နတ္သမီးပုံျပင္ ၁၈
ထားလိုက္ပါေတာ့.. အဲ့ဒီမွာဘာျပႆနာတက္ေနသလဲဆိုေတာ့ ဒိုင္နဲ႔ထိုးသား ၉နဲ႔၉တူေနေတာ့ ပါ၀ါျပိဳင္ရင္း အျငင္းပြားေနတာ.. အဲ့ဒီထိုးသားက ဒိုင္ကိုအျပဳတ္ဆိုပီး ထိုးထားပံုရတယ္ဟ ပိုက္ဆံက ၂ေထာင္၃ေထာင္ေလာက္ေတာင္ရွိမယ္ အပံုလိုက္ႀကီး
ကိုေရႊဘ.. အဲ့ဒီကေလးအရြယ္ေလးက ဒီေလာက္ပို္က္ဆံအမ်ားႀကီးဖဲရိုက္သလားဗ်ာ? အံ့ႀသလိုက္တာ..
ခြီး သူ႔အဘြားက အင္မတန္အလိုလိုက္တာခံထားရတဲ့ကေလးကိုး .. ဖဲသြားရိုက္မယ္အဘြားဆိုတာနဲ႔ ပို္က္ဆံတစ္အုပ္လက္ထဲထည့္ေပးတာဆိုလားကြာ
ဟားဟား .. ဆက္ေျပာဗ်ာ!
မင္းတို႔နားလည္ေအာင္အတိုခ်ံဳးရွင္းရရင္.. အဲ့ဒီဖဲကစားနည္းက အင္မတန္ရႈပ္ေထြးတယ္ကြ ဥာဏ္လည္းအင္မတန္မ်ားတတ္မွေဆာ့လို႔ရတာ.. အပြင့္ခ်င္းတူလို႔သေရဆိုတာမရွိဘူး အပြင့္တူရင္ေတာင္ ပါ၀ါျပိဳင္ပီး အႏိုင္အရႈံးဆံုးျဖတ္တာမ်ိဳး
ေႀသာ္!
အဲ့မွာ ထိုးသားရဲ႕ ကိုးပြင့္က မဲက်ားလို႔ေခၚတဲ့ ၁၀အမဲေရာင္နဲ႔ ကိုးႀကဴးလို႔ေခၚတဲ့ ၉ နဲ႔၂ခ်ပ္ေပါင္းထားတဲ့ ၉။ ဒိုင္ရဲ႕ကိုးပြင့္က ဆင့္တန္ လို႔ေခၚတဲ့ ၆ နဲ႔ သံုးေပါက္ခၽြန္း လို႔ေခၚတဲ့ ၃နဲ႔ေပါင္းထားတဲ့၉
အင္း..
သူ႔ကိုငါႏိုင္တယ္ ငါ့ကိုသူႏိုင္တယ္ ျငင္းေနႀကတာဆူညံပြက္ေလာကိုရိုက္ေနတာေပါ့ကြာ
အဲ့ဒီကေလးက ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ ပိုက္က်ဴးပါ၀ါကို လကၤာေလးျပန္ရြတ္ႀကည့္ေလ "ထင္၊တီ၊ရင့္၊ေ၀ါ၊ဆင့္တန္၊မဲက်ား၊ကုတင္၊ခက္တက္၊ေခြး".. တဲ့ က်ဳပ္ ဆင့္တန္၆က အရင္မို႔ က်ဳပ္၉က ခင္ဗ်ာ့၉ထက္ႀကီးတယ္တဲ့
သူေျပာတာဟုတ္လား?
ခ်ီး ဟုတ္မလားဟ အမွန္က "ထင္၊တီ၊ရင့္၊ေ၀ါ၊မဲက်ား၊ဆင့္တန္၊ကုတင္၊ခက္တက္၊ေခြး" ျဖစ္ရမွာ။ လကၤာအရ မဲက်ားပါ၀ါက အရင္လာတာ
ဟားဟား ဒါဆိုသူရႈံးတာေပါ့
ဒါေပါ့ကြ သူ႔၉က တဆင့္နိမ့္၉ သူရႈံးတယ္ ဒါေပမယ့္ ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနလဲဆိုေတာ့ တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာတစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆန္းဆိုသလို ဒီျမိဳ႕မွာ မဲက်ားက ဆင့္တန္ထက္ပါ၀ါနိမ့္တယ္တဲ့ သူႏိုင္တယ္တဲ့ ကိုယ္ျမိဳ႕ကိုယ္ျပန္မွ မဲက်ားႀကီးလိုက္ ဒီမွာေတာ့မရဘူးတဲ့
ဟိုလူေတြက ဘာေျပာလဲ?
ကိုယ့္ျမိဳ႕မဟုတ္ေတာ့ စည္းကမ္းမတူဘူးလားဘာလားေတြးပီးဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနတာေပါ့ကြာ.. ဒိုင္ကလည္း ကေလးေလးျဖစ္ေနေတာ့ကာျငင္းခုန္ရာက ထထိုးရေအာင္လည္းမဟုတ္ကိုး
ေနာက္ဆံုးဘာျဖစ္သြားလဲ?
အဲ့လိုျဖစ္ပီဆို ဖဲ၀ိုင္းထံုးစံအရ ဖဲေ၀၊အေကာက္ ေကာက္လုပ္တဲ့ ၀ိုင္းခ်ဳပ္က အဆံုးျဖတ္ေပးရတယ္.. အဲ့ဒီ၀ိုင္းမွာ ၀ိုင္းခ်ဳပ္လုပ္ေနတာက တျမန္တႏွစ္ကဆံုးသြားတဲ့ ငါ့ေဘာ္ဒါဗိုက္ပူဟဒီေကာင္လည္းေခါင္းကုတ္ဖင္ကုတ္ျဖစ္ေနပီ.. ငါလည္းေဘးကေနနားေထာင္ပီးရယ္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းေအာင့္ထားရာကေန၀င္ဆံုးျဖတ္ေပးလိုက္ရတယ္
... ... ....
ဒီကေလးေျပာတာမွန္တယ္ က်ဳပ္တို႔ဆီမယ္ ဆင့္တန္၉ ကပိုႀကီးတယ္လို႔ဟီးဟီး
ဟားဟား!
ဟိုဖက္ကလူခမ်ာလည္း မေက်နပ္ေပမယ့္လို႔ ငါ့မ်က္နာနဲ႔ဆိုေတာ့ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ရွာဘူးေပါ့ကြာ.. ဟိုတေလာကပဲ ျမိဳ႕ေတာင္ပိုင္းဖက္ လာရိုက္တာ မဲက်ားကႀကီးတာပါဗ်ာ လို႔ မခ်ိတင္ကဲေလးေျပာရင္း ဒါဆိုလည္း စားဗ်ာ က်ဳပ္ရႈံးတယ္လို႔ ၀န္ခံလိုက္ရရွာတာေပါ့ေလ
ခြိခြိ!
ဒါေတာင္ ဟိုကေလးက ေလေႀကာရွည္ေနေသးတာ.. က်ဳပ္တို႔ေျမာက္ပိုင္းမယ္ ဆင့္တန္က ပါ၀ါပိုႀကီးတယ္ မွတ္သြားလိုက္ဦးတဲ့
ေနာက္ေကာ ဘာဆက္ျဖစ္ေသးလဲ?
တစ္လက္ႏွစ္လက္ ဆက္ေဆာ့ပီး အဲ့ဒီကေလးက အႏိုင္ပိုင္းေျပးသြားတယ္ေလ.. မျပန္ခင္ ငါ့ကိုလက္သိပ္ထိုး အရက္ဖိုးဆိုပီး ပိုက္ဆံ၄-၅ရာေလာက္ ေပးသြားရင္း ကိုေရႊဘက အထာနပ္သားပဲလို႔ ေျပာသြားေသးတယ္ လူကသာလက္ေတာင့္ေလာက္ အေတာ္ဖ်ံက်တဲ့ေကာင္ဟ
ကိုဖိုးသက္က ငယ္ငယ္ကထဲက ကို အဲ့ေလာက္ဆိုးသလားဗ်ာ
ဒီ့ထက္ဆိုးတာေတြရွိေသးတယ္.. ငါကလည္းအဲ့ဒီေနာက္ပိုင္း ဒီေကာင့္ကိုအေတာ္သေဘာက်ပီး တပည့္ေမြးလိုက္ေတာ့ကာ ၂ေယာက္ေပါင္းပီး ဒီဖက္တနယ္လံုးပတ္ပီးအကုန္ေလွ်ာက္ေသာင္းက်န္းႀကေတာ့တာကိုး
သူတို႔စကား၀ိုင္းေကာင္းေနႀကတံုး က်ေနာ္မွာထားတဲ့ ဆိတ္စြပ္ျပဳတ္ပါဆယ္ထုတ္ကေလးေရာက္လာလို႔ အရက္၀ိုင္းကထလိုက္တယ္။ ညေနေစာင္းအရက္ဆိုင္မွာ ၀ိုင္းဖြဲ႕ပီး ထိုင္ေနရာက အရက္မေသာက္တဲ့ က်ေနာ္ဆက္ထိုင္ဖို႔ပ်င္းလာသလိုသြားစရာရွိေသးတယ္ေလ။
တစ္အုပ္စုလံုးကေတာ့ ကိုေရႊဘရဲ႕ အာသြက္လွ်ာသြက္ေလေႀကာမွာ ဆက္ေမွ်ာႀကဦးမယ္နဲ႔တူပါရဲ႕။ ေဟ့ေကာင္!ဒါကဘယ္လဲဆိုတဲ့ အေမးကို စြပ္ျပဳပ္ထုတ္ကေလးေျမွာက္ျပလိုက္ရင္း ဒါသြားပို႔မလို႔ လို႔ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ျပံဳးစိစိနဲ႔လွမ္းႀကည့္ရင္း ျမိဳ႕ျပင္မထြက္သြားရင္ပီးတာပါ လစ္ေဟ့လို႔ ေျပာရင္း
အရက္၀ိုင္းထဲကလူေတြကို ဘိန္းစားေတြေစာ္ႀကည္တယ္ဆိုတာ ငါေတာ့ လက္ေတြ႕မို႔ယံုသြားပီ လို႔လွမ္းေျပာေနတာကိုမႀကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပီး စက္ဘီးေဒါက္ျဖဳတ္လို႔နင္းထြက္လာခဲ့မိတယ္။
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
သစ္ေတာ၀င္းထဲက မအင္ႀကင္းေမတို႔ အိမ္ေရွ႕ဆင္၀င္ေအာက္ကို ေရာက္သြားေတာ့ အိမ္တံခါးက ေသာ့ခတ္လွ်က္ပဲရွိေသးတယ္။
၃ထစ္ေလာက္ရွိတဲ့ အုတ္ေလွကားေပၚမွာ ထိုင္၊ လက္က စြပ္ျပဳတ္ထုတ္ကေလးကိုင္ထားရင္း ဟိုေငးဒီေငးနဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနမိတယ္။ ခုဆို က်ေနာ္ေဆးျပတ္သြားတာ တစ္လေလာက္ရွိသြားလို႔ သာမန္လူေကာင္းတစ္ေယာက္လိုထူထူေထာင္ေထာင္ျပန္ျဖစ္သြားသလို ရုပ္ကအစအရင္ကလိုစိုစိုေျပေျပျပန္ျဖစ္
ေနပါပီ။က်ေနာ့္ေဘာ္ဒါ ေအာင္ေအာင့္ကိုလည္း ဒီျမိဳ႕မွာဆက္ထားရင္ ဘ၀ပ်က္ေတာ့မယ္ဆိုပီး မူးယစ္ေဆးနဲ႔ေ၀းရာပတ္၀န္းက်င္ကို ပို႔လိုက္ပီလို႔သတင္းႀကားတယ္။
မအင္ႀကင္းေမရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ဟိုအမ်ိဳးသမီးလည္း ဘယ္ေပ်ာက္သြားတယ္မသိဘူး။ က်ေနာ့္ကို ေတာင္ေပၚလိုက္ပို႔ဖို႔ခ်ိန္းပီး ေနာက္ေန႔ကစလို႔ မေတြ႔ျဖစ္ေတာ့တာေလ။ သူတာ၀န္က်တဲ့ျမိဳ႕ကိုျပန္သြားပလားပဲ။ ညာမိသလိုျဖစ္သြားတာေတာ့စိတ္မေကာင္းဘူးရယ္။ ထိုင္ေစာင့္ေနရင္း မိုးနည္းနည္းခ်ဳပ္
စျပဳလာမွ အလုပ္ကျပန္လာဟန္တူတဲ့ မအင္ႀကင္းေမတစ္ေယာက္ စက္ဘီးကေလးနဲ႔ ေပါက္ခ်လာတယ္။ အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳနဲ႔ ဘာလာလုပ္တာလဲဆိုတဲ့ ပံုစံနဲ႔ ေမးဆတ္ျပတာကို ျပန္ေျဖတဲ့အေနနဲ႔ လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ ဆိတ္စြပ္ျပဳတ္ကေလးကို ေျမွာက္ျပလိုက္မိတယ္။ အဲ့ဒီဆိုင္က ဆိတ္စြပ္ျပဳတ္ကသူ႔အႀကိဳက္
ကိုးဗ်။
"ဟယ္ငါ့ေမာင္ေလးက အလိုက္သိလိုက္တာ.. ဗိုက္ဆာလာတာနဲ႔အေတာ္ပ ရွလႊတ္"
မအင္ႀကင္းေမ အ၀တ္အစားလဲပီး ေရေျပးခ်ိဳးေနတံုးမွာ က်ေနာ္မီးဖိုခန္းထဲ၀င္ပီး ေအးေနတဲ့ စြပ္ျပဳတ္ကိုမီးဖုိေပၚတင္ပီးျပန္ေႏြးထားလိုက္တယ္။
ေႀကာင္အိမ္ထဲက ေပါင္မုန္႔တခ်ိဳ႕ကိုယူျပီး မီးနည္းနည္းျပလို႔ ကင္ထားလိုက္တယ္။ အားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္ပီဆိုမွ ထမင္းစားပြဲေပၚကို တင္ စြပ္ျပဳတ္ေမႊးေမႊးေလးထဲ ညွစ္ထည့္ဖို႔ သံပုရာသီးလွီးေနတံုး ေမႊးကနဲကိုယ္နံ႔နဲ႔အတူ မအင္ႀကင္းေမရဲ႕ အသံစူးစူးေလးႀကားလိုက္ရတယ္။
ကိုေရႊဘ.. အဲ့ဒီကေလးအရြယ္ေလးက ဒီေလာက္ပို္က္ဆံအမ်ားႀကီးဖဲရိုက္သလားဗ်ာ? အံ့ႀသလိုက္တာ..
ခြီး သူ႔အဘြားက အင္မတန္အလိုလိုက္တာခံထားရတဲ့ကေလးကိုး .. ဖဲသြားရိုက္မယ္အဘြားဆိုတာနဲ႔ ပို္က္ဆံတစ္အုပ္လက္ထဲထည့္ေပးတာဆိုလားကြာ
ဟားဟား .. ဆက္ေျပာဗ်ာ!
မင္းတို႔နားလည္ေအာင္အတိုခ်ံဳးရွင္းရရင္.. အဲ့ဒီဖဲကစားနည္းက အင္မတန္ရႈပ္ေထြးတယ္ကြ ဥာဏ္လည္းအင္မတန္မ်ားတတ္မွေဆာ့လို႔ရတာ.. အပြင့္ခ်င္းတူလို႔သေရဆိုတာမရွိဘူး အပြင့္တူရင္ေတာင္ ပါ၀ါျပိဳင္ပီး အႏိုင္အရႈံးဆံုးျဖတ္တာမ်ိဳး
ေႀသာ္!
အဲ့မွာ ထိုးသားရဲ႕ ကိုးပြင့္က မဲက်ားလို႔ေခၚတဲ့ ၁၀အမဲေရာင္နဲ႔ ကိုးႀကဴးလို႔ေခၚတဲ့ ၉ နဲ႔၂ခ်ပ္ေပါင္းထားတဲ့ ၉။ ဒိုင္ရဲ႕ကိုးပြင့္က ဆင့္တန္ လို႔ေခၚတဲ့ ၆ နဲ႔ သံုးေပါက္ခၽြန္း လို႔ေခၚတဲ့ ၃နဲ႔ေပါင္းထားတဲ့၉
အင္း..
သူ႔ကိုငါႏိုင္တယ္ ငါ့ကိုသူႏိုင္တယ္ ျငင္းေနႀကတာဆူညံပြက္ေလာကိုရိုက္ေနတာေပါ့ကြာ
အဲ့ဒီကေလးက ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ ပိုက္က်ဴးပါ၀ါကို လကၤာေလးျပန္ရြတ္ႀကည့္ေလ "ထင္၊တီ၊ရင့္၊ေ၀ါ၊ဆင့္တန္၊မဲက်ား၊ကုတင္၊ခက္တက္၊ေခြး".. တဲ့ က်ဳပ္ ဆင့္တန္၆က အရင္မို႔ က်ဳပ္၉က ခင္ဗ်ာ့၉ထက္ႀကီးတယ္တဲ့
သူေျပာတာဟုတ္လား?
ခ်ီး ဟုတ္မလားဟ အမွန္က "ထင္၊တီ၊ရင့္၊ေ၀ါ၊မဲက်ား၊ဆင့္တန္၊ကုတင္၊ခက္တက္၊ေခြး" ျဖစ္ရမွာ။ လကၤာအရ မဲက်ားပါ၀ါက အရင္လာတာ
ဟားဟား ဒါဆိုသူရႈံးတာေပါ့
ဒါေပါ့ကြ သူ႔၉က တဆင့္နိမ့္၉ သူရႈံးတယ္ ဒါေပမယ့္ ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနလဲဆိုေတာ့ တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာတစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆန္းဆိုသလို ဒီျမိဳ႕မွာ မဲက်ားက ဆင့္တန္ထက္ပါ၀ါနိမ့္တယ္တဲ့ သူႏိုင္တယ္တဲ့ ကိုယ္ျမိဳ႕ကိုယ္ျပန္မွ မဲက်ားႀကီးလိုက္ ဒီမွာေတာ့မရဘူးတဲ့
ဟိုလူေတြက ဘာေျပာလဲ?
ကိုယ့္ျမိဳ႕မဟုတ္ေတာ့ စည္းကမ္းမတူဘူးလားဘာလားေတြးပီးဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနတာေပါ့ကြာ.. ဒိုင္ကလည္း ကေလးေလးျဖစ္ေနေတာ့ကာျငင္းခုန္ရာက ထထိုးရေအာင္လည္းမဟုတ္ကိုး
ေနာက္ဆံုးဘာျဖစ္သြားလဲ?
အဲ့လိုျဖစ္ပီဆို ဖဲ၀ိုင္းထံုးစံအရ ဖဲေ၀၊အေကာက္ ေကာက္လုပ္တဲ့ ၀ိုင္းခ်ဳပ္က အဆံုးျဖတ္ေပးရတယ္.. အဲ့ဒီ၀ိုင္းမွာ ၀ိုင္းခ်ဳပ္လုပ္ေနတာက တျမန္တႏွစ္ကဆံုးသြားတဲ့ ငါ့ေဘာ္ဒါဗိုက္ပူဟဒီေကာင္လည္းေခါင္းကုတ္ဖင္ကုတ္ျဖစ္ေနပီ.. ငါလည္းေဘးကေနနားေထာင္ပီးရယ္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းေအာင့္ထားရာကေန၀င္ဆံုးျဖတ္ေပးလိုက္ရတယ္
... ... ....
ဒီကေလးေျပာတာမွန္တယ္ က်ဳပ္တို႔ဆီမယ္ ဆင့္တန္၉ ကပိုႀကီးတယ္လို႔ဟီးဟီး
ဟားဟား!
ဟိုဖက္ကလူခမ်ာလည္း မေက်နပ္ေပမယ့္လို႔ ငါ့မ်က္နာနဲ႔ဆိုေတာ့ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ရွာဘူးေပါ့ကြာ.. ဟိုတေလာကပဲ ျမိဳ႕ေတာင္ပိုင္းဖက္ လာရိုက္တာ မဲက်ားကႀကီးတာပါဗ်ာ လို႔ မခ်ိတင္ကဲေလးေျပာရင္း ဒါဆိုလည္း စားဗ်ာ က်ဳပ္ရႈံးတယ္လို႔ ၀န္ခံလိုက္ရရွာတာေပါ့ေလ
ခြိခြိ!
ဒါေတာင္ ဟိုကေလးက ေလေႀကာရွည္ေနေသးတာ.. က်ဳပ္တို႔ေျမာက္ပိုင္းမယ္ ဆင့္တန္က ပါ၀ါပိုႀကီးတယ္ မွတ္သြားလိုက္ဦးတဲ့
ေနာက္ေကာ ဘာဆက္ျဖစ္ေသးလဲ?
တစ္လက္ႏွစ္လက္ ဆက္ေဆာ့ပီး အဲ့ဒီကေလးက အႏိုင္ပိုင္းေျပးသြားတယ္ေလ.. မျပန္ခင္ ငါ့ကိုလက္သိပ္ထိုး အရက္ဖိုးဆိုပီး ပိုက္ဆံ၄-၅ရာေလာက္ ေပးသြားရင္း ကိုေရႊဘက အထာနပ္သားပဲလို႔ ေျပာသြားေသးတယ္ လူကသာလက္ေတာင့္ေလာက္ အေတာ္ဖ်ံက်တဲ့ေကာင္ဟ
ကိုဖိုးသက္က ငယ္ငယ္ကထဲက ကို အဲ့ေလာက္ဆိုးသလားဗ်ာ
ဒီ့ထက္ဆိုးတာေတြရွိေသးတယ္.. ငါကလည္းအဲ့ဒီေနာက္ပိုင္း ဒီေကာင့္ကိုအေတာ္သေဘာက်ပီး တပည့္ေမြးလိုက္ေတာ့ကာ ၂ေယာက္ေပါင္းပီး ဒီဖက္တနယ္လံုးပတ္ပီးအကုန္ေလွ်ာက္ေသာင္းက်န္းႀကေတာ့တာကိုး
သူတို႔စကား၀ိုင္းေကာင္းေနႀကတံုး က်ေနာ္မွာထားတဲ့ ဆိတ္စြပ္ျပဳတ္ပါဆယ္ထုတ္ကေလးေရာက္လာလို႔ အရက္၀ိုင္းကထလိုက္တယ္။ ညေနေစာင္းအရက္ဆိုင္မွာ ၀ိုင္းဖြဲ႕ပီး ထိုင္ေနရာက အရက္မေသာက္တဲ့ က်ေနာ္ဆက္ထိုင္ဖို႔ပ်င္းလာသလိုသြားစရာရွိေသးတယ္ေလ။
တစ္အုပ္စုလံုးကေတာ့ ကိုေရႊဘရဲ႕ အာသြက္လွ်ာသြက္ေလေႀကာမွာ ဆက္ေမွ်ာႀကဦးမယ္နဲ႔တူပါရဲ႕။ ေဟ့ေကာင္!ဒါကဘယ္လဲဆိုတဲ့ အေမးကို စြပ္ျပဳပ္ထုတ္ကေလးေျမွာက္ျပလိုက္ရင္း ဒါသြားပို႔မလို႔ လို႔ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ျပံဳးစိစိနဲ႔လွမ္းႀကည့္ရင္း ျမိဳ႕ျပင္မထြက္သြားရင္ပီးတာပါ လစ္ေဟ့လို႔ ေျပာရင္း
အရက္၀ိုင္းထဲကလူေတြကို ဘိန္းစားေတြေစာ္ႀကည္တယ္ဆိုတာ ငါေတာ့ လက္ေတြ႕မို႔ယံုသြားပီ လို႔လွမ္းေျပာေနတာကိုမႀကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပီး စက္ဘီးေဒါက္ျဖဳတ္လို႔နင္းထြက္လာခဲ့မိတယ္။
xxxxxx xxxxxxx xxxxxxxx
သစ္ေတာ၀င္းထဲက မအင္ႀကင္းေမတို႔ အိမ္ေရွ႕ဆင္၀င္ေအာက္ကို ေရာက္သြားေတာ့ အိမ္တံခါးက ေသာ့ခတ္လွ်က္ပဲရွိေသးတယ္။
၃ထစ္ေလာက္ရွိတဲ့ အုတ္ေလွကားေပၚမွာ ထိုင္၊ လက္က စြပ္ျပဳတ္ထုတ္ကေလးကိုင္ထားရင္း ဟိုေငးဒီေငးနဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနမိတယ္။ ခုဆို က်ေနာ္ေဆးျပတ္သြားတာ တစ္လေလာက္ရွိသြားလို႔ သာမန္လူေကာင္းတစ္ေယာက္လိုထူထူေထာင္ေထာင္ျပန္ျဖစ္သြားသလို ရုပ္ကအစအရင္ကလိုစိုစိုေျပေျပျပန္ျဖစ္
ေနပါပီ။က်ေနာ့္ေဘာ္ဒါ ေအာင္ေအာင့္ကိုလည္း ဒီျမိဳ႕မွာဆက္ထားရင္ ဘ၀ပ်က္ေတာ့မယ္ဆိုပီး မူးယစ္ေဆးနဲ႔ေ၀းရာပတ္၀န္းက်င္ကို ပို႔လိုက္ပီလို႔သတင္းႀကားတယ္။
မအင္ႀကင္းေမရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ဟိုအမ်ိဳးသမီးလည္း ဘယ္ေပ်ာက္သြားတယ္မသိဘူး။ က်ေနာ့္ကို ေတာင္ေပၚလိုက္ပို႔ဖို႔ခ်ိန္းပီး ေနာက္ေန႔ကစလို႔ မေတြ႔ျဖစ္ေတာ့တာေလ။ သူတာ၀န္က်တဲ့ျမိဳ႕ကိုျပန္သြားပလားပဲ။ ညာမိသလိုျဖစ္သြားတာေတာ့စိတ္မေကာင္းဘူးရယ္။ ထိုင္ေစာင့္ေနရင္း မိုးနည္းနည္းခ်ဳပ္
စျပဳလာမွ အလုပ္ကျပန္လာဟန္တူတဲ့ မအင္ႀကင္းေမတစ္ေယာက္ စက္ဘီးကေလးနဲ႔ ေပါက္ခ်လာတယ္။ အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳနဲ႔ ဘာလာလုပ္တာလဲဆိုတဲ့ ပံုစံနဲ႔ ေမးဆတ္ျပတာကို ျပန္ေျဖတဲ့အေနနဲ႔ လက္ထဲမွာကိုင္ထားတဲ့ ဆိတ္စြပ္ျပဳတ္ကေလးကို ေျမွာက္ျပလိုက္မိတယ္။ အဲ့ဒီဆိုင္က ဆိတ္စြပ္ျပဳတ္ကသူ႔အႀကိဳက္
ကိုးဗ်။
"ဟယ္ငါ့ေမာင္ေလးက အလိုက္သိလိုက္တာ.. ဗိုက္ဆာလာတာနဲ႔အေတာ္ပ ရွလႊတ္"
မအင္ႀကင္းေမ အ၀တ္အစားလဲပီး ေရေျပးခ်ိဳးေနတံုးမွာ က်ေနာ္မီးဖိုခန္းထဲ၀င္ပီး ေအးေနတဲ့ စြပ္ျပဳတ္ကိုမီးဖုိေပၚတင္ပီးျပန္ေႏြးထားလိုက္တယ္။
ေႀကာင္အိမ္ထဲက ေပါင္မုန္႔တခ်ိဳ႕ကိုယူျပီး မီးနည္းနည္းျပလို႔ ကင္ထားလိုက္တယ္။ အားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္ပီဆိုမွ ထမင္းစားပြဲေပၚကို တင္ စြပ္ျပဳတ္ေမႊးေမႊးေလးထဲ ညွစ္ထည့္ဖို႔ သံပုရာသီးလွီးေနတံုး ေမႊးကနဲကိုယ္နံ႔နဲ႔အတူ မအင္ႀကင္းေမရဲ႕ အသံစူးစူးေလးႀကားလိုက္ရတယ္။
Comments
Post a Comment