က်ေနာ့္ရူပေဗဒဆရာမေလး ၉
က်ေနာ့္ရူပေဗဒဆရာမေလး ၉
နားရြက္ေတြ၊ပါးျပင္ေတြဟာ ထူပူတက္လာတယ္။ လူတစ္ကိုယ္လံုးလည္းကတုန္ကယင္ႀကီးရယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔စဥ္းစားႀကည့္ႀကပါ။ အေတာ္မ်ားမ်ားေသာ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳက ခါးသီးခဲ့ႀကတာမ်ားတယ္။ သူတို႔ခ်စ္ဦးသူေတြရဲ႕ ပထမဆံုးအႀကိမ္ေတြကိုဆိုလိုတာပါ။
ကြဲျပဲကုန္တာက ခပ္မ်ားမ်ား ၉၀%ဆိုပါေတာ့။ ကိစၥပီးတာနဲ႔ တဖက္သားမိန္းကေလးခမ်ာ ငါေတာ့ အပ်ိဳမဟုတ္ေတာ့ပါလားဆိုတဲ့ ၀မ္းနည္းစိတ္ေတြ၊ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာနာက်င္မႈေတြအကုန္ေပါင္းပီး မ်က္ရည္က်တာတို႔၊ ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုပစ္လိုက္တာတို႔ ျဖစ္ႀကတာခ်ည္းပဲဆိုတာ က်ေနာ္ႀကား
ဖူးခဲ့တာကိုးဗ်။ က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ ရူပေဗဒဆရာမေလးတို႔ရဲ႕အျဖစ္အပ်က္က အဲ့လိုေတြမွမဟုတ္ခဲ့တာကိုး။ ဆက္လုပ္လို႔မရရင္ ေရွ႕ဆက္မတိုးေတာ့ပဲ ေအာင့္အီးသည္းခံ၊ လိင္ဆာေလာင္မႈကိုေရွ႕တန္းမတင္၊ အရိုင္းမဆန္ခဲ့မိလို႔လားေတာ့မသိဘူး တကယ္တမ္း အဆင္ေျပေျပ
ျဖစ္သြားခဲ့ႀကတဲ့အခါ အင္မတန္ ႀကည္ႏူးရတဲ့အျပင္ "ေသေတာင္မေမ့ဘူး" ဆိုတာလိုျဖစ္ခဲ့ရတာဗ်။ က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ျပန္ေျပာရရင္..
တရုတ္စကားပန္းအပြင့္ျဖဴလႊလႊေတြေျကြက်ထားလို႔ ေမႊးျမျမရနံ႔ေလးသင္းေနတဲ့ အဲ့ဒီကြပ္ပ်စ္ကေလးေပၚမွာေပါ့ဗ်ာ
ေလေအးေအးေလးေတြက တျဖဴးျဖဴးရယ္။ သစ္ရြက္ေလတိုးသံေတြက ဆူညံေနတာကလႊဲလို႔ ျခံ၀င္းႀကီးထဲ လူသံသူသံေတြတိတ္လို႔။ က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ ရူပေဗဒဆရာမေလးက ကြပ္ပ်စ္ကေလးေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး ေဖြးေဖြးျဖဴတဲ့ ေပါင္တံလွလွေလး၂ေခ်ာင္းကို အတင္းကားထားေပးတယ္။
ထမီက ခါးအထိေရာက္ေအာင္လွန္တက္ေနပီ။ အိမ္ေနရင္း၀တ္ ရွပ္အနက္ေရာင္ေလးက ႀကယ္သီးေတြျပဳတ္ပ်က္ထြက္ ၀ါ၀င္း၀င္းခ်ိဳဗူးႀကီးေတြက တစ္ျခမ္းစီေပၚလို႔။ သူ႔ေပါင္ႀကားထဲမွာ ေဆာင့္ေႀကာင့္ေလးထိုင္ထားတဲ့ က်ေနာ့္မွာ ေအာက္ပိုင္းဗလာနဲ႔ .. အရည္ေတြရႊဲနစ္ေနတဲ့ အပ်ိဳႀကီးေပါက္စ
ေလးရဲ႕ အဖုတ္ေဖာင္းအိအိေလးထဲ စီးစီးပိုင္ပိုင္ထိုးခြဲ၀င္ေရာက္ေနတဲ့ ဒံုးပ်ံမာတင္းတင္းနီရဲရဲႀကီးရဲ႕ အ၀င္အထြက္ကို ငံု႔ႀကည့္လိုက္၊ အသက္ျပင္းျပင္းရွဴလိုက္၊ ဆရာမေလးရဲ႕ခါးက်င္က်င္ေလးကို လက္၂ဖက္နဲ႔စံုကိုင္ထားရင္း ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ကို ေျဖးေျဖးေလးပဲလုပ္ေနမိတာေပါ့ဗ်ာ။
လင္းလင္းခ်င္းခ်င္း ေန႔လည္ခင္းႀကီးမို႔ မူလက တစ္ေယာက္ေယာက္ေတြ႕သြားမလားဆိုတဲ့ စိုးထိတ္တဲ့စိတ္က ၂ေယာက္စလံုးမွ ရွိေတာ့ဟန္မတူေတာ့ဘူး။ ျခံထဲလူ၀င္လာရင္ေတာင္ ကိုယ္က အရင္အသံႀကားရေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုမျမင္ႏိုင္တဲ့ မီးဖိုေဆာင္အကြယ္ေလးမွာပါဆိုတဲ့ စိတ္အျပင္ ေအာင္ျမင္
ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္က ႀကီးစိုးထားပီမို႔လားမသိဘူး အသံထြက္ပီးကို ညည္းညဴေနႀကတာဗ်။ ဟားးးး .... ဆိုေတာ့ေလမႈတ္ထုတ္သံရယ္ ... ရွီးးးး ဆိုတဲ့ေလရွဴသြင္းသံေတြဟာ ၂ေယာက္စလံုးဆီကေန အက်ယ္ႀကီးပဲထြက္ကုန္ႀကပီ။
ဆ..ဆရာမေလး!! နာလားဟင္ နာရင္ေျပာေနာ္
တစ္...တစ္ဆို႔ဆို႔ႀကီး ကိုဖိုးသက္ေလးရာ!! ခ်ိဳေလ.. ခ်ိဳေမာလိုက္တာ ေသမလိုႀကီးဘယ္လိုႀကီးမွန္းမသိဘူးဟာ အင္းးး (ပက္လက္ကေလးလွန္ရင္း ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ထားတဲ့ ဆရာမေလးက တုန္တုန္ရီရီနဲ႔ျပန္ေျပာလာတယ္)
၀င္တယ္သိလား အဆံုးထိ.. အိေနတာပဲ အထဲမွာ.. ဖူးးး !! (က်ေနာ္အဲ့လိုေျပာလိုက္ေတာ့ အသာေလးေခါင္းေထာင္ထလာပီး ေအာက္ကိုလွမ္းႀကည့္တယ္ အရည္ေတြနဲ႔ေျပာင္လက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ဒံုးပ်ံက ေျဖးေျဖးခ်င္း သူ႔အဖုတ္ထဲ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္)
အဟင္းးး !! မနာဘူး .. ဒါေပမယ့္ တစ္ဆို႔ဆို႔ႀကီးနဲ႔ ေမာလာပီ ခ်ိဳ ငိုခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာတယ္ ရင္ထဲမွာ တလွပ္လွပ္ .. အေမ့ .. ဘယ္လိုႀကီးမွန္းမသိဘူး ကိုဖိုးသက္ေလးရာ
နည္းနည္းေလး ျမန္ႀကည့္မယ္ေနာ္.. မခံႏိုင္ရင္ေျပာေနာ္ ဆရာမေလး(ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ဆီးခံုခ်င္း ရိုက္သံဖန္းကနဲထြက္လာတဲ့ အထိ ၂ခ်က္ေလာက္ခပ္သာသာေဆာင့္လိုက္မိတယ္)
အင္းးး ရွီးးး
ပထမဆံုးအႀကိမ္ အားပါပါ အေဆာင့္ -ိုး ခံလိုက္ရလို႔လားမသိဘူး အလန္႔တႀကားေလးနဲ႔ သူ႔ခါးက်င္က်င္ေလးကို စံုကိုင္ထားတဲ့ က်ေနာ့္လက္ဖ်ံေတြကို လက္နဲ႔ဖမ္းဆုပ္လာတယ္။
နာမ်ားနာသြားရွာေလသလားလို႔ စိုးရိမ္သြားတဲ့ က်ေနာ္က သူ႔မ်က္နာကိုလွမ္းအကဲခတ္လိုက္ေတာ့ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ျပတ္ထြက္မတတ္ကိုင္ထားရင္း ေခါင္းျငိမ့္ျပတယ္။ (ဘာမွမျဖစ္ဘူး မနာဘူးေပါ့ေလ) အဲ့ဒါအျပင္ က်ေနာ့္လက္၂ဖက္စလံုးကို ဆြဲယူသြားပီး ရွပ္အင္းက်ီဟျပဲထဲထိုးထည့္ေပးတယ္။
ခ်ိဳဗူးအိစက္စက္ႀကီးအေပၚအုပ္ပီးကိုင္ခိုင္းထားတာ။ အင္းက်ီရင္ဘတ္ဟျပဲထဲကေန ဘရာေပ်ာ့ေပ်ာ့ကို လိေမၼာ္သီးအခြံႏႊာတဲ့အခါလွန္သလို ဆြဲခ်ပီး လက္၂ဖက္နဲ႔ အုပ္ကိုင္ထားရင္း ႏို႔သီးေခါင္းေသးေသးေလး၂ခုကို လက္ညွိဳးလက္မနဲ႔ညွပ္ပီး လွည့္ေပးေခ်ေပးရင္း ေအာက္က ပံုမွန္ေလးဆက္ေဆာင့္ေနလိုက္တယ္။
မိန္းမ အေတြ႕အႀကံဳအတန္ငယ္ရွိခဲ့ဖူးပီျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္အတြက္ ဒီအေျခေနဟာ အစစအရာရာအဆင္ေျပသြားပီဆိုတာ ရိပ္မိလိုက္ပီ။ ေပါင္ႀကား၂ခုထဲ ေဆာင့္ေႀကာင့္ထိုင္ထားရင္း ႏို႔၂လံုးကိုစံုဆြဲပီး ေျဖးေျဖးခ်င္း ေဆာင့္တဲ့အရွိန္ကိုတင္ေတာ့တာပဲ။ ထစ္ထစ္ထစ္ထစ္အရသာနဲ႔ စီးကနဲစီးကနဲ၀င္၀င္သြားတာဘယ္လို
အရသာမွန္းကိုမသိပါဘူးဗ်ာ။ ၁၀မိနစ္ ၁၅မိနစ္ေလာက္ႀကာလာေတာ့ အေတာ္ႀကီးကို အ၀င္အထြက္က အဆင္ေျပသလို ျငိမ့္ျငိမ့္ေညာင္းေညာင္း ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္မဟုတ္ေတာ့ပဲ ႀကမ္းလာေတာ့တာေပါ့။ သိပ္ေတာင္မႀကမ္းလိုက္ရပါဘူးဗ်ာ။ အတင္းေကာ့လွန္တက္သြားတယ္။ အေမေရ!! လို႔အတင္းေအာ္လာတယ္။
ပက္လက္အိပ္ထားရာကေန ရုန္းကန္ပီး အတင္းထထိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားလာတယ္။ ဘာလဲဆိုတာ သိလိုက္တဲ့ က်ေနာ္က အတင္းရုန္းပီးထထိုင္မလိုလိုေတြလုပ္၊ ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာေအာ္သံေတြထြက္လာတဲ့ ဆရာမေလးအေပၚ ေမွာက္အိပ္ခ်ပစ္လိုက္ေတာ့တာပဲ။ က်ေနာ့္ကိုယ္လံုးနဲ႔ အတင္းဖိထားတာကိုေတာင္ တြန္းထိုး
ရုန္းကန္ေနတာ(သူ႔ကိုယ္သူဘာလုပ္မိေနမွန္းေတာင္သိပံုမရေတာ့ဘူးထင္တယ္) ကိုဖိုးသက္ေလးးး ကိုဖိုးသက္ေလးးး ဆိုတာေတြပဲ ဆက္တိုက္ရြတ္ေနတာဗ်။ ေပါင္၂ေခ်ာင္းနဲ႔ က်ေနာ့္ခါးကိုလည္း အေသညွစ္ပီးလိမ္ထားေတာ့တာ။ ဒါတင္မကဘူး က်ေနာ့္ဒံုးပ်ံကိုလည္း အထဲက ညွစ္ထားခ်က္က တင္းႀကပ္ေနတာပဲ။
အဲ့ဒီေတာ့မွ မပီးေအာင္စိတ္ကို အတင္းထိန္းထားတဲ့ က်ေနာ္လည္း မရေတာ့ဘူး စိတ္ကုိေလွ်ာ့ခ်ပစ္လိုက္ပီး ဆရာမေလးနဲ႔ ဂ်ိဳင္းေအာက္ကေန လက္၂ဖက္ကိုလွ်ိဳ ပုခံုးေလးကို စံုကိုင္ပီး (သူ႔ေပါင္၂ေခ်ာင္းနဲ႔ အညွပ္ခံထားရတဲ့ႀကားထဲကေန) ႀကိတ္ႀကိတ္ပီး တစ္ခ်က္ခ်င္းပဲ ကေလာ္ေဆာင့္ေလးေဆာင့္ရင္း ၄-၅-၁၀ခ်က္
အတြင္းမွာကို အဖုတ္အတြင္းသားနံရံႏုႏုေလးေတြရဲ႕အထိအေတြ႕ရဲ႕ အရသာရွိမႈကိုခံစားရင္း ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္မိတယ္။ တစ္ကိုယ္လံုးအေႀကာေတြတဆတ္ဆတ္တုန္တက္သြားတဲ့အထိ ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။ အရည္ေတြကုန္သြားပီဆိုတာ သိေနလွ်က္နဲ႔ေတာင္ အဖုတ္ထဲဒံုးပ်ံတပ္ထားလွ်က္ တဇိဇိနဲ႔ညွစ္ညွစ္ထုတ္ေနမိတံုး။
အေပၚမွာေရးခဲ့သလိုဗ်ာ သူမ်ားတကာေတြမ်ား ဒီအခ်ိန္ဆို မ်က္ရည္နဲ႔မ်က္ခြက္ဇာတ္လမ္းေတြျဖစ္ေနေလာက္ေပမယ့္ က်ေနာ္နဲ႔ရူပေဗဒဆရာမေလးတို႔အေျခေနက တစ္မ်ိဳးရယ္။
၂ေယာက္လံုးေက်နပ္တဲ့အဆင့္ထိ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ေရာက္သြားႀကပီေနာ္။ ပီးလဲပီးသြားႀကပီ။ လူျမင္ႏိုင္တဲ့ေနရာႀကီးမယ္ ေသာင္းက်န္းရင္းျဖစ္သြားႀကတာ။ အဲ့ဒီမွာ ဒံုးပ်ံကလည္း ေဒါသတႀကီးပန္းထုတ္လိုက္ရပီးေတာ့ နည္းနည္းျပန္ေပ်ာ့လာပီ လံုး၀ႀကီးေတာ့ အေယာင္မေလ်ာ့ေသးဘူး။ အဲ့ဒါကို၂ေယာက္စလံုးက
မခၽြတ္ခ်င္ဘူးရယ္အဟိ။ က်ေနာ္က ေမွာက္အိပ္ေနရာကေန ပါးေလးကို ရႊတ္ကနဲနမ္းပီး ထထိုင္ဖို႔လုပ္တယ္ေနာ္ သူက အတင္းဖက္ထားတယ္ မထနဲ႔ဦးေပါ့။ က်ေနာ္လည္းစိမ္ထားပီးဇိမ္ခံေနလိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့မွ သူလည္းေတြးမိမယ္ထင္တယ္..မဟုတ္ေသးပါဘူး လူမိႏိုင္တဲ့အေနအထားႀကီး ထမွျဖစ္မယ္ဆိုပီး သူက က်ေနာ့္ကို
တြန္းပီးထဖို႔လုပ္ျပန္တယ္။ က်ေနာ္က အတင္းဖိထားျပန္တယ္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ပီး ေအာက္က၂ခ်က္၃ခ်က္ေလာက္ ေညွာင့္လိုက္ေသးတာဟီး။ ပီးေတာ့ မ်က္နာခ်င္းခြါ၊ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စိုက္ႀကည့္ပီး ျပံဳးျပေနႀကတာဗ်။ ေအာင္ပီ ေအာင္ပီ ေပါ့ေလအဟိ။ ကိုင္း ခင္ဗ်ားတို႔ဘယ္လိုျမင္လဲ? ေပ်ာ္စရာႀကည္ႏူးမေကာင္းဘူးလားဗ်ာ။
က်ေနာ့္ဘ၀မွာ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြအမ်ားႀကီးရွိခဲ့ဖူးတယ္ဗ်။ အင္မတန္ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနတဲ့ အရာတစ္ခုခုကိုရလိုက္တာမ်ိဳးေတြအျပင္ ေသတြင္းကလႊတ္ခဲ့တာမ်ိဳးေတြလည္း တစ္ပံုႀကီးပဲ(ဥပမာေျပာရရင္ အဲ့ဒီေခတ္ကနာမည္ေက်ာ္ ရွမ္းသႀကၤန္တစ္ခုမွာ မူးမူးနဲ႔ ကိုယ့္ရပ္ကြက္ထဲ ေရလာကစားတဲ့ ယူနီေဖာင္း၀တ္ကိုကိုေတြ
မူးရူးပီး အမ်ိဳးသမီးေတြကို လက္သရမ္းတာကေနအုပ္စုလိုက္ ခုတ္ႀကထစ္ႀက၊ လံုးေထြးသတ္ပုတ္ႀကရင္း က်ေနာ္နဲ႔လံုးေထြးေနတဲ့ ကိုကိုက ရင္ဘတ္ေပၚတက္ထိုင္ပီး ထိုးတာခံေနရေတာ့ မႏိုင္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာရိပ္မိပီး လက္ပစ္ဗံုးပင္ကိုျဖဳတ္ပစ္လိုက္တယ္.. က်ေနာ့္ကိုလည္းမလႊတ္ဘူးအဟီး လက္ပစ္ဗံုးပင္က ျပဳတ္သြားပီ..လက္က ညွစ္ထားတာကိုလႊတ္
ပစ္လိုက္လို႔ကေတာ့ ၂ေယာက္လံုးအေသပဲ.. ႏွစ္ဖက္လံုးက လူေတြလည္း ေျပးကုန္ပီ.. ကုသိုလ္ကံအေႀကာင္းတရားေလးေႀကာင့္သာလွ်င္ မေသခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ) မဆိုင္တာေတြေလွ်ာက္အာလူးဖုတ္မိျပန္ပီအဟီး။ ေျပာခ်င္တာကဗ်ာ အဲ့လို တစ္စကၠန္႔အတြင္းေသသြားႏိုင္တဲ့ အေျခေနက ကံေကာင္းေထာက္မပီးလႊတ္ခဲ့တာမ်ိဳးေတြတံုးကေတာင္
စိတ္သိပ္မလႈပ္ရွားသလိုလိုပဲ။ ခုလို ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ ဆရာမေလးနဲ႔ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ျဖစ္သြားတဲ့ အရသာက တစ္ဘ၀လံုးမွာႀကံဳခဲ့တဲ့ စိတ္လႈပ္ရွားစရာေတြထက္ အပံုႀကီးသာေနတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာ ညီအကုိတို႔သေဘာေပါက္မလားေတာ့မသိဘူးအဟီး။ နားမလည္ဘူးဟ နင့္ဟာက မဆီမဆိုင္ႀကီးလို႔ေျပာမယ္ဆိုလည္း က်ေနာ္မရွင္းျပ
တတ္ေတာ့ဘူး။ ဆိုလိုခ်င္တာက ဘ၀တစ္ခုလံုးမွာ အဲ့ဒီတံုးက ကြပ္ပ်စ္ေပၚ ျဖစ္ခဲ့တာေလးေလာက္ ဘယ္အရာကမွ က်ေနာ့္ကို ပိုမိုတဲ့ စိတ္မလႈပ္ရွားမႈ မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး အဲ့လိုဗ်ာ။
ခ်ိဳကန္းတို႔ထံုးစံအတိုင္း ေခ်ာ္ေတာေငါ့မိသြားျပန္ပီ ေခ်ာဒီး။ ဆက္ေျပာမယ္။
ေတာ္ေတာ္ႀကာေတာ့မွ အပ်ိဳႀကီးဖုတ္ဖုတ္နဲ႔ သန္ျမန္ဆဲခ်ာတိတ္ေလးရဲ႕ဒံုးပ်ံဂေဟဆက္ထားတာကို ဆြဲခၽြတ္ပစ္ႀကတယ္။ အ၀တ္ေတြဘာေတြကို ေနသားတက်၀တ္ပီးေတာ့မွ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ေယာက္ဖက္တြယ္ထားရင္း တရုတ္စကားပင္ ပင္စည္ကိုမွီပီးထိုင္ ျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳမ်က္နာေပးေလးေတြနဲ႔ "ေမာင္ေမာင္မမခ်စ္မ၀"(ေအာ၀တၳဳနာမည္ဟီး) ဂိုက္ေပးေလးေတြနဲ႔သာယာေနႀကတာဗ်။
ရင္ထဲမွာလည္း ဘယ္လိုႀကီးမွန္းကိုမသိတာ။ ေပ်ာ္ေနႀကတာေပါ့ေလ။ ဘယ္လိုေနလဲဘာညာေပါ့။ အျပန္အလွန္ဗ်ဴးေနႀကတာ။ ၂ေယာက္စလံုးက စိုးရိမ္ေနတဲ့ပံုရယ္ဗ်။ သူမ်ားငါ့ကို ေက်နပ္ရဲ႕လားဆိုတာမ်ိဳး(တကယ္ခ်စ္တဲ့သူေတြက အဲ့လိုပဲထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ)
ဆရာမေလး .. ဘယ္လိုေနလဲဟင္ ေကာင္းလားဗ်?
ဟီး သိပူးေလ ငိုခ်င္သလိုရယ္ခ်င္သလိုႀကီးရယ္ ေမာတာဟာ.. ကိုဖိုးသက္ေလးေကာ ေဟာဟဲေဟာဟဲေဟာဟဲ ျဖစ္ေနတာေလဟိ(ေဟာဟဲဆိုတာကို လွ်ာေလးထုတ္ ရင္ဘတ္ေလးဖိပီးလုပ္ျပေနတယ္ ေသခ်င္းဆိုးမေလးဟားဟား)
ဟားးး (စိတ္ယားလာလို႔ ဟားကနဲေအာ္ရင္း အတင္းဆြဲဖက္ထားလိုက္မိတယ္) ဆရာမေလးကေကာ ဘာထူးလို႔လဲ အတင္းရုန္းပီးထထိုင္လာတာေလ အဲ့ဒါဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဟင္?
လွပ္လွပ္လွပ္လွပ္ႀကီးဟာ "အာကာတ" ထဲေရာက္သြားတာလိုလိုႀကီး (အာကာသလို႔ေျပာခ်င္တာ သူက "သ" သံမထြက္တတ္ဘူးအဟီး)
အမယ္ အာကာသ ထဲေရာက္ဖူးသလိုလိုဟားဟား
ကိုဖိုးသက္ေလးေနာ္ဟြန္း (က်ေနာ့္လက္ေမာင္းကို ရွက္ျပံဳးေလးျပံဳးစိစိနဲ႔ ထုလာတယ္)
အရမ္းေပ်ာ္တာပဲဆရာမေလးရာ
တူတူပဲ (ေျပာရင္း က်ေနာ့္ ရင္ခြင္ထဲ အတင္းတိုး၀င္လာတယ္) ကိုဖိုးသက္ေလး က်မ ရွင့္ကို ရွင္နဲ႔တူနဲ႔ စာတတ္ေပတတ္ဖဲသမားေသးေသးေလးေမြးေပးမယ္သိလားအဟိ
ဟင့္အင္း မလိုခ်င္ပူး
ဟမ္! ရွင္ေနာ္ ခ်ိဳ႕ကို အေပ်ာ္ႀကံတာလား ဒါဆို အု!! (စြာတာတာအသံေလးကို လက္ဖ၀ါးနဲ႔လွမ္းပိတ္ေပးလိုက္တာ)
က်ေနာ္က ဆံပင္နက္နက္ရွည္ရွည္ေလးနဲ႔ စြာေတးမေလးပဲလိုခ်င္တာ.. ပါးေဖာင္းေဖာင္း အသားျဖဴဆြတ္ဆြတ္.. မ်က္နာထားက မာမာ က်ေနာ့္ကိုပိတ္ပိတ္ေဟာက္တဲ့.. ရူပေဗဒဆရာမေသးေသးေလး အဲ့ဒါမ်ိဳးေလးရရင္ ေသေပ်ာ္ပါပီဗ်ာဟီး
ေဟ့ေအး! မရဘူးဟာ ဖဲသမားေသးေသးေလးပဲေမြးမယ္
ရူပေဗဒဆရာမေသးေသးေလးပဲ ယူမယ္
မရဘူး!
ရဒလယ္!
အဲ့လိုအခ်ီအခ်ျငင္းခုန္ေနႀကတံုးမွာပဲ ေက်ာင္းဆင္းတဲ့ သံေခ်ာင္းေခါက္သံႀကားလိုက္ရတယ္။ ေက်ာင္းက မလွမ္းမကမ္းမွာကိုး။
သူ႔တပည့္မေလးေတြျပန္လာေတာ့မယ္ေလ။ ၂ေယာက္သားအခ်စ္နလံထေနရာကေန ကိုယ္ခ်င္းခြာလိုက္ရတယ္။ အမွန္ကေတာ့ ဘယ္ခြာခ်င္ႀကပါ့မလဲဗ်ာ။ ျပန္ခ်င္ဘူးဆရာမေလးရာလို႔ေျပာေတာ့ က်မလည္းရွင့္ကို ျပန္လႊတ္ခ်င္ဘူးရယ္လို႔ မ်က္နာငယ္ေလးနဲ႔ေျပာရင္း.. ညဖက္ႀကရင္ တိတ္တိတ္ေလး ဟိုးအရင္ကလို ျပန္လာခဲ့မလားတဲ့ အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔ေျပာလာတယ္။
ဟိုဒင္းလုပ္ရမွ လာမယ္ လို႔ျပန္ေျဖလိုက္ေတာ့ ဟြန္း!! ဆိုပီး မ်က္ေစာင္းက ထိုးလိုက္ေသးတယ္ဟိ။ ပီးေတာ့မွ ရွင့္ကို ညဖက္ေခၚပါတယ္ဆိုမွ ဘာလုပ္ခ်င္တယ္ထင္လို႔တံုးတဲ့.. အဲ့လိုေျပာပီး ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႔ မ်က္နာလႊဲထားတယ္။ ရွက္၀ဲ၀ဲျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္နာေလးက ပန္းေသြးေရာင္ေတာက္လို႔ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါပဲကြာ .. လစ္ေတာ့ သူမ်ားျမင္ကုန္မယ္ ခ်ိဳ ေရသြားခ်ိဳးေတာ့မယ္ ျပန္ေတာ့
လို႔လွမ္းေျပာပီး လွစ္ကနဲေျပးသြားတယ္။ က်ေနာ္လည္း ပြဲဦးထြက္မွာ ပိုလန္ကိုသိမ္းလိုက္ႏိုင္တဲ့ ဂ်ာမန္ႏႈတ္ခမ္းေမႊးႀကီးရဲ႕စတိုင္နဲ႔ ရင္ကိုေကာ့ေခါင္းကိုေမာ့ပီး အိမ္ကိုသုတ္ေခ်တင္လာခဲ့တယ္(ဒူးေတာ့နည္းနည္းေခ်ာင္ခ်င္ေနတယ္ဟီးဟီး) အိမ္ခဏျပန္ပီး မ်က္နာျပအလုပ္ေတြကူလုပ္လိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ။
ဒီေန႔ညဖက္ ဆရာမေလးဆီျပန္သြားရင္ တိုက္ပြဲေတြနဲ႔ရင္ဆိုင္ရဦးမွာမလား။ စစ္ဦးဘီလူးဆိုတာကိုး။ အခ်စ္ဒုတိယကမၻာစစ္က ခုမွစမွာေလဟဲဟဲ။
ကိုင္း! ညီအကိုတို႔ သူမ်ားေတြကေတာ့ အပ်ိဳရည္ပ်က္ပ်က္ခ်င္း ဘယ္လိုျဖစ္ခဲ့ႀကတယ္မသိဘူး။
ခ်ိဳကန္းတို႔ ရူပေဗဒဆရာမေလးတို႔တံုးကေတာ့ မနာမက်င္၊မကြဲမျပဲနဲ႔ ႀကည္ႏူးစရာဘယ္လိုေကာင္းတယ္ဆိုတာေလး ဆက္ေရးျပပါဦးမယ္။ ဘာလို႔ဆို အဲ့ဒီညက ပထမဆံုးအႀကိမ္ ဆရာမေလးနဲ႔ တစ္အိပ္ယာထဲအိပ္မိခဲ့တာကိုး။ က်ေနာ္အတိက်ေလး စီကာပတ္ကံုးေရးျပပါဦးမယ္ဗ်ာ။
ခင္ဗ်ားတို႔ကိုခ်စ္တဲ့
ေမာင္ခ်ိဳကန္း
လခွမ်းဘဲ၁၀ရှာမတွေ့ဘူး
ReplyDelete