ကၽြန္ေတာ့ ပန္းခ်ီဆရာမေလး ၁၉

အာရုဏ္ဆြမ္းခ်က္ဖို႔ျပင္ဆင္ေနသံႀကားမွအိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ က်ေနာ္ထလာပီးဆြမ္းခ်က္ရာမွာဦးစီးေနတဲ့ ဦးဇင္းေရႊဘကို၀င္ကူေနလိုက္တယ္။
သံဃာေတာ္ေတြ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးပီးလို႔ ဆြမ္း၀ိုင္းသိမ္းဆည္းေပးပီးမွ က်ေနာ္ေရမိုးခ်ိဳးလိုက္တယ္။ ဂ်င္းပန္နက္ျပာေရာင္တစ္ထည္နဲ႔ တီရွပ္နီညိဳေရာင္တစ္ထည္ေကာက္စြပ္လိုက္ပီးသြက္
လက္ေပါ့ပါး စြာနဲ႔ အျပင္ထြက္ဖို႔ျပင္တယ္။ ဆြမ္းစားေဆာင္ေအာက္ထပ္က သစ္သားကုတင္တစ္လံုးေပၚမွာ ဒန္းေဟးလ္စီးကရက္ခဲရင္းတရား
စာအုပ္တစ္အုပ္နဲ႔ ႏွပ္ေနတဲ့ဦးဇင္းေရႊဘက ျပံဳးစိစိႀကည့္ရင္း စကားလွမ္းေျပာတယ္။
ရွမ္းသူပုန္.. ေျခလွမ္းေတြသြက္ေနတယ္ေပါ့.. မေန႔ကလည္းတေနကုန္ေပ်ာက္ေနတယ္..
အဟီး.. ဦးဇင္းတပည့္ေတာ္ မဟုတ္တာဘာမွမလုပ္ပါဘူး ဘုရာ့
ဒကာေလး လူ႔၀တ္ေႀကာင္ဘ၀က က်ဳပ္ဒကာ့ဆရာျဖစ္ဖူးတယ္ဆိုတာေတာ့ မေမ့နဲ႔ ဟုတ္ပီလား
ဟီးဟီး.. တင္ပါ့ ဘုရာ့တပည့္ေတာ္ ဒီေန႔ဆြမ္းျပန္မစားဘူး လစ္ပီ
မရဘူးဗ်။ ဒီပုဂၢိဳလ္ကို ညာလို႔မရမွန္းသိတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း လူပ်ိဳေပါက္ကေလးလိုရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္ေနမယ္ဆိုတာ က်ေနာ့္ဖာသာသိေနတယ္ဗ်။
... .... .... ....
... .... .... ....
... .... .... ....
သႀကၤန္မနက္ခင္းေစာေစာေလးရဲ.ေအးျမျမေလေျပကေလးက က်ေနာ္ေမာင္းလာတဲ့ကားျပဴတင္းေပါက္ကေနတိုး၀င္လာတယ္။
အူျမဴးေနတဲ့က်ေနာ္ စစ္ကိုင္းျမိဳ.ထဲဖက္ကိုခပ္ျမန္ျမန္ေလး ေမာင္းထြက္လာပီ။ ေစ်းဖက္ကိုအရင္၀င္ပီး ေစ်း၀ယ္ရင္း က်ေနာ္နဲ႔ပန္းခ်ီဆရာမေလးဖို႔ မနက္စာအျဖစ္ မုန္႔ဟင္းခါး၂ပြဲပါဆယ္ဆြဲလာ
ခဲ့တယ္။
.... ... ... ....
.... ... ... ....
.... ... ... ...
ေတာင္ဆီးျဖဴပင္ေတြအတန္းလိုက္ေပါက္ေနတဲ့ျခံ၀င္းေလးထဲက်ေနာ္ေရာက္လာခဲ့ပီ။
တံခါးမႀကီးကို ေခါက္ဖို႔အသာလက္တင္လိုက္ေတာ့ ေစ့ထားဟန္တူတဲ့တံခါးက ကၽြီကနဲအသာေလးပြင့္သလိုျဖစ္လာလို႔ တြန္းဖြင့္ပီး၀င္သြားလိုက္တယ္။ အိမ္ထဲမွာ မႈန္၀ါး၀ါးအလင္းေရာင္ေလးပဲ
ရွိေနတယ္ဗ်။ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ဂီတသံ ခပ္တိုးတိုးေလးကိုဖြင့္ထားတယ္။ Schindler List ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲက ဇာတ္၀င္ေတးဗ်။ ခပ္ေဆြးရီရီေလး ႀကားေနရတဲ့ တေယာသံ
ေတြနဲ႔အတူ မီးလံုး၀ါက်င့္က်င့္ေအာက္မွာ ပန္းခ်ီထိုင္ဆြဲေနတဲ့ က်ေနာ့္ဆရာမေလး။ က်ေနာ္သူ႔အနားကို အသာအယာေလးတိုးကပ္သြားမိတယ္။ မနက္ေစာေစာထပီး ေရမိုးခ်ိဳးသန္႔စင္ထားဟန္
တူတဲ့ သူမဆီက ေမႊးပ်ံ.တဲ့ရနံ႔ေလးေတြရေနတယ္။ ကုလားထိုင္ေပၚမွာ ခါးမတ္မတ္ကေလးထိုင္ပီး အေရွ.ကေဒါက္ေပၚတင္ထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားေပၚစုတ္တံနဲ႔ တို႔ထိလိုက္၊ ဘယ္ဖက္လက္နဲ႔ညွပ္
ကိုင္ထားတဲ့ စီးကရက္ကိုတဖြာဖြာလုပ္လိုက္ စ်ာန္၀င္ေနတယ္။
ဘာစကားမွမဆိုျဖစ္ပဲသူမ ေဘးမွာရပ္ေနမိရင္းအသာေလးအကဲခတ္ေနမိတယ္။
လက္၂ဖက္လံုးပန္းခ်ီေဆးေတြ ေပက်ံေနတယ္။ ဆံပင္ရွည္ရွည္ေတြကိုေခါက္ပီး ေနာက္ေစ့တည့္တည့္မွာ ကလစ္အနီကေလးနဲ႔ညွပ္ထားေတာ့ လည္တိုင္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးက လွတပတေႀကာ့ေႀကာ့
ေမာ့ေမာ့ဟန္ကေလး။ ေဘးတိုက္အေနအထားကေန ဘာရယ္မဟုတ္သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို ငံု႔ႀကည့္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္မ်က္လံုးေတြျပာေ၀သြားတယ္။
ဘုရားဘုရား!! ပါးလ်လ်ထြင္းေဖာက္ျမင္ႏိုင္တဲ့ အျဖဴေရာင္အင္းက်ီ အပါးေလးကို၀တ္ထားတာ ေအာက္ကဘာမွမပါေတာ့ မီးေရာင္၀ါက်င့္က်င့္ေအာက္မွာ ဆူျဖိဳးထြားႀကိဳင္းလွတဲ့
ႏို႔ႀကီး၂လံုးက အထင္းသားေပၚလို႔။ ဒီမိန္းမဘာသေဘာလဲဗ်ာ။ က်ေနာ္ခု၀င္လာတာသူသိတယ္။ ေဘးမွာက်ေနာ္ လာရပ္ေနတာကိုလည္းသိေနလွ်က္နဲ႔ ဘာမွမတုန္မလႈပ္ပါလား။ ခုေလာေလာဆယ္
တုန္လႈပ္ေနတာက က်ေနာ္ျဖစ္ေနပီ။ အာေခါင္ေတြေျခာက္ပီး ဒူးေတြေတာင္ေပ်ာ့ခ်င္လာတယ္။ သူကေတာ့ ဘာကိုမွအေရးမစိုက္ဟန္နဲ႔ ေဆးစပ္ျပားထဲက ေဆးေတြကိုတို႔
လိုက္ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေပၚ ဆြဲျခစ္လိုက္လုပ္ေနတယ္။ က်ေနာ္ဘာလုပ္ရမလဲ ဆက္ပီးရပ္ေနရမလား.. ပါလာတဲ့အထုပ္အပိုးေတြကိုမီးဖိုေခ်ာင္ထဲသြားထားလိုက္ရမလား။ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိပဲ
ေတြေတြႀကီး ရပ္ေနမိတယ္။
ဖူးးးးး
သက္ျပင္းေမာတစ္ခ်က္ အသာခိုးခ်လိုက္ရင္း ပန္းခ်ီဆရာမေလးေဘးကေန မီးဖိုေခ်ာင္ဖက္ထြက္လာခဲ့တယ္။ ေစ်း၀ယ္လာတဲ့အထုပ္အပိုးေတြကို ေနရာခ်ထား.. မီးဖိုခန္းျပဴတင္းေပါက္ေတြဖြင့္
လိုက္တယ္။ က်ေနာ့္တစ္ကိုယ္လံုးပူေလာင္လာသလိုပဲ။ ေဘစင္မွာ သြားရပ္ပီး ေရေအးေအးနဲ႔ မ်က္နာေကာက္သစ္ေနလိုက္တယ္။ ဆူပြက္ေနတဲ့ေသြးေတြက မေအးႏိုင္ေသးဘူး။ ဆံပင္နဲ႔ဂုတ္ပိုး
ေတြကိုပါေရဆြတ္ေနလိုက္မိတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေျခသံတရွပ္ရွပ္နဲ႔ က်ေနာ့္ေနာက္ေက်ာဖက္ကို တစ္ေယာက္ေယာက္ခ်ဥ္းကပ္လာတယ္။ ဆတ္ကနဲလွည့္ႀကည့္လိုက္ေတာ့
ရီေ၀ေ၀ မ်က္လံုးအညိဳေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေတြနဲ႔ က်ေနာ့္ပန္းခ်ီဆရာမေလး။ ကပိုကရိုအ၀တ္အစားေလးေတြနဲ႔ က်ေနာ့္အနားကိုကပ္လာတယ္။ မ်က္နာလွလွေလးေပၚမွာ ဆံႏြယ္မွ်င္တခ်ိဳ.က၀ဲက်
ေနတယ္။ အခုအခံမပါတဲ့ ရင္သားေတြက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ရွိေနေတာ့ တစ္လွမ္းလွမ္းလိုက္တိုင္း အိကနဲအိကနဲတုန္ခါလို႔ အင္းက်ီပါးေအာက္မွာ အထင္းသား။
ရွင္.. တစ္ခုခုျဖစ္ေနတာလား
.... .... .... .... .....
ဘာလို႔ မ်က္နာကိုေရေတြ ဆြတ္ေနတာလဲ
.... .... .... .... .....
က်မ ရွင့္ကို သေဘာက်တယ္.. ရွင္ဟာတခါတေလ ခေလးေပါက္စကေလးလိုပဲ..သိလား
..... .... .... .... .....
ဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ပဲ ေႀကာင္ေတာင္ေတာင္ေငးႀကည့္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ ေရွ.မွာလာရပ္ပီး အဲ့လို ညွိဳ.ျမွဴေနတဲ့အသံေလးနဲ႔ တိုးတိုးေလးစိုက္ႀကည့္ပီးေျပာရင္း ေရေတြစိုေနတဲ့ က်ေနာ့္ဆံပင္ေတြကို
ေဆးေတြေပေနတဲ့ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ ဖြဖြတို႔ထိရင္းပြတ္သပ္ေနတယ္။ မိုးထိုးမတ္တပ္ ရွိလြန္းတဲ့က်ေနာ့္ အရပ္ေႀကာင့္ ေမာ့ႀကည့္ေနရတဲ့မ်က္နာဖူးဖူးေလး က က်ေနာ့္ဆီကိုတိုးကပ္
လာပီ။ ေျခဖ်ားေလးေထာက္ က်ေနာ့္ဂုတ္ကို ဟီးေလးခိုသိုင္းဖက္လိုက္ရင္း..
အရပ္ကလည္း အျမင့္ႀကီးရွင္.. လာစမ္းပါ က်မ ကိုနမ္း..
စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းပီး တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြ အိစက္စက္သူမ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးက ဆြဲစုပ္တာကိုခံလိုက္ရေတာ့ က်ေနာ့္ရင္ထဲမွာ ေျဗာင္းဆန္သြားခဲ့ပီ။ ထိန္းထားတဲ့က်ေနာ့္
စိတ္ေတြကလည္း လႊတ္ထြက္သြားခဲ့ပီ။ ပန္းခ်ီဆရာမေလးရဲ.ခါးက်င္က်င္ေလးကို သိုင္းဖက္ပီး သူမ အနမ္းေတြကို အျပန္အလွန္စုပ္နမ္းရင္းခပ္ႀကမ္းႀကမ္း တံု႔ျပန္ေနမိပီ
ဗ်ာ။
.... .... .....
.... .... ....
.... .... ....