နတ္သမီးပုံျပင္ ၂၀

 ေနာက္ေဖးျခံထဲကေန အိမ္ထဲျပန္၀င္လာႀကေတာ့ ေယာင္နန နဲ႔က်ေနာ္ျပန္ဖို႔ျပင္တယ္။ တိုင္ကပ္နာရီႀကီးကိုလွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့ကိုးနာရီထိုးေနပီ။ ေရဆာသလိုလိုျဖစ္လာတာနဲ႔ ေရအိုးစဥ္မွာေရခပ္ေသာက္ေနတံုး ဧည့္ခန္းထဲက ေဂ်ာက္ဂ်က္တယ္လီဖုန္းႀကီး
ကို မအင္ႀကင္းေမတစ္ေယာက္လွည့္ပီး ဖုန္းေခၚဖို႔ႀကိဳးစားေနတယ္။ ေရေသာက္ပီးတာနဲ႔ျပန္ေတာ့မယ္လို႔ နႈတ္ဆက္မယ္ဆိုပီး မအင္ႀကင္းေမ ဖုန္းေျပာေနတဲ့အနားတိုးကပ္သြားေတာ့..

                  ဟုတ္ကဲ့ႀကီးႀကီး.. အဲ့ဒါစိတ္ပူေနမယ္စိုးလို႔လွမ္းေျပာတာ.. နက္ဖန္ အင္းတိုင္ဖက္ကို သြားရမွာ ဒီေကာင္ညေနက မုန္႔လာပို႔တာနဲ႔အေတာ္ပဲဆိုပီး ေခ်ာဆြဲထားလိုက္တာ.. မနက္ေစာေစာသြားရမွာမို႔ဒီမွာပဲသိပ္လိုက္ေတာ့မယ္ႀကီးႀကီး
                  .... .... ....
                 နာ့စ္ကေလးေတြပါ ေပမယ့္ေယာက်ာ္းေလးအေဖာ္မပါလို႔ေလ.. အင္း.. ဟုတ္ကဲ့
                 .... .... .....

                 ဖုန္းေျပာေနရာက ျပံဳးစိစိနဲ႔က်ေနာ့္ကို မ်က္စပစ္ျပေနတယ္။
ဖုန္းခ်လိုက္ပီးမွ လွ်ာကေလးထုတ္ျပလာပီး ငါေတာ့ လူႀကီးကိုညာမိပီလို႔ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႔ေျပာလာတယ္။ အူတူတူျဖစ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို စက္ဘီးေတြအိမ္ထဲသြင္း၊ တံခါးပိတ္.. မမႀကီးေျခလက္ေဆး သြားတိုက္လိုက္ဦးမယ္လို႔ခိုင္းရင္း ေရခ်ိဳးခန္းဖက္ကိုခပ္တည္တည္နဲ႔ထထြက္သြား
တယ္။
                အိမ္အေပၚထပ္က မအင္ႀကင္းေမရဲ႕အခန္းဆီကို ေလွကားထစ္ေတြကိုနင္းရင္း လက္ခ်င္းခ်ိတ္ပီးတူတူတက္ႀကရင္း က်ေနာ့္ရင္ခုန္သံေတြျမန္လာတယ္။ က်ေနာ့္ခါးကိုတင္းတင္းဖက္ထားတဲ့ လက္ေတြက တစ္စံုတစ္ခုကိုေဖာ္ညႊန္းေနသလိုလို... ... ....

(ယခုပို႔စ္တြင္ပါရွိေသာအခ်ိဳ႕စာေႀကာင္းမ်ားအား နားလည္ရခက္ေနပါက channko၏ "က်ေနာ္ႏွင့္ထူးဆန္းေသာသစ္သားရုပ္ထုေလး" တြင္ အက်ယ္ရႈ)

.....................

ပရုပ္လံုးနံ႔သင္းသင္းေလးေမႊးတဲ့ မအင္ႀကင္းေမရဲ႕အိပ္ခန္းေလးထဲကို က်ေနာ္တို႔၂ေယာက္သားတစ္ေယာက္ခါးတစ္္ေယာက္ကိုယ္စီဖက္ထားရင္း ၀င္သြားခဲ့ႀကတယ္။
ေမွာင္မိုက္ေနတဲ့အခန္းေလးထဲေရာက္သြားေတာ့ အခန္းတံခါး၀နားက မီးခလုတ္ကိုအသာယာစမ္းရင္း ေဖ်ာက္ကနဲဖြင့္လိုက္ေတာ့ လင္းကနဲျဖစ္သြားတယ္။ ၀င္ေပါက္နဲ႔မ်က္နာခ်င္းဆိုင္မွာရွိတဲ့ မွန္ထဲမွာ စိတ္လႈပ္ရွားေနတဲ့ က်ေနာ္နဲ႔မအင္ႀကင္းေမတို႔ရဲ႕မ်က္နာက ဘြားကနဲ
ေပၚလာတာကို စကၠန္႔အနည္းငယ္ေလာက္ ေငးေႀကာင္ႀကည့္ေနမိႀကေသးတယ္။ မွန္ထဲကေနတဆင့္ က်ေနာ့္ကိုတစ္ခ်က္ျပံဳးျပရင္း မအင္ႀကင္းေမတစ္ေယာက္ ေက်ာေပးရင္း အခန္းတံခါးကိုကလန္႔ထိုးလိုက္တဲ့အခ်ိန္ထိ ေႀကာင္အအ နဲ႔က်ေနာ္ရပ္ေနမိတံုးေလ။

                     ငါ့ေမာင္ ေညာင္းမေနဘူးလား မမႀကီးကုတင္ေပၚတက္လွဲေနေလကြာ
                     ဟုတ္!
                     ေႀကာက္တက္တက္နဲ႔ လူပ်ိဳေပါက္စေလးႀကေနတာပဲ ခစ္ခစ္.. ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ေႀကာက္ေနတာလား
                     ဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ..
                     ခဏေလးေနာ္ မမႀကီး ဆံပင္ရွင္းလိုက္ဦးမယ္
                     .. .. ...

                     မွန္တင္ခုံအေရွ႕မွာထိုင္ရင္း ဆံပင္အေခြတြန္႔တြန္႔ေလးေတြဆီက ကလစ္ကေလးေတြျဖဳတ္ခ်၊ ဘီးနဲ႔ျဖီးသင္ရင္းဆံပင္ရွင္းေနတဲ့ မမႀကီးကို ကတုန္ကယင္ျဖစ္ေနတဲ့ ရင္အစံုနဲ႔ ကုတင္ေပၚကေနေျခခ်ထိုင္ရင္း က်ေနာ္ခိုးႀကည့္ေနမိတယ္။
က်ေနာ္ႀကည့္မယ္ဆိုတာရိပ္မိလို႔လားမသိဘူး ခံုေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့သူ႔ကိုယ္လံုးကို ခါးကေလးဆန္႔ပီး ေကာ့ေကာ့ေလးလုပ္ထားတယ္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ မွန္ထဲကေနတဆင့္လွမ္းလွမ္းႀကည့္ရင္း ျပံဳးစိစိလုပ္ျပေနေသးတယ္။ ဆံပင္ရွင္းတာပီးသြားေတာ့ ၀တ္ထားတဲ့ ဖလံနယ္
အင္းက်ီလက္ရွည္ကို ခၽြတ္ခ်လိုက္တယ္။ ေငးႀကည့္ေနတဲ့ က်ေနာ့္မ်က္စိေအာင္မွာတင္ ေက်ာေပးထားလွ်က္ကေန အင္းက်ီေအာက္က ဘရာစီယာ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္ကို ခ်ိတ္ျဖဳတ္ပီးခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္။ မွန္ထဲကေနတဆင့္ ထြားက်ိဳင္းလြန္းတဲ့ ႏို႔ႀကီး၂လံုးကို လွစ္ကနဲျမင္လိုက္
ရေတာ့ က်ေနာ့္ေသြးေတြဗေလာင္ဆူစျပဳလာပီ။ ဒါေပမယ့္ ႀကာႀကာမျမင္လိုက္ရပါဘူး။ ဘရာစီယာခၽြတ္ပီးတာနဲ႔ ဖလံနယ္အင္းက်ီကိုျပန္ေကာက္၀တ္လိုက္တာကိုးဗ်။  အားလံုးပီးသြားေတာ့မွမွန္တင္ခံု ေရွ႕ကထလာပီး ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ေရွ႕မွာ လာရပ္လိုက္တယ္။
က်ေနာ့္ပါး၂ဖက္ကို လက္ခုပ္၂ခုနဲ႔ညွပ္ထားရင္း မ်က္နာကိုဆြဲေမာ့ယူလုိက္ပီး နဖူးကို အားပါးတရသူ႔ႏႈတ္ခမ္းထူအမ္းအမ္းနဲ႔ဖိကပ္ေမႊးက်ဴတာခံလိုက္ရတယ္။ မအင္ႀကင္းေမရဲ႕ ကိုယ္လံုးအိအိေထြးကို အားမလိုအားမရနဲ႔အတင္းဆြဲဖက္လိုက္မိပီ။