ့ မြန္းတည့္ခ်ိန္ေရာက္မွ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႔
မဂၤလာမဏၰပ္ ေထာင့္က်က်စားပြဲတစ္ခုမွာ ထမင္းနဲ႔ဟင္းေတြကို
က်က်နနျပင္
ပီး တစ္ေယာက္ထဲ ထိုင္ႀကိတ္ဖို႔ျပင္ဆင္၊ ကိုယ့္ရပ္ကြက္မဟုတ္ေတာ့
ကာလသား အုပ္စုနဲ႔ ခပ္ေရာေရာမလုပ္မိပဲ တစ္ေယာက္ထဲေပါ့ေလ။
ေဟး! သူငယ္ခ်င္း ေနာက္က်လွေခ်လား? လာလာဒီဖက္ကို..
ငါ့တူေလးနဲ႔ တူတူ၀င္စားလိုက္ေတာ့
က်ေနာ့္ေဒၚေလးရဲ႕ အသံတစာစာကိုႀကားလိုက္ရလို႔ ဆာဆာနဲ႔
ထမင္းငံု႔ေလြးေနရာက ပလုတ္ပေလာင္းနဲ႔ေမာ့ႀကည့္လိုက္မိတယ္။
ဟိုက္! ေသေရာဗ်ာ
ေဒၚခင္ခ်ိဳေမ.. အထက္ေအာက္
အစိမ္းႏုေရာင္၀မ္းဆက္ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ကေလးနဲ႔
လွတပတေလး၀တ္စားထားတဲ့ ရူပေဗဒ သင္တဲ့ဆရာမေလး။
ဆံပင္အရွည္ႀကီးကို က်စ္ဆံျမီး တုတ္တုတ္ႀကီးက်စ္ပီး
အေရွ႕ဖက္ကိုခ်ထားတယ္။ က်ေနာ့္ေဒၚေလးရဲ႕
ငယ္သူငယ္ခ်င္းအရင္းႀကီးကိုးဗ်။
စားလက္စ ထမင္းလုတ္ေတာ္ မ်ိဳခ်လို႔မရေအာင္
လည္ေခ်ာင္းထဲတစ္ဆို႔သြားတယ္။ သူကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပဲ
က်ေနာ့္မ်က္နာခ်င္းဆိုင္မွာ ေစြ႔ကနဲ၀င္ထိုင္လိုက္တယ္။
သားဖိုးသက္.. နင့္မမ ဆရာမကို ဟင္းေတြထည့္ေပးလိုက္ဦး..
သူငယ္ခ်င္းအားရပါးရစားေနာ္.. ငါဟိုဖက္က
ဧည့္သည္ေတြကိုသြားႏႈတ္ဆက္လိုက္ဦးမယ္..
သတို႔သမီး က်ေနာ့္ေဒၚေလးက လစ္ကနဲထြက္သြားတယ္။
ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ကေလး ထိုင္ေနတဲ့ ေဒၚခင္ခ်ိဳေမရယ္၊ ေခါင္းငံု႔ပီး
ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိငူတူတူျဖစ္ေနတဲ့ က်ေနာ္ရယ္
စားပြဲဟိုဖက္ဒီဖက္ မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ရင္းက်န္ရစ္ခဲ့တယ္။

Comments

Popular posts from this blog

အိုင္ေဆးခ်မ္းကိုႏွင့္သူ၏သူငယ္ခ်င္းမေလးတစ္ေယာက္အေႀကာင္း ၁၇

Alternate Ending

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ထူးဆန္းေသာသစ္သားရုပ္ထုေလး ၃၆