ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ထူးဆန္းေသာသစ္သားရုပ္ထုေလး ၁၇
ဘီးကုတ္၀ါ၀ါေလး
ပန္ပီး အျဖဴခံမွာ အနီေရာင္ အစက္ေျပာက္ကေလးေတြပါတဲ့
၀မ္းဆက္ကေလးနဲ႔ မမ၀ါက အရမ္းလွေနေတာ့ ပြဲလာတဲ့ လူငယ္မွန္သမွ်
၀ိုင္းပီးေငးႀကည့္ေနႀကရတယ္။ မမ၀ါကေတာ့ လူႀကီးပီပီ တဟဲ့ဟဲ့နဲ႔
ရပ္ကြက္ထဲက ေကာင္မေလးေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ေနရေပမယ့္ လူေတြ
ႀကိတ္ႀကိတ္တိုးေနတဲ့အထဲမွာ က်ေနာ့္လက္ကို တင္းတင္းဆုပ္ထားတာ
လံုး၀ မလႊတ္ဘူး။ လူအလစ္မွာ က်ေနာ့္ ေပါင္ႀကားကို မသိမသာေလး
လက္ဖ၀ါးနဲ႔ဖိဖိကိုင္ပီး ညွစ္ေပးတယ္။
ပီးရင္သူမသိသလိုျပံဳးစိစိနဲ႔မ်က္နာလႊဲေနတတ္တယ္။ ဟိုတေန႔ညက
သူနဲ႔က်ေနာ္ေျခလြန္လက္လြန္
ျဖစ္သြားပီးကထဲက ဘာမွထပ္မျဖစ္ခဲ့ႀကဘူးဗ်။ အမွန္တိုင္း၀န္ခံရရင္
က်ေနာ္ မမ၀ါကို အရမ္းထပ္လုပ္ခ်င္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္
လူနီႀကီးရဲ႕အစြမ္းေႀကာင့္ဆိုတာ ဖီးလ္မလာသလိုျဖစ္ေနလို႔
အိမ္ျပန္မအိပ္ပဲ ကိုေရႊဘ အိမ္မွာပဲ အိပ္ျဖစ္ေနတာ။ ခုလို
လူေတာတိုးရင္း က်ေနာ့္လက္ေမာင္း
နဲ႕ သူရင္ဘတ္က ႏို႔ႀကီးေတြရဲ႕ မထိတထိျဖစ္ (မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္သူက
တမင္လုပ္ေနတာပါ) ရွက္ေႀကာက္ပီးျငိမ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို
လက္ေဆာ့ပီး လာလာဆြေနေတာ့ လူက ေသာက္ရမ္းတင္းေနပီ။
တခါတေလ လူခ်င္းထပ္လွ်က္ျဖစ္ပီး အရပ္ျမင့္တဲ့
မမ၀ါရဲ႕တင္ပါးအိအိစက္စက္ႀကီးနဲ႔
က်ေနာ့္ လိင္တံက ထိကပ္ထားသလိုအႀကာႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ အခါမ်ိဳးဆို
က်ေနာ့္ လက္၂ဖက္စလံုးကလည္း မမ၀ါ ဂ်ိဳင္းေအာက္ေနလွ်ိဳပီး
ႏို႔၂လံုးကို အားရပါးရျမန္ျမန္ေလးဖမ္းကိုင္ပီး ၂-၃ခ်က္ေလာက္
ကပ္ေညွာင့္ေပးလိုက္ရင္း ခ်က္ခ်င္း မသိသလိုလုပ္။ အဲ့ဒီလိုနဲ႔ အရွိန္က
ေတာ္ေတာ္တက္လာႀကပီဗ်။
ပြဲေစ်းတန္းလမ္းေလွ်ာက္ႀကရင္း ေမာလာႀကေတာ့ မုန္႔ဆိုင္တန္းေတြမွာ
မုန္႔၀င္စားႀကတယ္။
စားေသာက္ပီးေတာ့မွ ပြဲလက္မွတ္သြားျဖတ္တဲ့ ကိုေရႊဘတစ္ေယာက္
ေမာႀကီးပန္းႀကီးျပန္ေရာက္လာတယ္။ မန္းေလးသိန္းေဇာ္ဆိုေတာ့
လက္မွတ္က အေတာ္အလုအယက္၀ယ္ရတာကိုးဗ်။ ေရႊဘ!
ကေလးေတြကို တာ၀န္ယူပီးထိန္းခဲ့..
ငါေခါင္းတအားကို္ကလာလို႔ျပန္ေတာ့
မယ္ ဖိုးသက္ေလး မမ၀ါကို အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပး ပီးမွ ဒီကိုျပန္လာ...
ဆိုပီး မမ၀ါတစ္ေယာက္စကားစရင္း ဂြင္ဆင္ေနတာကို
မသိနားမလည္တဲ့ အူတူတူပံုစံ ဖမ္းပီး ဟုတ္ကဲ့ မမ၀ါလို႔ ေဖာ္လို
လိုက္ရင္း မုန္႔ဆိုင္ကေနခပ္တည္တည္ တူတူထြက္ဖို႔ထလိုက္တယ္။
ခဏေနဦးဗ်! ဒီညမွာ က်ေနာ္
အႀကံအစီ တစ္ခုရွိေသးတယ္။ က်ေနာ္၀တ္ထားတဲ့ ဖရီးဂ်က္ကက္ကို
အသာေလးခၽြတ္ပီး ကိုေရႊဘကို ခဏယူ၀တ္ထားစမ္းပါဗ်ာ ဆိုပီး
ပစ္ေပးထားခဲ့လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီဂ်က္ကက္ အိတ္ေထာင္ထဲမွာ
ဘာပါတယ္ထင္လို႔လဲ? ဟီးဟီး
ဟိုသစ္သားရုပ္ထုေလးထည့္ေပးထားလိုက္တယ္ေလ။
လူနီႀကီးနဲ႔ကိုေရႊဘ ဘာေတြဆက္ျဖစ္မလဲေတာ့မသိဘူး။ က်ေနာ္ေတာ့
မမ၀ါကို လက္ဆြဲပီး ပြဲခင္းထဲကေန အတင္းတိုးထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတယ္။
အိမ္အျပန္လမ္းမေပၚျမန္ျမန္ေရာက္ခ်င္ေနပီဗ်ာ။ မမ၀ါကို က်ေနာ္
အားရပါးရ ခ်စ္ပစ္လိုက္ခ်င္ပီ။ လူနီႀကီးမပါပဲ
သူ႔ကိုဖိုးသက္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလး
က ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းခ်စ္ျပတတ္ပါတယ္ဆိုတာ သက္ေသျပခ်င္လြန္းလို႔
ရင္ဘတ္ထဲမွာလဲ တုန္တုန္ရီရီႀကီး။ မမ၀ါလည္း က်ေနာ့္လိုပဲဆိုတာ
သူ႔လက္ကေလးကို အတင္းဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ က်ေနာ္
အလိုလိုသိေနတယ္။
ကတုန္ကယင္ျဖစ္ေနတဲ့ စံုတြဲေလးတစ္တြဲ
ဘုရားပြဲအျပင္ဖက္ကိုတိုးထြက္လာရင္းတေျဖးေျဖးတိုးကပ္လာတယ္။
လူေတြႀကိတ္ႀကိတ္တိုးစည္ကားပီး ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနတဲ့
ကမၻာအျပင္ဖက္ကိုေရာက္သြားတာနဲ႔ အလိုလိုေနရင္း
ေအးျမသြားသလိုပဲဗ်။ ျမစ္ကမ္းေဘးက လမ္းမႀကီးအတိုင္း
တိတ္တဆိတ္လက္ခ်င္းခ်ိတ္ပီးေလွ်ာက္လာႀကရင္း
၂ေယာက္စလံုးရဲ႕ရင္ထဲမွာေတာ့ ေတာက္
ေလာင္ေနတဲ့ ရမၼက္မီးေတြက တေျဖးေျဖးပိုလို႔သာ
တိုးလာေနပီေပါ့ေလ။ စိန္ပန္းပင္ႀကီးေတြ စီစီရီရီေပါက္ေနတဲ့
ကမ္းနားလမ္းေပၚမွာ လူေတြကရွင္းေနသလို
မိုးျမွဴအေငြ႕အသက္ေတြပါေနတဲ့ ေလညွင္းေလးေတြက
တေနာ့ေနာ့နဲ႔၀စ္လစ္စလစ္လမ္းကေလးေပၚမွာ (ဟီးဟီး
ခြင့္လႊတ္ပါ ဆရာႀကီးဒဂုန္တာရာခင္ဗ်ား)တိုက္ခတ္ေနေတာ့
က်ေနာ္နဲ႔မမ၀ါတို႔ ကိုယ္လံုးေတြက ပိုလို႔ေတာင္ပူးကပ္သြားႀကပါပီ။
ဘယ္လိုမွမေအာင့္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ က်ေနာ္ကစပီး လႈပ္ရွားလိုက္မိတယ္။
မမ၀ါရဲ႕ခါးက်င္က်င္ေလးကို ခပ္တင္းတင္းတြယ္ဖက္ရင္း ခပ္ေျပေျပနဖူး
၀င္း၀င္းေလးကို အားရပါးရနမ္းရိႈက္လိုက္မိတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ..
ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြ၊ေနာက္..
နီေထြးေထြးႏႈတ္ခမ္းအိအိကေလးေပါ့။
အြန္းးး ဖိုးသက္ေလးကကြယ္ အဲ့လိုမလုပ္နဲ႔ဟ လမ္းေပၚႀကီးမွာ .. ကၽြတ္!
ဟဲ့ မမ၀ါရင္ေတြအရမ္းတုန္လာပီေနာ္ ေျပာလို႔လဲမရ ဒုကၡပါလား..
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္နမ္းေနရာက ခြာလိုက္ပီး တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို
ထမီပါးကေလးအေပၚကေန ဆုပ္ကိုင္ေခ်မြရင္း မမ၀ါရဲ႕
လည္တိုင္ေဖာ့ေဖာ့ေလးတ၀ိုက္ အနမ္းစက္ေသနတ္ေတြနဲ႔
တရစပ္ေလွ်ာက္ပစ္ေနတဲ့က်ေနာ့္ကိုခပ္တင္းတင္းျပန္ဖက္လာရင္း
စိတ္အိုက္ေနတဲ့ေလသံတုန္တုန္ကေလးနဲ႔ မမ၀ါတစ္ေယာက္
ညည္းညဴေနရွာေပမယ့္
၀တ္ထားတဲ့ေသာ့တံဆိပ္ပုဆိုးအျပာေအာက္ကေန
ခပ္ေငါေငါထြက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္လိင္တံႀကီးကို ဖြဖြအုပ္ကိုင္ပီး
အထက္ေအာက္ပြတ္သပ္ေပးေနတာက သူကိုယ္တိုင္အားမလိုအားမရနဲ႔
စိတ္ထေနတာျဖစ္ေႀကာင္းေဖာ္ျပေနတာမဟုတ္ပါလားဗ်ာ။
လူသူကင္းရွင္းလြန္းလွတဲ့ကမ္းနားလမ္းျဖစ္ေပမယ့္
လမ္းမႀကီးေပၚဆိုေတာ့ လုပ္လို႔မေကာာင္းလွဘူး။ ဒါေပမယ့္
အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အထိလည္း က်ေနာ္မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။
ေမာင္ေလး.. အာကြာ ဘယ္ကိုသြားမလို႔လဲ..
အိမ္ေရာက္ေအာင္အရင္ျပန္ႀကမယ္ကြာ .. အာ ဒီကေလးက ဇြတ္
ဖ်တ္ကနဲ သတိရသြားပီး မမ၀ါရဲ႕လက္ကေလးကို အတင္းဆြဲလို႔
ကမ္းနားလမ္းစိန္ပန္းပင္ႀကီးေတြရဲ႕တစ္ဖက္က ျမစ္ထဲဆင္းတဲ့
အုတ္ေလွကား အျမင့္ႀကီးကေန ႀကယ္ေရာင္၀ိုးတ၀ါးေအာက္မွာ
က်ေနာ္ေအာက္ကိုဆင္းခ်သြားေနမိတယ္။
မိုးဦးက်ကာလေလးျဖစ္လို႔ ျမစ္ေရျပင္က ဟိုးအေ၀းႀကီးမွာ။
ေလာေလာဆယ္ကမ္းပါးေအာက္ေျခမွာ ေရျပင္အစား
သဲေသာင္ျပင္တေမွ်ာ္တေခၚႀကီးပဲရွိတာေလ။ ပီးေတာ့ ဒီေနရာမွာ
လူေနအိမ္ေျခမရွိဘူးဆိုေတာ့ တိတ္ဆိတ္ပီး
ဂ်က္ကာေကာင္းတဲ့ေနရာေပါ့။ ေအာက္ေျခေရာက္
သြားေတာ့လည္း ရပ္မေနပဲ သဲေသာင္ျပင္ႀကီးေပၚျဖတ္ေလွ်ာက္ပီး
မမ၀ါကိုဆြဲေခၚသြားမိတယ္။ တျငီးျငီးတျငဴျငဴနဲ႔ မမ၀ါတစ္ေယာက္
က်ေနာ္ဆြဲေခၚရာေနရာကို ပါလာရွာတယ္။ ေရစပ္နား
ေရာက္သြားေတာ့မွ ျမိဳ႕ဖက္က ကမ္းနားလမ္းဆီလွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့
အေတာ္ေ၀းေ၀း
ေရာက္သြားပီ။ လူတစ္ေယာက္ေယာက္လာေနရင္လည္းျမင္ရသလို
ေနာက္ေက်ာဖက္မွာလည္းေရျပင္ႀကီးဆိုေတာ့ အင္မတန္
လံုျခံဳစိတ္ခ်သြားရပီေပါ့။ စူတူတူမ်က္နာေလးနဲ႔ က်ေနာ့္ေနာက္ပါလာတဲ့
မမ၀ါကို ဘာမွစကားေျပာမေနေတာ့ပဲ မတ္တပ္ရပ္ေနလွ်က္နဲ႔
ရင္ခ်င္းအပ္ႏႈတ္ခမ္း
ခ်င္းစစုပ္ေပးလိုက္တယ္။ တဟင္းဟင္းျမည္သံေတြက ျမစ္ေရ
စီးသံနဲ႔အျပိဳင္ က်ေနာ္တို႔၂ေယာက္ဆီက ထြက္က်လာေပမယ့္
လူသူကင္းလြန္းတဲ့ေနရာဆိုတာ ၂ေယာက္လံုးသိေနေတာ့
ဂရုမစိုက္ေတာ့ပါဘူးေလ။ နႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ေနရာက ပဲ က်ေနာ့္ပုဆိုးကို
ခၽြတ္ခ်လိုက္တယ္။ မမ၀ါကို
တြန္းထုတ္လိုက္ရင္း သဲျပင္ေပၚမွာ ပုဆိုးကို ျဖန္႔ခင္းလိုက္တယ္။
မမ၀ါကိုယ္တိုင္ကလဲ ေတာ္ေတာ္စိတ္ထေနရွာေတာ့ သူ႔ထမီကေလးကို
သူ႔ဖာသာ ဂြင္းလံုးခၽြတ္ခ်ပီး က်ေနာ့္ပုဆိုးနဲ႔
ဆက္လွ်က္ကေလးျဖန္႔ခင္းရင္းထိုင္ခ်လိုက္တယ္။
ဖိုးသက္ေလးေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ကြာ .. အဲ့လိုႀကီး လမ္းေဘးမွာ
မမ၀ါလုပ္မိလိမ့္မယ္လို႔ တသက္လံုးမစဥ္းစားခဲ့.. အု၀ု!!
အခင္းေတြအေပၚဖင္ခ်ထိုင္ရင္း ေခါင္းက ဆံႏြယ္ကေလးေတြကို
လက္နဲ႔သပ္၊ ပြစိပြစိေျပာေနတဲ့ မမ၀ါတစ္ေယာက္
ဗလံုးဗေထြးနဲ႔အသံတိတ္သြားတယ္။
အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ခ်ပီး တင္းမာေပါက္ကြဲမတတ္ျဖစ္ေနတဲ့
လိင္တံႀကီးကို မမ၀ါရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းအိအိကေလးထဲ လက္နဲ႔ကိုင္ပီး
က်ေနာ္ထိုးထည့္လိုက္တာကိုးဗ်။ က်ေနာ့္ဆီးခံုကို
လက္နဲ႔အတင္းတြန္းထားရင္း တအုအုနဲ႔ ပါးစပ္ထဲ
လိင္တံအသြင္းအထုတ္အလုပ္ခံေနရ
တဲ့မမ၀ါတစ္ေယာက္ စစခ်င္းေတာ့ နင္သလိုျဖစ္သြားပံုရေပမယ့္
ခဏႀကာေတာ့ ပံုမွန္ေလးစုပ္ယူေနရွာတယ္။ လိင္စိတ္ထေနတဲ့
က်ေနာ္ကေတာ့ မမ၀ါကိုအားနာရေကာင္းမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး။
သူ႔ဆံပင္ေလးေတြကို ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ဒူးေကြးလို႔
မတ္တပ္
ရပ္ထားရာက ေကာ့ေကာ့ပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ ၃-၄မိနစ္ေလာက္
အဆက္မျပတ္လုပ္ပစ္လိုက္မိတယ္။
မမ၀ါ ေလးဖက္ေထာက္ေပးပါ.. က်ေနာ္တအား လုပ္ခ်င္ေနပီ
ျမန္ျမန္ေလး
မင္းေနာ္.. တအားႏိုင္စားေပးတယ္.. ဇြတ္ႀကီးပဲ ဟြန္းးး
က်ေနာ့္လိင္တံကို ပါးစပ္ထဲက ဆြဲခၽြတ္တာခံလိုက္ရတဲ့
မမ၀ါတစ္ေယာက္ ျမည္တြန္ေတာက္တီးေနေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္းပဲ
က်ေနာ့္လိင္တံကို ကိုင္ထားရာက လက္လႊတ္လိုက္ပီး
အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ပီး
တစ္ဖက္လွည့္လို႔ေလးဖက္ေထာက္ကုန္းထားေပးရွာ
တယ္။ ႀကယ္ေရာင္ျပိဳးပ်က္ေအာက္မွာ ဖင္တံုးအိအိႀကီးေတြက
အားရစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ တလက္လက္ပဲ။ မမ၀ါက
ေျဖးေျဖးလုပ္လို႔ လွမ္းသတိေပးေနတာကို အင္းပါလို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ရင္း
က်ေနာ္ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ပီး မာတင္းေနတဲ့
လိင္တံနဲ႔ဖင္၂ျခမ္းအလည္
တည့္တည့္က အရည္ေတြရႊဲအိေနတဲ့ အဖုတ္၀တည့္တည့္ကို ေတ့ပီး
ဖိသြင္းလိုက္တယ္။ ေႏြးကနဲခံစားလိုက္ရပီး ေ-ာက္ဖုတ္နံရံေတြရဲ႕
အိစက္ညက္ေညာမႈကို လိင္တံတစ္ေလွ်ာက္
အားရေက်နပ္စြာခံစားလုိက္ရတယ္။
ခ်က္ခ်င္းတအားမေဆာင့္ေပးနဲ႔ေနာ္ ေမာင္ေလး မမ၀ါ ေအာင့္တယ္
အင္း .. အင္းက်ီႀကယ္သီးျဖဳတ္ေပး မမ၀ါ ႏို႔ေတြကို ကိုင္ပီး
ေဆာင့္ခ်င္တယ္
ပန္ပီး အျဖဴခံမွာ အနီေရာင္ အစက္ေျပာက္ကေလးေတြပါတဲ့
၀မ္းဆက္ကေလးနဲ႔ မမ၀ါက အရမ္းလွေနေတာ့ ပြဲလာတဲ့ လူငယ္မွန္သမွ်
၀ိုင္းပီးေငးႀကည့္ေနႀကရတယ္။ မမ၀ါကေတာ့ လူႀကီးပီပီ တဟဲ့ဟဲ့နဲ႔
ရပ္ကြက္ထဲက ေကာင္မေလးေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ေနရေပမယ့္ လူေတြ
ႀကိတ္ႀကိတ္တိုးေနတဲ့အထဲမွာ က်ေနာ့္လက္ကို တင္းတင္းဆုပ္ထားတာ
လံုး၀ မလႊတ္ဘူး။ လူအလစ္မွာ က်ေနာ့္ ေပါင္ႀကားကို မသိမသာေလး
လက္ဖ၀ါးနဲ႔ဖိဖိကိုင္ပီး ညွစ္ေပးတယ္။
ပီးရင္သူမသိသလိုျပံဳးစိစိနဲ႔မ်က္နာလႊဲေနတတ္တယ္။ ဟိုတေန႔ညက
သူနဲ႔က်ေနာ္ေျခလြန္လက္လြန္
ျဖစ္သြားပီးကထဲက ဘာမွထပ္မျဖစ္ခဲ့ႀကဘူးဗ်။ အမွန္တိုင္း၀န္ခံရရင္
က်ေနာ္ မမ၀ါကို အရမ္းထပ္လုပ္ခ်င္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္
လူနီႀကီးရဲ႕အစြမ္းေႀကာင့္ဆိုတာ ဖီးလ္မလာသလိုျဖစ္ေနလို႔
အိမ္ျပန္မအိပ္ပဲ ကိုေရႊဘ အိမ္မွာပဲ အိပ္ျဖစ္ေနတာ။ ခုလို
လူေတာတိုးရင္း က်ေနာ့္လက္ေမာင္း
နဲ႕ သူရင္ဘတ္က ႏို႔ႀကီးေတြရဲ႕ မထိတထိျဖစ္ (မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္သူက
တမင္လုပ္ေနတာပါ) ရွက္ေႀကာက္ပီးျငိမ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို
လက္ေဆာ့ပီး လာလာဆြေနေတာ့ လူက ေသာက္ရမ္းတင္းေနပီ။
တခါတေလ လူခ်င္းထပ္လွ်က္ျဖစ္ပီး အရပ္ျမင့္တဲ့
မမ၀ါရဲ႕တင္ပါးအိအိစက္စက္ႀကီးနဲ႔
က်ေနာ့္ လိင္တံက ထိကပ္ထားသလိုအႀကာႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ အခါမ်ိဳးဆို
က်ေနာ့္ လက္၂ဖက္စလံုးကလည္း မမ၀ါ ဂ်ိဳင္းေအာက္ေနလွ်ိဳပီး
ႏို႔၂လံုးကို အားရပါးရျမန္ျမန္ေလးဖမ္းကိုင္ပီး ၂-၃ခ်က္ေလာက္
ကပ္ေညွာင့္ေပးလိုက္ရင္း ခ်က္ခ်င္း မသိသလိုလုပ္။ အဲ့ဒီလိုနဲ႔ အရွိန္က
ေတာ္ေတာ္တက္လာႀကပီဗ်။
ပြဲေစ်းတန္းလမ္းေလွ်ာက္ႀကရင္း ေမာလာႀကေတာ့ မုန္႔ဆိုင္တန္းေတြမွာ
မုန္႔၀င္စားႀကတယ္။
စားေသာက္ပီးေတာ့မွ ပြဲလက္မွတ္သြားျဖတ္တဲ့ ကိုေရႊဘတစ္ေယာက္
ေမာႀကီးပန္းႀကီးျပန္ေရာက္လာတယ္။ မန္းေလးသိန္းေဇာ္ဆိုေတာ့
လက္မွတ္က အေတာ္အလုအယက္၀ယ္ရတာကိုးဗ်။ ေရႊဘ!
ကေလးေတြကို တာ၀န္ယူပီးထိန္းခဲ့..
ငါေခါင္းတအားကို္ကလာလို႔ျပန္ေတာ့
မယ္ ဖိုးသက္ေလး မမ၀ါကို အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပး ပီးမွ ဒီကိုျပန္လာ...
ဆိုပီး မမ၀ါတစ္ေယာက္စကားစရင္း ဂြင္ဆင္ေနတာကို
မသိနားမလည္တဲ့ အူတူတူပံုစံ ဖမ္းပီး ဟုတ္ကဲ့ မမ၀ါလို႔ ေဖာ္လို
လိုက္ရင္း မုန္႔ဆိုင္ကေနခပ္တည္တည္ တူတူထြက္ဖို႔ထလိုက္တယ္။
ခဏေနဦးဗ်! ဒီညမွာ က်ေနာ္
အႀကံအစီ တစ္ခုရွိေသးတယ္။ က်ေနာ္၀တ္ထားတဲ့ ဖရီးဂ်က္ကက္ကို
အသာေလးခၽြတ္ပီး ကိုေရႊဘကို ခဏယူ၀တ္ထားစမ္းပါဗ်ာ ဆိုပီး
ပစ္ေပးထားခဲ့လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီဂ်က္ကက္ အိတ္ေထာင္ထဲမွာ
ဘာပါတယ္ထင္လို႔လဲ? ဟီးဟီး
ဟိုသစ္သားရုပ္ထုေလးထည့္ေပးထားလိုက္တယ္ေလ။
လူနီႀကီးနဲ႔ကိုေရႊဘ ဘာေတြဆက္ျဖစ္မလဲေတာ့မသိဘူး။ က်ေနာ္ေတာ့
မမ၀ါကို လက္ဆြဲပီး ပြဲခင္းထဲကေန အတင္းတိုးထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတယ္။
အိမ္အျပန္လမ္းမေပၚျမန္ျမန္ေရာက္ခ်င္ေနပီဗ်ာ။ မမ၀ါကို က်ေနာ္
အားရပါးရ ခ်စ္ပစ္လိုက္ခ်င္ပီ။ လူနီႀကီးမပါပဲ
သူ႔ကိုဖိုးသက္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလး
က ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းခ်စ္ျပတတ္ပါတယ္ဆိုတာ သက္ေသျပခ်င္လြန္းလို႔
ရင္ဘတ္ထဲမွာလဲ တုန္တုန္ရီရီႀကီး။ မမ၀ါလည္း က်ေနာ့္လိုပဲဆိုတာ
သူ႔လက္ကေလးကို အတင္းဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ က်ေနာ္
အလိုလိုသိေနတယ္။
ကတုန္ကယင္ျဖစ္ေနတဲ့ စံုတြဲေလးတစ္တြဲ
ဘုရားပြဲအျပင္ဖက္ကိုတိုးထြက္လာရင္းတေျဖးေျဖးတိုးကပ္လာတယ္။
လူေတြႀကိတ္ႀကိတ္တိုးစည္ကားပီး ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနတဲ့
ကမၻာအျပင္ဖက္ကိုေရာက္သြားတာနဲ႔ အလိုလိုေနရင္း
ေအးျမသြားသလိုပဲဗ်။ ျမစ္ကမ္းေဘးက လမ္းမႀကီးအတိုင္း
တိတ္တဆိတ္လက္ခ်င္းခ်ိတ္ပီးေလွ်ာက္လာႀကရင္း
၂ေယာက္စလံုးရဲ႕ရင္ထဲမွာေတာ့ ေတာက္
ေလာင္ေနတဲ့ ရမၼက္မီးေတြက တေျဖးေျဖးပိုလို႔သာ
တိုးလာေနပီေပါ့ေလ။ စိန္ပန္းပင္ႀကီးေတြ စီစီရီရီေပါက္ေနတဲ့
ကမ္းနားလမ္းေပၚမွာ လူေတြကရွင္းေနသလို
မိုးျမွဴအေငြ႕အသက္ေတြပါေနတဲ့ ေလညွင္းေလးေတြက
တေနာ့ေနာ့နဲ႔၀စ္လစ္စလစ္လမ္းကေလးေပၚမွာ (ဟီးဟီး
ခြင့္လႊတ္ပါ ဆရာႀကီးဒဂုန္တာရာခင္ဗ်ား)တိုက္ခတ္ေနေတာ့
က်ေနာ္နဲ႔မမ၀ါတို႔ ကိုယ္လံုးေတြက ပိုလို႔ေတာင္ပူးကပ္သြားႀကပါပီ။
ဘယ္လိုမွမေအာင့္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ က်ေနာ္ကစပီး လႈပ္ရွားလိုက္မိတယ္။
မမ၀ါရဲ႕ခါးက်င္က်င္ေလးကို ခပ္တင္းတင္းတြယ္ဖက္ရင္း ခပ္ေျပေျပနဖူး
၀င္း၀င္းေလးကို အားရပါးရနမ္းရိႈက္လိုက္မိတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ..
ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြ၊ေနာက္..
နီေထြးေထြးႏႈတ္ခမ္းအိအိကေလးေပါ့။
အြန္းးး ဖိုးသက္ေလးကကြယ္ အဲ့လိုမလုပ္နဲ႔ဟ လမ္းေပၚႀကီးမွာ .. ကၽြတ္!
ဟဲ့ မမ၀ါရင္ေတြအရမ္းတုန္လာပီေနာ္ ေျပာလို႔လဲမရ ဒုကၡပါလား..
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္နမ္းေနရာက ခြာလိုက္ပီး တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို
ထမီပါးကေလးအေပၚကေန ဆုပ္ကိုင္ေခ်မြရင္း မမ၀ါရဲ႕
လည္တိုင္ေဖာ့ေဖာ့ေလးတ၀ိုက္ အနမ္းစက္ေသနတ္ေတြနဲ႔
တရစပ္ေလွ်ာက္ပစ္ေနတဲ့က်ေနာ့္ကိုခပ္တင္းတင္းျပန္ဖက္လာရင္း
စိတ္အိုက္ေနတဲ့ေလသံတုန္တုန္ကေလးနဲ႔ မမ၀ါတစ္ေယာက္
ညည္းညဴေနရွာေပမယ့္
၀တ္ထားတဲ့ေသာ့တံဆိပ္ပုဆိုးအျပာေအာက္ကေန
ခပ္ေငါေငါထြက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္လိင္တံႀကီးကို ဖြဖြအုပ္ကိုင္ပီး
အထက္ေအာက္ပြတ္သပ္ေပးေနတာက သူကိုယ္တိုင္အားမလိုအားမရနဲ႔
စိတ္ထေနတာျဖစ္ေႀကာင္းေဖာ္ျပေနတာမဟုတ္ပါလားဗ်ာ။
လူသူကင္းရွင္းလြန္းလွတဲ့ကမ္းနားလမ္းျဖစ္ေပမယ့္
လမ္းမႀကီးေပၚဆိုေတာ့ လုပ္လို႔မေကာာင္းလွဘူး။ ဒါေပမယ့္
အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အထိလည္း က်ေနာ္မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။
ေမာင္ေလး.. အာကြာ ဘယ္ကိုသြားမလို႔လဲ..
အိမ္ေရာက္ေအာင္အရင္ျပန္ႀကမယ္ကြာ .. အာ ဒီကေလးက ဇြတ္
ဖ်တ္ကနဲ သတိရသြားပီး မမ၀ါရဲ႕လက္ကေလးကို အတင္းဆြဲလို႔
ကမ္းနားလမ္းစိန္ပန္းပင္ႀကီးေတြရဲ႕တစ္ဖက္က ျမစ္ထဲဆင္းတဲ့
အုတ္ေလွကား အျမင့္ႀကီးကေန ႀကယ္ေရာင္၀ိုးတ၀ါးေအာက္မွာ
က်ေနာ္ေအာက္ကိုဆင္းခ်သြားေနမိတယ္။
မိုးဦးက်ကာလေလးျဖစ္လို႔ ျမစ္ေရျပင္က ဟိုးအေ၀းႀကီးမွာ။
ေလာေလာဆယ္ကမ္းပါးေအာက္ေျခမွာ ေရျပင္အစား
သဲေသာင္ျပင္တေမွ်ာ္တေခၚႀကီးပဲရွိတာေလ။ ပီးေတာ့ ဒီေနရာမွာ
လူေနအိမ္ေျခမရွိဘူးဆိုေတာ့ တိတ္ဆိတ္ပီး
ဂ်က္ကာေကာင္းတဲ့ေနရာေပါ့။ ေအာက္ေျခေရာက္
သြားေတာ့လည္း ရပ္မေနပဲ သဲေသာင္ျပင္ႀကီးေပၚျဖတ္ေလွ်ာက္ပီး
မမ၀ါကိုဆြဲေခၚသြားမိတယ္။ တျငီးျငီးတျငဴျငဴနဲ႔ မမ၀ါတစ္ေယာက္
က်ေနာ္ဆြဲေခၚရာေနရာကို ပါလာရွာတယ္။ ေရစပ္နား
ေရာက္သြားေတာ့မွ ျမိဳ႕ဖက္က ကမ္းနားလမ္းဆီလွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့
အေတာ္ေ၀းေ၀း
ေရာက္သြားပီ။ လူတစ္ေယာက္ေယာက္လာေနရင္လည္းျမင္ရသလို
ေနာက္ေက်ာဖက္မွာလည္းေရျပင္ႀကီးဆိုေတာ့ အင္မတန္
လံုျခံဳစိတ္ခ်သြားရပီေပါ့။ စူတူတူမ်က္နာေလးနဲ႔ က်ေနာ့္ေနာက္ပါလာတဲ့
မမ၀ါကို ဘာမွစကားေျပာမေနေတာ့ပဲ မတ္တပ္ရပ္ေနလွ်က္နဲ႔
ရင္ခ်င္းအပ္ႏႈတ္ခမ္း
ခ်င္းစစုပ္ေပးလိုက္တယ္။ တဟင္းဟင္းျမည္သံေတြက ျမစ္ေရ
စီးသံနဲ႔အျပိဳင္ က်ေနာ္တို႔၂ေယာက္ဆီက ထြက္က်လာေပမယ့္
လူသူကင္းလြန္းတဲ့ေနရာဆိုတာ ၂ေယာက္လံုးသိေနေတာ့
ဂရုမစိုက္ေတာ့ပါဘူးေလ။ နႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ေနရာက ပဲ က်ေနာ့္ပုဆိုးကို
ခၽြတ္ခ်လိုက္တယ္။ မမ၀ါကို
တြန္းထုတ္လိုက္ရင္း သဲျပင္ေပၚမွာ ပုဆိုးကို ျဖန္႔ခင္းလိုက္တယ္။
မမ၀ါကိုယ္တိုင္ကလဲ ေတာ္ေတာ္စိတ္ထေနရွာေတာ့ သူ႔ထမီကေလးကို
သူ႔ဖာသာ ဂြင္းလံုးခၽြတ္ခ်ပီး က်ေနာ့္ပုဆိုးနဲ႔
ဆက္လွ်က္ကေလးျဖန္႔ခင္းရင္းထိုင္ခ်လိုက္တယ္။
ဖိုးသက္ေလးေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ကြာ .. အဲ့လိုႀကီး လမ္းေဘးမွာ
မမ၀ါလုပ္မိလိမ့္မယ္လို႔ တသက္လံုးမစဥ္းစားခဲ့.. အု၀ု!!
အခင္းေတြအေပၚဖင္ခ်ထိုင္ရင္း ေခါင္းက ဆံႏြယ္ကေလးေတြကို
လက္နဲ႔သပ္၊ ပြစိပြစိေျပာေနတဲ့ မမ၀ါတစ္ေယာက္
ဗလံုးဗေထြးနဲ႔အသံတိတ္သြားတယ္။
အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ခ်ပီး တင္းမာေပါက္ကြဲမတတ္ျဖစ္ေနတဲ့
လိင္တံႀကီးကို မမ၀ါရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းအိအိကေလးထဲ လက္နဲ႔ကိုင္ပီး
က်ေနာ္ထိုးထည့္လိုက္တာကိုးဗ်။ က်ေနာ့္ဆီးခံုကို
လက္နဲ႔အတင္းတြန္းထားရင္း တအုအုနဲ႔ ပါးစပ္ထဲ
လိင္တံအသြင္းအထုတ္အလုပ္ခံေနရ
တဲ့မမ၀ါတစ္ေယာက္ စစခ်င္းေတာ့ နင္သလိုျဖစ္သြားပံုရေပမယ့္
ခဏႀကာေတာ့ ပံုမွန္ေလးစုပ္ယူေနရွာတယ္။ လိင္စိတ္ထေနတဲ့
က်ေနာ္ကေတာ့ မမ၀ါကိုအားနာရေကာင္းမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး။
သူ႔ဆံပင္ေလးေတြကို ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ဒူးေကြးလို႔
မတ္တပ္
ရပ္ထားရာက ေကာ့ေကာ့ပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ ၃-၄မိနစ္ေလာက္
အဆက္မျပတ္လုပ္ပစ္လိုက္မိတယ္။
မမ၀ါ ေလးဖက္ေထာက္ေပးပါ.. က်ေနာ္တအား လုပ္ခ်င္ေနပီ
ျမန္ျမန္ေလး
မင္းေနာ္.. တအားႏိုင္စားေပးတယ္.. ဇြတ္ႀကီးပဲ ဟြန္းးး
က်ေနာ့္လိင္တံကို ပါးစပ္ထဲက ဆြဲခၽြတ္တာခံလိုက္ရတဲ့
မမ၀ါတစ္ေယာက္ ျမည္တြန္ေတာက္တီးေနေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္းပဲ
က်ေနာ့္လိင္တံကို ကိုင္ထားရာက လက္လႊတ္လိုက္ပီး
အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ပီး
တစ္ဖက္လွည့္လို႔ေလးဖက္ေထာက္ကုန္းထားေပးရွာ
တယ္။ ႀကယ္ေရာင္ျပိဳးပ်က္ေအာက္မွာ ဖင္တံုးအိအိႀကီးေတြက
အားရစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ တလက္လက္ပဲ။ မမ၀ါက
ေျဖးေျဖးလုပ္လို႔ လွမ္းသတိေပးေနတာကို အင္းပါလို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ရင္း
က်ေနာ္ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ပီး မာတင္းေနတဲ့
လိင္တံနဲ႔ဖင္၂ျခမ္းအလည္
တည့္တည့္က အရည္ေတြရႊဲအိေနတဲ့ အဖုတ္၀တည့္တည့္ကို ေတ့ပီး
ဖိသြင္းလိုက္တယ္။ ေႏြးကနဲခံစားလိုက္ရပီး ေ-ာက္ဖုတ္နံရံေတြရဲ႕
အိစက္ညက္ေညာမႈကို လိင္တံတစ္ေလွ်ာက္
အားရေက်နပ္စြာခံစားလုိက္ရတယ္။
ခ်က္ခ်င္းတအားမေဆာင့္ေပးနဲ႔ေနာ္ ေမာင္ေလး မမ၀ါ ေအာင့္တယ္
အင္း .. အင္းက်ီႀကယ္သီးျဖဳတ္ေပး မမ၀ါ ႏို႔ေတြကို ကိုင္ပီး
ေဆာင့္ခ်င္တယ္
Comments
Post a Comment