ကၽြန္ေတာ့ သူနာျပဳဆရာမေလး ၂၂
မနက္၈နာရီထိုးခါနီးမွက်ေနာ့္မ်က္နာကို တစ္ေယာက္ေယာက္လာပြတ္သပ္ေနသလိုခံစားရလို.ႏိုးလာတယ္။
အိပ္စံုမႈန္မႊားနဲ.မ်က္လံုးဖြင့္ႀကည့္လိုက္ေတာ့မွ သနပ္ခါးေရက်ဲေလး ပြတ္ထားတဲ့ျပံဳးရႊင္ေနတဲ့ ပံု.ပံု.မ်က္နာကိုျမင္ရတယ္။ အိပ္ပုတ္ကေလး!! ထေတာ့ေရခ်ိဳးမ်က္နာသစ္ဆိုပီး ျပံဳးစစေလးေျပာေတာ့
မွလူးလဲထပီးေရတြင္းကိုတဘက္ေတြသြားပြတ္တံေတြဆပ္ျပာခြက္ေတြယူပီး ေရမိုးခ်ိဳးကိုယ္လက္သန္.စင္ေနမိတယ္။ ေရတြင္းေဘးက အုတ္ကန္ေလးကိုလွမ္းႀကည့္ရင္း ညကက်ေနာ္နဲ.ပံု.ပံု.
မီးကုန္ယမ္းကုန္ ခ်စ္ခဲ့ႀကတာျပန္ပံုေဖာ္ေနမိတယ္။ ၃ခ်ီေလာက္ဆက္တိုက္ -ိုး ခဲ့မိတာဗ်။ သူကေတာ့ဘယ္လိုေနမယ္မသိဘူး က်ေနာ္ကေတာ့ကိုယ္ေတြလက္ေတြနည္းနည္းေညာင္းသလိုေတာင္
့ျဖစ္ေနတယ္။ ေရေအးေအးေလာင္းခ်ိဳးလိုက္မွေျပသြားတယ္။ အိမ္ထဲကိုျပန္၀င္လာေတာ့ အဘိုးေလးရဲ.အခန္းထဲကေနပံု.ပံု.ထြက္လာတာေတြ.တယ္။ က်ေနာ့္ကိုျပံဳးျပရင္း ဘႀကီးကေတာ့ပံုမွန္ျဖစ္
ေနပါပီ..ဟိုမွာအရီးေမ နန္းႀကီးသုတ္ျပင္ထားေပးတယ္ သြားစားေခ်ေတာ့..ပီးမွပံု.ကိုေဆးရံုလာလိုက္ပို.ေနာ္ ဖိုးသက္ေလး..ပံု.ဟိုဖက္အိမ္မွာျပင္ဆင္ရင္းေစာင့္ေနမယ္လို.ေျပာပီးသူ.အိမ္ဖက္ကို
ျပန္သြားေရာ။
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ၀င္ပီးနန္းႀကီးသုတ္ကိုဆာဆာနဲ.ေလြးေနရင္း.. က်ေနာ္ဟိုေတြးဒီေတြး ေတြးေနမိတယ္။
ပံု.ပံု.နဲ.အနီေလးက တစ္ေနရာထဲမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာဗ်။ တခ်ိန္မဟုတ္တခ်ိန္ေတာ့ က်ေနာ္ျပႆနာတက္ေတာ့မယ္ဆိုတာေသခ်ာေနပီ။ အဲ့လိုေတြးပီးရင္ေမာလာလို.စားေနတဲ့နန္းႀကီးသုတ္
ေတာင္အရသာမရွိေတာ့သလိုျဖစ္လာတယ္။ ဖူးးးးးးးးး!! စားလက္စကိုခပ္ျမန္ျမန္လက္စသတ္လိုက္ရင္း အ၀တ္အစားေကာက္လဲ၊ စက္ဘီးေလးတြန္းပီး တဖက္ျခံကို ေဘးဖက္ျခံစည္းရိုးအလည္
မွာေဖာက္ထားတဲ့အေပါက္ကေနတိုး၀င္ပီးတဖက္ျခံထဲေရာက္သြားတယ္။ အိမ္ေရွ.မွာစက္ဘီးကိုေထာင္ထားခဲ့ပီး အိမ္ေအာက္ထပ္(အိမ္က ဘြားေလးေမတို.အိမ္နဲ.ဆင္တူ၂ထပ္အိမ္ႀကီး) ဧည့္
ခန္းထဲကို၀င္ရင္းပံု.ပံု.ကိုရွာေတာ့မေတြ.ဘူးဗ်။ ဧည့္ခန္းနံ.ကပ္လ်က္ အခန္းရဲ.တံခါး၀နားေရာက္ေတာ့ ေစ့ရံုေစ့ထားတဲ့ တံခါးကခပ္ဟဟေလးျဖစ္ေနေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္အထဲဲကိုလွမ္းႀကည့္
လိုက္ေတာ့.. အလုပ္သြားဖို.ျပင္ဆင္ေနတဲ့ပံု.ပံု.ဗ်။ ရင္ထဲမွာေျဗာင္းဆန္သြားတယ္။
ေဘးတိုက္အေနအထားနဲ.ျမင္ေနရတာ.. ဆံပင္အရွည္ႀကီးကိုလက္၂ဖက္နဲ.ေသခ်ာ ထံုးဖို.လုပ္ေနတာဗ်။
ကိုယ္ေပၚမွာက ဘရာပန္းေရာင္ေလးနဲ.ေအာက္ကပင္တီအနီရဲရဲေလး။ ဘရာကတအားသန္မာထြားက်ိဳင္းလြန္းတဲ့ သူ.ႏို.ေတြကိုအတင္းစည္းေႏွာင္ထားရေတာ့ မႏိုင္မနင္းျဖစ္ေနဟန္ကေလး။
ပင္တီအနီရဲရဲေလးကလည္းတူတူပဲ..တင္းကားပီးအိစက္တဲ့ တင္ပါးေပၚမွာတင္းက်ပ္က်ပ္ကေလးျဖစ္ေနတာဗ်။ ဆံထံုးထံုးဖို.လက္၂ဖက္ကိုေျမွာက္ထားေတာ့ ရင္ေကာ့ေကာ့၊တင္ေကာ့ေကာ့
ေလးျဖစ္ေနတာအသည္းယားလိုက္တာဗ်။ မေန.ညက၃ခ်ီေလာက္ -ိုး ထားတာေတာင္ က်ေနာ့္ေအာက္ကေကာင္ ဒီလိုေတြျမင္ေနရေတာ့ ျပန္ေထာင္ထခ်င္လာျပန္ပီ။ မေန.ညက အားရပါးရ
-ိုးတယ္ဆိုေပမယ့္ ခုလိုလင္းလင္းခ်င္းခ်င္းျမင္ရတာမွမဟုတ္တာကိုးဗ်။ က်ေနာ့္စိတ္ေတြပြက္ပြက္ဆူလာပီဗ်။ ပီးေတာ့ ဆံပင္ရွည္နဲ.ျမင္ေနက် ပံု.ပံု.ကိုခုလို ဆံထံုးကစ္ကစ္ေလးနဲ. အတြင္းခံ
ေလးေတြနဲ.ျမင္ရေတာ့ ဘယ္လိုမွေနလို.မရေတာ့ဘူး။ စိတ္ထိန္းလို.ကိုမရေတာ့လို. တံခါးကိုအသာေလးဆြဲဟပီး လွစ္ကနဲအခန္းထဲ၀င္လိုက္တယ္။
ေဟးးးးး!! ဆိုပီး ဆရာ၀န္မေလးရွက္၀ဲ၀ဲျဖစ္ပီး လက္ေတြနဲ.ကေယာင္ကတမ္း သူ.ကိုယ္လံုးေလးကိုဖံုးကြယ္ဖို.ႀကိဳးစားေနတယ္။
က်ေနာ္အေနာက္ကိုလွည့္ပီး အိပ္ခန္းတံခါးကို ကလန္.ထိုးလိုက္တယ္။ ပီးတာနဲ.သူ.ဆီတစ္လွမ္းခ်င္းလွမ္းသြားလိုက္ေတာ့ အေနာက္ကိုဆုတ္ရင္း ငိုမဲ့မဲ့မ်က္နာေလးနဲ.
ဖိုးသက္ေလး... ပံု.အလုပ္ေနာက္က်ေတာ့မယ္ဟာ... ညမွေတြ.မယ္ေလေနာ္ လို.ေတာင္းပန္ရွာတယ္...
ငါျမန္ျမန္လုပ္မယ္ေလေနာ္... ပံု.ပံု. ငါနင့္ကိုဒီလိုျမင္လိုက္ရေတာ့ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူးဟာ... ဆိုပီးက်ေနာ္၀တ္ထားတဲ့ ေသာ့တံဆိပ္ပုဆိုးအျပာကိုေျဖေလွ်ာ့ပီးခၽြတ္ခ်လိုက္တယ္။
အတြင္းခံေဘာင္းဘီေအာက္က က်ေနာ့္အငယ္ေကာင္ကေသာက္ရမ္းတင္းမာေနပီဗ်။ မထူးေတာ့ပါဘူးဆိုပီး က်ေနာ့္အတြင္းခံကိုပါခၽြတ္ခ်ပလိုက္တယ္။ က်ေနာ့္ပံုစံကိုလည္းႀကည့္ဦး ရွပ္အက်ီ
အျဖဴလက္ရွည္နဲ.ေအာက္ကဖင္တံုးလံုး -ီး ေငါက္ေတာက္နဲ. သူ.အနားကိုတေရြ.ေရြ.တိုးကပ္သြားေနတာေလ။ ငိုမဲ့မဲ့ မ်က္နာေလး ပံုစံေျပာင္းသြားပီဗ်။ ဒီလိုျမင္ကြင္းမ်ိဳးမျမင္ဖူးေတာ့ ေႀကာင္
ေငးေငးေလးႀကည့္ေနရွာတယ္။ ေနာက္ဆံုးအခန္းေထာင့္က ကုတင္နားေရာက္ေတာ့ သူအေနာက္ထပ္ဆုတ္လို.မရပဲပိတ္မိသြားပီ။ မာတင္းေျပာင္ပီးနီရဲေနတဲ့ က်ေနာ့္ -ီး ႀကီးကလည္း သူ.ဗိုက္
ရွပ္ရွပ္ေလးကိုေထာက္ထားပီ။
အာကြာ... ဘယ္လိုလုပ္ဒီေလာက္ႀကီး ျပန္ျဖစ္လာတာလဲ.. ပံု.ရင္ေတြအရမ္းတုန္လာပီ.. ဖိုးသက္ကဆိုးတယ္ကြာ...
ဒါႀကီးကို ျမန္ျမန္ေပ်ာ့သြားေအာင္ လုပ္ေပးေနာ္.. ပံု.!!
စိတ္လႈပ္ရွားလို.အသံေတြတုန္ေနတဲ့ဆရာ၀န္မေလးကိုက်ေနာ္ကုတင္ေပၚေပြ.ပီးတင္လိုက္ရင္း သူအတြင္းခံေတြကိုဆြဲခၽြတ္ခ်လိုက္လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့.. .... ညည္းျငဴသံေတြ...
ဆီးခံုခ်င္းတဖတ္ဖတ္ေဆာင့္တဲ့အသံေတြ.. အင္းးးးးးးး အင္းးးးးးးးးးးး ဆိုပီးေအာ္သံေတြ ..အခန္းထဲမွာဆူညံလို.
... ... ... ...
... ... ... ....
.. ... .... ... ..
... ... ... ... ...
ဒီလိုနဲ.က်ေနာ္နဲ.ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကြဲကြာေနတဲ့ ပံု.ပံု.ဆိုတဲ့ငယ္သူငယ္ခ်င္းတို.ရဲ. အိပ္ယာေပၚကမုန္တိုင္းေတြ... ညဖက္ျခံထဲမွာခ်ိန္းခ်ိန္းပီး တြယ္ႀကတဲ့ရင္ခုန္ဖြယ္ယာ ညေတြနဲ.လံုးခ်ာလည္
လိုက္ေနေတာ့တာေပါ့ေလ။ ပံု.ပံု.ကတမ်ိဳးဗ်...ညဖက္၃-၄ခ်ီေလာက္တြယ္ပီး အိပ္သြားႀက..မနက္အလုပ္သြားခါနီးတိုင္းသူ.အခန္းမွာထပ္အုပ္.. ဘယ္လိုလုပ္လုပ္က်ေနာ့္ကို ငိုမဲ့မဲ့မ်က္နာေလး
နဲ.အလိုလိုက္ရွာတယ္။ အလြန္ဆံုး ဖိုးသက္ေလးက လူဆိုးေလးကြာ ဆိုတာေလာက္ပဲညည္းရွာတာဗ်။ အဲ့လိုနဲ.က်ေနာ္လည္း မသိလိုက္မသိဖာသာအဲ့ဒီ သာယာမႈေနာက္လိုက္ေနမိတာ ၄-၅
ရက္ေတာင္ႀကာသြားတယ္။ က်ေနာ့္သူနာျပဳဆရာမေလးဆီမေရာက္ျဖစ္တာႀကာပီဗ်။ သတိမရလို.ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ပံု.ပံု.နဲ.ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းေန.ေတြမွာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကစိတ္မလံႈမလဲျဖစ္ေန
ေတာ့မ်က္နာခ်င္းသြားမဆိုင္ရဲလို.။ ခုရက္နည္းနည္းႀကာလာေတာ့ လြမ္းလည္းလြမ္းလာပီဗ် က်ေနာ့္ခ်စ္သူဆရာမေလးကို၊ပီးေတာ့ နည္းနည္းတည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ထိန္းႏိုင္မယ္လို.ကိုယ့္ကိုကိုယ္
ယံုလာလို. ပံု.ပံု.ကိုမနက္အလုပ္ပို.ေပးပီးတာနဲ. အနီေလးတို.အိမ္ဖက္ကို စက္ဘီးေလးနဲ.နင္းပီးထြက္လာခဲ့တယ္။ တစ္ထပ္ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလးထဲေရာက္သြားေတာ့ မနက္ခင္း၉နာရီေလာက္
ရွိပီ။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတန္း၀င္သြားေတာ့ ဆရာမေလးမနီနီခ်ိဳတစ္ေယာက္ ခ်က္ျပဳတ္ေနရာကို က်ေနာ့္ကိုလွမ္းႀကည့္ပီး အံႀကိတ္ရင္းတဖက္ကိုလွည့္မ်က္နာလႊဲသြားတယ္။ က်ေနာ့္ရင္ထဲပူကနဲျဖစ္
ရပီဗ်ာ။ အစိမ္းေႀကာ္ အိုးထဲကအရြက္ေတြကို ေယာက္ျပားဇြန္းရွည္နဲ. တဂ်စ္ဂ်စ္ေမႊေနရာက ထပ္ပီးလွည့္မႀကည့္ဘူးဗ်။
အနီေလး ... လို.သူ.ေဘးမွာရပ္ရင္းတိုးတိုးေလးေခၚလိုက္ေတာ့... ဆတ္ကနဲလွည့္ႀကည့္လာပီး က်ေနာ့္ကိုစိုက္ႀကည့္ရင္း အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ထားတယ္။
တခါက ဖန္ေဂၚလီလံုးေလးေတြနဲ.တူတယ္လို.က်ေနာ္ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ မ်က္လံုး၀ိုင္းစက္စက္ေလးေတြထဲမွာ မ်က္ရည္ေတြျပည့္ေနတာျမင္ေနရလို.က်ေနာ့္ရင္ထဲမွာဆို.နင့္လာပီဗ်ာ... ....
အိပ္စံုမႈန္မႊားနဲ.မ်က္လံုးဖြင့္ႀကည့္လိုက္ေတာ့မွ သနပ္ခါးေရက်ဲေလး ပြတ္ထားတဲ့ျပံဳးရႊင္ေနတဲ့ ပံု.ပံု.မ်က္နာကိုျမင္ရတယ္။ အိပ္ပုတ္ကေလး!! ထေတာ့ေရခ်ိဳးမ်က္နာသစ္ဆိုပီး ျပံဳးစစေလးေျပာေတာ့
မွလူးလဲထပီးေရတြင္းကိုတဘက္ေတြသြားပြတ္တံေတြဆပ္ျပာခြက္ေတြယူပီး ေရမိုးခ်ိဳးကိုယ္လက္သန္.စင္ေနမိတယ္။ ေရတြင္းေဘးက အုတ္ကန္ေလးကိုလွမ္းႀကည့္ရင္း ညကက်ေနာ္နဲ.ပံု.ပံု.
မီးကုန္ယမ္းကုန္ ခ်စ္ခဲ့ႀကတာျပန္ပံုေဖာ္ေနမိတယ္။ ၃ခ်ီေလာက္ဆက္တိုက္ -ိုး ခဲ့မိတာဗ်။ သူကေတာ့ဘယ္လိုေနမယ္မသိဘူး က်ေနာ္ကေတာ့ကိုယ္ေတြလက္ေတြနည္းနည္းေညာင္းသလိုေတာင္
့ျဖစ္ေနတယ္။ ေရေအးေအးေလာင္းခ်ိဳးလိုက္မွေျပသြားတယ္။ အိမ္ထဲကိုျပန္၀င္လာေတာ့ အဘိုးေလးရဲ.အခန္းထဲကေနပံု.ပံု.ထြက္လာတာေတြ.တယ္။ က်ေနာ့္ကိုျပံဳးျပရင္း ဘႀကီးကေတာ့ပံုမွန္ျဖစ္
ေနပါပီ..ဟိုမွာအရီးေမ နန္းႀကီးသုတ္ျပင္ထားေပးတယ္ သြားစားေခ်ေတာ့..ပီးမွပံု.ကိုေဆးရံုလာလိုက္ပို.ေနာ္ ဖိုးသက္ေလး..ပံု.ဟိုဖက္အိမ္မွာျပင္ဆင္ရင္းေစာင့္ေနမယ္လို.ေျပာပီးသူ.အိမ္ဖက္ကို
ျပန္သြားေရာ။
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ၀င္ပီးနန္းႀကီးသုတ္ကိုဆာဆာနဲ.ေလြးေနရင္း.. က်ေနာ္ဟိုေတြးဒီေတြး ေတြးေနမိတယ္။
ပံု.ပံု.နဲ.အနီေလးက တစ္ေနရာထဲမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာဗ်။ တခ်ိန္မဟုတ္တခ်ိန္ေတာ့ က်ေနာ္ျပႆနာတက္ေတာ့မယ္ဆိုတာေသခ်ာေနပီ။ အဲ့လိုေတြးပီးရင္ေမာလာလို.စားေနတဲ့နန္းႀကီးသုတ္
ေတာင္အရသာမရွိေတာ့သလိုျဖစ္လာတယ္။ ဖူးးးးးးးးး!! စားလက္စကိုခပ္ျမန္ျမန္လက္စသတ္လိုက္ရင္း အ၀တ္အစားေကာက္လဲ၊ စက္ဘီးေလးတြန္းပီး တဖက္ျခံကို ေဘးဖက္ျခံစည္းရိုးအလည္
မွာေဖာက္ထားတဲ့အေပါက္ကေနတိုး၀င္ပီးတဖက္ျခံထဲေရာက္သြားတယ္။ အိမ္ေရွ.မွာစက္ဘီးကိုေထာင္ထားခဲ့ပီး အိမ္ေအာက္ထပ္(အိမ္က ဘြားေလးေမတို.အိမ္နဲ.ဆင္တူ၂ထပ္အိမ္ႀကီး) ဧည့္
ခန္းထဲကို၀င္ရင္းပံု.ပံု.ကိုရွာေတာ့မေတြ.ဘူးဗ်။ ဧည့္ခန္းနံ.ကပ္လ်က္ အခန္းရဲ.တံခါး၀နားေရာက္ေတာ့ ေစ့ရံုေစ့ထားတဲ့ တံခါးကခပ္ဟဟေလးျဖစ္ေနေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္အထဲဲကိုလွမ္းႀကည့္
လိုက္ေတာ့.. အလုပ္သြားဖို.ျပင္ဆင္ေနတဲ့ပံု.ပံု.ဗ်။ ရင္ထဲမွာေျဗာင္းဆန္သြားတယ္။
ေဘးတိုက္အေနအထားနဲ.ျမင္ေနရတာ.. ဆံပင္အရွည္ႀကီးကိုလက္၂ဖက္နဲ.ေသခ်ာ ထံုးဖို.လုပ္ေနတာဗ်။
ကိုယ္ေပၚမွာက ဘရာပန္းေရာင္ေလးနဲ.ေအာက္ကပင္တီအနီရဲရဲေလး။ ဘရာကတအားသန္မာထြားက်ိဳင္းလြန္းတဲ့ သူ.ႏို.ေတြကိုအတင္းစည္းေႏွာင္ထားရေတာ့ မႏိုင္မနင္းျဖစ္ေနဟန္ကေလး။
ပင္တီအနီရဲရဲေလးကလည္းတူတူပဲ..တင္းကားပီးအိစက္တဲ့ တင္ပါးေပၚမွာတင္းက်ပ္က်ပ္ကေလးျဖစ္ေနတာဗ်။ ဆံထံုးထံုးဖို.လက္၂ဖက္ကိုေျမွာက္ထားေတာ့ ရင္ေကာ့ေကာ့၊တင္ေကာ့ေကာ့
ေလးျဖစ္ေနတာအသည္းယားလိုက္တာဗ်။ မေန.ညက၃ခ်ီေလာက္ -ိုး ထားတာေတာင္ က်ေနာ့္ေအာက္ကေကာင္ ဒီလိုေတြျမင္ေနရေတာ့ ျပန္ေထာင္ထခ်င္လာျပန္ပီ။ မေန.ညက အားရပါးရ
-ိုးတယ္ဆိုေပမယ့္ ခုလိုလင္းလင္းခ်င္းခ်င္းျမင္ရတာမွမဟုတ္တာကိုးဗ်။ က်ေနာ့္စိတ္ေတြပြက္ပြက္ဆူလာပီဗ်။ ပီးေတာ့ ဆံပင္ရွည္နဲ.ျမင္ေနက် ပံု.ပံု.ကိုခုလို ဆံထံုးကစ္ကစ္ေလးနဲ. အတြင္းခံ
ေလးေတြနဲ.ျမင္ရေတာ့ ဘယ္လိုမွေနလို.မရေတာ့ဘူး။ စိတ္ထိန္းလို.ကိုမရေတာ့လို. တံခါးကိုအသာေလးဆြဲဟပီး လွစ္ကနဲအခန္းထဲ၀င္လိုက္တယ္။
ေဟးးးးး!! ဆိုပီး ဆရာ၀န္မေလးရွက္၀ဲ၀ဲျဖစ္ပီး လက္ေတြနဲ.ကေယာင္ကတမ္း သူ.ကိုယ္လံုးေလးကိုဖံုးကြယ္ဖို.ႀကိဳးစားေနတယ္။
က်ေနာ္အေနာက္ကိုလွည့္ပီး အိပ္ခန္းတံခါးကို ကလန္.ထိုးလိုက္တယ္။ ပီးတာနဲ.သူ.ဆီတစ္လွမ္းခ်င္းလွမ္းသြားလိုက္ေတာ့ အေနာက္ကိုဆုတ္ရင္း ငိုမဲ့မဲ့မ်က္နာေလးနဲ.
ဖိုးသက္ေလး... ပံု.အလုပ္ေနာက္က်ေတာ့မယ္ဟာ... ညမွေတြ.မယ္ေလေနာ္ လို.ေတာင္းပန္ရွာတယ္...
ငါျမန္ျမန္လုပ္မယ္ေလေနာ္... ပံု.ပံု. ငါနင့္ကိုဒီလိုျမင္လိုက္ရေတာ့ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူးဟာ... ဆိုပီးက်ေနာ္၀တ္ထားတဲ့ ေသာ့တံဆိပ္ပုဆိုးအျပာကိုေျဖေလွ်ာ့ပီးခၽြတ္ခ်လိုက္တယ္။
အတြင္းခံေဘာင္းဘီေအာက္က က်ေနာ့္အငယ္ေကာင္ကေသာက္ရမ္းတင္းမာေနပီဗ်။ မထူးေတာ့ပါဘူးဆိုပီး က်ေနာ့္အတြင္းခံကိုပါခၽြတ္ခ်ပလိုက္တယ္။ က်ေနာ့္ပံုစံကိုလည္းႀကည့္ဦး ရွပ္အက်ီ
အျဖဴလက္ရွည္နဲ.ေအာက္ကဖင္တံုးလံုး -ီး ေငါက္ေတာက္နဲ. သူ.အနားကိုတေရြ.ေရြ.တိုးကပ္သြားေနတာေလ။ ငိုမဲ့မဲ့ မ်က္နာေလး ပံုစံေျပာင္းသြားပီဗ်။ ဒီလိုျမင္ကြင္းမ်ိဳးမျမင္ဖူးေတာ့ ေႀကာင္
ေငးေငးေလးႀကည့္ေနရွာတယ္။ ေနာက္ဆံုးအခန္းေထာင့္က ကုတင္နားေရာက္ေတာ့ သူအေနာက္ထပ္ဆုတ္လို.မရပဲပိတ္မိသြားပီ။ မာတင္းေျပာင္ပီးနီရဲေနတဲ့ က်ေနာ့္ -ီး ႀကီးကလည္း သူ.ဗိုက္
ရွပ္ရွပ္ေလးကိုေထာက္ထားပီ။
အာကြာ... ဘယ္လိုလုပ္ဒီေလာက္ႀကီး ျပန္ျဖစ္လာတာလဲ.. ပံု.ရင္ေတြအရမ္းတုန္လာပီ.. ဖိုးသက္ကဆိုးတယ္ကြာ...
ဒါႀကီးကို ျမန္ျမန္ေပ်ာ့သြားေအာင္ လုပ္ေပးေနာ္.. ပံု.!!
စိတ္လႈပ္ရွားလို.အသံေတြတုန္ေနတဲ့ဆရာ၀န္မေလးကိုက်ေနာ္ကုတင္ေပၚေပြ.ပီးတင္လိုက္ရင္း သူအတြင္းခံေတြကိုဆြဲခၽြတ္ခ်လိုက္လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့.. .... ညည္းျငဴသံေတြ...
ဆီးခံုခ်င္းတဖတ္ဖတ္ေဆာင့္တဲ့အသံေတြ.. အင္းးးးးးးး အင္းးးးးးးးးးးး ဆိုပီးေအာ္သံေတြ ..အခန္းထဲမွာဆူညံလို.
... ... ... ...
... ... ... ....
.. ... .... ... ..
... ... ... ... ...
ဒီလိုနဲ.က်ေနာ္နဲ.ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကြဲကြာေနတဲ့ ပံု.ပံု.ဆိုတဲ့ငယ္သူငယ္ခ်င္းတို.ရဲ. အိပ္ယာေပၚကမုန္တိုင္းေတြ... ညဖက္ျခံထဲမွာခ်ိန္းခ်ိန္းပီး တြယ္ႀကတဲ့ရင္ခုန္ဖြယ္ယာ ညေတြနဲ.လံုးခ်ာလည္
လိုက္ေနေတာ့တာေပါ့ေလ။ ပံု.ပံု.ကတမ်ိဳးဗ်...ညဖက္၃-၄ခ်ီေလာက္တြယ္ပီး အိပ္သြားႀက..မနက္အလုပ္သြားခါနီးတိုင္းသူ.အခန္းမွာထပ္အုပ္.. ဘယ္လိုလုပ္လုပ္က်ေနာ့္ကို ငိုမဲ့မဲ့မ်က္နာေလး
နဲ.အလိုလိုက္ရွာတယ္။ အလြန္ဆံုး ဖိုးသက္ေလးက လူဆိုးေလးကြာ ဆိုတာေလာက္ပဲညည္းရွာတာဗ်။ အဲ့လိုနဲ.က်ေနာ္လည္း မသိလိုက္မသိဖာသာအဲ့ဒီ သာယာမႈေနာက္လိုက္ေနမိတာ ၄-၅
ရက္ေတာင္ႀကာသြားတယ္။ က်ေနာ့္သူနာျပဳဆရာမေလးဆီမေရာက္ျဖစ္တာႀကာပီဗ်။ သတိမရလို.ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ပံု.ပံု.နဲ.ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းေန.ေတြမွာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကစိတ္မလံႈမလဲျဖစ္ေန
ေတာ့မ်က္နာခ်င္းသြားမဆိုင္ရဲလို.။ ခုရက္နည္းနည္းႀကာလာေတာ့ လြမ္းလည္းလြမ္းလာပီဗ် က်ေနာ့္ခ်စ္သူဆရာမေလးကို၊ပီးေတာ့ နည္းနည္းတည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ထိန္းႏိုင္မယ္လို.ကိုယ့္ကိုကိုယ္
ယံုလာလို. ပံု.ပံု.ကိုမနက္အလုပ္ပို.ေပးပီးတာနဲ. အနီေလးတို.အိမ္ဖက္ကို စက္ဘီးေလးနဲ.နင္းပီးထြက္လာခဲ့တယ္။ တစ္ထပ္ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလးထဲေရာက္သြားေတာ့ မနက္ခင္း၉နာရီေလာက္
ရွိပီ။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတန္း၀င္သြားေတာ့ ဆရာမေလးမနီနီခ်ိဳတစ္ေယာက္ ခ်က္ျပဳတ္ေနရာကို က်ေနာ့္ကိုလွမ္းႀကည့္ပီး အံႀကိတ္ရင္းတဖက္ကိုလွည့္မ်က္နာလႊဲသြားတယ္။ က်ေနာ့္ရင္ထဲပူကနဲျဖစ္
ရပီဗ်ာ။ အစိမ္းေႀကာ္ အိုးထဲကအရြက္ေတြကို ေယာက္ျပားဇြန္းရွည္နဲ. တဂ်စ္ဂ်စ္ေမႊေနရာက ထပ္ပီးလွည့္မႀကည့္ဘူးဗ်။
အနီေလး ... လို.သူ.ေဘးမွာရပ္ရင္းတိုးတိုးေလးေခၚလိုက္ေတာ့... ဆတ္ကနဲလွည့္ႀကည့္လာပီး က်ေနာ့္ကိုစိုက္ႀကည့္ရင္း အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ထားတယ္။
တခါက ဖန္ေဂၚလီလံုးေလးေတြနဲ.တူတယ္လို.က်ေနာ္ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ မ်က္လံုး၀ိုင္းစက္စက္ေလးေတြထဲမွာ မ်က္ရည္ေတြျပည့္ေနတာျမင္ေနရလို.က်ေနာ့္ရင္ထဲမွာဆို.နင့္လာပီဗ်ာ... ....
Comments
Post a Comment