က်ေနာ့္သူနာျပဳဆရာမေလး ၄
ျပဳတ္က်သြားတဲ့ႀကိဳးတပ္လွ်က္ေရပံုးကို ျပန္ဆြဲတင္ပီး ေရကိုျမန္ျမန္ပီးေအာင္ခ်ိဳးေနတံုး ဟိုေကာင္ကာတြန္းဆရာျပန္ေရာက္လာျပန္တယ္။
ဟမ္! ခုနကမင့္ကိုဒီနားထိလာေအာ္ပီးငါလာရွာတာမေတြ.ပါလားကြ.. တဲ့
ကိုယ္ေပ်ာက္ေနလို.ေဟ့ .. လို.ေငါ့ေတာ့ေတာ့ျပန္ေျပာရင္းေရကိုခပ္သြက္သြက္ေလးခ်ိဳးရင္းလက္စသတ္လိုက္တယ္။ ညေနေစာင္းပီဆိုေတာ့ေဆးရံုကိုလူနာေစာင့္အိပ္ဖို.သြားမွ။
သူငယ္ခ်င္းရဲ.ဂ်စ္ကားေလးနဲ.ေဆးရံုကိုေရာက္သြားပီး ဟိုရွာဒီရွာလိုက္ရွာေနရေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုးေဆးရံုႀကီးအေဆာင္(၂)ရဲ. အေပၚထပ္ေထာင့္ဆံုးက ပိုက္ဆံေပးရတဲ့သီးသန္.အခန္းထဲမွာ
က်ေနာ့္အဘိုးဂြစာႀကီးကိုသြားရွာလို.ေတြ.ကေရာဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။
အဘြားေလးေမက ကုတင္ေဘးမွာထိုင္လို.မ်က္နာကသိပ္မေကာင္းရွာဘူး။ သား!! မင့္အဘိုး ႀကီးမိုက္ႀကီးကိုႀကည့္ပါဦးဆိုပီး ငိုရွာတယ္။
မေတြ.တာႀကာတဲ့က်ေနာ့္ အဘိုးတစ္ေယာက္ေဆးရံုသံကုတင္ေလးေပၚမွာပက္လက္ကေလး။ နဖူးကေတာ္ေတာ္ေျပာင္ေနရွာပီ၊ မုတ္ဆိတ္ေတြ၊ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေတြနဲ.ေသခ်ာႀကည့္ေလေလ ပစၥည္းမဲ့
ေခါင္းေဆာင္ႀကီး လီနင္နဲ.တူေလေလပဲ။ လူကသာတစ္ကိုယ္လံုးပိုက္ေတြတန္းလန္းျဖစ္ေနတာ..က်ေနာ့္ကိုလွမ္းႀကည့္တဲ့မ်က္လံုးက အရင္ကလိုခပ္မာမာပဲဗ်။ အဘြားေလးေမကိုႏွစ္သိမ့္ပီးက်ေနာ့္
ေဘာ္ဒါရဲ.ဂ်စ္ကားနဲ.ျပန္လိုက္ပို.ေပးလိုက္ဖို.စီစဥ္ေပးလိုက္တယ္။ ညဖက္တစ္ခုခုအေရးေပၚအတြက္ စပါယ္ရွယ္နာ့စ္တစ္ေယာက္ေခၚထားတယ္၊က်ေနာ္က ဘိုးေတာ္ေသာင္းက်န္းရင္ေဘးကထိန္းေပးဖို.ေစာင့္အိပ္ရမယ္လို.မွာသြားတယ္။ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေစာေသးလို.ငွါးထားတဲ့သူနာျပဳဆရာမ ေရာက္မလာေသးဘူးတဲ့။ က်ေနာ့္အဘိုးက
ဆီးခ်ိဳေကာႏွလံုးေကာရွိေနတာကို ရွပ္ကီသြားခ်လိုက္ေတာ့ ဘာျဖစ္သြားလဲမသိေတာ့ပဲ ခုလိုအေျခေနျဖစ္သြားတာလို.ေျပာတယ္။ ခုဆီးမသြားႏိုင္ျဖစ္ပီး ဆီးပိုက္တန္းလန္း၊လက္ဖ်ံမွာလည္း
ေဆးပုလင္းေတြခ်ိတ္ထားရပီ။ ေတာ္ေသးတယ္ရထားတဲ့အခန္းက အစြန္ဆံုးက်လို.ျပဴတင္းေပါက္ေတြဖြင့္ထားရင္ေလ၀င္ေလထြက္မဆိုးဘူး။ အဘိုးရဲ. ကုတင္ေဘးကခံုရွည္မွာ ၀င္ထိုင္လိုက္
ရင္းမွိန္းေနတဲ့သူ.ကိုက်ေနာ္ေငးႀကည့္ေနမိတယ္။ အင္း.. က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္မမွီလိုက္ေပမယ့္ ႀကားဖူးသမွ် ဒီအဘိုးအေႀကာင္းကေတာ့ အံ့ႀသစရာေတြဗ်။
က်ေနာ္တို.တစ္ျမိဳ.လံုးခုထိသူ.အေႀကာင္းေျပာပီးရယ္ႀကတံုး။ ေတာ္ေတာ္ဂြတိုက္တဲ့လူႀကီး။
ခုသူ.ဇနီးဘြားေလးေမက က်ေနာ္တို.ျမိဳ.ကိုတာ၀န္က်လာတဲ့ ေက်ာင္းဆရာမေလးေပါ့။ အဲ့ဒါကိုေတာျပန္သူပုန္ အလံနီႀကီးဆိုပီး လူတိုင္းလန္.ရတဲ့က်ေနာ့္ အဘိုးကရည္းစားစာေပးတယ္။
ေက်ာင္းစိမ္းေလးနဲ.ဆရာမေလးကိုလမ္းက ေစာင့္ပီး ဆရာမေလးေရွ.ကပိတ္ရပ္ပီး ေဟ့..ေနဦး..ေရာ့ဆိုပီး ေလသံမာႀကီးနဲ.သူ.စာကိုထိုးေပးလိုက္ေတာ့ ဘြားေလးေမက ဒါဘာလဲလို.ေမးသတဲ့
ဘာရမလဲ..ရည္းစားစာနင့္အတြက္ဆိုပီး က်ေနာ့္အဘိုးကပိတ္ေဟာက္ေသးတယ္ဆိုပဲ။ အို!! မယူႏိုင္ပါဘူးရွင္ ဆိုပီးျပန္လည္းေျပာေရာ.. က်ေနာ့္အဘိုးကေဒါသူပုန္ထေတာ့တာပဲ။ စာကိုအစိပ္
စိပ္အျမြာျမြာျဖစ္ေအာင္ဆြဲျဖဲလိုက္ပီး.. -ီး မွမယူခ်င္ေနကြာတဲ့.. ငါ့မွာေတာ့သူ.ကိုျမတ္ႏိုးလြန္းလို.တစ္ညလံုးမအိပ္ပဲထိုင္ေရးလာတာ ဆိုပီး ေတာက္ အက်ယ္ႀကီးေခါက္ပီးလွည့္ထြက္သြားေရာတဲ့
ဗ်ာ။ ဘယ္ႏွယ့္လူလဲမသိပါဘူးဗ်ာ။ အဲ့ဒါကိုႀကားတဲ့ေဘးကေအာင္သြယ္ေတြက လူရိုးလူေကာင္းႀကီးပါဘာညာနဲ. ၀ိုင္းပီးေလွာ္ေပးရင္းႀကိဳက္သြားႀကတာလို.ေျပာတာပဲေလ။ ရွိေသးတယ္... ....
ေနာက္ဆက္တြဲက..သမီးရည္စားျဖစ္ေတာ့အဲ့ဒီေခတ္က ေရွးဆန္တယ္မလားသိုသိုသိပ္သိပ္ကေလးေနရတဲ့ေခတ္ကိုး။ အဲ့ဒါခ်ိန္းေတြ.ႀကေတာ့ ဘြားေလးေမက လူျပတ္တဲ့ေနရာမသြားရဲပါဘူး
လို.ျငင္းေတာ့ ေဒါကထြက္လာတဲ့က်ေနာ့္အဘိုးက လက္ကိုအတင္းဆြဲပီး ျမိဳ.လယ္ေခါင္က ရုပ္ရွင္ရံုအတက္အဆင္းေလွကားမွာ သြားထိုင္ေရာ။ ပီးေတာ့ပတ္၀န္းက်င္ကို ဂရုမစိုက္ပဲလက္ကေလးကိုင္၊ပါးကေလးကိုင္လုပ္ပီးခ်ိန္းေတြ.ေနတာ..တစ္ျမိဳ.လံုးကျမင္ပီး အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္းျဖစ္ကုန္ေရာတဲ့။ ဒါနဲ.ပဲ လူေတြသိကုန္ပီးျမန္ျမန္ညားသြားတယ္လို.ႀကားဖူး
တယ္ဗ်။
ခုက်ေနာ္နဲ.ထိပ္တိုက္ေတြ.ေနပီဗ်။ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ အဘိုးႀကီးမွိန္းေနတယ္။ ႏိုးလာရင္ေတာ့မလြယ္ဘူး။ ဒီတိုင္းငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရင္း ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ.ညမိုးခ်ဳပ္စျပဳလာပီ။
ဟိုေကာင္က်ေနာ့္ေဘာ္ဒါကို ဖတ္စရာစာအုပ္ကေလးဘာေလးနည္းနည္းပါးပါးလာပို.ပါလို.မွာလိုက္တာ ခုထိလဲမလာေသးဘူးဗ်ာ။ ႀကာလာေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲငုတ္တုတ္ႀကီး ပ်င္းလာပီ။
အဘိုးကလည္း တုတ္တုတ္ေတာင္မလႈပ္ဘူး။ အခန္းထဲမွာလဲနည္းနည္းပူလာပီဗ်။ က်ေနာ္အေပၚကထပ္၀တ္လာတဲ့ရွပ္လက္ရွည္အျဖဴကို ခၽြတ္လိုက္ပီး အခန္းနံရံက သံေခ်ာင္းတစ္ခုမွာခ်ိတ္
လိုက္တယ္။ စြပ္က်ယ္လက္ျပတ္နဲ.မွေတာ္ေတာ္ေလးေအးသြားတယ္။
ရိပ္ကနဲ အခန္း၀မွာလူတစ္ေယာက္ကိုေတြ.လိုက္လို.လွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့.. ... ... ...
ထမီအနီရဲရဲ..ခါးတိုအင္းက်ီအျဖဴဆြတ္ဆြတ္ကေလးနဲ.သူနာျပဳဆရာမေလးတစ္ေယာက္ဗ်။ မ်က္နာ၀ိုင္းစက္စက္ကေလးကခ်ိဳျပံဳးေနတာ လွမ္းႀကည့္လိုက္တဲ့က်ေနာ့္ ရင္ထဲမွာေတာင္ေအးစိမ့္
သြားတာပဲဗ်ာ။ ရင္ခြင္ထဲမွာစာအုပ္ထူထူေလး၂အုပ္ကိုေပြ.ထားရင္းအခန္းထဲ၀င္လာတယ္။ စာအုပ္ေတြေပြ.ထားတဲ့လက္ဖ်ံေလးေတြက ျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္ေလးေတြ။ အရပ္ကေလးကမနိမ့္မျမင့္
နဲ.ယူနီေဖာင္းနဲ.ရုပ္ကေလးနဲ.ဟပ္ေနတာႀကည့္လို.အေတာ္ေကာင္းတယ္ဗ်။
ဦးရဲျမင့္.. ရဲ.လူနာေစာင့္လားရွင္!! အန္တီႀကီး ဒီညေစာင့္မအိပ္ဘူးေပါ့..ဟုတ္လား!!
က်ေနာ့္မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ကုတင္ေဘးတစ္ဖက္မွာ၀င္ရပ္ပီး အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ.စကားလွမ္းေျပာတယ္။ ေခ်ာလိုက္တာဗ်ာ။ က်ေနာ့္မွာ ဆရာမေလးရဲ.ရူပါရံုအဖမ္းစားခံထားရေတာ့ စကားျပန္မေျပာ
ႏိုင္ပဲေခါင္းျငိမ့္ျပရံုပဲတတ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။ သူ.လက္ထဲကစာအုပ္ေတြကို ခံုအရွည္ေပၚခ်လိုက္ပီး အဘိုးလက္ေမာင္းကို ကိုင္ရင္းေသြးေပါင္ခ်ိန္ေတြဘာေတြတိုင္းဖို.ျပင္ေနတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့
ရင္တဆတ္ဆတ္ခုန္ေနပီ။ အနီေရာင္နတ္သမီးေလးနဲ. တစ္ညလံုးတူတူ ေစာင့္အိပ္ရေတာ့မွာေလ။ မႀကီးမငယ္နဲ.ေျခတုန္လက္တုန္ေတာင္ျဖစ္လာတယ္ဟီး။ သူမလုပ္စရာရွိတာေတြဟိုလုပ္ဒီ
လုပ္ လုပ္ပီးတာနဲ.က်ေနာ့္ကိုလွမ္းႀကည့္ပီး..
အကို!! အျပင္ေတြဘာေတြသြားခ်င္သြားေနာ္ရတယ္.. ဦးရဲျမင့္ကိုျပဳစုဖို.ကက်မတာ၀န္ယူထားတာ..ေဆးရံု၀န္းထဲမွာလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြဘာေတြရွိတယ္..သြားထိုင္လို.ရတယ္
လြတ္လြတ္လပ္လပ္သာေန...ဆိုပီး ျပံဳးျပံဳးေလးေျပာပီး ခံုရွည္ေပၚထိုင္ခ်လိုက္ရင္း သူယူလာတဲ့စာအုပ္ထူထူတစ္အုပ္ကိုဖြင့္ပီးဖတ္ေနတယ္။ က်ေနာ့္မွာခုထိေသာက္အႀကီးလိုပဲ စကားတစ္လံုးမွ
ျပန္မေျပာျဖစ္ေသးဘူး။ က်ေနာ့္အေရွ.မွာကိုယ္လံုးကိုမတ္မတ္ကေလး လုပ္ပီးစာဖတ္ေနတဲ့ ဆရာမေလးကိုမသိမသာခိုးခိုးႀကည့္ပီး ရင္ခုန္ေနတယ္။ အနီးကပ္ႀကည့္မွေတာ္ေတာ္ေလး လွမွန္းပို
သတိထားမိတယ္ဗ်။ စာအုပ္ဖတ္ရင္းမ်က္ေမွာင္ႀကံဳ.ထားေတာ့ မ်က္ခံုးႏွစ္ခုကတြန္.တြန္.ေလးျဖစ္ေနတာ၊ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးကို လွ်ာနဲ.သပ္လိုက္တာ၊ အသက္ရွဴလိုက္တိုင္း
ႏွိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္သြားတဲ့ ခါးတိုအင္းက်ီႀကပ္ႀကပ္ေလးေအာက္က ရုန္းကန္ျကြတက္မတတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ရင္ခ်ီခ်ီေလးရယ္.. က်ေနာ္ေတာ့စိတ္ေတာ္ေတာ္လႈပ္ရွားေနပီဗ်။ အဘိုးေနရာမွာက်ေနာ္
ပဲလူနာတက္လုပ္ပလိုက္ခ်င္ပီ။
သူနာျပဳဆရာမေလးကသူ.စာအုပ္ထဲဘယ္ေလာက္စိတ္၀င္စားေနလဲဆိုတာ က်ေနာ္သူ.ကိုေသခ်ာအကဲခတ္ပီး ေခၚေတာအႀကည့္နဲ.ႀကည့္ေနတယ္ဆိုတာေတာာင္သတိမထားမိဘူး။
အခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ လူနာအဘိုးရဲ.အသက္ရွဴသံရယ္၊ဆရာမေလးရဲ.စာရြက္လွန္တဲ့အသံတဖ်တ္ဖ်တ္ရယ္ကလႊဲပီးတိတ္ဆိတ္ေနတာေပါ့။ က်ေနာ့္ဖာသာ ဆရာမေလးကိုခိုးခိုးႀကည့္ပီး
ဖီးလ္တက္ေနတံုး .. ဟိုေကာင္သူေတာင္းစားကာတြန္းဆရာျပန္ေရာက္လာတယ္။ ထမင္းသြားစားမယ္ဖိုးသက္ေရဘာညာဆိုပီး လာေခၚေရာ.. က်ေနာ့္ကိုစကားေျပာရင္းနဲ. ဆရာမေလးကိုျမင္
သြားေတာ့ မေအေပးက မခ်ိဳမခ်ဥ္ျပီတီတီျဖစ္သြားတယ္။
ဆရာမ..က်ေနာ္ထမင္းသြားစားလိုက္ဦးမယ္ခင္ဗ် လို.ေျပာရင္း ဒီေကာင့္ကိုအတင္းဆြဲေခၚလာရတယ္။
ထမင္းဆိုင္ေရာက္ေတာ့.. ေမာင္ရင့္စပါယ္ရွယ္နာ့စ္ကေလးက အႏွိပ္ကေလးဗ်ဆိုပီး တဟီးဟီး လုပ္ေနလို. က်ေနာ္ကဦးေအာင္စစ္ေႀကျငာထားရေသးတယ္။ ငါေျကြေနပီသူငယ္ခ်င္းရာ..
အဲ့ဒါငါရင္းႏွီးေအာင္ဒီညပဲခ်က္ခ်င္း အင္ထရို၀င္ေတာ့မယ္။ လိုအပ္တဲ့ အင္ေဖာ္ေမးရွင္းေလး ရွာေပးေနာ္ဆိုပီးႀကိဳကာကြယ္ထားလိုက္တယ္။ စားေသာက္ပီးတာနဲ.ညေရးညတာလိုမယ္ထင္တာ
ေလးေတြ၀ယ္ပီး ဒီေကာင္ယူလာတဲ့စာအုပ္၃-၄အုပ္နဲ.၊စီးကရက္ဗူးကိုအိတ္တစ္လံုးထဲထည့္ပီး ေဆးရံုေပၚျပန္တက္လာခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ဟိုေကာင္က အေပၚထိလိုက္ပို.ရမလားဆိုပီး လုပ္ေသး
တာ။ ဟာ.. မလိုပါဘူးဆိုပီးမနည္းႏွင္လႊတ္လိုက္ရတယ္။
ဟမ္! ခုနကမင့္ကိုဒီနားထိလာေအာ္ပီးငါလာရွာတာမေတြ.ပါလားကြ.. တဲ့
ကိုယ္ေပ်ာက္ေနလို.ေဟ့ .. လို.ေငါ့ေတာ့ေတာ့ျပန္ေျပာရင္းေရကိုခပ္သြက္သြက္ေလးခ်ိဳးရင္းလက္စသတ္လိုက္တယ္။ ညေနေစာင္းပီဆိုေတာ့ေဆးရံုကိုလူနာေစာင့္အိပ္ဖို.သြားမွ။
သူငယ္ခ်င္းရဲ.ဂ်စ္ကားေလးနဲ.ေဆးရံုကိုေရာက္သြားပီး ဟိုရွာဒီရွာလိုက္ရွာေနရေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုးေဆးရံုႀကီးအေဆာင္(၂)ရဲ. အေပၚထပ္ေထာင့္ဆံုးက ပိုက္ဆံေပးရတဲ့သီးသန္.အခန္းထဲမွာ
က်ေနာ့္အဘိုးဂြစာႀကီးကိုသြားရွာလို.ေတြ.ကေရာဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။
အဘြားေလးေမက ကုတင္ေဘးမွာထိုင္လို.မ်က္နာကသိပ္မေကာင္းရွာဘူး။ သား!! မင့္အဘိုး ႀကီးမိုက္ႀကီးကိုႀကည့္ပါဦးဆိုပီး ငိုရွာတယ္။
မေတြ.တာႀကာတဲ့က်ေနာ့္ အဘိုးတစ္ေယာက္ေဆးရံုသံကုတင္ေလးေပၚမွာပက္လက္ကေလး။ နဖူးကေတာ္ေတာ္ေျပာင္ေနရွာပီ၊ မုတ္ဆိတ္ေတြ၊ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေတြနဲ.ေသခ်ာႀကည့္ေလေလ ပစၥည္းမဲ့
ေခါင္းေဆာင္ႀကီး လီနင္နဲ.တူေလေလပဲ။ လူကသာတစ္ကိုယ္လံုးပိုက္ေတြတန္းလန္းျဖစ္ေနတာ..က်ေနာ့္ကိုလွမ္းႀကည့္တဲ့မ်က္လံုးက အရင္ကလိုခပ္မာမာပဲဗ်။ အဘြားေလးေမကိုႏွစ္သိမ့္ပီးက်ေနာ့္
ေဘာ္ဒါရဲ.ဂ်စ္ကားနဲ.ျပန္လိုက္ပို.ေပးလိုက္ဖို.စီစဥ္ေပးလိုက္တယ္။ ညဖက္တစ္ခုခုအေရးေပၚအတြက္ စပါယ္ရွယ္နာ့စ္တစ္ေယာက္ေခၚထားတယ္၊က်ေနာ္က ဘိုးေတာ္ေသာင္းက်န္းရင္ေဘးကထိန္းေပးဖို.ေစာင့္အိပ္ရမယ္လို.မွာသြားတယ္။ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေစာေသးလို.ငွါးထားတဲ့သူနာျပဳဆရာမ ေရာက္မလာေသးဘူးတဲ့။ က်ေနာ့္အဘိုးက
ဆီးခ်ိဳေကာႏွလံုးေကာရွိေနတာကို ရွပ္ကီသြားခ်လိုက္ေတာ့ ဘာျဖစ္သြားလဲမသိေတာ့ပဲ ခုလိုအေျခေနျဖစ္သြားတာလို.ေျပာတယ္။ ခုဆီးမသြားႏိုင္ျဖစ္ပီး ဆီးပိုက္တန္းလန္း၊လက္ဖ်ံမွာလည္း
ေဆးပုလင္းေတြခ်ိတ္ထားရပီ။ ေတာ္ေသးတယ္ရထားတဲ့အခန္းက အစြန္ဆံုးက်လို.ျပဴတင္းေပါက္ေတြဖြင့္ထားရင္ေလ၀င္ေလထြက္မဆိုးဘူး။ အဘိုးရဲ. ကုတင္ေဘးကခံုရွည္မွာ ၀င္ထိုင္လိုက္
ရင္းမွိန္းေနတဲ့သူ.ကိုက်ေနာ္ေငးႀကည့္ေနမိတယ္။ အင္း.. က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္မမွီလိုက္ေပမယ့္ ႀကားဖူးသမွ် ဒီအဘိုးအေႀကာင္းကေတာ့ အံ့ႀသစရာေတြဗ်။
က်ေနာ္တို.တစ္ျမိဳ.လံုးခုထိသူ.အေႀကာင္းေျပာပီးရယ္ႀကတံုး။ ေတာ္ေတာ္ဂြတိုက္တဲ့လူႀကီး။
ခုသူ.ဇနီးဘြားေလးေမက က်ေနာ္တို.ျမိဳ.ကိုတာ၀န္က်လာတဲ့ ေက်ာင္းဆရာမေလးေပါ့။ အဲ့ဒါကိုေတာျပန္သူပုန္ အလံနီႀကီးဆိုပီး လူတိုင္းလန္.ရတဲ့က်ေနာ့္ အဘိုးကရည္းစားစာေပးတယ္။
ေက်ာင္းစိမ္းေလးနဲ.ဆရာမေလးကိုလမ္းက ေစာင့္ပီး ဆရာမေလးေရွ.ကပိတ္ရပ္ပီး ေဟ့..ေနဦး..ေရာ့ဆိုပီး ေလသံမာႀကီးနဲ.သူ.စာကိုထိုးေပးလိုက္ေတာ့ ဘြားေလးေမက ဒါဘာလဲလို.ေမးသတဲ့
ဘာရမလဲ..ရည္းစားစာနင့္အတြက္ဆိုပီး က်ေနာ့္အဘိုးကပိတ္ေဟာက္ေသးတယ္ဆိုပဲ။ အို!! မယူႏိုင္ပါဘူးရွင္ ဆိုပီးျပန္လည္းေျပာေရာ.. က်ေနာ့္အဘိုးကေဒါသူပုန္ထေတာ့တာပဲ။ စာကိုအစိပ္
စိပ္အျမြာျမြာျဖစ္ေအာင္ဆြဲျဖဲလိုက္ပီး.. -ီး မွမယူခ်င္ေနကြာတဲ့.. ငါ့မွာေတာ့သူ.ကိုျမတ္ႏိုးလြန္းလို.တစ္ညလံုးမအိပ္ပဲထိုင္ေရးလာတာ ဆိုပီး ေတာက္ အက်ယ္ႀကီးေခါက္ပီးလွည့္ထြက္သြားေရာတဲ့
ဗ်ာ။ ဘယ္ႏွယ့္လူလဲမသိပါဘူးဗ်ာ။ အဲ့ဒါကိုႀကားတဲ့ေဘးကေအာင္သြယ္ေတြက လူရိုးလူေကာင္းႀကီးပါဘာညာနဲ. ၀ိုင္းပီးေလွာ္ေပးရင္းႀကိဳက္သြားႀကတာလို.ေျပာတာပဲေလ။ ရွိေသးတယ္... ....
ေနာက္ဆက္တြဲက..သမီးရည္စားျဖစ္ေတာ့အဲ့ဒီေခတ္က ေရွးဆန္တယ္မလားသိုသိုသိပ္သိပ္ကေလးေနရတဲ့ေခတ္ကိုး။ အဲ့ဒါခ်ိန္းေတြ.ႀကေတာ့ ဘြားေလးေမက လူျပတ္တဲ့ေနရာမသြားရဲပါဘူး
လို.ျငင္းေတာ့ ေဒါကထြက္လာတဲ့က်ေနာ့္အဘိုးက လက္ကိုအတင္းဆြဲပီး ျမိဳ.လယ္ေခါင္က ရုပ္ရွင္ရံုအတက္အဆင္းေလွကားမွာ သြားထိုင္ေရာ။ ပီးေတာ့ပတ္၀န္းက်င္ကို ဂရုမစိုက္ပဲလက္ကေလးကိုင္၊ပါးကေလးကိုင္လုပ္ပီးခ်ိန္းေတြ.ေနတာ..တစ္ျမိဳ.လံုးကျမင္ပီး အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္းျဖစ္ကုန္ေရာတဲ့။ ဒါနဲ.ပဲ လူေတြသိကုန္ပီးျမန္ျမန္ညားသြားတယ္လို.ႀကားဖူး
တယ္ဗ်။
ခုက်ေနာ္နဲ.ထိပ္တိုက္ေတြ.ေနပီဗ်။ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ အဘိုးႀကီးမွိန္းေနတယ္။ ႏိုးလာရင္ေတာ့မလြယ္ဘူး။ ဒီတိုင္းငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရင္း ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ.ညမိုးခ်ဳပ္စျပဳလာပီ။
ဟိုေကာင္က်ေနာ့္ေဘာ္ဒါကို ဖတ္စရာစာအုပ္ကေလးဘာေလးနည္းနည္းပါးပါးလာပို.ပါလို.မွာလိုက္တာ ခုထိလဲမလာေသးဘူးဗ်ာ။ ႀကာလာေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲငုတ္တုတ္ႀကီး ပ်င္းလာပီ။
အဘိုးကလည္း တုတ္တုတ္ေတာင္မလႈပ္ဘူး။ အခန္းထဲမွာလဲနည္းနည္းပူလာပီဗ်။ က်ေနာ္အေပၚကထပ္၀တ္လာတဲ့ရွပ္လက္ရွည္အျဖဴကို ခၽြတ္လိုက္ပီး အခန္းနံရံက သံေခ်ာင္းတစ္ခုမွာခ်ိတ္
လိုက္တယ္။ စြပ္က်ယ္လက္ျပတ္နဲ.မွေတာ္ေတာ္ေလးေအးသြားတယ္။
ရိပ္ကနဲ အခန္း၀မွာလူတစ္ေယာက္ကိုေတြ.လိုက္လို.လွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့.. ... ... ...
ထမီအနီရဲရဲ..ခါးတိုအင္းက်ီအျဖဴဆြတ္ဆြတ္ကေလးနဲ.သူနာျပဳဆရာမေလးတစ္ေယာက္ဗ်။ မ်က္နာ၀ိုင္းစက္စက္ကေလးကခ်ိဳျပံဳးေနတာ လွမ္းႀကည့္လိုက္တဲ့က်ေနာ့္ ရင္ထဲမွာေတာင္ေအးစိမ့္
သြားတာပဲဗ်ာ။ ရင္ခြင္ထဲမွာစာအုပ္ထူထူေလး၂အုပ္ကိုေပြ.ထားရင္းအခန္းထဲ၀င္လာတယ္။ စာအုပ္ေတြေပြ.ထားတဲ့လက္ဖ်ံေလးေတြက ျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္ေလးေတြ။ အရပ္ကေလးကမနိမ့္မျမင့္
နဲ.ယူနီေဖာင္းနဲ.ရုပ္ကေလးနဲ.ဟပ္ေနတာႀကည့္လို.အေတာ္ေကာင္းတယ္ဗ်။
ဦးရဲျမင့္.. ရဲ.လူနာေစာင့္လားရွင္!! အန္တီႀကီး ဒီညေစာင့္မအိပ္ဘူးေပါ့..ဟုတ္လား!!
က်ေနာ့္မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ကုတင္ေဘးတစ္ဖက္မွာ၀င္ရပ္ပီး အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ.စကားလွမ္းေျပာတယ္။ ေခ်ာလိုက္တာဗ်ာ။ က်ေနာ့္မွာ ဆရာမေလးရဲ.ရူပါရံုအဖမ္းစားခံထားရေတာ့ စကားျပန္မေျပာ
ႏိုင္ပဲေခါင္းျငိမ့္ျပရံုပဲတတ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။ သူ.လက္ထဲကစာအုပ္ေတြကို ခံုအရွည္ေပၚခ်လိုက္ပီး အဘိုးလက္ေမာင္းကို ကိုင္ရင္းေသြးေပါင္ခ်ိန္ေတြဘာေတြတိုင္းဖို.ျပင္ေနတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့
ရင္တဆတ္ဆတ္ခုန္ေနပီ။ အနီေရာင္နတ္သမီးေလးနဲ. တစ္ညလံုးတူတူ ေစာင့္အိပ္ရေတာ့မွာေလ။ မႀကီးမငယ္နဲ.ေျခတုန္လက္တုန္ေတာင္ျဖစ္လာတယ္ဟီး။ သူမလုပ္စရာရွိတာေတြဟိုလုပ္ဒီ
လုပ္ လုပ္ပီးတာနဲ.က်ေနာ့္ကိုလွမ္းႀကည့္ပီး..
အကို!! အျပင္ေတြဘာေတြသြားခ်င္သြားေနာ္ရတယ္.. ဦးရဲျမင့္ကိုျပဳစုဖို.ကက်မတာ၀န္ယူထားတာ..ေဆးရံု၀န္းထဲမွာလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြဘာေတြရွိတယ္..သြားထိုင္လို.ရတယ္
လြတ္လြတ္လပ္လပ္သာေန...ဆိုပီး ျပံဳးျပံဳးေလးေျပာပီး ခံုရွည္ေပၚထိုင္ခ်လိုက္ရင္း သူယူလာတဲ့စာအုပ္ထူထူတစ္အုပ္ကိုဖြင့္ပီးဖတ္ေနတယ္။ က်ေနာ့္မွာခုထိေသာက္အႀကီးလိုပဲ စကားတစ္လံုးမွ
ျပန္မေျပာျဖစ္ေသးဘူး။ က်ေနာ့္အေရွ.မွာကိုယ္လံုးကိုမတ္မတ္ကေလး လုပ္ပီးစာဖတ္ေနတဲ့ ဆရာမေလးကိုမသိမသာခိုးခိုးႀကည့္ပီး ရင္ခုန္ေနတယ္။ အနီးကပ္ႀကည့္မွေတာ္ေတာ္ေလး လွမွန္းပို
သတိထားမိတယ္ဗ်။ စာအုပ္ဖတ္ရင္းမ်က္ေမွာင္ႀကံဳ.ထားေတာ့ မ်က္ခံုးႏွစ္ခုကတြန္.တြန္.ေလးျဖစ္ေနတာ၊ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးကို လွ်ာနဲ.သပ္လိုက္တာ၊ အသက္ရွဴလိုက္တိုင္း
ႏွိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္သြားတဲ့ ခါးတိုအင္းက်ီႀကပ္ႀကပ္ေလးေအာက္က ရုန္းကန္ျကြတက္မတတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ရင္ခ်ီခ်ီေလးရယ္.. က်ေနာ္ေတာ့စိတ္ေတာ္ေတာ္လႈပ္ရွားေနပီဗ်။ အဘိုးေနရာမွာက်ေနာ္
ပဲလူနာတက္လုပ္ပလိုက္ခ်င္ပီ။
သူနာျပဳဆရာမေလးကသူ.စာအုပ္ထဲဘယ္ေလာက္စိတ္၀င္စားေနလဲဆိုတာ က်ေနာ္သူ.ကိုေသခ်ာအကဲခတ္ပီး ေခၚေတာအႀကည့္နဲ.ႀကည့္ေနတယ္ဆိုတာေတာာင္သတိမထားမိဘူး။
အခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ လူနာအဘိုးရဲ.အသက္ရွဴသံရယ္၊ဆရာမေလးရဲ.စာရြက္လွန္တဲ့အသံတဖ်တ္ဖ်တ္ရယ္ကလႊဲပီးတိတ္ဆိတ္ေနတာေပါ့။ က်ေနာ့္ဖာသာ ဆရာမေလးကိုခိုးခိုးႀကည့္ပီး
ဖီးလ္တက္ေနတံုး .. ဟိုေကာင္သူေတာင္းစားကာတြန္းဆရာျပန္ေရာက္လာတယ္။ ထမင္းသြားစားမယ္ဖိုးသက္ေရဘာညာဆိုပီး လာေခၚေရာ.. က်ေနာ့္ကိုစကားေျပာရင္းနဲ. ဆရာမေလးကိုျမင္
သြားေတာ့ မေအေပးက မခ်ိဳမခ်ဥ္ျပီတီတီျဖစ္သြားတယ္။
ဆရာမ..က်ေနာ္ထမင္းသြားစားလိုက္ဦးမယ္ခင္ဗ် လို.ေျပာရင္း ဒီေကာင့္ကိုအတင္းဆြဲေခၚလာရတယ္။
ထမင္းဆိုင္ေရာက္ေတာ့.. ေမာင္ရင့္စပါယ္ရွယ္နာ့စ္ကေလးက အႏွိပ္ကေလးဗ်ဆိုပီး တဟီးဟီး လုပ္ေနလို. က်ေနာ္ကဦးေအာင္စစ္ေႀကျငာထားရေသးတယ္။ ငါေျကြေနပီသူငယ္ခ်င္းရာ..
အဲ့ဒါငါရင္းႏွီးေအာင္ဒီညပဲခ်က္ခ်င္း အင္ထရို၀င္ေတာ့မယ္။ လိုအပ္တဲ့ အင္ေဖာ္ေမးရွင္းေလး ရွာေပးေနာ္ဆိုပီးႀကိဳကာကြယ္ထားလိုက္တယ္။ စားေသာက္ပီးတာနဲ.ညေရးညတာလိုမယ္ထင္တာ
ေလးေတြ၀ယ္ပီး ဒီေကာင္ယူလာတဲ့စာအုပ္၃-၄အုပ္နဲ.၊စီးကရက္ဗူးကိုအိတ္တစ္လံုးထဲထည့္ပီး ေဆးရံုေပၚျပန္တက္လာခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ဟိုေကာင္က အေပၚထိလိုက္ပို.ရမလားဆိုပီး လုပ္ေသး
တာ။ ဟာ.. မလိုပါဘူးဆိုပီးမနည္းႏွင္လႊတ္လိုက္ရတယ္။
Comments
Post a Comment