ကိုေရႊဘ၏စြန္႕စားခန္းမ်ား ၂
ဖဲ၀ိုင္းကရက္လည္တဲ့ေန.အထိလူစည္ကားခ်က္ကကြာ.. ဟိုးဗမာေျပကေအာက္သားေတြေတာင္တက္လာပီးသူေသကိုယ္ေသေဆာ္ႀကတာေပါ့။ (အသားအေရညိဳေသာလူေတြကိုက်ေနာ္တို.အရပ္တြင္ေအာက္သား သို.မဟုတ္ဗမာေျပသားလို.ေခၚပါတယ္) ငါလည္းဘယ္ေနလိမ့္မလဲရွိတာအကုန္ထုတ္ပီးေဆာ္တာေန.တိုင္းကိုကြဲတာေဟ့။
အိမ္ကလည္းပိုက္ဆံကဖန္လို.မရေတာ့ဘူး။ အတယ္(သူ.အေဖတရုတ္ႀကီး)ကလည္းငါဆိုင္ကပိုက္ဆံေတြခိုးခိုးပီးဖဲခ်ေနတာရိပ္မိေတာ့အလစ္ကိုမေပးဘူးျဖစ္လာေတာ့ ငါ့ရည္းစားအပ်ိဳႀကီးဆီ
ကပတ္ခၽြဲနပ္ခၽြဲနဲ. ပိုက္ဆံတစ္ေထာင္(ထိုေခတ္ကေတာ္ေတာ္မ်ားပါသည္)ရယ္၊သူ.ဆြဲႀကိဳးရယ္ယူပီးအသုဘ၆ရက္ေျမာက္ေန.ညမွာထပ္ပီးသြားခ်တာ..မေက်ပြဲေပါ့ေလ။
ဟိုေက်ာင္းဆရာမႀကီးလား.. ကိုေရႊဘရည္းစားက..ေဒၚေနာ္မူေလ ၀တုတ္တုတ္ႀကီး..အသက္ႀကီးေနပီဟီးဟီး (အေႀကာင္းသိတဲ့က်ေနာ္က၀င္ေနာက္လိုက္တယ္)
ေဟ့ေကာင္!! ဖိုးသက္.. ေအေပးေလး ... အဲ့ဒီတံုးကသူ.အသက္က၄၂-၄၃ ပဲရွိေသးတယ္..ပီးေတာ့ခုလိုပံုမဟုတ္ဘူး..ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းလွတပတႀကီး..ခုျပတ္သြားတာႀကာပီ..ေတာ္..
နင့္ပါးစပ္ပိတ္..
ေျပာေနတာေတာင္ဘယ္ေရာက္ကုန္ပီလဲမသိဘူး။ေအး!အဲ့ဒီေန.ကသံုးပံုဖဲကေကာင္းခ်က္ကြာ..ညဦးပိုင္းမွာေတာ္ေတာ္ေလးေထာင္း(ႏိုင္)ေနတာကြ။၂ေသာင္းခြဲေလာက္ရွိမယ္။ သိတယ္မလားငါ
တို.ျမိဳ.သားေတြအေႀကာင္း..ေဘးကေနဇက္ေႀကာဆြဲေပးမယ့္ေကာင္နဲ.၊အရက္ငွဲ.ေပးမယ့္ေကာင္နဲ.၊ကိုေရႊဘကြဆိုပီးမ်က္နာလိုအားရထိုင္ေအာ္ေပးတဲ့ေကာင္နဲ.ဘူဇြာႀကီးျဖစ္ေနတာေပါ့ကြာ။
ဖဲကလည္းႏိုင္လူကလည္းစိတ္ျကြလာေတာ့..အရက္ကိုေတာင္ အာမီရမ္သြားရွာခိုင္းပီးေသာက္ကေရာ။ ဘီအီးေတြ၊မီးေတာက္ေတြလံုး၀မေသာက္ဘူး။ ေငြေသာင္းခ်ီကိုင္ထားတဲ့ေကာင္ကိုး။
အင္း.. ည၁၂နာရီေက်ာ္လာေတာ့ မူးကလည္းမူးေသြးကလည္းျကြျကြဆိုေတာ့ တေျဖးေျဖးျပန္ကုန္လာတာေနာက္ဆံုးအပ်ိဳႀကီးဆီကဖန္လာတဲ့ပိုက္ဆံေကာဆြဲႀကိဳးပါကုန္တဲ့အျပင္အိတ္ကပ္
ထဲမွာက်ပ္တန္ေလးတစ္ရြက္ေတာင္မက်န္ေတာ့ဘူးကြာ။ ခုနက ေဘးမွာ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနတဲ့သူေတာင္းစားတပည့္တပန္းေတြဆိုတာဘယ္ေရာက္ကုန္မွန္းမသိေတာ့ဘူး။ ပိုက္ဆံမက်န္ေတာ့
လို.၀ိုင္းျပင္လည္းေရာက္ေနပီ။ လူကလည္းေတာ္ေတာ္ေလးေထြေနပီ။ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ.အသုဘရွင္ဧည့္ခံတဲ့ညလည္စာ ဆန္ျပဳတ္ကေလးေသာက္ပီးျပန္မယ္ေပါ့ေလ။ ဒါနဲ.ေအာက္ထပ္ကို
ဆင္းလာေတာ့ေလွခါးရင္းမွာခၽြတ္ထားတဲ့ငါ့ျမင္းႀကယ္ဖိနပ္မရွိေတာ့ဘူးကြ။ ေတာက္!! ယိုးဒယားျမင္းႀကယ္ဖိနပ္အစစ္ကေလးကြာ။ ပိုပီးေဒါကန္ခ်င္စရာေကာင္းတာက ညာဖက္တစ္ဖက္ထဲ
ေပ်ာက္ေနတာ၊ရွာတာလည္းႏွံ.ေနပီ။ မေတြ.ေလေဒါကန္ေလေပါ့။ ဖဲရွံဳးလို.စိတ္ညစ္လာတာဖိနပ္ပါေပ်ာက္ပီးျပန္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ေသာက္ထားတဲ့အရက္ရွိန္ေႀကာင့္ဘယ္ေလာက္ေဒါသ
ထြက္မလဲဆိုတာမင္းတို.ပဲေတြးႀကည့္။ဒါနဲ.ပဲ.. အိမ္ေပၚျပန္တက္ပီး အိမ္ရွင္ဆီကဘန္နီႀကိဳး(ဂုန္ေလွ်ာ္ႀကိဳး) ရွည္ရွည္တစ္ေခ်ာင္းေလာက္ေတာင္းပီး အိမ္ေအာက္ကိုအသာေလးျပန္ဆင္း
ေလွကားရင္းမွာရွိတဲ့ဖိနပ္ေတြအားလံုးကိုညာဖက္ေတြပဲေရြးပီးႀကိဳးနဲ.ထိုင္သီ၊ ကိုယ္မွာလြယ္၊ပုဆိုးျခံဳပီးအသာလစ္ထြက္လာတာေဟ့။
ဘာလုပ္တာလဲ..ကိုေရႊဘဟာက? (ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ထေမးလိုက္သံ)
ဘာလုပ္ရမလဲ..လက္စားေခ်တာေလ..အကုန္ျမစ္ထဲသြားေမွ်ာမလို. ခိုးလာတာ၊ ဖဲရိုက္တဲ့လူအတူတူခ်င္းငါကဖဲလဲရွံဳးေသးဖိနပ္လည္းတစ္ေယာက္ထဲေပ်ာက္ေတာ့မတရားဘူးထင္လို.
ဟားဟားဟား!! (အားလံုးရယ္သံ)
အဟီး.. မနက္မိုးလင္းရင္ဖဲ၀ိုင္းကလူမွန္သမွ် .. ဘယ္ဖက္တစ္ဖက္ပဲရွိတဲ့ဖိနပ္ကိုစီးပီးအိမ္ျပန္ေနတာကိုျမင္ေယာင္ႀကည့္ရင္းငါ့မွာတခြိခြိနဲ.ေပါ့ ... .... ...
အဲ့ဒီဖိနပ္ေတြ၇၀-၈၀ေလာက္ကိုလြယ္ပီးျပန္လာတာ ကမ္းနားလမ္းဖက္ေရာက္လာေရာဆိုပါေတာ့ကြာ။
ကုကၠိဳပင္တန္းအုပ္အုပ္ေတြအဆံုးမွာ ဘုရားငုတ္တိုကမ္းပါးရွိတယ္မလား..ေအးအဲ့သည့္ကုန္းေပၚတက္သြားေရာဆိုပါေတာ့။ ပံုမွန္အခ်ိန္ဆိုဘယ္တက္ရဲပါ့မလဲ မင္းတို.သိတဲ့အတိုင္းအဲ့ဒီေနရာ
ကနာမည္ႀကီး။ (ဘုရားငုတ္တိုကမ္းပါးမွာျမစ္ေပၚတြင္ေမးတင္ထားေသာ ေစတီပ်က္အေတာ္မ်ားမ်ားရွိေသာေနရာ၊ တခ်ိန္ကအႀကီးအက်ယ္တိုက္ပြဲျဖစ္ခဲ့ဖူးပီးလူအေတာ္မ်ားမ်ားေသခဲ့သည့္
ေနရာဟုသိႀကသည့္အျပင္လျပည့္ညမ်ားတြင္ေစာင္းတီးေနေသာ ဥစၥာေစာင့္မမ်ားကိုျမင္ရသည္၊ ဘုရားဌာပနာေစာင့္ဘီလူးသဘက္မ်ားဖမ္းစားသည္၊ တေစၦေျခာက္သည္ဟုအလြန္နာမည္
ေက်ာ္ေသာေနရာ)ငါလည္းေသာက္ထားတဲ့အရွိန္နဲ.ဆိုေတာ့ မေႀကာက္ဘူးဆရာ၊ေလာေလာဆယ္ဒီဖိနပ္ေတြကို ျမစ္ထဲပစ္ဖို.အေရးႀကီးတာလည္းပါတာေပါ့။ ဘုရားကုန္းကသိတဲ့အတိုင္း
ဂ်ာမဏီျခံဳေတြထူေတာ့ ငါလည္းအတင္းတိုးရင္းနဲ.ျမစ္ကမ္းပါးအစြန္းကိုေရာက္သြားေရာဗ်။ ကမ္းပါးအစြန္းက ကုကၠိဳပင္ႀကီးေျခရင္းကေနဖိနပ္အတြဲႀကီး ကိုအားနဲ.ျမစ္ထဲလႊဲပီးပစ္လိုက္တာ
ေရထဲ၀ုန္းကနဲက်သြားသံႀကားရေတာ့မွျပန္မယ္ဆိုပီး အလွည့္မွာ ေစတီပ်က္ႏွစ္ခုႀကားထဲက အုတ္ခံုႀကီးေပၚမွာ ဆံပင္ဖားလ်ားခ်ထားတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ထိုင္ေနပါေရာလားဗ်ာ။ အရက္မူး
ေနတာေတာင္ေျပသလိုျဖစ္သြားတယ္ဟ။ ဆံပင္ေတြေတာင္ေထာင္လာသလိုပဲ။ တျခားလမ္းလွည့္ပီးေျပးရေအာင္ကလည္း မင္းတို.သိတဲ့အတိုင္း ေနာက္မွာကမ္းပါးအျမင့္ႀကီး၊ ေဘး၂ဖက္က
ျခံဳေတြကလည္းတိုးလို.မေပါက္တတ္။ ဒီေစတီငုတ္တိုႏွစ္ခုအလယ္ကေနပဲထြက္လို.ရမွာကို အဲ့ဒီဥစၥာေစာင့္မက ပိတ္ပီးထိုင္ေနေတာ့ ငါ့မွာဒူးတဆတ္ဆတ္တုန္ပီး ေႀကာက္လိုက္တာကြာ။
အိမ္ကလည္းပိုက္ဆံကဖန္လို.မရေတာ့ဘူး။ အတယ္(သူ.အေဖတရုတ္ႀကီး)ကလည္းငါဆိုင္ကပိုက္ဆံေတြခိုးခိုးပီးဖဲခ်ေနတာရိပ္မိေတာ့အလစ္ကိုမေပးဘူးျဖစ္လာေတာ့ ငါ့ရည္းစားအပ်ိဳႀကီးဆီ
ကပတ္ခၽြဲနပ္ခၽြဲနဲ. ပိုက္ဆံတစ္ေထာင္(ထိုေခတ္ကေတာ္ေတာ္မ်ားပါသည္)ရယ္၊သူ.ဆြဲႀကိဳးရယ္ယူပီးအသုဘ၆ရက္ေျမာက္ေန.ညမွာထပ္ပီးသြားခ်တာ..မေက်ပြဲေပါ့ေလ။
ဟိုေက်ာင္းဆရာမႀကီးလား.. ကိုေရႊဘရည္းစားက..ေဒၚေနာ္မူေလ ၀တုတ္တုတ္ႀကီး..အသက္ႀကီးေနပီဟီးဟီး (အေႀကာင္းသိတဲ့က်ေနာ္က၀င္ေနာက္လိုက္တယ္)
ေဟ့ေကာင္!! ဖိုးသက္.. ေအေပးေလး ... အဲ့ဒီတံုးကသူ.အသက္က၄၂-၄၃ ပဲရွိေသးတယ္..ပီးေတာ့ခုလိုပံုမဟုတ္ဘူး..ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းလွတပတႀကီး..ခုျပတ္သြားတာႀကာပီ..ေတာ္..
နင့္ပါးစပ္ပိတ္..
ေျပာေနတာေတာင္ဘယ္ေရာက္ကုန္ပီလဲမသိဘူး။ေအး!အဲ့ဒီေန.ကသံုးပံုဖဲကေကာင္းခ်က္ကြာ..ညဦးပိုင္းမွာေတာ္ေတာ္ေလးေထာင္း(ႏိုင္)ေနတာကြ။၂ေသာင္းခြဲေလာက္ရွိမယ္။ သိတယ္မလားငါ
တို.ျမိဳ.သားေတြအေႀကာင္း..ေဘးကေနဇက္ေႀကာဆြဲေပးမယ့္ေကာင္နဲ.၊အရက္ငွဲ.ေပးမယ့္ေကာင္နဲ.၊ကိုေရႊဘကြဆိုပီးမ်က္နာလိုအားရထိုင္ေအာ္ေပးတဲ့ေကာင္နဲ.ဘူဇြာႀကီးျဖစ္ေနတာေပါ့ကြာ။
ဖဲကလည္းႏိုင္လူကလည္းစိတ္ျကြလာေတာ့..အရက္ကိုေတာင္ အာမီရမ္သြားရွာခိုင္းပီးေသာက္ကေရာ။ ဘီအီးေတြ၊မီးေတာက္ေတြလံုး၀မေသာက္ဘူး။ ေငြေသာင္းခ်ီကိုင္ထားတဲ့ေကာင္ကိုး။
အင္း.. ည၁၂နာရီေက်ာ္လာေတာ့ မူးကလည္းမူးေသြးကလည္းျကြျကြဆိုေတာ့ တေျဖးေျဖးျပန္ကုန္လာတာေနာက္ဆံုးအပ်ိဳႀကီးဆီကဖန္လာတဲ့ပိုက္ဆံေကာဆြဲႀကိဳးပါကုန္တဲ့အျပင္အိတ္ကပ္
ထဲမွာက်ပ္တန္ေလးတစ္ရြက္ေတာင္မက်န္ေတာ့ဘူးကြာ။ ခုနက ေဘးမွာ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနတဲ့သူေတာင္းစားတပည့္တပန္းေတြဆိုတာဘယ္ေရာက္ကုန္မွန္းမသိေတာ့ဘူး။ ပိုက္ဆံမက်န္ေတာ့
လို.၀ိုင္းျပင္လည္းေရာက္ေနပီ။ လူကလည္းေတာ္ေတာ္ေလးေထြေနပီ။ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ.အသုဘရွင္ဧည့္ခံတဲ့ညလည္စာ ဆန္ျပဳတ္ကေလးေသာက္ပီးျပန္မယ္ေပါ့ေလ။ ဒါနဲ.ေအာက္ထပ္ကို
ဆင္းလာေတာ့ေလွခါးရင္းမွာခၽြတ္ထားတဲ့ငါ့ျမင္းႀကယ္ဖိနပ္မရွိေတာ့ဘူးကြ။ ေတာက္!! ယိုးဒယားျမင္းႀကယ္ဖိနပ္အစစ္ကေလးကြာ။ ပိုပီးေဒါကန္ခ်င္စရာေကာင္းတာက ညာဖက္တစ္ဖက္ထဲ
ေပ်ာက္ေနတာ၊ရွာတာလည္းႏွံ.ေနပီ။ မေတြ.ေလေဒါကန္ေလေပါ့။ ဖဲရွံဳးလို.စိတ္ညစ္လာတာဖိနပ္ပါေပ်ာက္ပီးျပန္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ေသာက္ထားတဲ့အရက္ရွိန္ေႀကာင့္ဘယ္ေလာက္ေဒါသ
ထြက္မလဲဆိုတာမင္းတို.ပဲေတြးႀကည့္။ဒါနဲ.ပဲ.. အိမ္ေပၚျပန္တက္ပီး အိမ္ရွင္ဆီကဘန္နီႀကိဳး(ဂုန္ေလွ်ာ္ႀကိဳး) ရွည္ရွည္တစ္ေခ်ာင္းေလာက္ေတာင္းပီး အိမ္ေအာက္ကိုအသာေလးျပန္ဆင္း
ေလွကားရင္းမွာရွိတဲ့ဖိနပ္ေတြအားလံုးကိုညာဖက္ေတြပဲေရြးပီးႀကိဳးနဲ.ထိုင္သီ၊ ကိုယ္မွာလြယ္၊ပုဆိုးျခံဳပီးအသာလစ္ထြက္လာတာေဟ့။
ဘာလုပ္တာလဲ..ကိုေရႊဘဟာက? (ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ထေမးလိုက္သံ)
ဘာလုပ္ရမလဲ..လက္စားေခ်တာေလ..အကုန္ျမစ္ထဲသြားေမွ်ာမလို. ခိုးလာတာ၊ ဖဲရိုက္တဲ့လူအတူတူခ်င္းငါကဖဲလဲရွံဳးေသးဖိနပ္လည္းတစ္ေယာက္ထဲေပ်ာက္ေတာ့မတရားဘူးထင္လို.
ဟားဟားဟား!! (အားလံုးရယ္သံ)
အဟီး.. မနက္မိုးလင္းရင္ဖဲ၀ိုင္းကလူမွန္သမွ် .. ဘယ္ဖက္တစ္ဖက္ပဲရွိတဲ့ဖိနပ္ကိုစီးပီးအိမ္ျပန္ေနတာကိုျမင္ေယာင္ႀကည့္ရင္းငါ့မွာတခြိခြိနဲ.ေပါ့ ... .... ...
အဲ့ဒီဖိနပ္ေတြ၇၀-၈၀ေလာက္ကိုလြယ္ပီးျပန္လာတာ ကမ္းနားလမ္းဖက္ေရာက္လာေရာဆိုပါေတာ့ကြာ။
ကုကၠိဳပင္တန္းအုပ္အုပ္ေတြအဆံုးမွာ ဘုရားငုတ္တိုကမ္းပါးရွိတယ္မလား..ေအးအဲ့သည့္ကုန္းေပၚတက္သြားေရာဆိုပါေတာ့။ ပံုမွန္အခ်ိန္ဆိုဘယ္တက္ရဲပါ့မလဲ မင္းတို.သိတဲ့အတိုင္းအဲ့ဒီေနရာ
ကနာမည္ႀကီး။ (ဘုရားငုတ္တိုကမ္းပါးမွာျမစ္ေပၚတြင္ေမးတင္ထားေသာ ေစတီပ်က္အေတာ္မ်ားမ်ားရွိေသာေနရာ၊ တခ်ိန္ကအႀကီးအက်ယ္တိုက္ပြဲျဖစ္ခဲ့ဖူးပီးလူအေတာ္မ်ားမ်ားေသခဲ့သည့္
ေနရာဟုသိႀကသည့္အျပင္လျပည့္ညမ်ားတြင္ေစာင္းတီးေနေသာ ဥစၥာေစာင့္မမ်ားကိုျမင္ရသည္၊ ဘုရားဌာပနာေစာင့္ဘီလူးသဘက္မ်ားဖမ္းစားသည္၊ တေစၦေျခာက္သည္ဟုအလြန္နာမည္
ေက်ာ္ေသာေနရာ)ငါလည္းေသာက္ထားတဲ့အရွိန္နဲ.ဆိုေတာ့ မေႀကာက္ဘူးဆရာ၊ေလာေလာဆယ္ဒီဖိနပ္ေတြကို ျမစ္ထဲပစ္ဖို.အေရးႀကီးတာလည္းပါတာေပါ့။ ဘုရားကုန္းကသိတဲ့အတိုင္း
ဂ်ာမဏီျခံဳေတြထူေတာ့ ငါလည္းအတင္းတိုးရင္းနဲ.ျမစ္ကမ္းပါးအစြန္းကိုေရာက္သြားေရာဗ်။ ကမ္းပါးအစြန္းက ကုကၠိဳပင္ႀကီးေျခရင္းကေနဖိနပ္အတြဲႀကီး ကိုအားနဲ.ျမစ္ထဲလႊဲပီးပစ္လိုက္တာ
ေရထဲ၀ုန္းကနဲက်သြားသံႀကားရေတာ့မွျပန္မယ္ဆိုပီး အလွည့္မွာ ေစတီပ်က္ႏွစ္ခုႀကားထဲက အုတ္ခံုႀကီးေပၚမွာ ဆံပင္ဖားလ်ားခ်ထားတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ထိုင္ေနပါေရာလားဗ်ာ။ အရက္မူး
ေနတာေတာင္ေျပသလိုျဖစ္သြားတယ္ဟ။ ဆံပင္ေတြေတာင္ေထာင္လာသလိုပဲ။ တျခားလမ္းလွည့္ပီးေျပးရေအာင္ကလည္း မင္းတို.သိတဲ့အတိုင္း ေနာက္မွာကမ္းပါးအျမင့္ႀကီး၊ ေဘး၂ဖက္က
ျခံဳေတြကလည္းတိုးလို.မေပါက္တတ္။ ဒီေစတီငုတ္တိုႏွစ္ခုအလယ္ကေနပဲထြက္လို.ရမွာကို အဲ့ဒီဥစၥာေစာင့္မက ပိတ္ပီးထိုင္ေနေတာ့ ငါ့မွာဒူးတဆတ္ဆတ္တုန္ပီး ေႀကာက္လိုက္တာကြာ။
Comments
Post a Comment