က်ေနာ့္ပီယာႏိုဆရာမေလး ၃၆

ခုက်ေနာ္ေျပာျပခဲ့တဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြျဖစ္ခဲ့တာ ၁၃-၁၄ႏွစ္ေလာက္ေတာင္ရွိသြားပီလားမသိေတာ့ဘူး။
ေနာက္ပိုင္းက်ေနာ္ဘာဆက္ျဖစ္သလဲဆိုတာျပန္ေတာင္ေတြးမႀကည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ရႈပ္ေထြးလြန္းခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္ျမိဳ.ကေလးကိုစြန္.ခြါခဲ့ပီး တစ္ခါမွျပန္မေရာက္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္ဟာ
လူေပလူလႊင့္တစ္ေကာင္ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီေခတ္က အထက္တန္းေအာင္တဲ့လူငယ္ေတြလိုပဲေက်ာင္းတစ္ခုကိုေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ေမ့ဖို.ႀကိဳးစားတယ္ဆိုတဲ့အေႀကာင္းျပခ်က္နဲ. ဖဲပြင့္ေတြ၊
သူရာရည္ေတြ၊မိန္းမေတြ၊မူးယစ္ေဆးေတြ၊ေႀကာင္ေတာင္ေတာင္စာအုပ္ေတြနဲ.ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီးကုန္လြန္ေစခဲ့ပါတယ္။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ က်ေနာ္မေပ်ာ္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ ေလာကမွာလူ
ေတြအေႀကာက္ဆံုးအရာကေသျခင္းတရားလို.ေျပာႀကတယ္။ မဟုတ္ဘူးဗ်.. အသက္ေလာက္ျမတ္ႏိုးရတဲ့သူနဲ.ေကြကြင္းတာေလာက္ေႀကာက္စရာေကာင္းတာဘာမွမရွိဘူး။ အဲ့ဒါေတာ့ခင္ဗ်ားတို.
ယံုဗ်ာ။ ေသျခင္းတရားေလာက္ေတာ့စာဖြဲ.မေနေတာ့ဘူး။
Albert Camus: ရဲ. the outsider: ၀တၳဳထဲက မားေဆာ့ ဆိုတဲ့ဇတ္ေကာင္လိုပဲဘ၀ကိုဘာတစ္ခုမွမေလးနက္ပဲဆက္လက္ရွင္သန္ခဲ့ပါတယ္။
မိသားစုဆိုတာရွိခဲ့လွ်က္နဲ. ဂ်စ္ပဆီတစ္ေကာင္လိုလမ္းေဘးမွာေနခဲ့ဖူးတယ္။ က်ေနာ္ဟာအတၱဘ၀မွန္ ၀ါဒီဆန္မွန္းမသိဆန္လာခဲ့ပါပီ။ တခါတခါမွာေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္နဲ.ေပါင္းပီး
ေဆာ့ခရတၱိလို အဆိပ္မေသာက္ရဲလို. အရက္ေသာက္တာကြလို.က်ဴးရင့္ေနခဲ့ဖူးတယ္။ တခါတေလက်ေတာ့ က်ေနာ္နဲ.အိပ္ခ်င္တဲ့မိန္းမတခ်ိဳ.နဲ.က်ေနာ္အိပ္မိတယ္။ ညသန္းေခါင္မွာလန္.ႏိုးလာ
တိုင္းက်ေနာ့္အိပ္ယာေပၚမွာေရာက္ေနတတ္တဲ့မိန္းမေတြဟာက်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ဆရာမေလး မဟုတ္မွန္းသတိထားမိပီး သည္းထန္စြာနဲ.ငိုေျကြးခဲ့ဖူးတယ္။ က်ေနာ္ဟာမိန္းမဘယ္ႏွစ္ေယာက္နဲ.အိပ္
မိခဲ့သလဲက်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္မမွတ္မိေတာ့ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ က်ေနာ္ဟာမျဖဴစင္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ အ၀တ္စျဖဴျဖဴေလးကိုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အညစ္အေႀကးသုတ္တဲ့လက္ႏွီးအျဖစ္
အသံုးျပဳပီးမွဆပ္ျပာနဲ.အထပ္ထပ္ေလွ်ာ္ဖြတ္ခဲ့ရင္ေတာင္ အရင္လိုဆြတ္ဆြတ္ျဖဴႏိုင္ပါ့မလား? အဲ့ဒီလိုပါပဲက်ေနာ္ ဟာညစ္ႏြမ္းသြားခဲ့ပါပီ။ ေဖေဖနဲ.ေမေမ၊မညိဳညိဳ.. သူတို.ေတြက်ေနာ္ဘယ္
ေရာက္လို.ဘယ္ေပါက္ေနပီလဲသိရွာမယ္မထင္ပါဘူး။ က်ေနာ္ဟာကိုယ့္ဘ၀ကိုကိုယ္ အေမွာင္ခ်ထားခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ဟာျမန္ျမန္လည္းမိုက္ဇတ္မသိမ္းႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ.အိမ္ကထြက္
လာတာေတာ္ေတာ္ေလးႀကာလာပီးမိုက္စရာရယ္လို.မက်န္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ကမ္းကုန္တဲ့အခါ က်ေနာ္နဲ.တူတူေနတဲ့ေခတ္ေပၚ ကဗ်ာဆရာဆိုတဲ့လူက ပင္လယ္ျခားေနတဲ့အရပ္ေဒသတစ္ခု
ကိုသြားႀကဖို.အေဖာ္စပ္လာခဲ့တယ္။ ဘာမွရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းမေတြးေတာ့ပဲ က်ေနာ္သူနဲ.လိုက္ခဲ့မိတယ္။
တစ္ပတ္မွာ၆ရက္အလုပ္လုပ္ႀကတယ္။ က်န္တဲ့တစ္ရက္မွာ မူးေအာင္ေသာက္ပီးထိုးအိပ္။ အားတဲ့အခ်ိန္ဆိုတာဘာမွမရွိဘူး။ ေ၀ဒနာေတြေတာ္ေတာ္ေလးေလွ်ာ့ပါးစျပဳလာတယ္။
က်ေနာ္ရုတ္တရက္သတိ၀င္လာတဲ့အခ်ိန္မွာအခ်ိန္ေတြဟာခုနကေျပာသလိုပဲ ၁၃-၄ႏွစ္ေလာက္ေတာင္ႀကာသြားသလိုပဲ။ က်ေနာ္ခုအရက္မေသာက္ျဖစ္တာ၁ပတ္ေလာက္ရွိပီ။ ႀကည္လင္ေနတဲ့
ေခါင္းနဲ.ေတြးႀကည့္ေတာ့ က်ေနာ္ဟာမတရားခဲ့ဘူးဆိုတာေပၚလြင္ေနခဲ့တယ္။ မိဘေတြ၊ က်ေနာ့္ကိုတြယ္တာတဲ့အညိဳ.. ေသမွန္းရွင္မွန္းမသိ။ လႊင့္ခ်င္တိုင္းလႊင့္ခဲ့တယ္။ က်ေနာ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္
တစ္ခုခ်လိုက္မိတယ္။ တူတူေနတဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ က်ေနာ့္ဂစ္တာသံေတြကို မာတီနီနဲ.ျမံဳ.ရင္းဇိမ္ခံေနတံုး က်ေနာ္ျပန္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အေႀကာင္းဖြင့္ေျပာလိုက္ေတာ့သူကျပံဳးရင္း...
ျမက္ေျခာက္မ်ားကိုမီးရွိဳ.ေသာအနံ.ကေလး
သင္းသင္းေမႊးေသာ ဇာတိေျမကို ျပန္လာပီဆိုတာ
မ်က္လံုးစိမ္းစိမ္းနဲ. အိုင္ယာလန္မေလးအားေျပာေပးပါ ေလညွင္းေလးခင္ဗ် ....
ဆိုပီး ေရွးမတ္စ္ေဟနီရဲ.ကဗ်ာတစ္ပိုဒ္ကိုေကာက္ရြတ္လိုက္ပီး ျပံဳးေနတယ္။ က်ေနာ့္မွတ္ပံုတင္ကဒ္ကို အပီးပိုင္ပယ္ဖ်က္ဖို.အတြက္ရံုးကိုသြားတယ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာဟာ သူနဲ.တူတူလိုက္
လာဖို.က်ေနာ့္ကိုစိုက္ထုတ္ကူညီခဲ့ဖူးတဲ့ေငြေႀကးတခ်ိဳ.ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ တိတ္တဆိတ္သူ.ဘဏ္အေကာင့္ထဲကို၂ဆေလာက္ပမာဏရွိတဲ့ ေငြေတြကိုက်ေနာ့္ဘဏ္အေကာင့္ထဲကေနလႊဲေပးခဲ့လိုက္
တယ္။ အထုတ္အပိုးျပင္ပီး ေလဆိပ္ကိုထြက္လာခါနီး ဘယ္ေတာ့မွျပန္ဖို.မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြကဗ်ာဆရာက အိမ္ေပါက္၀ထိလိုက္ပို.ရင္း သြားေတာ့ရဲေဘာ္.. အသစ္တစ္ခုထပ္ရွာ
ပီးတည္ေဆာက္ေပေရာ့..ေမာင္ရင္နဲ.ငါ့အဖို.မွာေတာ့ ဆန္ဆံုစားလို.ကံကုန္သြားပီေပါ့ကြာဆိုပီးႏႈတ္ဆက္ရွာတယ္။ က်ေနာ္စိတ္ထိခိုက္လို.ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ခရီးေဆာင္အိတ္ကေလးကိုဆြဲပီး
ထြက္လာေတာ့လွမ္းေအာ္ေသးတယ္..ေဟ့ေကာင္ဂစ္တာဆရာ..မင့္အညိဳေယာက်္ားရေနပါပီကြာ..တဲ့။ ေအေပးႀကီးလို.ကေလာ္ဆဲရင္း က်ေနာ္တကၠဆီေပၚတက္ရင္းေပါ့ပါးစြာရယ္ေမာလိုက္မိ
တယ္။

Comments

Popular posts from this blog

အိုင္ေဆးခ်မ္းကိုႏွင့္သူ၏သူငယ္ခ်င္းမေလးတစ္ေယာက္အေႀကာင္း ၁၇

Alternate Ending

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ထူးဆန္းေသာသစ္သားရုပ္ထုေလး ၃၆