နတ္သမီးပုံျပင္ ၁၀
ဖိုးသက္?
ဗ်ာ မမႀကီး
မင္း ငါ့ကို အထင္ေသးသလား ေျပာ?
ဟာဗ်ာ မေသးပါဘူး ... မမႀကီးက က်ေနာ္အမပဲဟာ
ခုမင့္အမ မွမဟုတ္ေတာ့တာ လြန္ကုန္ပီေလ... ငါကသိကၡာမရွိ ကိုယ့္ေမာင္အရြယ္ေလးနဲ႔ျဖစ္မိသြားတယ္
မဟုတ္ပါဘူး .. က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း မမႀကီးအေပၚေဖာက္ျပန္ခ်င္မိခဲ့တာကိုး ပီးေတာ့ က်ေနာ္ ေဆးျပတ္ေနတာ အဲ့ဒါေႀကာင့္ မထိန္းႏိုင္ေတာ့တာပါဗ်ာ
ဟင္းးး မွားကုန္ပီ ေမာင္ေလးရယ္ ကဲ.. ေတာ္ႀကစို႔ဟာ ထပ္မမွားခ်င္ေတာ့ဘူး ထေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳးရေအာင္ မိခိုင္တို႔အိမ္သြားႀကစို႔
ညဥ္႔နက္စျပဳလာတာနဲ႔အမွ် ဘုရား၀တ္တက္လာႀကတဲ့ပိရိသတ္ေတြ တေျဖးေျဖးစဲစျပဳလာတယ္။
အေကၽြးအေမြးအတြက္ဧည့္ခံခဲ့တဲ့ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြသိမ္းျပဳေနႀကရင္း မအင္ႀကင္းေမနဲ႔က်ေနာ္ မ်က္နာခ်င္းမဆိုင္ျဖစ္ေအာင္သတိထားပီး ေရွာင္ေနမိႀကတယ္။ ေန႔ခင္းက တသက္လံုးေမာင္ရင္းႏွမသဖြယ္ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ခဲ့ရာက စည္းေက်ာ္ပီး လြန္က်ဴးခဲ့မိတဲ့အတြက္
၂ေယာက္စလံုးရင္ထဲမွာ မေကာင္းလွဘူးေပါ့ေလ။ သနပ္ခါးေရက်ဲေလးပြတ္ထားတဲ့ မမႀကီးရဲ႕ မ်က္နာက ဟန္လုပ္ပီး ျပံဳးေယာင္ေယာင္လုပ္ျပေနေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ အရွက္ရေနမွန္း က်ေနာ္ရိပ္မိေနတယ္။ အရင္က ေသေသခ်ာခ်ာသတိမထားမိခဲ့တဲ့ မမႀကီးရဲ႕ကိုယ္လံုးကိုခုမွ
က်ေနာ္ ခိုးခိုးႀကည့္ေနမိတယ္။ ေယာဂီေရာင္ထမီနဲ႔ခါးတိုအင္းက်ီအျဖဴဆြတ္ဆြတ္ကေလးေႀကာင့္ တစ္တစ္ရစ္ရစ္ကိုယ္လံုးေလးက ေပၚလြင္လြန္းေနေတာ့ကာ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ခါးက်င္က်င္ကေလးကိုဆြဲဖက္ပီး အရိုင္းဆန္ခ်င္လာတဲ့စိတ္က ေပၚလာျပန္ေရာဗ်။ အထူးသျဖင့္ခါးတို
အင္းက်ီေလး၀တ္ထားေတာ့ မို႔ေမာက္ပီးစူထြက္ေနတဲ့ ရင္အစံုကိုႀကည့္ရင္း ေန႔ခင္းက အားရပါးရလက္ဖ၀ါးနဲ႔အုပ္ကိုင္ တာေတာင္ လက္နဲ႔မဆံ့ေလာက္ေအာင္ လွ်ံထြက္ေနတဲ့ ခ်ိဳဗူး၀ါ၀င္းအိထြားႀကီးေတြကို စိတ္နဲ႔မွန္းဆႀကည့္ရင္း ႏို႔သီးေခါင္းအနီရဲရဲေလးေတြကို အားရပါးရထိုင္စို႔
ခ်င္စိတ္ကေပၚလာျပန္လို႔ သက္ျပင္းခိုးခိုးခ်ရင္း မ်က္နာလႊဲေနရတယ္။ ေက်ာေပးထားလိုက္ျပန္ရင္လည္း ထမီေအာက္က ကားထြက္ေနတဲ့ "ေမာင့္တစ္သက္စာ" အိုးႀကီး လို႔လူငယ္ေတြေငးႀကည့္ေနာက္ေျပာင္ေလ့ရွိတဲ့ တင္ပါးအယ္အယ္ႀကီးကို ျမင္မိပီး ငါဒီအိုးႀကီးကို ေလးဖက္
ေထာက္ပီး မ -ိုး လိုက္ရတာနာတယ္လို႔ ေဖာက္လႊဲေဖာက္ျပန္ေတြေတြးရင္း အာေခါင္ေတြေျခာက္ေျခာက္လာလို႔ ေရအိုးစင္မွာ ေရခပ္ခပ္ေသာက္ရတာလည္း ခဏခဏျဖစ္လာပီဗ်ာ။
ဖိုးသက္
ဗ်ာ! မမီမီခိုင္
နက္ဖန္အားတယ္မလား?
အာ.. က်ေနာ္က အျမဲတမ္းအားေနတာ ဘာခိုင္းမလို႔လဲ အမ
အကူညီေတာင္းမလို႔ပါ
ဟုတ္..
ေတာင္ေပၚဖက္သြားလည္ခ်င္တယ္ ေရတံခြန္ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ အရမ္းလွတယ္ဆို .. အဲ့ဒါ ဖိုးသက္လိုက္ပို႔ေပးမလား နက္ဖန္သြားခ်င္တယ္
အဲ့ဒီေနရာက လူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ပစ္ကနစ္ ထြက္မွေကာင္းတာဗ် .. ရႈခင္းေတြအရမ္းလွတာေတာ့မွန္တယ္ လူသူေလးပါးမရွိဘူး ဘယ္သူေတြပါမွာလဲ အမ.. မအင္ႀကင္းနဲ႔မမီမီခိုင္၂ေယာက္ပဲလား တျခားဘယ္သူေတြ?
ဟင့္အင္း အင္ႀကင္းက နက္ဖန္ဂ်ဴတီတဲ့ ခိုင္ ကတစ္ေယာက္ထဲ ရႈခင္းႀကည့္ရင္းေရေဆာ့ခ်င္ေနတာ လိုက္ပို႔
(စိတ္ထဲမွာ ဒုကၡပါပဲကြာ လို႔ညည္းလိုက္မိေပမယ့္ တစ္စံုတစ္ရာကိုခ်က္ခ်င္းသတိရလိုက္လို႔ ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္မိတယ္)
တကယ္လိုက္ပို႔ရမွာေနာ္? ဂတိ?
ဟုတ္..
ဒါဆို နက္ဖန္မနက္၈နာရီေလာက္ ျမိဳ႕အထြက္ဓာတ္ဆီဆိုင္နားကေနေစာင့္ေန ခိုင္ ဆက္ဆက္လာခဲ့မယ္ေနာ္
အင္း ဟုတ္
ဖိုးသက္ အင္ႀကင္းမသိေစနဲ႔ေနာ္ ရွဴးတိုးတိုး!
အိမ္အေနာက္ဖက္ မီးဖိုေဆာင္ထဲမွာ ပစၥည္းေတြသိမ္းေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို ခုလို ခပ္တိုးတိုးေလးစကားလာကပ္ေျပာပီး ခ်ိန္းဆိုပီးတာနဲ႔လွစ္ကနဲအိမ္ေရွ႕ကို ျမဴးတူးခုန္ေပါက္ရင္း ထြက္ေျပးသြားတဲ့ မမီမီခိုင္ကိုႀကည့္ရင္း ေခါင္းတခါခါနဲ႔ က်ေနာ္က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။
အပ်ိဳႀကီးေတြဟာ ဘယ္လိုေတြမွန္းကိုမသိပါဘူးဗ်ာ။ ဘာျဖစ္လို႔လွ်ိဳ႕၀ွက္သည္းဖိုေတြလုပ္ခ်င္ေနရတာမွန္းကို နားမလည္ပါဘူး။ က်ေနာ္ဆိုတဲ့ ေဆးသမားကလည္း ကိုယ့္အႀကံနဲ႔ကိုယ္ကိုး။ သူသြားလည္မယ္ေျပာတဲ့ ေရတံခြန္ေတြ၊အ၀ါေရာင္ေတာက္ေတာက္နဲ႔နီညိဳ႕ေရာင္သမ္းတဲ့
သစ္ပင္ေတြေပါက္ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာေရာက္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ျမိဳ႕ေန မိုင္၂၀ေလာက္ကားနဲ႔သြားရတယ္ဗ်။ မိုင္၂၀ဆိုလို႔ ခဏေလးမထင္နဲ႔။ ေတာင္တက္ေတာင္ဆင္းေတြ အေကြ႕အေကာက္ေတြမို႔ ေတာ္ေတာ္ေလးေမာင္းရမယ္။ က်ေနာ္လိုက္ပို႔ခ်င္ရျခင္း အေႀကာင္းရင္းက အဲ့ဒီေနရာ
သြားတဲ့လမ္းေပၚမွာ ရြာေလးေတြျဖတ္ရပါေကာလား။ ေတာင္ေပၚရြာေလးေတြဆိုေတာ့ ဘိန္းစိုက္တဲ့ေတာင္သူေတြရွိသလို၊ နံပါတ္ဖိုးမရေပမယ့္ ဘိန္းမဲေတာ့၀ယ္လို႔ရတယ္ဗ်။ က်ေနာ့္အႀကံက သူ႔ကိုလိုက္ပို႔ရင္း လမ္းႀကံဳ၀င္၀ယ္ ပါဆယ္ထုပ္ပီးယူလာခဲ့မယ္ေပါ့။ ျမိဳ႕နယ္ဆရာ၀န္ႀကီး
အိမ္က ဂ်စ္ကားမွန္း လူတကာသိတယ္ဆိုေတာ့ကာ ျမိဳ႕အ၀င္ဂိတ္က ျပည္သူ႔ရဲေတြလည္း ဘာမွစစ္ေဆးမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာေသခ်ာတယ္ေလ။ ခႏၶာကိုယ္က ျပတ္စ ျပဳလာေပမယ့္ စိတ္ကေတာင္းဆိုေနတံုးမဟုတ္လားဗ်ာ။
ဗ်ာ မမႀကီး
မင္း ငါ့ကို အထင္ေသးသလား ေျပာ?
ဟာဗ်ာ မေသးပါဘူး ... မမႀကီးက က်ေနာ္အမပဲဟာ
ခုမင့္အမ မွမဟုတ္ေတာ့တာ လြန္ကုန္ပီေလ... ငါကသိကၡာမရွိ ကိုယ့္ေမာင္အရြယ္ေလးနဲ႔ျဖစ္မိသြားတယ္
မဟုတ္ပါဘူး .. က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း မမႀကီးအေပၚေဖာက္ျပန္ခ်င္မိခဲ့တာကိုး ပီးေတာ့ က်ေနာ္ ေဆးျပတ္ေနတာ အဲ့ဒါေႀကာင့္ မထိန္းႏိုင္ေတာ့တာပါဗ်ာ
ဟင္းးး မွားကုန္ပီ ေမာင္ေလးရယ္ ကဲ.. ေတာ္ႀကစို႔ဟာ ထပ္မမွားခ်င္ေတာ့ဘူး ထေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳးရေအာင္ မိခိုင္တို႔အိမ္သြားႀကစို႔
ညဥ္႔နက္စျပဳလာတာနဲ႔အမွ် ဘုရား၀တ္တက္လာႀကတဲ့ပိရိသတ္ေတြ တေျဖးေျဖးစဲစျပဳလာတယ္။
အေကၽြးအေမြးအတြက္ဧည့္ခံခဲ့တဲ့ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြသိမ္းျပဳေနႀကရင္း မအင္ႀကင္းေမနဲ႔က်ေနာ္ မ်က္နာခ်င္းမဆိုင္ျဖစ္ေအာင္သတိထားပီး ေရွာင္ေနမိႀကတယ္။ ေန႔ခင္းက တသက္လံုးေမာင္ရင္းႏွမသဖြယ္ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ခဲ့ရာက စည္းေက်ာ္ပီး လြန္က်ဴးခဲ့မိတဲ့အတြက္
၂ေယာက္စလံုးရင္ထဲမွာ မေကာင္းလွဘူးေပါ့ေလ။ သနပ္ခါးေရက်ဲေလးပြတ္ထားတဲ့ မမႀကီးရဲ႕ မ်က္နာက ဟန္လုပ္ပီး ျပံဳးေယာင္ေယာင္လုပ္ျပေနေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ အရွက္ရေနမွန္း က်ေနာ္ရိပ္မိေနတယ္။ အရင္က ေသေသခ်ာခ်ာသတိမထားမိခဲ့တဲ့ မမႀကီးရဲ႕ကိုယ္လံုးကိုခုမွ
က်ေနာ္ ခိုးခိုးႀကည့္ေနမိတယ္။ ေယာဂီေရာင္ထမီနဲ႔ခါးတိုအင္းက်ီအျဖဴဆြတ္ဆြတ္ကေလးေႀကာင့္ တစ္တစ္ရစ္ရစ္ကိုယ္လံုးေလးက ေပၚလြင္လြန္းေနေတာ့ကာ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ခါးက်င္က်င္ကေလးကိုဆြဲဖက္ပီး အရိုင္းဆန္ခ်င္လာတဲ့စိတ္က ေပၚလာျပန္ေရာဗ်။ အထူးသျဖင့္ခါးတို
အင္းက်ီေလး၀တ္ထားေတာ့ မို႔ေမာက္ပီးစူထြက္ေနတဲ့ ရင္အစံုကိုႀကည့္ရင္း ေန႔ခင္းက အားရပါးရလက္ဖ၀ါးနဲ႔အုပ္ကိုင္ တာေတာင္ လက္နဲ႔မဆံ့ေလာက္ေအာင္ လွ်ံထြက္ေနတဲ့ ခ်ိဳဗူး၀ါ၀င္းအိထြားႀကီးေတြကို စိတ္နဲ႔မွန္းဆႀကည့္ရင္း ႏို႔သီးေခါင္းအနီရဲရဲေလးေတြကို အားရပါးရထိုင္စို႔
ခ်င္စိတ္ကေပၚလာျပန္လို႔ သက္ျပင္းခိုးခိုးခ်ရင္း မ်က္နာလႊဲေနရတယ္။ ေက်ာေပးထားလိုက္ျပန္ရင္လည္း ထမီေအာက္က ကားထြက္ေနတဲ့ "ေမာင့္တစ္သက္စာ" အိုးႀကီး လို႔လူငယ္ေတြေငးႀကည့္ေနာက္ေျပာင္ေလ့ရွိတဲ့ တင္ပါးအယ္အယ္ႀကီးကို ျမင္မိပီး ငါဒီအိုးႀကီးကို ေလးဖက္
ေထာက္ပီး မ -ိုး လိုက္ရတာနာတယ္လို႔ ေဖာက္လႊဲေဖာက္ျပန္ေတြေတြးရင္း အာေခါင္ေတြေျခာက္ေျခာက္လာလို႔ ေရအိုးစင္မွာ ေရခပ္ခပ္ေသာက္ရတာလည္း ခဏခဏျဖစ္လာပီဗ်ာ။
ဖိုးသက္
ဗ်ာ! မမီမီခိုင္
နက္ဖန္အားတယ္မလား?
အာ.. က်ေနာ္က အျမဲတမ္းအားေနတာ ဘာခိုင္းမလို႔လဲ အမ
အကူညီေတာင္းမလို႔ပါ
ဟုတ္..
ေတာင္ေပၚဖက္သြားလည္ခ်င္တယ္ ေရတံခြန္ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ အရမ္းလွတယ္ဆို .. အဲ့ဒါ ဖိုးသက္လိုက္ပို႔ေပးမလား နက္ဖန္သြားခ်င္တယ္
အဲ့ဒီေနရာက လူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ပစ္ကနစ္ ထြက္မွေကာင္းတာဗ် .. ရႈခင္းေတြအရမ္းလွတာေတာ့မွန္တယ္ လူသူေလးပါးမရွိဘူး ဘယ္သူေတြပါမွာလဲ အမ.. မအင္ႀကင္းနဲ႔မမီမီခိုင္၂ေယာက္ပဲလား တျခားဘယ္သူေတြ?
ဟင့္အင္း အင္ႀကင္းက နက္ဖန္ဂ်ဴတီတဲ့ ခိုင္ ကတစ္ေယာက္ထဲ ရႈခင္းႀကည့္ရင္းေရေဆာ့ခ်င္ေနတာ လိုက္ပို႔
(စိတ္ထဲမွာ ဒုကၡပါပဲကြာ လို႔ညည္းလိုက္မိေပမယ့္ တစ္စံုတစ္ရာကိုခ်က္ခ်င္းသတိရလိုက္လို႔ ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္မိတယ္)
တကယ္လိုက္ပို႔ရမွာေနာ္? ဂတိ?
ဟုတ္..
ဒါဆို နက္ဖန္မနက္၈နာရီေလာက္ ျမိဳ႕အထြက္ဓာတ္ဆီဆိုင္နားကေနေစာင့္ေန ခိုင္ ဆက္ဆက္လာခဲ့မယ္ေနာ္
အင္း ဟုတ္
ဖိုးသက္ အင္ႀကင္းမသိေစနဲ႔ေနာ္ ရွဴးတိုးတိုး!
အိမ္အေနာက္ဖက္ မီးဖိုေဆာင္ထဲမွာ ပစၥည္းေတြသိမ္းေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို ခုလို ခပ္တိုးတိုးေလးစကားလာကပ္ေျပာပီး ခ်ိန္းဆိုပီးတာနဲ႔လွစ္ကနဲအိမ္ေရွ႕ကို ျမဴးတူးခုန္ေပါက္ရင္း ထြက္ေျပးသြားတဲ့ မမီမီခိုင္ကိုႀကည့္ရင္း ေခါင္းတခါခါနဲ႔ က်ေနာ္က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။
အပ်ိဳႀကီးေတြဟာ ဘယ္လိုေတြမွန္းကိုမသိပါဘူးဗ်ာ။ ဘာျဖစ္လို႔လွ်ိဳ႕၀ွက္သည္းဖိုေတြလုပ္ခ်င္ေနရတာမွန္းကို နားမလည္ပါဘူး။ က်ေနာ္ဆိုတဲ့ ေဆးသမားကလည္း ကိုယ့္အႀကံနဲ႔ကိုယ္ကိုး။ သူသြားလည္မယ္ေျပာတဲ့ ေရတံခြန္ေတြ၊အ၀ါေရာင္ေတာက္ေတာက္နဲ႔နီညိဳ႕ေရာင္သမ္းတဲ့
သစ္ပင္ေတြေပါက္ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာေရာက္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ျမိဳ႕ေန မိုင္၂၀ေလာက္ကားနဲ႔သြားရတယ္ဗ်။ မိုင္၂၀ဆိုလို႔ ခဏေလးမထင္နဲ႔။ ေတာင္တက္ေတာင္ဆင္းေတြ အေကြ႕အေကာက္ေတြမို႔ ေတာ္ေတာ္ေလးေမာင္းရမယ္။ က်ေနာ္လိုက္ပို႔ခ်င္ရျခင္း အေႀကာင္းရင္းက အဲ့ဒီေနရာ
သြားတဲ့လမ္းေပၚမွာ ရြာေလးေတြျဖတ္ရပါေကာလား။ ေတာင္ေပၚရြာေလးေတြဆိုေတာ့ ဘိန္းစိုက္တဲ့ေတာင္သူေတြရွိသလို၊ နံပါတ္ဖိုးမရေပမယ့္ ဘိန္းမဲေတာ့၀ယ္လို႔ရတယ္ဗ်။ က်ေနာ့္အႀကံက သူ႔ကိုလိုက္ပို႔ရင္း လမ္းႀကံဳ၀င္၀ယ္ ပါဆယ္ထုပ္ပီးယူလာခဲ့မယ္ေပါ့။ ျမိဳ႕နယ္ဆရာ၀န္ႀကီး
အိမ္က ဂ်စ္ကားမွန္း လူတကာသိတယ္ဆိုေတာ့ကာ ျမိဳ႕အ၀င္ဂိတ္က ျပည္သူ႔ရဲေတြလည္း ဘာမွစစ္ေဆးမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာေသခ်ာတယ္ေလ။ ခႏၶာကိုယ္က ျပတ္စ ျပဳလာေပမယ့္ စိတ္ကေတာင္းဆိုေနတံုးမဟုတ္လားဗ်ာ။
Comments
Post a Comment