ကိုေရႊဘ၏စြန္႕စားခန္းမ်ား ၁၀

ဒီလိုနဲ.ေနာက္ရက္ေတြက်ေတာ့ မိခ်ိဳေလးနဲ.လမ္းမွာမ်က္နာခ်င္းဆိုင္ေတြ.ရင္ ငါ့မွာေတာ့ျပံဳးျဖီးျဖီးလုပ္ျပရသေလာက္ သူကေတာ့မ်က္ေစာင္းထိုးပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ကိုက္ျပတယ္ဟ။
ေရခ်ိဳးဆိပ္မွာေတြ.ေတာ့လည္း လူေတြကမလစ္ဘူးဆိုေတာ့ အနားကိုကပ္လို.မရတာေလ။ ေနာက္ထပ္တစ္ပတ္ေလာက္အထိဘာမွမထူးျခားဘူးငါ့ေကာင္ေရ။ ငါလည္းသူ.အိမ္ဖက္ကိုမေယာင္မ
လည္သြားသြားလုပ္ႀကည့္တာပဲ။ မိခ်ိဳေလးရဲ.အရိပ္အေယာင္ေတာ့မေတြ.ဘူး သူ.အေဖဦးဖိုးထင္ႀကီးက ေဆးျပင္းလိပ္ႀကီး ကိုက္ပီးအိမ္ေရွ.မွာထြက္ထြက္ထိုင္ေနတာပဲပက္ပင္းတိုးတိုးေနတာ...
ငါ့ကိုျမင္တိုင္း မ်က္ေမွာင္က်ံဳ.ပီးဘုႀကည့္ ႀကည့္လို.ဟဲဟဲ..ဦးေလးေနေကာင္းလားဘာညာဆိုပီးႏႈတ္ဆက္ပီး ျပန္ျပန္လစ္လာရတယ္။ ငါလည္းအံတႀကိတ္ႀကိတ္ျဖစ္ေနပီကြာ.. ဟိုေန.ညကေဖာင္
ေပၚမွာသူ.အေဖသာလာမေခၚဘူးဆိုရင္ပြဲသိမ္းပီ။ အဲ့ေန.ညက၀ိုးတ၀ါးျဖစ္ေနလို.ေသခ်ာသာမျမင္ရတာ.. မိခ်ိဳေလးရဲ. အဖုတ္ကေတာ့ငါ့ဟာထိပ္ဖ်ားေလးေတာင္၀င္ဖို.အႏိုင္ႏိုင္ဆိုေတာ့ ျပန္ေတြး
မိတိုင္းဂလုဂလုျဖစ္ေနတာရယ္၊ ေနာက္ပိုင္းလင္းလင္းခ်င္းခ်င္းမွာ မိခ်ိဳေလးရဲ.ေဘာ္ဒီကိုေသခ်ာႀကည့္မိေတာ့မွ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာင့္တင္းစိုျပည္တာကိုျမင္ရေလေလ..ငါ့မွာေရာဂါတက္ေလေလ
ေပါ့ကြာ။
အဲ့လိုေနလာရင္းကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ မိခ်ိဳေလးတို.အဖိုး သူ.အေဖဦးဖိုးထင္ရဲ.အေဖ ဦးမွတ္ႀကီး ေလျဖတ္လို.ရုတ္တရက္ေလွ်ာသြားေရာေဟ့။
မင္းတို.သိတဲ့အတိုင္းဒီလိုနာေရးျဖစ္လာပီဆိုတိုင္း ရပ္ကြက္ကာလသားေခါင္းငါ့လက္ထဲ၀ကြက္အပ္ရတာေပါ့ေလ။ အေလာင္းေရခ်ိဳး၊အေခါင္းပ်ဥ္စပ္ကစလို. အသုဘဆြမ္းေကၽြးအတြက္ငါတို.
အရပ္ရဲ.ထံုးစံအတိုင္းဖဲ၀ိုင္းအႀကီးအက်ယ္ျဖစ္ဖို.အတြက္ဖဲသမားႀကီးႀကီးေတြကိုပါ ငါတို.ကဖိတ္ေပးရတာကိုး။ မိခ်ိဳေလးတို.အိမ္က ခုရုပ္ရွင္ရံုေဘးကတရုတ္ေတြ၀ယ္သြားတဲ့ သရက္ပင္ေတြ
အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ျခံက်ယ္ႀကီးေလ။ ထံုးစံအတိုင္း သူတို.ပ်ဥ္ေထာင္ႏွစ္ထပ္အိမ္ေရွ.ကျခံ၀ိုင္းထဲမွာ ကနားဖ်င္းေတြထိုးပီးအေလာင္းျပင္၊ အဲ့ဒီေဘးမွာ ခံုေတြခ်ပီးဖဲ၀ိုင္းျပင္၊လိုအပ္တဲ့ေအာက္လင္း
မီးေတြဘာေတြကအစငါပဲအစစအရာရာတာ၀န္ယူပီးဆင္ေပးရတာေပါ့ကြာ။
မိခ်ိဳေလးတို.တအိမ္လံုးလည္း ငါကအားလံုးလုပ္ေပးေနေတာ့မ်က္နာသာ၀ိုင္းေပးေနရတာေပါ့ကြာ။
ေန.စဥ္နဲ.အမွ်အသုဘရွဳလာတဲ့လူေတြကို ေကၽြးေမြးဖို.ကအစလိုေလေသးမရွိ စီစဥ္ေနရတာကိုး။ ဒါေပမယ့္ ငါကမိခ်ိဳေလးကိုစကားကိုမေျပာတာ။ ခပ္တည္တည္နဲ.ေနရင္းလုပ္စရာရွိတာလုပ္
ေပးေနတာေပါ့ေလ။ အသုဘ၃-၄ရက္ေလာက္ရွိလာေတာ့မိ္ခ်ိဳအေဖနဲ.အေမတို.အပါအ၀င္လူႀကီးေတြက ဖဲ၀ိုင္းကဆူညံညံအသံေတြေႀကာင့္အိပ္ေရးပ်က္စျပဳလာေတာ့ သူ.ကေလးေတြမိခ်ိဳတို.
ေမာင္ႏွမေတြကို ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရးဧည့္ခံေကၽြးေမြးေရးအတြက္အိမ္မွာညဖက္ခ်န္ထားခဲ့ပီး ေျမာက္ပိုင္းကသူတို.အမ်ိဳးအိမ္ေျပာင္းအိပ္တယ္။ ဂြင္ေတာ့မိပီဆိုပီး ငါေတာ့၀မ္းသာသြားတာေပါ့ေလ။ ငါကလည္းဖဲ၀ိုင္းကအေကာက္ေတြဘာေတြဆို ခ်က္ခ်င္းမႀကာမႀကာသိမ္းပီး မိခ်ိဳအမလက္ထဲအပ္ေပးတာေပါ့ေလ။ အဲ့ဒီညက်ေတာ့ မိခ်ိဳအမကိုအေကာက္
ေငြေတြအပ္မလို.လိုက္ရွာတာမေတြ.ဘူးေဟ့။ ခ်က္ျပဳတ္ေနတဲ့ အိမ္ေနာက္ေဖးကြက္လပ္ထဲမွာလဲ တျခားအမ်ိဳးသမီးေတြရွိေပမယ့္အဲ့ဒီမိခ်ိဳ အမအပ်ိဳႀကီးကိုရွာလို.မေတြ.တာနဲ.ငါလည္းအိမ္ျခံ
၀ိုင္းအေနာက္ဖက္လွမ္းလွမ္းက အိမ္သာဖက္အေပါ့သြားမလို.ထြက္လာေတာ့ အိမ္သာနားကႀကက္ျခံလုပ္ထားတဲ့ သက္ကယ္မိုးထားတဲ့တဲေလးေဘးဖက္က အဖီခ်ထားတဲ့ကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚမွာ
ခ်ိဳးခ်ိဳးခၽြတ္ခၽြတ္အသံႀကားေတာ့ ဇက္ကေလးပုပီး ႀကက္ျခံကိုေျပးကပ္ရင္း အသာေလးျငိမ္နားေထာင္ေနလိုက္ေတာ့ ေယာက်္ားနဲ.မိန္းမစကားေျပာသံလိုလိုခပ္တိုးတိုးႀကားရတယ္ဗ်။
ေသခ်ာျမင္ရေအာင္ဆိုပီး ကပ္သြားလိုက္ေတာ့.. ဟီးဟီး..
မိခ်ိဳအမအပ်ိဳႀကီးနဲ. ငါတို.ရပ္ကြက္ထဲက ဗိုက္ပူျမင့္ေအာင္တို. ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတယ္ဟ။ ၀ါးကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚမွာ စကားတေျပာေျပာနဲ.တြယ္ေနႀကတာကိုးဟ။
ႀကက္ျခံထဲက မီးလံုးအလင္းေရာင္က ကာထားတဲ့၀ါးထရံအေပါက္ေတြကေနထိုးထြက္ေနေတာ့ တဖက္ျခံဖက္ကပ္ေနတဲ့ ေခ်ာင္ကေလးထဲက ကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာသူတို.ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္
ေနႀကတာျမင္ေနရတယ္ဟ။ ေအေပးဗိုက္ပူျမင့္ေအာင္က ေစာ္ႀကီးကိုတစ္တီတူးမိုးေမွ်ာ္စတိုင္နဲ.ဗ်င္းေနတာဟ.. ၀ါးကြပ္ပ်စ္ဆိုေတာ့ တကၽြိကၽြိအသံေတြထြက္ေနတာေပါ့။ ဟိုအပ်ိဳႀကီးကဘာအသံမွမထြက္ပဲျငိမ္ပီးခံေနတာဗ်။ ဒါမွမဟုတ္ ဗိုက္ပူရဲ.ပစၥည္းကေသးလို.ဖီးလ္မတက္တာလားမသိဘူး။ ဒီေကာင့္ဟာကငါတို.အခ်င္းခ်င္း ကင္းေစာင့္ရင္းအႀကီးျပိဳင္ႀကရင္
အေသးဆံုးဘြဲ.ရထားတာေလဟားဟား။ ဗိုက္ပူကပဲ..ကပဲတဟင္းဟင္း..တဟားဟားေတြအသံထြက္ပီးအသားကုန္စြတ္ႀကံဳးေနတာဟ။ ငါလည္းသူတို.ကိုေခ်ာင္းရင္းဖီးလ္တက္လာတာေပါ့ေလ။ ခဏေလးေနေတာ့ အားး ..ေကာင္းလိုက္တာမမရာဆိုပီး ဗိုက္ပူပီးသြားေရာ။ အပ်ိဳႀကီး အေပၚေမွာက္ရက္ကေလးလွဲပီး၀က္မွိန္းမွိန္းေန
တံုးအပ်ိဳႀကီးက ၀ုန္းကနဲထလာပီး ဗိုက္ပူကိုတြန္းခ်လိုက္ရင္း ေလွ်ာက်ေနတဲ့ေဘာ္လီေတြ၊ထမီေတြျပန္၀တ္ေနတယ္။ ဟ..အပ်ိဳႀကီးက လူကသာပိန္တာေနာ့္... ႏို.ႀကီးေတြကထြားထြားႀကီးေတြ
ငါလည္းေတာ္ေတာ္ေလးကိုေခ်ာင္းရင္း -ီး ေတာင္လာပီ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ အပ်ိဳႀကီးက.. ျမင့္ေအာင္ နင္ခ်က္ခ်င္းလိုက္မလာနဲ.လို.ေျပာပီး အိမ္ဖက္ကိုျပန္မလို.လုပ္ေတာ့ ငါလည္းႀကက္ျခံကေန
ခြာပီး အေမွာင္ထဲကိုရိပ္ကနဲျဖတ္ေျပးရင္း ဖဲ၀ိုင္းဖက္ကိုလစ္လာတာေပါ့။
၅မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ မိခ်ိဳအမအပ်ိဳႀကီး အိမ္ထဲ၀င္လာတယ္။ ငါလည္းအသာေလးကပ္သြားပီး အမ...ေရာ့အေကာက္ပိုက္ဆံေတြဆိုပီးသူ.လက္ထဲပိုက္ဆံေတြထိုးထည့္ေပးရင္း...
အမဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ..က်ေနာ္လိုက္ရွာေနတာႀကာပီလို.ေျပာေတာ့.. အင္းအဲျဖစ္သြားတယ္။ ေဆးေပါ့လိပ္ေတြကုန္ေတာ့မယ္..ဟိုေကာင္ဗိုက္ပူျမင့္ေအာင္ကိုသြား၀ယ္ခိုင္းမလို.ဒီေကာင့္
ကိုေကာေတြ.မိေသးလားအမလို.ခပ္တည္တည္နဲ.ေမးလိုက္ေတာ့မ်က္နာပ်က္ပီးလွည့္ထြက္သြားတယ္ဟီးဟီး။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ညဦးပိုင္းေလာက္ပဲရွိေသးတယ္။ ဒါနဲ.ပဲငါလည္းဖဲ၀ိုင္းေတြလွည့္ပီး
အေကာက္ေတြဘာေတြပတ္သိမ္းေနတံုးမိခ်ိဳေမာင္ေလးတစ္ေကာက္က ကိုေရႊဘဆိုပီး ေခၚလို.လွည့္ႀကည့္လိုက္ေတာ့..ခ်ာတိတ္က ဟိုတစ္ခါျမစ္ဆိပ္မွာငါ ကၽြတ္က်သြားတဲ့၀က္၀ံပုဆိုးေလး
ကိုငါ့လက္ထဲထိုးေပးေနတယ္.. မမိခ်ိဳေပးလိုက္တာတဲ့။ ဒါနဲ.ငါလည္းဟိုဟိုဒီဒီႀကည့္လိုက္ေတာ့ မိခ်ိဳေလးက အိမ္ေပၚတက္တဲ့ေလွခါး၇င္းကေနငါ့ကိုျပံဳးစိစိနဲ.ႀကည့္ပီး ပုဆိုးေခါက္ကိုေျဖႀကည့္
ဆိုတဲ့အမူအရာလုပ္ျပေနတယ္။ ပီးေတာ့တက္သြားေရာ...
ငါလည္း လူရွင္းတဲ့ေနရာသြားပီး မီးအိုးတိုက္ပီးသပ္သပ္ရပ္ရပ္ေခါက္ထားတဲ့ငါ့ပုဆိုးေလးကိုျဖန္.ခ်လိုက္ေတာ့.. စာတစ္ေစာင္ထြက္လာတယ္။
ကိုေရႊဘ.. ဧည့္သည္ေတြကိုညလည္စာေကၽြးပီးလို.အမတို.အိပ္ေပ်ာ္သြားရင္
ျခံေထာင့္အစြန္က ဂိုေထာင္ထဲမွာေစာင့္ေနပါ
မိခ်ိဳေလး.. ... တဲ့

Comments

Popular posts from this blog

အိုင္ေဆးခ်မ္းကိုႏွင့္သူ၏သူငယ္ခ်င္းမေလးတစ္ေယာက္အေႀကာင္း ၁၇

Alternate Ending

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ထူးဆန္းေသာသစ္သားရုပ္ထုေလး ၃၆