ကၽြန္ေတာ့ သူနာျပဳဆရာမေလး ၂၀
ညကတိတ္ဆိတ္ေနတယ္။ ပိုးပုရစ္ေအာ္သံကေလးေတြ တစီစီကလြဲပီး လူသံသူသံဘာမွမ မႀကားရဘူး။
က်ေနာ္နဲ.ဆရာ၀န္မေလးရီရီတို.၂ေယာက္ ျခံအေနာက္ဖက္ကိုေရာက္ေနႀကတယ္။ ေရတြင္းေဘးက ခါးေလာက္ျမင့္တဲ့ အုတ္ေရေလွာင္ကန္ကေလး ေအာက္ေျခသံမံတလင္းမွာ ႏွီးေခ်ာဖ်ာကေလး
ခင္းပီး အုတ္ကန္ကိုေက်ာမွီရင္းထိုင္ေနႀကတယ္။ အိမ္မႀကီးကိုေက်ာေပးထားလွ်က္နဲ.ေပါ့။ အဘိုးေလးနဲ.ဘြားေမတို.အိပ္ေပ်ာ္သြားေလာက္ပီ။ ညကလည္းေတာ္ေတာ္နက္လာပီေလ။ ညေနကအိမ္
ျပန္ေရာက္ေတာ့ ၂ေယာက္သားေရတြင္းမွာ ေရတူတူခ်ိဳးႀကေတာ့ က်ေနာ့္ကို ဖိုးသက္လာဆိုပီး ေခါင္းေလွ်ာ္ေပးေသးတယ္။ ပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို တခ်ိန္လံုးအရိပ္တႀကည့္ႀကည့္လုပ္ေနရွာတယ္။
ထမင္း၀ိုင္းမွာလည္း ခြံ.မေကၽြးရံုတမယ္ ယုယျပေနေတာ့..ဘြားေလးေမကေတာင္..ျပံဳးစိစိလုပ္ပီး သားတို.သမီးတို.လြတ္လြတ္လပ္လပ္စားႀကေနာ္ဆိုပီး ေရွာင္ထြက္သြားခဲ့တာဗ်။ ညဦးပိုင္းအဘိုး
ေလးကို ဆရာ၀န္မေလး ႀကည့္ရႈေပးပီးျပန္သြားေတာ့မွသက္ျပင္းခ်မိတယ္။ (သူကတဖက္ျခံမွာ ခိုင္းတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ.ေနတာဗ်) သူျပန္သြားေတာ့မွက်ေနာ္လည္းေလွကားရင္းနားက
ကုတင္ေပၚမွာ ဇာျခင္ေထာင္ေလးေထာင္ပီး ဒီေန.တေန.လံုး ဘာေတြမွန္းမသိျဖစ္ခဲ့တာေတြျပန္ေတြးရင္း တလူးလူးတလွိမ့္လွိမ့္နဲ.အိပ္လို.မရျဖစ္ေနတာဗ်။
ည၁၁နာရီေလာက္ႀကေတာ့ က်ေနာ့္ျခင္ေထာင္အျပင္ဖက္မွာ လူရိပ္တစ္ခုေတြ.တာနဲ.ဆတ္ကနဲထထိုင္ပီး ျခင္ေထာင္အျပင္ဖက္ကိုထြက္လိုက္ေတာ့...
ဆရာ၀န္မေလးျဖစ္ေနတယ္။ က်ေနာ့္ကိုႏႈတ္ခမ္းေပၚလက္ညိွဳးေလးတင္ပီး တိုးတိုးဆိုတဲ့ အမူရာလုပ္ျပပီး သူ.ေနာက္လိုက္ခဲ့ဆိုပီး လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ.ျပေတာ့ အသာေလးထပီး လိုက္သြားမိတယ္။ ေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္တံခါးကေန ၀င္လာဟန္တူရဲ.။ အိမ္အျပင္ေရာက္သြားတာနဲ. က်ေနာ့္ကိုရင္ခ်င္းအပ္ပီး အတင္းဖက္ထားေတာ့တာဗ်။ က်ေနာ္လည္းဘာလုပ္ရမွန္းမသိ
တာနဲ.ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ေနမိတယ္။ ပူအိုက္လြန္းတဲ့ရာသီဥတုေႀကာင့္ မိန္းမ၀တ္စြပ္က်ယ္အျဖဴပါးပါးေလး ၀တ္ထားပီးေအာက္က အခုအခံမပါေတာ့ သူ.ရင္အစံုဟာက်ေနာ့္ရင္ဘတ္နဲ.ဖိ
မိပီးအိကနဲျဖစ္သြားတယ္။ သက္ျပင္းႀကိတ္ခ်ရင္း သူ.ကိုယ္လံုးေလးကို ပုခံုးကေနကိုင္ပီးဆြဲခြါလိုက္ေတာ့... မပီ၀ိုးတ၀ါးအလင္းေရာင္မွာ က်ေနာ့္ကို အရမ္းျမတ္ႏိုးခ်စ္ခင္တဲ့ဟန္နဲ.မ်က္လံုးေလး
ေတြကအေရာင္ေတာင္လက္ကနဲလက္ကနဲေတာက္ေနသလို စိုက္ႀကည့္လာတယ္ဗ်ာ။
က်ေနာ္လည္းအႀကည့္ကိုလႊဲဖယ္လိုက္ရင္း သူ.လက္ကေလးကိုဆြဲပီး အုတ္ေရကန္ေလးနားကို အိမ္မႀကီးနဲ.ေ၀းႏိုင္သမွ်ေ၀းေအာင္ဆြဲေခၚလာလိုက္တယ္။
အုတ္ကန္ေလးကို၂ေယာက္သားမွီတြယ္ရင္း တူတူထိုင္ေနႀကတယ္။ ေဘးတိုက္အေနအထားနဲ.သူ.ကိုက်ေနာ္ေစာင္းငဲ့ ႀကည့္မိေတာ့ အုပ္ဆိုင္းေနတဲ့ သစ္ပင္ေတြႀကားထဲက ျဖာက်ေနတဲ့
လေရာင္ျဖဴျဖဴေအာက္မွာ ကပိုကရိုဆံႏြယ္ရွည္ရွည္ေတြဖံုးထားတဲ့ မ်က္နာသြယ္လ်လ်ေလးက က်ေနာ့္ကိုလွမ္းႀကည့္ေနပံုက ကလူ၏သို.ျမဴ၏သို.။ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက တလႈပ္လႈပ္တရြရြနဲ.
တစ္ခုခုေျပာေတာ့မလိုလို။ အိမ္ထဲမွာအိုက္စပ္စပ္ ျဖစ္လာတာ ခုျခံထဲဆင္းလာေတာ့ ေအးစိမ့္စိမ့္ေလးေနလို.ေကာင္းေနေပမယ့္ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ထဲမွာ မီးစနဲ.ထိုးသလိုေလာင္ျမိွဳက္လာပီဗ်ာ။
က်ေနာ္ဘာလုပ္ရမလဲဗ်ာ။ တိတ္ဆိတ္ေနတာကို သည္းမခံႏိုင္တဲ့အဆံုး က်ေနာ့္ငယ္ငယ္က သူငယ္ခ်င္းေလးက ခပ္တိုးတိုးစကားစေျပာတယ္..
ဖိုးသက္ေလး!! (အဲ့လိုေခၚရင္း က်ေနာ့္မ်က္နာကိုသူ.လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ.ကိုင္တြယ္ပြတ္သတ္စျပဳလာတယ္)
အင္း!!
ငါေလ..ငါတသက္လံုးနင့္ကို သတိရေနခဲ့တာပါဟာ.. (အသံေလးကတုန္တုန္ခါခါကေလးျဖစ္ေနတယ္)
ငါသိပါပီဟာ.. ပံု.ပံု.ရာ..ငါလည္း အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀အထိ နင္ငိုရင္းေအာ္သြားတဲ့ ပူစီေပါင္း၅ပန္းကန္ျပားဆိုတာ..အိပ္မက္ေတြထဲမွာအျမဲႀကားခဲ့တာပါ..
ငါေလ..ငါကအရူးပါဟာ..သိလားဖိုးသက္ကေလး.. ေက်ာင္းတက္ေတာ့..နင္ေနတဲ့အေဆာင္H-2 အေရွ.ကေန နင့္ကိုလာလာရပ္ပီးႀကည့္ဖူးတယ္..ေခၚလည္းမေခၚရဲ..ငါ့မွာေလ...
ဘုရားေရ!! အဲ့ဒါေတြက်ေနာ္မွမသိခဲ့တာဗ်ာ။ အဖ်ားခတ္ေနတဲ့ရိႈက္သံေလးနဲ.ဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ဆို.နင့္ေနတဲ့ဟန္ကေလးနဲ. က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲအတင္းတိုး၀င္ပီး က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ေပၚပါးအိအိ
ေလးကိုကပ္ထားပီးတကိုယ္လံုးတဆတ္ဆတ္တုန္ေနရွာတယ္။ ျမင္းေခါင္းစြပ္က်ယ္လက္ျပတ္၀တ္ထားတဲ့ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ မွာေႏြးကနဲေႏြးကနဲျဖစ္သြားတယ္။ ပံု. လို.က်ေနာ္အဖ်ားဆြတ္ေခၚ
ခဲ့ဖူးတဲ့ေကာင္မေလး ရဲ.မ်က္ရည္ေတြစိုကုန္ပီဗ်ာ။ တဟင့္ဟင့္နဲ.ရိႈက္ေနတဲ့ သနားစရာက်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲက ေကာင္မေလးကို ေက်ာေလးဖြဖြပြတ္ရင္းေခ်ာ့ေနမိတယ္။ ရင္ထဲမွာေတာ္ေတာ္ထိထိ
ရွရွခံစားေနရပီ။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္း ဘာလုပ္မိမွန္းမသိခင္ က်ေနာ့္ေမးစိေအာက္က ဆံႏြယ္ရွည္လွလွေလးေတြကို ေခါင္းငံု.ပီး ေမႊးေမႊးေပးေနမိတယ္။ ရုတ္တရက္ေမာ့လာတဲ့ နဖူးတင္းတင္း
ေလးကိုပါ ေမႊးပလိုက္မိတယ္။ မ်က္ရည္ေတြနဲ.စိုလက္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ျပံဳးေနရွာပီဗ်ာ။
ပံု.ေလ ဒီတစ္ခါ ဖိုးသက္ေလးနဲ.ခြဲရရင္ေသမွာသိလား.. ဘယ္မွမသြားနဲ.ေတာ့ေနာ္..ပံု.နဲ.မခြဲေႀကးေနစို.ေနာ္..
က်ေနာ္ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိပဲေခါင္းျငိမ့္ျပေနမိတယ္။ က်ေနာ့္ေရွ.မွာရွိေနတာဟာ ေဒါက္တာရီရီ မဟုတ္ဘူးဗ်.. သနားစရာေကာင္းတဲ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းမေလး။ မယံုႀကည္ႏိုင္စရာေကာင္း
ေလာက္ေအာင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်ေနာ့္ကိုမေမ့မေလ်ာ့ သံေယာဇဥ္ႀကီးရွာတဲ့ အျပစ္ကင္းတဲ့ေကာင္မေလး။ အငိုတိတ္ပီး ေပ်ာက္သြားတဲ့ကစားစရာေလး ျပန္ရသလို မ်က္ရည္ေတြႀကားထဲက
၀မ္းသာႀကည္ႏူးေနရွာတဲ့ ပံု.ပံု.ေလးရယ္ေလ။ က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲပါးေလးအပ္လိုက္ ျပန္ခြါပီး က်ေနာ့္မ်က္လံုးေတြထဲစိုက္ႀကည့္လိုက္နဲ. တကယ့္ပီဘိ ကေလးေလးပါလားကြယ္။ ရုတ္တရက္စိုက္
ႀကည့္ေနရင္း က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူ.ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ.ငံုပီး တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ယူလိုက္ပီး ျပန္ခြါသြားျပန္တယ္။ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ထဲေျဗာင္းဆန္သြားတယ္ဗ်ာ။
ဖိုးသက္ကေလးက ငယ္ငယ္ကအတိုင္းပဲ ေတာ္ေတာ္အရိုင္းဆန္တယ္..ဟြန္း ...ပံု.ကိုဟိုေရတြင္းမွာေလ.. ရွက္လို.ေသေတာင္ေသခ်င္တယ္ အဲ့ဒီေန.က..သိလား..
ငါတမင္လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး ပံု.ေလးရာ..
သိဘူး..ပံု.ခုအပ်ိဳမဟုတ္ေတာ့ဘူး..ျပန္ေလ်ာ္ေပး .. (ရွက္ျပံဳးေလးနဲ.ေျပာရင္း လက္ဖ၀ါးေလးက်ေနာ့္ေရွ.မွာျဖန္.ျပေနတယ္)
ဘယ္လိုေလ်ာ္ေပး ရမွာလဲ!!
ပံု.နဲ.တသက္လံုးတူတူေနပီးေလ်ာ္ေပးရမွာ..ခစ္ခစ္.. ေဟ့ေအးေနာ္..ဖိုးသက္ေလး ထြက္မေျပးရဘူး..ဒါပဲ..
က်ေနာ္ဘာမွမေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ အကုန္ရႈပ္ကုန္ပီေကာ။
ရုတ္တရက္ က်ေနာ့္လည္ပင္းကို ဆြဲခိုလိုက္ေတာ့က်ေနာ္ ငိုက္ကနဲပါသြားတယ္။ က်ေနာ့္နားရြက္နားကိုကပ္ပီး ထိုင္ရတာေညာင္းလို. ခဏလွဲရေအာင္ဆိုပီး ႏွီးေခ်ာဖ်ာေလးေပၚကိုဆြဲလွဲခ်လိုက္
ေတာ့က်ေနာ္အလိုက္သင့္ပါသြားေရာ။ ကဲဗ်ာ! ၂ေယာက္သားဖက္လွ်က္ကေလးေဘးတိုက္လွဲအိပ္ထားမိပီ။ သူ.အသက္ရွဴသံကပိုပိုပီးျပင္းလာတယ္ဆိုတာ မ်က္နာခ်င္းကပ္ေနေတာ့က်ေနာ္သိ
ေနပီ။ သူ.ဆံပင္အရွည္ႀကီးဆီက ေမႊးပ်ံ.ပ်ံ.အနံ.ေလးေတြက က်ေနာ့္ႏွာ၀ကိုခ်ဴေနတဲ့အျပင္ ရင္ဘတ္ေရွ.မွာကပ္ထားတဲ့ က်ေနာ့္တေထာင္ဆစ္နဲ. ထိကပ္မိေနတဲ့ သူ.ႏို.အိစက္စက္အထိ.. ..
အေတြ.ေတြေႀကာင့္ က်ေနာ့္ေသြးေတြပြက္ပြက္ဆူလာျပန္ပီ။ သူ.ကိုယ္သူထိန္းလို.မရေတာ့ဘူးေနမွာဗ်။ ေရကာတာက်ိဳးေပါက္သြားသလိုပဲ.. က်ေနာ့္ကိုအတင္းဖက္ပီး နမ္းတယ္..ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း
တျပြတ္ျပြတ္စုပ္တယ္..က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကို သူ.တဆတ္ဆတ္တုန္ခါေနတဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ.ပြတ္ရင္း... ....
ပံု.ပံု. ေလ.. ဖိုးသက္ေလးကို ခ်စ္တယ္... တဲ့ဗ်ာ။
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္းသြက္သြက္ခါသြားခဲ့ပီဗ်။ သူ.စြပ္က်ယ္ပါးပါးေလးကိုလွန္တင္လိုက္ပီး လေရာင္ေအာင္မွာေဖြးကနဲလက္ကနဲေပၚလာတဲ့ အိတြဲတြဲျဖစ္ေနတဲ့ ႏို.ႀကီး၂လံုးကို ကုန္းပီး.. ..
တျပြတ္ျပြတ္မည္ေအာင္ ညဖက္လက္နဲ.ဆုပ္ေခ်ရင္းစို.ေပးေနမိပီ။
က်ေနာ္နဲ.ဆရာ၀န္မေလးရီရီတို.၂ေယာက္ ျခံအေနာက္ဖက္ကိုေရာက္ေနႀကတယ္။ ေရတြင္းေဘးက ခါးေလာက္ျမင့္တဲ့ အုတ္ေရေလွာင္ကန္ကေလး ေအာက္ေျခသံမံတလင္းမွာ ႏွီးေခ်ာဖ်ာကေလး
ခင္းပီး အုတ္ကန္ကိုေက်ာမွီရင္းထိုင္ေနႀကတယ္။ အိမ္မႀကီးကိုေက်ာေပးထားလွ်က္နဲ.ေပါ့။ အဘိုးေလးနဲ.ဘြားေမတို.အိပ္ေပ်ာ္သြားေလာက္ပီ။ ညကလည္းေတာ္ေတာ္နက္လာပီေလ။ ညေနကအိမ္
ျပန္ေရာက္ေတာ့ ၂ေယာက္သားေရတြင္းမွာ ေရတူတူခ်ိဳးႀကေတာ့ က်ေနာ့္ကို ဖိုးသက္လာဆိုပီး ေခါင္းေလွ်ာ္ေပးေသးတယ္။ ပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို တခ်ိန္လံုးအရိပ္တႀကည့္ႀကည့္လုပ္ေနရွာတယ္။
ထမင္း၀ိုင္းမွာလည္း ခြံ.မေကၽြးရံုတမယ္ ယုယျပေနေတာ့..ဘြားေလးေမကေတာင္..ျပံဳးစိစိလုပ္ပီး သားတို.သမီးတို.လြတ္လြတ္လပ္လပ္စားႀကေနာ္ဆိုပီး ေရွာင္ထြက္သြားခဲ့တာဗ်။ ညဦးပိုင္းအဘိုး
ေလးကို ဆရာ၀န္မေလး ႀကည့္ရႈေပးပီးျပန္သြားေတာ့မွသက္ျပင္းခ်မိတယ္။ (သူကတဖက္ျခံမွာ ခိုင္းတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ.ေနတာဗ်) သူျပန္သြားေတာ့မွက်ေနာ္လည္းေလွကားရင္းနားက
ကုတင္ေပၚမွာ ဇာျခင္ေထာင္ေလးေထာင္ပီး ဒီေန.တေန.လံုး ဘာေတြမွန္းမသိျဖစ္ခဲ့တာေတြျပန္ေတြးရင္း တလူးလူးတလွိမ့္လွိမ့္နဲ.အိပ္လို.မရျဖစ္ေနတာဗ်။
ည၁၁နာရီေလာက္ႀကေတာ့ က်ေနာ့္ျခင္ေထာင္အျပင္ဖက္မွာ လူရိပ္တစ္ခုေတြ.တာနဲ.ဆတ္ကနဲထထိုင္ပီး ျခင္ေထာင္အျပင္ဖက္ကိုထြက္လိုက္ေတာ့...
ဆရာ၀န္မေလးျဖစ္ေနတယ္။ က်ေနာ့္ကိုႏႈတ္ခမ္းေပၚလက္ညိွဳးေလးတင္ပီး တိုးတိုးဆိုတဲ့ အမူရာလုပ္ျပပီး သူ.ေနာက္လိုက္ခဲ့ဆိုပီး လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ.ျပေတာ့ အသာေလးထပီး လိုက္သြားမိတယ္။ ေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္တံခါးကေန ၀င္လာဟန္တူရဲ.။ အိမ္အျပင္ေရာက္သြားတာနဲ. က်ေနာ့္ကိုရင္ခ်င္းအပ္ပီး အတင္းဖက္ထားေတာ့တာဗ်။ က်ေနာ္လည္းဘာလုပ္ရမွန္းမသိ
တာနဲ.ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ေနမိတယ္။ ပူအိုက္လြန္းတဲ့ရာသီဥတုေႀကာင့္ မိန္းမ၀တ္စြပ္က်ယ္အျဖဴပါးပါးေလး ၀တ္ထားပီးေအာက္က အခုအခံမပါေတာ့ သူ.ရင္အစံုဟာက်ေနာ့္ရင္ဘတ္နဲ.ဖိ
မိပီးအိကနဲျဖစ္သြားတယ္။ သက္ျပင္းႀကိတ္ခ်ရင္း သူ.ကိုယ္လံုးေလးကို ပုခံုးကေနကိုင္ပီးဆြဲခြါလိုက္ေတာ့... မပီ၀ိုးတ၀ါးအလင္းေရာင္မွာ က်ေနာ့္ကို အရမ္းျမတ္ႏိုးခ်စ္ခင္တဲ့ဟန္နဲ.မ်က္လံုးေလး
ေတြကအေရာင္ေတာင္လက္ကနဲလက္ကနဲေတာက္ေနသလို စိုက္ႀကည့္လာတယ္ဗ်ာ။
က်ေနာ္လည္းအႀကည့္ကိုလႊဲဖယ္လိုက္ရင္း သူ.လက္ကေလးကိုဆြဲပီး အုတ္ေရကန္ေလးနားကို အိမ္မႀကီးနဲ.ေ၀းႏိုင္သမွ်ေ၀းေအာင္ဆြဲေခၚလာလိုက္တယ္။
အုတ္ကန္ေလးကို၂ေယာက္သားမွီတြယ္ရင္း တူတူထိုင္ေနႀကတယ္။ ေဘးတိုက္အေနအထားနဲ.သူ.ကိုက်ေနာ္ေစာင္းငဲ့ ႀကည့္မိေတာ့ အုပ္ဆိုင္းေနတဲ့ သစ္ပင္ေတြႀကားထဲက ျဖာက်ေနတဲ့
လေရာင္ျဖဴျဖဴေအာက္မွာ ကပိုကရိုဆံႏြယ္ရွည္ရွည္ေတြဖံုးထားတဲ့ မ်က္နာသြယ္လ်လ်ေလးက က်ေနာ့္ကိုလွမ္းႀကည့္ေနပံုက ကလူ၏သို.ျမဴ၏သို.။ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက တလႈပ္လႈပ္တရြရြနဲ.
တစ္ခုခုေျပာေတာ့မလိုလို။ အိမ္ထဲမွာအိုက္စပ္စပ္ ျဖစ္လာတာ ခုျခံထဲဆင္းလာေတာ့ ေအးစိမ့္စိမ့္ေလးေနလို.ေကာင္းေနေပမယ့္ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ထဲမွာ မီးစနဲ.ထိုးသလိုေလာင္ျမိွဳက္လာပီဗ်ာ။
က်ေနာ္ဘာလုပ္ရမလဲဗ်ာ။ တိတ္ဆိတ္ေနတာကို သည္းမခံႏိုင္တဲ့အဆံုး က်ေနာ့္ငယ္ငယ္က သူငယ္ခ်င္းေလးက ခပ္တိုးတိုးစကားစေျပာတယ္..
ဖိုးသက္ေလး!! (အဲ့လိုေခၚရင္း က်ေနာ့္မ်က္နာကိုသူ.လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ.ကိုင္တြယ္ပြတ္သတ္စျပဳလာတယ္)
အင္း!!
ငါေလ..ငါတသက္လံုးနင့္ကို သတိရေနခဲ့တာပါဟာ.. (အသံေလးကတုန္တုန္ခါခါကေလးျဖစ္ေနတယ္)
ငါသိပါပီဟာ.. ပံု.ပံု.ရာ..ငါလည္း အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀အထိ နင္ငိုရင္းေအာ္သြားတဲ့ ပူစီေပါင္း၅ပန္းကန္ျပားဆိုတာ..အိပ္မက္ေတြထဲမွာအျမဲႀကားခဲ့တာပါ..
ငါေလ..ငါကအရူးပါဟာ..သိလားဖိုးသက္ကေလး.. ေက်ာင္းတက္ေတာ့..နင္ေနတဲ့အေဆာင္H-2 အေရွ.ကေန နင့္ကိုလာလာရပ္ပီးႀကည့္ဖူးတယ္..ေခၚလည္းမေခၚရဲ..ငါ့မွာေလ...
ဘုရားေရ!! အဲ့ဒါေတြက်ေနာ္မွမသိခဲ့တာဗ်ာ။ အဖ်ားခတ္ေနတဲ့ရိႈက္သံေလးနဲ.ဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ဆို.နင့္ေနတဲ့ဟန္ကေလးနဲ. က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲအတင္းတိုး၀င္ပီး က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ေပၚပါးအိအိ
ေလးကိုကပ္ထားပီးတကိုယ္လံုးတဆတ္ဆတ္တုန္ေနရွာတယ္။ ျမင္းေခါင္းစြပ္က်ယ္လက္ျပတ္၀တ္ထားတဲ့ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ မွာေႏြးကနဲေႏြးကနဲျဖစ္သြားတယ္။ ပံု. လို.က်ေနာ္အဖ်ားဆြတ္ေခၚ
ခဲ့ဖူးတဲ့ေကာင္မေလး ရဲ.မ်က္ရည္ေတြစိုကုန္ပီဗ်ာ။ တဟင့္ဟင့္နဲ.ရိႈက္ေနတဲ့ သနားစရာက်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲက ေကာင္မေလးကို ေက်ာေလးဖြဖြပြတ္ရင္းေခ်ာ့ေနမိတယ္။ ရင္ထဲမွာေတာ္ေတာ္ထိထိ
ရွရွခံစားေနရပီ။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္း ဘာလုပ္မိမွန္းမသိခင္ က်ေနာ့္ေမးစိေအာက္က ဆံႏြယ္ရွည္လွလွေလးေတြကို ေခါင္းငံု.ပီး ေမႊးေမႊးေပးေနမိတယ္။ ရုတ္တရက္ေမာ့လာတဲ့ နဖူးတင္းတင္း
ေလးကိုပါ ေမႊးပလိုက္မိတယ္။ မ်က္ရည္ေတြနဲ.စိုလက္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ျပံဳးေနရွာပီဗ်ာ။
ပံု.ေလ ဒီတစ္ခါ ဖိုးသက္ေလးနဲ.ခြဲရရင္ေသမွာသိလား.. ဘယ္မွမသြားနဲ.ေတာ့ေနာ္..ပံု.နဲ.မခြဲေႀကးေနစို.ေနာ္..
က်ေနာ္ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိပဲေခါင္းျငိမ့္ျပေနမိတယ္။ က်ေနာ့္ေရွ.မွာရွိေနတာဟာ ေဒါက္တာရီရီ မဟုတ္ဘူးဗ်.. သနားစရာေကာင္းတဲ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းမေလး။ မယံုႀကည္ႏိုင္စရာေကာင္း
ေလာက္ေအာင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်ေနာ့္ကိုမေမ့မေလ်ာ့ သံေယာဇဥ္ႀကီးရွာတဲ့ အျပစ္ကင္းတဲ့ေကာင္မေလး။ အငိုတိတ္ပီး ေပ်ာက္သြားတဲ့ကစားစရာေလး ျပန္ရသလို မ်က္ရည္ေတြႀကားထဲက
၀မ္းသာႀကည္ႏူးေနရွာတဲ့ ပံု.ပံု.ေလးရယ္ေလ။ က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲပါးေလးအပ္လိုက္ ျပန္ခြါပီး က်ေနာ့္မ်က္လံုးေတြထဲစိုက္ႀကည့္လိုက္နဲ. တကယ့္ပီဘိ ကေလးေလးပါလားကြယ္။ ရုတ္တရက္စိုက္
ႀကည့္ေနရင္း က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူ.ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ.ငံုပီး တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ယူလိုက္ပီး ျပန္ခြါသြားျပန္တယ္။ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ထဲေျဗာင္းဆန္သြားတယ္ဗ်ာ။
ဖိုးသက္ကေလးက ငယ္ငယ္ကအတိုင္းပဲ ေတာ္ေတာ္အရိုင္းဆန္တယ္..ဟြန္း ...ပံု.ကိုဟိုေရတြင္းမွာေလ.. ရွက္လို.ေသေတာင္ေသခ်င္တယ္ အဲ့ဒီေန.က..သိလား..
ငါတမင္လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး ပံု.ေလးရာ..
သိဘူး..ပံု.ခုအပ်ိဳမဟုတ္ေတာ့ဘူး..ျပန္ေလ်ာ္ေပး .. (ရွက္ျပံဳးေလးနဲ.ေျပာရင္း လက္ဖ၀ါးေလးက်ေနာ့္ေရွ.မွာျဖန္.ျပေနတယ္)
ဘယ္လိုေလ်ာ္ေပး ရမွာလဲ!!
ပံု.နဲ.တသက္လံုးတူတူေနပီးေလ်ာ္ေပးရမွာ..ခစ္ခစ္.. ေဟ့ေအးေနာ္..ဖိုးသက္ေလး ထြက္မေျပးရဘူး..ဒါပဲ..
က်ေနာ္ဘာမွမေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ အကုန္ရႈပ္ကုန္ပီေကာ။
ရုတ္တရက္ က်ေနာ့္လည္ပင္းကို ဆြဲခိုလိုက္ေတာ့က်ေနာ္ ငိုက္ကနဲပါသြားတယ္။ က်ေနာ့္နားရြက္နားကိုကပ္ပီး ထိုင္ရတာေညာင္းလို. ခဏလွဲရေအာင္ဆိုပီး ႏွီးေခ်ာဖ်ာေလးေပၚကိုဆြဲလွဲခ်လိုက္
ေတာ့က်ေနာ္အလိုက္သင့္ပါသြားေရာ။ ကဲဗ်ာ! ၂ေယာက္သားဖက္လွ်က္ကေလးေဘးတိုက္လွဲအိပ္ထားမိပီ။ သူ.အသက္ရွဴသံကပိုပိုပီးျပင္းလာတယ္ဆိုတာ မ်က္နာခ်င္းကပ္ေနေတာ့က်ေနာ္သိ
ေနပီ။ သူ.ဆံပင္အရွည္ႀကီးဆီက ေမႊးပ်ံ.ပ်ံ.အနံ.ေလးေတြက က်ေနာ့္ႏွာ၀ကိုခ်ဴေနတဲ့အျပင္ ရင္ဘတ္ေရွ.မွာကပ္ထားတဲ့ က်ေနာ့္တေထာင္ဆစ္နဲ. ထိကပ္မိေနတဲ့ သူ.ႏို.အိစက္စက္အထိ.. ..
အေတြ.ေတြေႀကာင့္ က်ေနာ့္ေသြးေတြပြက္ပြက္ဆူလာျပန္ပီ။ သူ.ကိုယ္သူထိန္းလို.မရေတာ့ဘူးေနမွာဗ်။ ေရကာတာက်ိဳးေပါက္သြားသလိုပဲ.. က်ေနာ့္ကိုအတင္းဖက္ပီး နမ္းတယ္..ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း
တျပြတ္ျပြတ္စုပ္တယ္..က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကို သူ.တဆတ္ဆတ္တုန္ခါေနတဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ.ပြတ္ရင္း... ....
ပံု.ပံု. ေလ.. ဖိုးသက္ေလးကို ခ်စ္တယ္... တဲ့ဗ်ာ။
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္းသြက္သြက္ခါသြားခဲ့ပီဗ်။ သူ.စြပ္က်ယ္ပါးပါးေလးကိုလွန္တင္လိုက္ပီး လေရာင္ေအာင္မွာေဖြးကနဲလက္ကနဲေပၚလာတဲ့ အိတြဲတြဲျဖစ္ေနတဲ့ ႏို.ႀကီး၂လံုးကို ကုန္းပီး.. ..
တျပြတ္ျပြတ္မည္ေအာင္ ညဖက္လက္နဲ.ဆုပ္ေခ်ရင္းစို.ေပးေနမိပီ။
Comments
Post a Comment