ကိုေရႊဘ၏စြန္႕စားခန္းမ်ား ၃
ရုတ္တရက္ကိုေရႊဘစကားေျပာတာရပ္သြားပီး က်ေနာ့္လက္ထဲကေရေႏြးခြက္ကိုလွမ္းယူပီး တဂြပ္ဂြပ္ေမာ့ေသာက္ေနတယ္။
ဒါသူ.ေသာက္က်င့္ေလ။ အားလံုးစိတ္၀င္စားမႈျမင့္လာပီဆိုအဲ့လိုပဲ။ ေသာက္ပီးမွေဆးေပါ့လိပ္ကိုဆက္ဖြာေနတယ္။ ဘာမွေတာ့ဆက္မေျပာေသးဘူး။ မီးဖိုေဘးမွာ၀ိုင္းထိုင္ေနႀကတဲ့လူေတြကလည္း
တိတ္ဆိတ္လို.။ ကိုေရႊဘရဲ. ေလကလည္းသိတယ္မလား။စပီဆိုတာနဲ.အမူအရာေတြဘာေတြနဲ.ေျပာတာကိုး။ ဖဲ၀ိုင္းကိစၥေတြ၊ဖိနပ္ေတြခိုးပီးလြယ္ယူလာတာေတြေျပာတံုးကတဟီးဟီးနဲ.အားလံုးသ
ေဘာေတြက်ေနရာကခုလိုသည္းထိတ္ရင္ဖိုခန္းေရာက္လာေတာ့အားလံုးျငိမ္သက္လို.ေပါ့။ ဟိုမွာက ဥစၥာေစာင့္မနဲ.ပက္ပင္းေတြ.ေနပီဆိုတာကိုးဗ်။ ကိုယ္ေတြသာဆိုဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲေတြးရင္း
ေႀကာက္စိတ္ေတြ၀င္လာတာဗ်။ ဒီႀကားထဲ ခပ္လွမ္းလွမ္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၀င္းထဲမွာေမြးထားတဲ့ ေခြးအုပ္လိုက္ႀကီးကလည္း တစ္ခုခုျမင္လိုက္သလို အူး ...၀ူ..၀ူ .. ဆိုပီးအုပ္လိုက္ထအူလိုက္ေတာ့
အားလံုးတုန္ကုန္ေရာ။ ေခြးအူသံေတြတိတ္သြားေတာ့ မီးကင္းတဲရဲ.အမိုးသြပ္ျပားေပၚ ႏွင္းေတြတေျဖာက္ေျဖာက္က်ေနသံကလြဲပီးအကုန္တိတ္ဆိတ္သြားျပန္ေရာ။ အဲ့ဒီေတာ့မွကိုေရႊဘသက္ျပင္း
ခ်သံ ဟင္းကနဲႀကားလိုက္ရပီး စကားဆက္ေျပာတယ္.. ... ...
ငါမေႀကာက္တတ္တာမင္းတို.သိပါတယ္။ လက္ပံတန္းမွာဘုရားပြဲလုပ္တံုးက အဲ့ဒီရြာက ေကာင္ေတြ၁၀ေယာက္ေလာက္ဓားရွည္ေတြနဲ.၀ိုင္းခုတ္တာငါနဲ.ခ်ီးဗူး၂ေယာက္ထဲ၀ါးဆစ္ပိတ္ေတြနဲ.
ထြက္မေျပးပဲခံခ်လာတာမင္းတို.သိပီးသားပဲေလ။(ကိုယ္ရည္ေသြးတာဒင္း ဒါေပမယ့္တကယ္လည္းဟုတ္ပါတယ္)ဒါေပမယ့္ခုဟာက မတူဘူး။ သူေသကိုယ္ေသခ်လိုက္ရေအာင္လူမွမဟုတ္တာကိုး။
အေျခေနကလည္းခုနကငါေျပာခဲ့သလိုပဲေျပးေပါက္ရယ္လို.မရွိေတာ့ဘူးဟ။ ေကာင္းကင္မွာလည္းလကေလးမွမသာ၊ႀကယ္ေရာင္ပ်ိဳးပ်ိဳးပ်က္ပ်က္မွာ ေသခ်ာစိုက္ႀကည့္လိုက္ေတာ့တကယ္ဗ်။
ဥစၥာေစာင့္မဆိုတာ သိသာတယ္။ ဆံပင္ဖားလ်ားခ်လို.၊ဒါေပမယ့္မင္းတို.ငါတို.ႀကားဖူးသလို အစိမ္းေရာင္၀တ္စံုေတာ့မ၀တ္ထားဘူးဆရာ။ တစ္ကိုယ္လံုးအျဖဴဆြတ္ဆြတ္နဲ.ဟ။ ဘုရားစာေတြ
ဘာေတြဆိုတာကလည္းအကုန္ေမ့ကုန္ပီ။ ငါ့အတြင္းခံအင္းက်ီ အိပ္ကပ္ထဲမွာ ေရႊရင္ေက်ာ္ဂိုဏ္း၀င္တံုးကရထားတဲ့ အင္းကြက္ခ်ထားတဲ့ ပိုက္ဆံေလးငါးက်ပ္တန္အျပာေလးကိုသတိရလို.ႏိႈက္
ႀကည့္ေသးတယ္။ သရဲသဘက္ႏိုင္တယ္လို.ေျပာတာကိုး။ မရွိေတာ့ဘူးဟ..ခုနင္ကဖဲ၀ိုင္းမွာ ယူပီးဖဲရိုက္ရွံဳးပစ္လိုက္တာေနမွာ။ ဒါနဲ.ငါလည္း၀ိဥာဥ္အႏႈတ္ခံရမလား၊ သိုက္ေစာင့္ဘီလူးပဲေခၚ
လိုက္မလားဆိုပီးလက္အုပ္ကေလးခ်ီပီးအနားကပ္သြားေရာဆိုပါေတာ့။
ေမာင္ေတာ္!! တဲ့.. ... ....
စကားလွမ္းေျပာေတာ့ငါလည္းလန္.သြားတာေပါ့။ ဥစၥာေစာင့္မက အဲ့ဒီ၂ေပခြဲေလာက္ရွိတဲ့အုတ္ခံုေလးေပၚကေနမထပဲေျပာေနတာေဟ့ေကာင္ေရ။ ေမာင္ေတာ္ႏွမေတာ့္ကို မမွတ္မိဘူးလားတဲ့။
ငါလည္းအူေႀကာင္ေႀကာင္နဲ.ဟုတ္ကဲ့မေတြ.တာႀကာလို.ပါဆိုပီးေယာင္ပီးေျပာလိုက္မိေသးတယ္။ အဲ့ဒါကိုအဲ့ဒီဥစၥာေစာင့္မက တခစ္ခစ္နဲ.သေဘာေတြက်ေနေသးတယ္ဗ်။ငါလည္းေႀကာက္စိတ္ေတာ့နည္းနည္းေလွ်ာ့သြားတယ္ဟ။ ဒါမ်ိဳးကမင္းတို.လည္းႀကားဖူးပါတယ္။ သိုက္အေစာင့္ေတြဘာေတြကသေဘာက်ရင္ေရႊမန္က်ည္းသီးေတာင့္ေတြေပးသြားတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြေလ။ ဒီေတာ့ငါလည္းေႀကာက္ေပမယ့္မီးစင္ႀကည့္ကမယ္ေပါ့။ အနားကိုပိုတိုးကပ္လိုက္
ေတာ့ေဟ့ေကာင္ေရ.. ေခ်ာေခ်ာလွလွေလးဗ်။ ႏွာတံေလးကခၽြန္ခၽြန္ေလး မ်က္နာကခပ္သြယ္သြယ္ေလးနဲ. မ်က္လံုး၀ိုင္းစက္စက္ကေလးနဲ.ဗ်။ ႀကည့္ရတာရွမ္းမကြ။ ေသခ်ာတယ္ရွမ္းဥစၥာေစာင့္မ။ ျပံဳးျပံဳးေလးလုပ္ရင္းထလာပီး ... ... ....
နန္းႀကာျဖဴေလေမာင္ေတာ္ရဲ. .. ေမာင္ေတာ့္အခ်စ္နန္းႀကာျဖဴ.. ဆိုပီး ငါ့ရင္ခြင္ထဲ၀င္လာေရာဗ်။
ဒါသူ.ေသာက္က်င့္ေလ။ အားလံုးစိတ္၀င္စားမႈျမင့္လာပီဆိုအဲ့လိုပဲ။ ေသာက္ပီးမွေဆးေပါ့လိပ္ကိုဆက္ဖြာေနတယ္။ ဘာမွေတာ့ဆက္မေျပာေသးဘူး။ မီးဖိုေဘးမွာ၀ိုင္းထိုင္ေနႀကတဲ့လူေတြကလည္း
တိတ္ဆိတ္လို.။ ကိုေရႊဘရဲ. ေလကလည္းသိတယ္မလား။စပီဆိုတာနဲ.အမူအရာေတြဘာေတြနဲ.ေျပာတာကိုး။ ဖဲ၀ိုင္းကိစၥေတြ၊ဖိနပ္ေတြခိုးပီးလြယ္ယူလာတာေတြေျပာတံုးကတဟီးဟီးနဲ.အားလံုးသ
ေဘာေတြက်ေနရာကခုလိုသည္းထိတ္ရင္ဖိုခန္းေရာက္လာေတာ့အားလံုးျငိမ္သက္လို.ေပါ့။ ဟိုမွာက ဥစၥာေစာင့္မနဲ.ပက္ပင္းေတြ.ေနပီဆိုတာကိုးဗ်။ ကိုယ္ေတြသာဆိုဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲေတြးရင္း
ေႀကာက္စိတ္ေတြ၀င္လာတာဗ်။ ဒီႀကားထဲ ခပ္လွမ္းလွမ္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၀င္းထဲမွာေမြးထားတဲ့ ေခြးအုပ္လိုက္ႀကီးကလည္း တစ္ခုခုျမင္လိုက္သလို အူး ...၀ူ..၀ူ .. ဆိုပီးအုပ္လိုက္ထအူလိုက္ေတာ့
အားလံုးတုန္ကုန္ေရာ။ ေခြးအူသံေတြတိတ္သြားေတာ့ မီးကင္းတဲရဲ.အမိုးသြပ္ျပားေပၚ ႏွင္းေတြတေျဖာက္ေျဖာက္က်ေနသံကလြဲပီးအကုန္တိတ္ဆိတ္သြားျပန္ေရာ။ အဲ့ဒီေတာ့မွကိုေရႊဘသက္ျပင္း
ခ်သံ ဟင္းကနဲႀကားလိုက္ရပီး စကားဆက္ေျပာတယ္.. ... ...
ငါမေႀကာက္တတ္တာမင္းတို.သိပါတယ္။ လက္ပံတန္းမွာဘုရားပြဲလုပ္တံုးက အဲ့ဒီရြာက ေကာင္ေတြ၁၀ေယာက္ေလာက္ဓားရွည္ေတြနဲ.၀ိုင္းခုတ္တာငါနဲ.ခ်ီးဗူး၂ေယာက္ထဲ၀ါးဆစ္ပိတ္ေတြနဲ.
ထြက္မေျပးပဲခံခ်လာတာမင္းတို.သိပီးသားပဲေလ။(ကိုယ္ရည္ေသြးတာဒင္း ဒါေပမယ့္တကယ္လည္းဟုတ္ပါတယ္)ဒါေပမယ့္ခုဟာက မတူဘူး။ သူေသကိုယ္ေသခ်လိုက္ရေအာင္လူမွမဟုတ္တာကိုး။
အေျခေနကလည္းခုနကငါေျပာခဲ့သလိုပဲေျပးေပါက္ရယ္လို.မရွိေတာ့ဘူးဟ။ ေကာင္းကင္မွာလည္းလကေလးမွမသာ၊ႀကယ္ေရာင္ပ်ိဳးပ်ိဳးပ်က္ပ်က္မွာ ေသခ်ာစိုက္ႀကည့္လိုက္ေတာ့တကယ္ဗ်။
ဥစၥာေစာင့္မဆိုတာ သိသာတယ္။ ဆံပင္ဖားလ်ားခ်လို.၊ဒါေပမယ့္မင္းတို.ငါတို.ႀကားဖူးသလို အစိမ္းေရာင္၀တ္စံုေတာ့မ၀တ္ထားဘူးဆရာ။ တစ္ကိုယ္လံုးအျဖဴဆြတ္ဆြတ္နဲ.ဟ။ ဘုရားစာေတြ
ဘာေတြဆိုတာကလည္းအကုန္ေမ့ကုန္ပီ။ ငါ့အတြင္းခံအင္းက်ီ အိပ္ကပ္ထဲမွာ ေရႊရင္ေက်ာ္ဂိုဏ္း၀င္တံုးကရထားတဲ့ အင္းကြက္ခ်ထားတဲ့ ပိုက္ဆံေလးငါးက်ပ္တန္အျပာေလးကိုသတိရလို.ႏိႈက္
ႀကည့္ေသးတယ္။ သရဲသဘက္ႏိုင္တယ္လို.ေျပာတာကိုး။ မရွိေတာ့ဘူးဟ..ခုနင္ကဖဲ၀ိုင္းမွာ ယူပီးဖဲရိုက္ရွံဳးပစ္လိုက္တာေနမွာ။ ဒါနဲ.ငါလည္း၀ိဥာဥ္အႏႈတ္ခံရမလား၊ သိုက္ေစာင့္ဘီလူးပဲေခၚ
လိုက္မလားဆိုပီးလက္အုပ္ကေလးခ်ီပီးအနားကပ္သြားေရာဆိုပါေတာ့။
ေမာင္ေတာ္!! တဲ့.. ... ....
စကားလွမ္းေျပာေတာ့ငါလည္းလန္.သြားတာေပါ့။ ဥစၥာေစာင့္မက အဲ့ဒီ၂ေပခြဲေလာက္ရွိတဲ့အုတ္ခံုေလးေပၚကေနမထပဲေျပာေနတာေဟ့ေကာင္ေရ။ ေမာင္ေတာ္ႏွမေတာ့္ကို မမွတ္မိဘူးလားတဲ့။
ငါလည္းအူေႀကာင္ေႀကာင္နဲ.ဟုတ္ကဲ့မေတြ.တာႀကာလို.ပါဆိုပီးေယာင္ပီးေျပာလိုက္မိေသးတယ္။ အဲ့ဒါကိုအဲ့ဒီဥစၥာေစာင့္မက တခစ္ခစ္နဲ.သေဘာေတြက်ေနေသးတယ္ဗ်။ငါလည္းေႀကာက္စိတ္ေတာ့နည္းနည္းေလွ်ာ့သြားတယ္ဟ။ ဒါမ်ိဳးကမင္းတို.လည္းႀကားဖူးပါတယ္။ သိုက္အေစာင့္ေတြဘာေတြကသေဘာက်ရင္ေရႊမန္က်ည္းသီးေတာင့္ေတြေပးသြားတယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြေလ။ ဒီေတာ့ငါလည္းေႀကာက္ေပမယ့္မီးစင္ႀကည့္ကမယ္ေပါ့။ အနားကိုပိုတိုးကပ္လိုက္
ေတာ့ေဟ့ေကာင္ေရ.. ေခ်ာေခ်ာလွလွေလးဗ်။ ႏွာတံေလးကခၽြန္ခၽြန္ေလး မ်က္နာကခပ္သြယ္သြယ္ေလးနဲ. မ်က္လံုး၀ိုင္းစက္စက္ကေလးနဲ.ဗ်။ ႀကည့္ရတာရွမ္းမကြ။ ေသခ်ာတယ္ရွမ္းဥစၥာေစာင့္မ။ ျပံဳးျပံဳးေလးလုပ္ရင္းထလာပီး ... ... ....
နန္းႀကာျဖဴေလေမာင္ေတာ္ရဲ. .. ေမာင္ေတာ့္အခ်စ္နန္းႀကာျဖဴ.. ဆိုပီး ငါ့ရင္ခြင္ထဲ၀င္လာေရာဗ်။
Comments
Post a Comment