က်ေနာ့္သူနာျပဳဆရာမေလး ၅
အခန္းေလးထဲျပန္၀င္လာေတာ့ သူနာျပဳဆရာမေလးေခ်ာေခ်ာေလးကျပံဳးျပတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းေလးေပၚလက္ညိဳးတင္ပီးရွဴးတိုးတိုးဆိုတဲ့အမူအရာလုပ္ျပလို.က်ေနာ္ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္တယ္။
အဘိုးႀကီးကတရွဴးရွဴးနဲ.အိပ္ေပ်ာ္ေနတံုးပဲ။ က်ေနာ္လည္းကုတင္ေဘးတစ္ဖက္ကဆရာမေလးရဲ.မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ဖက္က ခံုရွည္မွာ၀င္ထိုင္လိုက္ပီး ဟိုေကာင္ေပးသြားတဲ့စာအုပ္ေတြကိုထုတ္ရင္း
အပ်င္းေျပအခ်ိန္ကုန္ေအာင္ဖတ္ဖို.စာအုပ္ေရြးေနမိတယ္။ ခ်ားလ္စ္ဒစ္ကင္းရဲ. Great Expectations: ပ်င္းစရာႀကီးဖတ္ရင္းအိပ္ငိုက္လာမယ္။ Jack Londonရဲ. The Sea-Wolf: အိုေကဗ်ာ..
ဖတ္ခ်င္လို.လိုက္ရွာေနတာႀကာပီ။ စာအုပ္ကိုစဖတ္လိုက္တာ စိတ္အေတာ္ႏွစ္သြားတယ္။ တေစၦဆိုတဲ့ပင္လယ္ဓားျပသေဘာၤေပၚမွာ ၀ံပုေလြလာဆင္ဆိုတဲ့ဓားျပဗိုလ္ႀကီး ႀကမ္းေနပီ။ စာေရးဆရာ
လူယဥ္ေက်းေလး George Leach တစ္ေယာက္ စာတတ္ေပတတ္ဓားျပႀကီး Wolf Larsen:ရဲ.ပညာေပးတာခံေနရပီ။ဇတ္ရွိန္ေတာ္ေတာ္တက္လာတယ္။
အကို..ေကာ္ဖီေသာက္မလား..က်မေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေသာက္မလို.တလက္စထဲတစ္ခြက္ပိုေဖ်ာ္လိုက္မယ္..
အဲ့လိုေလသံေလးနဲ.ေျပာသံႀကားလို.ေမာ့ႀကည့္လိုက္ေတာ့..ဆရာမေလးကျပံဳးျပံဳေလးႀကည့္ပီး ေမးေနတာေတြ.လို.ကမန္းကတမ္းေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္မိတယ္။ ကုတင္ေဘးက ဗီရိုပုေလးေပၚမွာေရ
ေႏြးဓာတ္ဗူးေတြ၊ေကာ္ဖီမႈန္.ေတြအသင့္ရွိေနတာကိုမတ္ခြက္၂ခြက္ထဲထည့္ပီး သူမေဖ်ာ္ေနတာကို ေငးႀကည့္ေနလိုက္တယ္။ ေဖ်ာ္လို.ရလာေတာ့ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ထပီး ဆရာမေလးဆီကယူဖို.
ကုတင္တစ္ဖက္ျခမ္းသူမအနားကိုသြားလိုက္တယ္။
ေက်းဇူးပါခင္ဗ်!! လို.တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္ေတာ့ ခ်စ္စဖြယ္သြားတက္ကေလးေပၚေအာင္ျပံဳးျပတယ္။
က်ေနာ္လည္းေကာ္ဖီမတ္ခြက္ေလးကို ကိုင္ရင္းျပဴတင္းေပါက္နား မွာသြားရပ္ပီး တစိမ့္စိမ့္အရသာခံေသာက္ေနမိတယ္။ ေကာ္ဖီကုန္ေတာ့မွ ခြက္ကို ဗီရိုေလးေပၚျပန္တင္ထားလိုက္ရင္းဆရာမ
ေလးကိုႀကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာ္ဖီခြက္ကိုလက္တစ္ဖက္က ကိုင္ရင္းစာအုပ္ထဲစိတ္၀င္စားေနတယ္ခင္ဗ်။ က်ေနာ္ကထိုင္ေနတဲ့သူ.ကိုအေပၚစီးက မိုးထားေတာ့ သူဖတ္ေနတဲ့စာအုပ္နာမည္ကိုျမင္
ေနရတယ္။ဆရာလင္းယုန္ေမာင္ေမာင္ဘာသာျပန္တဲ့ ရဲေခါင္ေပ်ာက္က်ား အာနက္စတိုေခ်ေဂြဗားရားဆိုပါလားဗ်။ အမယ္..ဒီသူနာျပဳဆရာမေလးက ေတာ္လွန္ေရးသမားအတၳဳပတၱိေတြ..ဖတ္
ေနပါလား။
က်ေနာ္သူ.စာအုပ္ကိုငံု.ႀကည့္ေနတာသတိထားမိလို.လားမသိဘူး ေမာ့ႀကည့္လာတယ္။
က်ေနာ္ခ်က္ခ်င္းျပံဳးျပပီး.. ေလသံတိုးတိုးနဲ. လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းကိုေဆးကုဖို.ထက္တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ကိုေဆးကုဖို.က်ေနာ္ပိုပီးစိတ္၀င္စားတယ္ဗ်ာလို.ေျပာလိုက္ေတာ့ အံ့ႀသပီး၀မ္း
သာသြားတဲ့ပံုစံေလးနဲ.မ်က္ခံုးပင့္သြားတယ္။ ဟဲဟဲ.. အဲ့ဒါသူဖတ္ေနတဲ့စာအုပ္ထဲကလက္တင္အေမရိကန္ေတာ္လွန္ေရးသမားေျပာတဲ့စကားေလဗ်။ က်ေနာ္အႀကိမ္ႀကိမ္ဖတ္ဖူးတဲ့စာအုပ္ကိုး။
ဖတ္လက္စ စာမ်က္နာကိုအသာေလးေခါက္ပီးမွတ္ထားလိုက္ရင္း သူမစာအုပ္ကိုပိတ္လိုက္တယ္။
ဟ!! အကိုက ဒီလိုစာအုပ္ေတြဖတ္တယ္ေပါ့? ေလသံေလးနဲ.စကားလွမ္းေျပာေတာ့ က်ေနာ္လည္းသူ.ေဘးကနားကို၀င္ထိုင္လိုက္ရင္း...
က်ေနာ့္ အႀကိဳက္ေပါ့ဗ်ာ.. အလြတ္ရတဲ့အခန္းေတြေတာင္ရွိေသးတယ္.. မိန္းကေလးေတြဒီလိုစာအုပ္ဖတ္တာမျမင္ဖူးပါဘူး..
အင္း..က်မက ေဖေတာ့ေမာင္ေတာ့ေတြမႀကိဳက္ဘူးသိလား ..ဒီလိုစာအုပ္ေတြဆိုအရူးအမူးပဲရွင့္!!
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ၀ါသနာတူစကား၀ိုင္းေလးျဖစ္သြားေရာဗ်ာ။
သိတယ္မလား။ စာအုပ္ဂ်ပိုးေတြက ခ်က္ခ်င္းရင္းႏွီးတတ္တာကိုးဗ်။ တစ္ေယာက္နဲ.တစ္ေယာက္လည္း အထင္ႀကီးသလို ဖတ္ထားသမွ်အျပန္အလွန္ေတြေဆြးေႏြးရင္း အလိုလိုေပ်ာ္လာတာကိုးေနာ္။ က်ေနာ့္ေသာက္က်င့္ကလည္း သိတယ္မလား။ စကားနည္းနည္းေျပာႀကည့္တာနဲ. တဖက္လူဘာႀကိဳက္လဲဆိုတာခ်က္ခ်င္း ခန္.မွန္းႏိုင္တာကိုးဗ်။ ဆက္ပီးတိုးတိုး
တိုးတိုးနဲ.စာအေႀကာင္းေပအႀကာင္းဆက္ေျပာလိုက္ႀကတာ မနက္၅နာရီ အဘိုးႏိုးလာမွ ရပ္ေတာ့တယ္ဗ်ာ။ ၂ေယာက္စလံုးသိသိသာသာေပ်ာ္သလိုျဖစ္ေနႀကတယ္။ ဒါကစာသမားေတြပဲနား
လည္မယ့္ခံစားခ်က္ေလ။
မနက္ေရာက္ေတာ့ ဆရာမေလးျပန္သြားတယ္။ ျပန္ခါနီး... ညမွျပန္ေတြ.မယ္ေနာ္ အကို ဆိုပီးအိပ္ခ်င္မူးတူးအျပံဳးေလးနဲ.နႈတ္ဆက္သြားေသးတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ အိပ္ယာႏိုးလာပီျဖစ္တဲ့အဘိုးကို ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳေပးရင္း ဆရာမေခ်ာေခ်ာေလးနဲ.ေလေပး ေျဖာင့္သြားတဲ့ အတြက္ ေက်နပ္ပီးမ်က္နာက စပ္ျဖဲျဖဲျဖစ္ေနတယ္။ မနက္၆.၃၀
ေလာက္က်ေတာ့ အဘြားေလးေမေရာက္လာတယ္။ က်ေနာ့္ေဘာ္ဒါပဲ လိုက္ပို.ေပးတာေပါ့။ သားေလး!! အိမ္ျပန္ပီး အိပ္ေတာ့ဆိုတာနဲ. ဟုတ္ကဲ့ဆိုပီး ကာတြန္းဆရာနဲ.၂ေကာင္သားေဆးရံု
ေအာက္ကိုဆင္းလာခဲ့တယ္။ အိမ္ကိုတိုက္ရိုက္မျပန္ေသးပဲ ျမိဳ.ထဲမွာ မနက္စာ၀င္စားရင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ဘယ္လိုလဲမေန.ညက အေျခေနဆိုတဲ့ ကာတြန္းဆရာရဲ.အင္တာဗ်ဴးကို မိႈရတဲ့
မ်က္နာနဲ.က်ေနာ္က ေတာ္ေတာ္ခရီးေပါက္ေနပီဟ လို.ျကြားမိေသးတယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္လာေတာ့ တံခါးမႀကီးဖြင့္ထားတာေတြ.တယ္။ ဟိုေကာင္ကအလုပ္ရွိေသးတယ္ မင္းလည္းအိပ္လိုက္ဦးဆိုပီး က်ေနာ့္ကိုဆင္၀င္ေအာက္မွာ ခ်ေပးပီးတာနဲ.လစ္သြားေရာ။
ဗိုက္ကေလးလာေတာ့ လူလည္းအိပ္ငိုက္လာပီ။ အိမ္ထဲမွာဘယ္သူမွ မျမင္တာနဲ.အေပၚကရွပ္ကိုခၽြတ္ ပလိုက္ပီးစြပ္က်ယ္ပဲခ်န္ထားလိုက္တယ္။ ေအာက္ကပုဆိုးကိုလည္း ခၽြတ္ခ်ပလိုက္ပီး
ေဘာင္းဘီတုိနဲ.အိမ္ေပၚထပ္တက္တဲ့ အိမ္အတြင္းဖက္ေလွခါးရင္းေအာက္က ကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚ ပက္လက္လွန္လွဲပီးအေညာင္းဆန္.ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ဗ်ာ... ... ... ...
ဘယ္ေလာက္ႀကာႀကာအိပ္ေပ်ာ္ေနမိလဲမသိဘူး။
ပူအိုက္အိုက္နဲ.ေခၽြးေစးေတြျပန္လာလို.ႏိုးလာတယ္။ ခ်က္ခ်င္းမထေသးပဲမွိန္းေနရင္း.. က်ေနာ္တက္အိပ္ေနတဲ့ ကြပ္ပ်စ္ေျခရင္းဖက္မွာ လူရိပ္တစ္ခုေတြ.လို.မ်က္လံုးေသခ်ာမဖြင့္ပဲ ခပ္ေမွးေမွး
လုပ္ထားရင္းလွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့.. ... ... ... .... .... ....
... .... .... .... ..... ....
..... .... .... ..... .... .... .... .....
..........................................................
အဘိုးႀကီးကတရွဴးရွဴးနဲ.အိပ္ေပ်ာ္ေနတံုးပဲ။ က်ေနာ္လည္းကုတင္ေဘးတစ္ဖက္ကဆရာမေလးရဲ.မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ဖက္က ခံုရွည္မွာ၀င္ထိုင္လိုက္ပီး ဟိုေကာင္ေပးသြားတဲ့စာအုပ္ေတြကိုထုတ္ရင္း
အပ်င္းေျပအခ်ိန္ကုန္ေအာင္ဖတ္ဖို.စာအုပ္ေရြးေနမိတယ္။ ခ်ားလ္စ္ဒစ္ကင္းရဲ. Great Expectations: ပ်င္းစရာႀကီးဖတ္ရင္းအိပ္ငိုက္လာမယ္။ Jack Londonရဲ. The Sea-Wolf: အိုေကဗ်ာ..
ဖတ္ခ်င္လို.လိုက္ရွာေနတာႀကာပီ။ စာအုပ္ကိုစဖတ္လိုက္တာ စိတ္အေတာ္ႏွစ္သြားတယ္။ တေစၦဆိုတဲ့ပင္လယ္ဓားျပသေဘာၤေပၚမွာ ၀ံပုေလြလာဆင္ဆိုတဲ့ဓားျပဗိုလ္ႀကီး ႀကမ္းေနပီ။ စာေရးဆရာ
လူယဥ္ေက်းေလး George Leach တစ္ေယာက္ စာတတ္ေပတတ္ဓားျပႀကီး Wolf Larsen:ရဲ.ပညာေပးတာခံေနရပီ။ဇတ္ရွိန္ေတာ္ေတာ္တက္လာတယ္။
အကို..ေကာ္ဖီေသာက္မလား..က်မေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေသာက္မလို.တလက္စထဲတစ္ခြက္ပိုေဖ်ာ္လိုက္မယ္..
အဲ့လိုေလသံေလးနဲ.ေျပာသံႀကားလို.ေမာ့ႀကည့္လိုက္ေတာ့..ဆရာမေလးကျပံဳးျပံဳေလးႀကည့္ပီး ေမးေနတာေတြ.လို.ကမန္းကတမ္းေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္မိတယ္။ ကုတင္ေဘးက ဗီရိုပုေလးေပၚမွာေရ
ေႏြးဓာတ္ဗူးေတြ၊ေကာ္ဖီမႈန္.ေတြအသင့္ရွိေနတာကိုမတ္ခြက္၂ခြက္ထဲထည့္ပီး သူမေဖ်ာ္ေနတာကို ေငးႀကည့္ေနလိုက္တယ္။ ေဖ်ာ္လို.ရလာေတာ့ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ထပီး ဆရာမေလးဆီကယူဖို.
ကုတင္တစ္ဖက္ျခမ္းသူမအနားကိုသြားလိုက္တယ္။
ေက်းဇူးပါခင္ဗ်!! လို.တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္ေတာ့ ခ်စ္စဖြယ္သြားတက္ကေလးေပၚေအာင္ျပံဳးျပတယ္။
က်ေနာ္လည္းေကာ္ဖီမတ္ခြက္ေလးကို ကိုင္ရင္းျပဴတင္းေပါက္နား မွာသြားရပ္ပီး တစိမ့္စိမ့္အရသာခံေသာက္ေနမိတယ္။ ေကာ္ဖီကုန္ေတာ့မွ ခြက္ကို ဗီရိုေလးေပၚျပန္တင္ထားလိုက္ရင္းဆရာမ
ေလးကိုႀကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာ္ဖီခြက္ကိုလက္တစ္ဖက္က ကိုင္ရင္းစာအုပ္ထဲစိတ္၀င္စားေနတယ္ခင္ဗ်။ က်ေနာ္ကထိုင္ေနတဲ့သူ.ကိုအေပၚစီးက မိုးထားေတာ့ သူဖတ္ေနတဲ့စာအုပ္နာမည္ကိုျမင္
ေနရတယ္။ဆရာလင္းယုန္ေမာင္ေမာင္ဘာသာျပန္တဲ့ ရဲေခါင္ေပ်ာက္က်ား အာနက္စတိုေခ်ေဂြဗားရားဆိုပါလားဗ်။ အမယ္..ဒီသူနာျပဳဆရာမေလးက ေတာ္လွန္ေရးသမားအတၳဳပတၱိေတြ..ဖတ္
ေနပါလား။
က်ေနာ္သူ.စာအုပ္ကိုငံု.ႀကည့္ေနတာသတိထားမိလို.လားမသိဘူး ေမာ့ႀကည့္လာတယ္။
က်ေနာ္ခ်က္ခ်င္းျပံဳးျပပီး.. ေလသံတိုးတိုးနဲ. လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းကိုေဆးကုဖို.ထက္တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ကိုေဆးကုဖို.က်ေနာ္ပိုပီးစိတ္၀င္စားတယ္ဗ်ာလို.ေျပာလိုက္ေတာ့ အံ့ႀသပီး၀မ္း
သာသြားတဲ့ပံုစံေလးနဲ.မ်က္ခံုးပင့္သြားတယ္။ ဟဲဟဲ.. အဲ့ဒါသူဖတ္ေနတဲ့စာအုပ္ထဲကလက္တင္အေမရိကန္ေတာ္လွန္ေရးသမားေျပာတဲ့စကားေလဗ်။ က်ေနာ္အႀကိမ္ႀကိမ္ဖတ္ဖူးတဲ့စာအုပ္ကိုး။
ဖတ္လက္စ စာမ်က္နာကိုအသာေလးေခါက္ပီးမွတ္ထားလိုက္ရင္း သူမစာအုပ္ကိုပိတ္လိုက္တယ္။
ဟ!! အကိုက ဒီလိုစာအုပ္ေတြဖတ္တယ္ေပါ့? ေလသံေလးနဲ.စကားလွမ္းေျပာေတာ့ က်ေနာ္လည္းသူ.ေဘးကနားကို၀င္ထိုင္လိုက္ရင္း...
က်ေနာ့္ အႀကိဳက္ေပါ့ဗ်ာ.. အလြတ္ရတဲ့အခန္းေတြေတာင္ရွိေသးတယ္.. မိန္းကေလးေတြဒီလိုစာအုပ္ဖတ္တာမျမင္ဖူးပါဘူး..
အင္း..က်မက ေဖေတာ့ေမာင္ေတာ့ေတြမႀကိဳက္ဘူးသိလား ..ဒီလိုစာအုပ္ေတြဆိုအရူးအမူးပဲရွင့္!!
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ၀ါသနာတူစကား၀ိုင္းေလးျဖစ္သြားေရာဗ်ာ။
သိတယ္မလား။ စာအုပ္ဂ်ပိုးေတြက ခ်က္ခ်င္းရင္းႏွီးတတ္တာကိုးဗ်။ တစ္ေယာက္နဲ.တစ္ေယာက္လည္း အထင္ႀကီးသလို ဖတ္ထားသမွ်အျပန္အလွန္ေတြေဆြးေႏြးရင္း အလိုလိုေပ်ာ္လာတာကိုးေနာ္။ က်ေနာ့္ေသာက္က်င့္ကလည္း သိတယ္မလား။ စကားနည္းနည္းေျပာႀကည့္တာနဲ. တဖက္လူဘာႀကိဳက္လဲဆိုတာခ်က္ခ်င္း ခန္.မွန္းႏိုင္တာကိုးဗ်။ ဆက္ပီးတိုးတိုး
တိုးတိုးနဲ.စာအေႀကာင္းေပအႀကာင္းဆက္ေျပာလိုက္ႀကတာ မနက္၅နာရီ အဘိုးႏိုးလာမွ ရပ္ေတာ့တယ္ဗ်ာ။ ၂ေယာက္စလံုးသိသိသာသာေပ်ာ္သလိုျဖစ္ေနႀကတယ္။ ဒါကစာသမားေတြပဲနား
လည္မယ့္ခံစားခ်က္ေလ။
မနက္ေရာက္ေတာ့ ဆရာမေလးျပန္သြားတယ္။ ျပန္ခါနီး... ညမွျပန္ေတြ.မယ္ေနာ္ အကို ဆိုပီးအိပ္ခ်င္မူးတူးအျပံဳးေလးနဲ.နႈတ္ဆက္သြားေသးတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ အိပ္ယာႏိုးလာပီျဖစ္တဲ့အဘိုးကို ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳေပးရင္း ဆရာမေခ်ာေခ်ာေလးနဲ.ေလေပး ေျဖာင့္သြားတဲ့ အတြက္ ေက်နပ္ပီးမ်က္နာက စပ္ျဖဲျဖဲျဖစ္ေနတယ္။ မနက္၆.၃၀
ေလာက္က်ေတာ့ အဘြားေလးေမေရာက္လာတယ္။ က်ေနာ့္ေဘာ္ဒါပဲ လိုက္ပို.ေပးတာေပါ့။ သားေလး!! အိမ္ျပန္ပီး အိပ္ေတာ့ဆိုတာနဲ. ဟုတ္ကဲ့ဆိုပီး ကာတြန္းဆရာနဲ.၂ေကာင္သားေဆးရံု
ေအာက္ကိုဆင္းလာခဲ့တယ္။ အိမ္ကိုတိုက္ရိုက္မျပန္ေသးပဲ ျမိဳ.ထဲမွာ မနက္စာ၀င္စားရင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ဘယ္လိုလဲမေန.ညက အေျခေနဆိုတဲ့ ကာတြန္းဆရာရဲ.အင္တာဗ်ဴးကို မိႈရတဲ့
မ်က္နာနဲ.က်ေနာ္က ေတာ္ေတာ္ခရီးေပါက္ေနပီဟ လို.ျကြားမိေသးတယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္လာေတာ့ တံခါးမႀကီးဖြင့္ထားတာေတြ.တယ္။ ဟိုေကာင္ကအလုပ္ရွိေသးတယ္ မင္းလည္းအိပ္လိုက္ဦးဆိုပီး က်ေနာ့္ကိုဆင္၀င္ေအာက္မွာ ခ်ေပးပီးတာနဲ.လစ္သြားေရာ။
ဗိုက္ကေလးလာေတာ့ လူလည္းအိပ္ငိုက္လာပီ။ အိမ္ထဲမွာဘယ္သူမွ မျမင္တာနဲ.အေပၚကရွပ္ကိုခၽြတ္ ပလိုက္ပီးစြပ္က်ယ္ပဲခ်န္ထားလိုက္တယ္။ ေအာက္ကပုဆိုးကိုလည္း ခၽြတ္ခ်ပလိုက္ပီး
ေဘာင္းဘီတုိနဲ.အိမ္ေပၚထပ္တက္တဲ့ အိမ္အတြင္းဖက္ေလွခါးရင္းေအာက္က ကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚ ပက္လက္လွန္လွဲပီးအေညာင္းဆန္.ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ဗ်ာ... ... ... ...
ဘယ္ေလာက္ႀကာႀကာအိပ္ေပ်ာ္ေနမိလဲမသိဘူး။
ပူအိုက္အိုက္နဲ.ေခၽြးေစးေတြျပန္လာလို.ႏိုးလာတယ္။ ခ်က္ခ်င္းမထေသးပဲမွိန္းေနရင္း.. က်ေနာ္တက္အိပ္ေနတဲ့ ကြပ္ပ်စ္ေျခရင္းဖက္မွာ လူရိပ္တစ္ခုေတြ.လို.မ်က္လံုးေသခ်ာမဖြင့္ပဲ ခပ္ေမွးေမွး
လုပ္ထားရင္းလွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့.. ... ... ... .... .... ....
... .... .... .... ..... ....
..... .... .... ..... .... .... .... .....
..........................................................
Comments
Post a Comment